រដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរណ៍ស៊ីវិលបានផ្ដល់អនុសាសន៍ឲ្យគ្រួសារជនរងគ្រោះដែលបានស្លាប់ក្នុងឧប្បត្តិហេតុធ្លាក់យន្ដហោះរបស់ក្រុមហ៊ុនភីអេមធី (PMT) នៅក្នុងខេត្តកំពត កាលពីឆ្នាំ២០០៧ ដាក់ពាក្យបណ្ដឹងទៅតុលាការ ប្រសិនបើពួកគាត់ចង់បានប្រាក់សំណងដោយសារការបាត់បង់នេះ។
លោក កែវ ស៊ីវ៉ន នាយកទទួលបន្ទុកសុវត្ថិភាពដែនអាកាសរបស់រដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរណ៍ស៊ីវិលមានប្រសាសន៍ថា “ គ្រួសារជនរងគ្រោះគួរតែបានធ្វើអ្វីម្យ៉ាងតាំងពីដំបូងមក។ប៉ុន្ដែ ទោះបីជាយ៉ាងណាពួកគាត់នៅតែអាចប្ដឹងបានដដែល”។ លោកបានបន្ថែមថា “ ទោះបីជាក្រុមហ៊ុនភីអេមធី បានបិទក៏ដោយ ក៏តុលាការអាចរឹបអូសទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ក្រុមហ៊ុន ដើម្បីយកទៅឲ្យគ្រួសារជនរងគ្រោះបានដែរ”។
កាលពីដើមខែនេះ ក្រុមមេធាវី Suh & Co. បានធ្វើជាតំណាងដើមបណ្តឹងឲ្យសមាជិកគ្រួសាររបស់អ្នកដំណើរជនជាតិកូរ៉េខាងត្បូង១៧នាក់ ដែលបានស្លាប់ក្នុងពេលយន្ដហោះធ្លាក់ក្នុងខេត្តកំពតនោះ បានឲ្យដឹងថា គ្រួសារជនរងគ្រោះទាំងនោះ បានទទួលប្រាក់ចន្លោះពី២៦.០០០ដុល្លារនិង៤៤.០០០ដុល្លារក្នុងមួយគ្រួសារ ពីទីភ្នាក់ងារទេសចរណ៍ កូរ៉េខាងត្បូងឈ្មោះ ហាណា ធួរ (HanaTour)ដោយមិនបាច់មានការសម្រេចពីតុលាការ។
ប៉ុន្ដែ សម្រាប់ជនរងគ្រោះជាជនជាតិខ្មែរប្រាំនាក់វិញ ដែលបានស្លាប់នៅក្នុងឧប្បត្តិហេតុធ្លាក់យន្ដហោះនោះ នៅតែមិនទាន់ទទួលបានប្រាក់សំណងនៅឡើយទេ។
សាច់ញាតិរបស់ជនជាតិខ្មែរ ដែលបានស្លាប់ក្នុងឧប្បត្តិវហេតុធ្លាក់យន្ដហោះកាលពីថ្ងៃទី១៥ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០០៧នោះ ដែលមានអ្នកដំណេើរ២២នាក់បានស្លាប់នោះ បាននិយាយថា ពួកគាត់បានស្វែងរកជំនួយផ្នែកផ្លូវច្បាប់តាំងពីពេលមានឧប្បត្តិហេតុនោះមកម៉្លេះ ប៉ុន្ដែមិនអាចមានលទ្ធភាពជួលមេធាវីធ្វើជាតំណាងពួកគាត់បាន។
អ្នកស្រី ហៀង សោភ័ណ ស្ត្រីមេម៉ាយរបស់លោកសព អ៊ុត ចាន់ដារាដែលជាអ្នកបើកយន្ដហោះម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកបើកពីរម្នាក់ ដែលស្លាប់ក្នុងឧប្បត្តិហេតុនោះ បាននិយាយថា “យើងចង់រកមេធាវី ម្នាក់ដើម្បីប្ដឹងទៅតុលាការដែរ។ប៉ុន្តែមេធាវីនោះបានទារថ្លៃសេវាចំនួនប្រាក់២.០០០ដុល្លារ សម្រាប់តំណាងឲ្យជនរងគ្រោះម្នាក់…ខ្ញុំគ្មានប្រាក់ច្រើនបែបនេះដើម្បីចំណាយលើើមេធាវីទេ ហើយខ្ញុំក៏មិនប្រាកដថា នឹងបានទទួលប្រាក់សំណងដែរ”។
លោក ស៊ីវ៉ន ដែលកាលនោះបានប្រសាសន៍តំណាងឲ្យរដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរស៊ីវិលនៅពេលយន្ដហោះម៉ាកU4-២៤១ របស់ក្រុមហ៊ុនភីអេមធីបានធ្លាក់នៅឯភ្នំក្នុងខេត្តកំពត ក្នុងអំឡុងពេលហោះហើរពីខេត្តសៀមរាប ទៅក្រុងខេត្តព្រះស៊ីហនុ បានមានប្រសាសន៍ថា រដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរស៊ីវិលគ្មានចំណែកត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះឧប្បត្តិវហេតុធ្លាក់យន្ដហោះ ឬត្រូវសងប្រាក់សំណងឡើយ។ទោះជាយ៉ាងណាលោកបានមានប្រសាសន៍ថា ពេលនេះរដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរស៊ីវិល អាចចាត់វិធានការណ៍ ជួយគ្រួសារជនរងគ្រោះ ប្រសិនបើមានទទួលពាក្យបណ្ដឹងផ្លូវការពីសាច់ញាត។
លោក បានមានប្រសាសន៍ថា “ខ្ញុំគិតថា អាកាសចរស៊ីវិល គួរតែធ្វើអ្វីម្យ៉ាង នៅពេលនោះ …ក្រោយមកវាបានក្លាយជាការងាររបស់រដ្ឋាភិបាល”។ លោកបានបន្ថែមថា ដោយសារតែរដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរស៊ីវិលគ្មានមូលនិធិសម្រាប់សងគ្រួសារជនរងគ្រោះដោយខ្លួនឯងនោះ រដ្ឋាភិបាលគួរតែសុំក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុឲ្យជួយ។
អ្នកស្រី សោភ័ណ បាននិយាយថា អ្នកស្រីនឹងសហការជាមួយនិងគ្រួសារជនរងគ្រោះដទៃទៀត ដើម្បីសរសេរលិខិតលិខិតជូនរដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរស៊ីវិល។ ទទួលបានប្រាក់សំណងនៅឡើយទេ។
សាច់ញាតិរបស់ជនជាតិខ្មែរ ដែលបានស្លាប់ក្នុងឧប្បត្តិហេតុធ្លាក់យន្ដហោះ កាលពីថ្ងៃទី១៥ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០០៧ ដែលមានអ្នកដំណេើរ២២នាក់បានស្លាប់នោះ បាននិយាយថា ពួកគាត់បានស្វែងរកជំនួយផ្លូវច្បាប់តាំងពីពេលមានឧប្បត្តិហេតុនោះមកម៉្លេះ ប៉ុន្ដែ មិនមានលទ្ធភាពជួលមេធាវីធ្វើជាតំណាងពួកគាត់ទេ។
អ្នកស្រី ហៀង សោភ័ណ ប្រពន្ធរបស់សពលោក អ៊ុត ចាន់ដារា ដែលជាអ្នកបើកយន្ដហោះម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកបើកពីរនាក់ដែល ស្លាប់ក្នុងឧប្បត្តិហេតុនោះ និយាយថា “យើងចង់រកមេធាវី ម្នាក់ ដើម្បីប្ដឹងទៅតុលាការដែរ។ ប៉ុន្តែមេធាវីនោះបានទារថ្លៃសេវាចំនួន ២.០០០ដុល្លារ សម្រាប់តំណាងឲ្យជនរងគ្រោះម្នាក់…ខ្ញុំគ្មានប្រាក់ច្រើនបែបនេះដើម្បីចំណាយលើមេធាវីទេ ហើយខ្ញុំក៏មិនប្រាកដថា នឹងបានទទួលប្រាក់សំណងដែរ”។
លោក ស៊ីវ៉ន ដែលកាលនោះបានមានប្រសាសន៍តំណាងឲ្យរដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរណ៍ស៊ីវិល នៅពេលយន្ដហោះម៉ាក U4-២៤១ របស់ក្រុមហ៊ុនភីអេមធី បានធ្លាក់នៅឯភ្នំក្នុងខេត្តកំពត អំឡុងពេលហោះហើរពីខេត្តសៀមរាប ទៅខេត្តព្រះស៊ីហនុ បានមានប្រសាសន៍ថា រដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរណ៍ស៊ីវិល គ្មានចំណែកត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះឧប្បត្តិហេតុធ្លាក់យន្ដហោះ ឬត្រូវសងប្រាក់សំណងឡើយ។ទោះជាយ៉ាង
ណា លោកមានប្រសាសន៍ថា ពេលនេះ រដ្ឋ លេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរណ៍ស៊ីវិល អាចចាត់វិធានការ ជួយគ្រួសារជនរងគ្រោះ ប្រសិនបើមានទទួលពាក្យបណ្ដឹងផ្លូវការពីសាច់ញាតិ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ខ្ញុំគិតថាអាកាសចរណ៍ស៊ីវិល គួរតែធ្វើអ្វីម្យ៉ាង នៅពេលនោះ…ក្រោយមកវាបានក្លាយជាការងាររបស់រដ្ឋាភិបាល”។ លោកបានបន្ថែមថា ដោយសារតែរដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរណ៍ស៊ីវិលគ្មានមូលនិធិសម្រាប់សងគ្រួសារជនរងគ្រោះដោយខ្លួនឯងនោះ រដ្ឋាភិបាលគួរតែសុំក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុឲ្យជួយ។
អ្នកស្រី សោភ័ណ បាននិយាយថា អ្នកស្រីនឹងសហការជាមួយនឹងគ្រួសារជនរងគ្រោះដទៃទៀត ដើម្បីសរសេរលិខិតជូនរដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរណ៍ស៊ីវិល។ អ្នកស្រីបន្តថា “ខ្ញុំនឹងជួបជាមួយជនរងគ្រោះដទៃទៀត ដើម្បីបបួលគ្នាសរសេរលិខិតទៅរដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរណ៍ស៊ីវិល”។
អ្នកស្រី គឹម យ៉េង ម្ដាយរបស់សពលោកហ៊ាន ចាន់តារា អ្នកបើកយន្ដហោះម្នាក់ទៀតដែលបានស្លាប់ក្នុងឧប្បត្តិហេតុនោះ ឲ្យដឹងថាអ្នកស្រីនឹងសរសេរលិខិតផ្ញើសុំរដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរណ៍ស៊ីវិល ជួយដោះស្រាយ។ អ្នកស្រីលើកឡើងថា “ខ្ញុំនឹងសរសេរលិខិតផ្ញើទៅអាជ្ញាធរនៅក្នុងពេលពីរថ្ងៃទៀត”។
មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលបានលើកឡើងថា ក្រុមហ៊ុន ភីអេមធីនិងក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រងរបស់ក្រុមហ៊ុននេះ តាមផ្លូវច្បាប់ត្រូវតែទទួលខុសត្រូវក្នុងការសងសំណងដល់គ្រួសារជនរងគ្រោះ។ មន្ត្រីក៏បានលើកឡើងផងដែរថា ពួកគេមិនបានដឹងថា ក្រុមហ៊ុនមួយណាជាក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រងរបស់ក្រុមហ៊ុនអាកាសចរណ៍ភីអេមធីនោះទេ។
លោក កឹម ចាន់ណារិទ្ធ ប្រធានអង្គភាពស៊ើបអង្កេតគ្រោះថ្នាក់របស់រដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានអាកាសចរណ៍ស៊ីវិល មានប្រសាសន៍ថាលោកមិនស្គាល់ក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រងរបស់ក្រុមហ៊ុនភីអេមធីទេ។ ក្រុមហ៊ុនអាកាសចរណ៍ភីអេមធី ដែលធ្វើប្រតិបត្តិការហោះហើរចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៣មកនោះ បានបញ្ឈប់សកម្មភាពរបស់ខ្លួន នៅក្នុងឆ្នាំ២០០៨។
លោក សរ សារ៉េតអតីតប្រធានក្រុមហ៊ុនអាកាសចរណ៍ភីអេមធីធ្លាប់មានប្រសាសន៍ថាក្រុមហ៊ុនអាកាសចរណ៍នេះ ពុំទទួលខុសត្រូវក្នុងការសងសំណងទៅដល់ក្រុមគ្រួសារជនរងគ្រោះនោះទេ ដោយសារតែយន្ដហោះដែលធ្លាក់នោះខ្ចីមកពីក្រុមហ៊ុនរបស់រុស្ស៊ី៕
ប្រែសម្រួលដោយ ហម សុផាណ្ណា