រដ្ឋាភិបាល បានចាត់ទុកឧបទ្ទវហេតុនៃការផ្អើលរត់ជាន់គ្នាស្លាប់ ថាជាការបាត់បង់ជីវិតមនុស្សដ៏ច្រើនបំផុតនៅប្រទេសកម្ពុជាចាប់តាំងពីការដួលរលំនៃរបបខ្មែរក្រហមជាងបីទសវត្សរ៍កន្លងមកនេះ។នៅថ្ងៃទី២២ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១០ អ្នកដើរកម្សាន្ដពេលបុណ្យអំុទូកចំនួន៣៥៣នាក់ ភាគច្រើនជាយុវជន និងយុវនារីមកពីបណ្ដាខេត្តបានស្លាប់ដោយសារការថប់ដង្ហើម នៅក្នុងគំនរសាកសពដែលគរលើគ្នានៅលើស្ពានកោះពេជ្រក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ឬក៏បានស្លាប់ដោយសារមនុស្សរត់ជាន់គ្នាប្រសេចប្រសាចនៅពេលនោះ។
ប៉ុន្តែ កាលពីម្សិលមិញ រយៈពេលពីរឆ្នាំគត់ខួបនៃការរត់ជាន់គ្នាស្លាប់នៅថ្ងៃនោះបានកន្លងទៅ ដោយការធ្វើមិនដឹងមិនឮរបស់រដ្ឋាភិបាល។ពេញមួយព្រឹកនេះ អ្នកកាន់ទុក្ខមួយចំនួន បានដើរនៅក្បែរចេតិយ ដែលបានកសាងនៅកន្លែងកើតហេតុនេះកាលពីឆ្នាំមុន ដើម្បីសែនព្រេនឧទ្ទិសដល់ព្រលឹងរបស់សាច់ញាតិ ដែលបានស្លាប់។នៅមុនពេលថ្ងៃលិច សមាជិក៤០នាក់របស់ចលនាយុវជន មកពីគណបក្សសមរង្សុី បានរៀបចំការបួងសួង ដោយលុតជង្គង់នៅពីមុខចេតិយនេះ ខណៈព្រះសង្ឃ ប្រោះព្រំទឹកមន្ដ។
ក្រុមអ្នករៀបចំពិធីនេះ បាននិយាយថា រដ្ឋាភិបាល ដែលត្រូវបានមនុស្សមួយចំនួនបន្ទោសថា មិនបានគ្រប់គ្រងក្រុមមនុស្សដ៏ច្រើននៅថ្ងៃនោះ មិនគួរបំភ្លេចថ្ងៃនេះទេ។ លោក សួង សុភ័ណ ដែលជាប្រធានចលនាយុវជនរបស់គណបក្សប្រឆាំងនេះ មានប្រសាសន៍ថា “ នេះជាការបង្ហាញឲ្យឃើញយ៉ាងច្បាស់ថា រដ្ឋាភិបាល បាននិងកំពុងព្យាយាមបំភ្លេចហេតុការណ៍នេះ និងមានបំណងបិទបាំងបញ្ហាទាំងនេះ។វាជាការបង្ហាញឲ្យឃើញយ៉ាងច្បាស់ថា រដ្ឋាភិបាលមិនចាប់អារម្មណ៍ចំពោះបញ្ហានេះទេ”។ប៉ុន្តែ យើងចាំបាច់ ត្រូវរំឭក អំពីហេតុការណ៍នេះ ហើយយើងមកជារៀងរាល់ឆ្នាំ” ។
លោក ឡុង ឌីម៉ង់ អ្នកនាំពាក្យសាលារាជធានីភ្នំពេញ មានប្រសាសន៍ថា លោកមិនបានដឹងទេថាហេតុអ្វី អាជ្ញាធរ សម្រេចចិត្តមិនរៀបចំពិធីរំ់ឭកវិញ្ញាណក្ខន្ធនៅឆ្នាំនេះ។ រយៈពេលប៉ុន្មានថ្ងៃបន្ទាប់ពីហេតុការណ៍នៃការផ្អើលរត់ជាន់គ្នាស្លាប់នេះ ក្រុមមន្ត្រីនគរបាល បានទទួលស្គាល់ពីការខ្វះចន្លោះមួយចំនួនក្នុងការគ្រប់គ្រងក្រុមមនុស្ស ដែលបានមកផ្ដុំគ្នាយ៉ាងកកកុញនៅកោះពេជ្រនាយប់នោះរួមទាំងការខ្វះកម្លាំងនគរបាលផងដែរ។ក្រុមមន្ត្រីនគរបាលទាំងនោះ ក៏បានបន្ទោសម្ចាស់កោះនេះ គឺក្រុមហ៊ុនសារជីវកម្មវិនិយោគទុនកម្ពុជា ក្រៅប្រទេស (OCIC)ដែលបានបន្ទោសសាលារាជធានីវិញ។ប៉ុន្តែ ពេលគណៈកម្មាធិការពិសេសត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយមិនរាប់បញ្ចូលមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលនោះបានបិទការសើុបអង្កេតរបស់ខ្លួនចំពោះហេតុការណ៍នេះ បន្ទាប់ពីរយៈពេលមួយសប្ដាហ៍មក លោក ហុ៊ន សែន បានសម្រេចថា គ្មានអ្នកណាម្នាក់ ជាប់ពាក់ព័ន្ធក្នុងបញ្ហានេះទេ។ លោកបានមានប្រសាសន៍នៅពេលនោះថា “ គ្មាននរណាម្នាក់ត្រូវស្ដីបន្ទោសចំពោះហេតុការណ៍ផ្អើលរត់ជាន់គ្នាស្លាប់ដែលមិននឹកស្មានដល់នេះទេ”។
របាយការណ៍របស់គណៈកម្មាធិការនេះដែលមិនបានផ្សព្វផ្សាយជាសាធារណៈ បានសន្និដ្ឋានថា ហេតុការណ៍ផ្អើលរត់ជាន់គ្នាស្លាប់នេះបានកើតមានឡើងពេលមនុស្សខ្លះក្នុងចំណោមមនុស្សទាំងនោះបានស្រែកខ្លាំងៗថា ស្ពាននេះយោលយោគជិតបាក់ហើយ។
បន្ទាប់មកសាលារាជធានី បានវាយកម្ទេចស្ពាននេះចោល ហើយបានសាងសង់ស្ពានថ្មពីរ មួយនៅកន្លែងស្ពានចាស់។ ប៉ុន្តែ កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងជាលើកទី២របស់សមាជិកសភាមកពីគណបក្សប្រឆាំងឲ្យមានការសើុបអង្កេតដោយឯករាជ្យចំពោះមូលហេតុនៃហេតុការណ៍ផ្អើលរត់ជាន់គ្នានេះ ត្រូវបានបដិសេធ ដោយគណបក្សកាន់អំណាច។
លោកស្រី មូរ សុខហួរ សមាជិកសភាមកពីគណបក្សប្រឆាំង ដែលបានចូលរួមនៅក្នុងពិធីបួងសួងកាលពីរសៀលម្សិលមិញ មានប្រសាសន៍ថា “ អ្នកជាប់ពាក់ព័ន្ធ គឺស្នងការនគរបាល លោក កែប ជុតិមា អភិបាលរាជធានី។ យ៉ាងហោចណាស់ក៏លោក អភិបាលរាជធានីមកទីនេះដែរនៅថ្ងៃនេះ”។
លោក តាំង វេងគី ដែលបានបាត់បង់កូនប្រុសអាយុ១៦ឆ្នាំ ឈ្មោះ តាំង មូនី នៅក្នុងហេតុការណ៍រត់ជាន់គ្នាស្លាប់នេះបានបន្ទោសម្ចាស់កោះឯកជននេះ។ “ ខ្ញុំចង់ឲ្យរដ្ឋាភិបាល ដាក់ទណ្ឌកម្មម្ចាស់កោះពេជ្រនេះ ពីព្រោះ កូនរបស់ខ្ញុំ បានស្លាប់នៅលើស្ពាន ហើយពួកគេជាអ្នកទទួលខុសត្រូវ” នេះជាការលើកឡើងរបស់លោក វេង គីដែលមកបួងសួងនៅចេតិយរំឭកវិញាណក្ខន្ធនេះ ជាមួយនឹងធូប និងផ្កាមួយបាច់។
លោកបន្ដថា “ ខ្ញុំមកដើម្បីរំឭកដល់កូនប្រុសជាទីស្រឡាញ់ វាជាការចាំបាច់ណាស់សម្រាប់ខ្ញុំក្នុងការធ្វើការរំឭកនេះ។ខ្ញុំមិននឹកស្មានថា កូនប្រុសរបស់ខ្ញុំស្លាប់់នៅលើស្ពាននេះទេ”៕
ប្រែសម្រួលដោយ ស៊ុំ សុខភុំ