ក្រសួងសុខាភិបាលបានលើកឡើងក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍មួយ កាលពីម្សិលមិញថា កម្ពុជាកំពុងឈានទៅរកការលុបបំបាត់ជំងឺកញ្ជ្រិលទាំងស្រុងនៅទូទាំងប្រទេសដោយសារតែកម្មវិធីចាក់ថ្នាំបង្ការថ្នាក់ជាតិរាយការណ៍ថា គ្មានករណីជំងឺកញ្ជ្រិលក្នុងរយៈពេល១២ខែពេញ កាលពីឆ្នាំមុន។
វេជ្ជបណ្ឌិត ភៀតធើ វ៉ាន់ម៉ារិន (Dr. Pieter van Maaren) តំណាងអង្គការសុខភាពពិភពលោកប្រចាំប្រទេសកម្ពុជា បានលើកឡើងក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះថា “ខ្ញុំជឿជាក់ថា កម្ពុជាអាចនៅតែអាចសម្រេចបាននូវស្នាដៃរបស់ខ្លួនក្នុងការទប់ស្កាត់ជំងឺកញ្ជ្រិលក្នុងរយៈពេល២ឆ្នាំទៀត ដើម្បីឲ្យ [អង្គការសុខភាពពិភពលោក] ទទួលស្គាល់ប្រទេសកម្ពុជាថា ជាប្រទេសគ្មានជំងឺកញ្ជ្រិល”។
ខណៈដែលជំងឺកញ្ជ្រិលជាជំងឺមានអត្រាឆ្លងខ្ពស់ និងអាចចាក់ថ្នាំបង្ការបាន មិនបណ្តាលឲ្យស្លាប់ដោយផ្ទាល់ក៏ដោយ ក៏ជំងឺកញ្ជ្រិលដែលបង្កឲ្យមានរោគសញ្ញាស្មុគស្មាញ ដូចជា ជំងឺរលាកទងសួត ជំងឺរាក និងជំងឺរលាកខួរក្បាល អាចបណ្តាលឲ្យស្លាប់បានដែរ។
យោងតាមទិន្នន័យអង្គការសុខភាពពិភពលោកបានឲ្យដឹងថា កាលពីឆ្នាំ២០១១ ករណីឆ្លងជំងឺកញ្ជ្រិលមានចំនួន៧២២ករណីដែលទើបតែកើតឡើងថ្មីៗនៅក្នុងខេត្តកំពង់ស្ពឺកាលពីខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១១។ បើធៀបទៅនឹងប្រទេសដទៃទៀតក្នុងតំបន់ ដូចជា ប្រទេសវៀតណាម ជាដើមមានករណីជំងឺកញ្ជ្រិល៤០០ករណីក្នុងឆ្នាំ២០១២ ចំណែកប្រទេសកម្ពុជាកំពុងឈានទៅរកការលុបបំបាត់ជំងឺកញ្ជ្រិលទាំងស្រុង។
លោក ម៉ម ប៊ុនហេង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាលបានមានប្រសាសន៍ថា យុទ្ធនាការចាក់ថ្នាំបង្ការទ្រង់ទ្រាយធំព្រមទាំងការចាក់ថ្នាំការពារធម្មតា ដែលរដ្ឋាភិបាលបានអនុវត្តកន្លងមកបានរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការធ្វើឲ្យជំងឺកញ្ជ្រិលធ្លាក់ចុះ កាលពីឆ្នាំមុន។
បច្ចុប្បន្ននេះ រដ្ឋាភិបាលផ្តល់សេវាចាក់ថ្នាំបង្ការជំងឺកញ្ជ្រិលដោយឥតគិតថ្លៃដល់កុមារក្រោមអាយុ២ឆ្នាំទាំងអស់។ កាលពីខែឧសភា ឆ្នាំមុន ក្រសួងសុខាភិបាលបានបង្កើតកម្មវិធីមួយដើម្បីចាក់វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺកញ្ជ្រិលលើកទី២សម្រាប់កុមារអាយុ១៨ខែ ពីព្រោះការចាក់វ៉ាក់សាំងលើកទី១ដែលជាទូទៅគ្រប់គ្រាន់នោះ ការចាក់វ៉ាក់សាំងលើកទី២អាចការពារបានកម្រិតខ្ពស់បំផុត។
លោក ម៉ម ប៊ុនហេង បានលើកឡើងនៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះថា “ដើម្បីធ្វើឲ្យប្រាកដថា យើងអាចលុបបំបាត់ជំងឺកញ្ជ្រិលបានរហូតនោះ ក្រសួងសុខាភិបាលកំពុងខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីបន្តផ្តល់សេវាចាក់ថ្នាំបង្ការដល់កុមារ និងមាតាដល់កន្លែងរស់នៅរបស់ពួកគេតែម្តង”។
លោក អ៊ុង រតនា អនុប្រធានមន្ទីរសុខា ភិបាលខេត្តរតនគិរី បានមានប្រសាសន៍កាលពីម្សិលមិញថា មន្ទីររបស់លោកមិនទាន់បានចូលទៅដល់កុមារដែល ត្រូវទទួលវ៉ាក់សាំងកាលពីឆ្នាំមុនឲ្យបានទាំងអស់នៅឡើយទេ។ លោកលើកឡើងថា “យើងទើបតែផ្តល់វ៉ាក់សាំងបាន៨៧ភាគរយប៉ុណ្ណោះក្នុងចំណោមកុមារ៥.៦០០នាក់ [នៅក្នុងខេត្តនេះ] ដែលមានអាយុក្រោម១ឆ្នាំ”។
លោក រីឆាដ ដាន់ឃែន (Richard Duncan) មន្ត្រីបច្ចេកទេសទទួលបន្ទុកកម្មវិធីបង្កើនការចាក់ថ្នាំបង្ការបស់អង្គការសុខភាពពិភពលោក មានប្រសាសន៍ថា កម្មវិធីរបស់លោកផ្តោតលើសហគមន៍ទាំងនេះដែលត្រូវបានកំណត់ថា ប្រឈមនឹងហានិភ័យខ្ពស់ រួមទាំងប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រក្នុងក្រុង ពលករចំណាកស្រុក និងបងប្អូនជនជាតិដើមភាគតិចផង។
លោក រីឆាដ ដាន់ឃែន មានប្រសាសន៍បន្ថែមទៀតថា “យើងបានរកឃើញថា កុមារនៅក្នុងសហគមន៍ទាំងនេះទំនងជាមិនបានទទួលថ្នាំបង្ការទេ”។ លោកបន្ថែមថា កាលពីឆ្នាំមុន កម្មវិធីនេះបានផ្តោតលើកុមារនៅក្នុងខេត្តរតនគិរី ក្រចេះ និងបាត់ដំបង។
លោកមានប្រសាសន៍ទៀតថា “កត្តានេះពាក់ព័ន្ធនឹងការធ្វើឲ្យប្រាកដថា មន្ត្រីសុខាភិបាលមានធនធានគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីចុះទៅតំបន់ទាំងនោះយ៉ាងហោចណាស់ចំនួនបួនលើកក្នុងមួយឆ្នាំ។វាអាចជួបការលំបាកខ្លាំងនៅក្នុងខេត្តរតនគិរី ពីព្រោះជាញឹកញាប់ផ្លូវថ្នល់ចូលទៅមិនដល់នៅក្នុងរដូវវស្សា”។
បន្ថែមពីលើការពង្រឹងការផ្តល់សេវាសុខាភិបាលនៅក្នុងតំបន់ជនបទទាំងនេះ លោក ដាន់ឃែន បានគូសបញ្ជាក់ពីបញ្ហានៃការយល់ដឹងនិងការទទួលយកពីសហគមន៍។
លោកបានបន្តថា “សូម្បីនៅពេលចាក់ថ្នាំបង្ការមិនគិតថ្លៃក្តី ក៏គ្រួសារខ្លះ ជាពិសេសសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចតែម្តង មិនព្រមអនុញ្ញាតឲ្យកូនៗរបស់ពួកគាត់ទទួលវ៉ាក់សាំងឡើយពីព្រោះពួកគាត់មិនយល់ពីកម្មវិធីនេះ”៕សុផាណ្ណា និង សុខុម