កាលពីម្សិលមិញនៅព្រះវិហារចិន ហុកគៀន ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ មានផ្សែងធូបហុយឡើងលើយ៉ាងក្រាស ពេលមនុស្សជាច្រើននាក់នាំគ្នាអុជធូបបួងសួងសុំឲ្យមានសេចក្តីសុខនិងរកសីុមានបាននៅឆ្នាំម្សាញ់ ជាឆ្នាំល្អដែលបានចាប់ផ្ដើមកាលពីម្សិលមិញ។
នៅទីនេះ ក្តីសង្ឃឹមនៃការចាប់ផ្ដើមជាបណ្តើរៗនៃពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំចិនរយៈពេលបួនថ្ងៃ ខណៈដែលប្រទេសកម្ពុជា បានបញ្ចប់ការកាន់ទុក្ខព្រះបរមរតនកោដ្ឋអតីតព្រះមហាក្សត្រសម្ដេចឪ ព្រះ នរោត្ដម សីហនុ អស់រយៈពេលជាច្រើនខែកាលពី សប្ដាហ៍មុននោះ មិនទាន់បានកើតមានឡើងនៅឡើយទេ។
អាជីវករលក់ដូរទំនិញពេលចូលឆ្នាំចិន បានត្អូញត្អែអំពីការលក់ដូរមិនសូវដាច់ និងក្រុមលោតម៉ុងសាយមិនសូវមានអ្នកកក់ទុកទេ។ ប៉ុន្តែ នៅទីនេះមានមនុស្សជាច្រើនចូលមកបួងសួងសុំឲ្យមានសំណាងល្អ និងរកសីុមានបាននៅពេលចូលឆ្នាំចិននាឆ្នាំនេះ។
អ្នកស្រី ឌី តាន និយាយថា “ មានមនុស្សចូលមកបួងសួងច្រើន បើប្រៀបធៀបទៅនឹងឆ្នាំមុនពីព្រោះមនុស្សជាច្រើនមិនឆុងជាមួយនឹងឆ្នាំម្សាញ់នេះ ដូចជាឆ្នាំកុរ និងឆ្នាំវក នោះទេ”។អ្នកស្រីមមាញឹកក្នុងការទទួលលុយពីភ្ញៀវ ដែលមកបួងសួងសុំឲ្យរកសីុមានបាន។ ទោះជាយ៉ាងណា ឆ្នាំម្សាញ់ត្រូវបានទស្សន៍ទាយថាមិនសូវល្អទេ។
អ្នកស្រី ឌី តាន់ និយាយញាប់ៗក្នុងចំណោមអតិថិជនថា “ នេះគឺជាឆ្នាំម្សាញ់ ដូច្នេះ វាមិនល្អទេ ចំពោះមនុស្សកើតឆ្នាំម្សាញ់”។ លោក តាំង ហុង កើតក្នុងឆ្នាំខាល ដែលមកព្រះវិហារនេះកាលពីម្សិលមិញគឺជាអ្នកមានសំណាងម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកមានសំណាងនានា។ លោក តាំង ហុង ដែលឪពុកម្ដាយរបស់គាត់បានមកប្រទេសកម្ពុជា មុនពេលគាត់ចាប់កំណើតនោះ បាននិយាយថា “ ខ្លា និងពស់ មិនខាំគ្នាទេ”។ បន្ទាប់ពីអុជធូប និងសែនផ្លែក្រូច និងប្រាក់១០.០០០រៀល រួចគាត់សង្ឃឹមថា នឹងទទួលបានសំណាងល្អ។
គាត់បាននិយាយដោយទឹកមុខញញឹមថា “ នៅឆ្នាំនេះ គាត់នឹងមានផ្ទះថ្មីមួយនិងរថយន្ដថ្មីមួយ”។ នៅវត្តភ្នំឯណោះវិញ ឡុង សាម៉ន ហាក់ដូចជាមិនសូវមានសង្ឃឹមប៉ុន្មានទេ។
នៅផ្នែកខាងក្រោមនៃកាំជណ្តើរថ្មឡើងទៅកាន់ទីសក្ការបូជានៅពីក្រោមចេតិយធំ គាត់ឈរតែម្នាក់ឯងនៅជិតតុធូប និងក្រដាសប្រាក់ ដែលចាំងពន្លឺព្រេចៗកណ្តាលថ្ងៃត្រង់។
គាត់បាននិយាយអំពីរបស់របររបស់គាត់ដែលជាទូទៅគាត់អាចចំណេញបានប្រហែល២.០០០ដុល្លារពីពិធីប្រាំមួយថ្ងៃនេះថា “ កាលពីឆ្នាំមុន នៅពេលនេះ ធូបនិងក្រដាសប្រាក់លក់ដាច់ទាំងអស់”។
នៅកន្លែងទីសក្ការបូជានេះ ឈ្មោះ ប្រាក់ សំណាង ដែលជួយគ្រប់គ្រងកន្លែងនេះ បានបញ្ជាក់ថាចំនួនមនុស្សនៅថ្ងៃទី១ មានការថយចុះបន្តិចបន្តួច។គាត់បាននិយាយក្នុងចំណោមអ្នកគោរពបូជាជាច្រើននាក់ថា “ មនុស្សជាច្រើននាក់កំពុងកាន់ទុក្ខក៏ប៉ុន្តែពួកគេនៅតែមកទីនេះទៀត ព្រោះវាជាទម្លាប់របស់ពួកគេ។ប្រហែលសេដ្ឋកិច្ចមិនសូវល្អ”។
គាត់និយាយបន្ថែមដោយក្ដីសង្ឃឹមថា “ ប៉ុន្តែ យើងមានពេលជាច្រើនថ្ងៃទៀត។ដូច្នេះ ប្រហែល មានមនុស្សជាច្រើននាក់ នឹង
មកទីនេះទៀត”៕ប្រែសម្រួលដោយ ស៊ុំ សុខភុំ