កាលពីម្សិលមិញ ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី បានបង្កើនការគណនារបស់ខ្លួនអំពីកំណើនសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា កាលពីឆ្នាំមុនដល់៧,២ភាគរយ ប៉ុន្តែបានព្រមានថា អត្រាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភកុមារគឺជាការគំរាមកំហែងដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយដល់ការអភិវឌ្ឍយូរអង្វែងរបស់ប្រទេសនេះ។
នៅក្នុងការវាយតម្លៃប្រចាំឆ្នាំរបស់ខ្លួនអំពីសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក ការវាយតម្លៃរបស់ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ីអំពីកំណើនសេដ្ឋកិច្ចឆ្នាំ២០១២របស់កម្ពុជា បង្ហាញថា មានការកើនឡើងខ្ពស់ជាងការព្យាករកាលពីខែតុលា ដែលថា មានចំនួន៦,៤ភាគរយ។ ដោយសម្លឹងមើលទៅមុខ ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ីបានព្យាករថា មានកំណើន៧,២ភាគរយនៅឆ្នាំនេះ និងកំណើន៧,៥ភាគរយក្នុងឆា្នំ២០១៤។
ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ីបានលើកឡើងក្នុងរបាយការណ៍របស់ខ្លួនស្តីពីទស្សនវិស័យនៃការអភិវឌ្ឍនៅអាស៊ីថា “ កំណើនវិនិយោគទុនបរទេស កំពុងធ្វើឲ្យមានឧស្សាហកម្មថ្មីៗ រាប់ទាំងការផលិតគ្រឿងបន្លាស់រថយន្ត និងការកែច្នៃផលិតផលកសិកម្ម ព្រមទាំងការធ្វើពិពិធកម្មការផលិតសម្លៀកបំពាក់ឲ្យទៅជាផលិតផលមានតម្លៃកាន់តែខ្ពស់”។ ធនាគារនេះលើកឡើងទៀតថា កម្រិតនៃការប្រើប្រាស់ខ្ពស់នៅក្នុងប្រទេសនេះ ក៏រួមចំណែកធ្វើឲ្យសេដ្ឋកិច្ចមានកំណើនរឹងមាំដែរ។
ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី បានលើកឡើងថាវិនិយោគទុនផ្ទាល់ពីបរទេស“ បានកើនឡើង៧៥ភាគរយ ដល់១,៥ពាន់លានដុល្លារ ដោយបានធ្វើឲ្យរូបិយវត្ថុបម្រុងផ្លូវការសរុបកើនឡើងដល់៣,៥ពាន់លានដុល្លារ ក្នុងរយៈពេលនាំចូល៤,៤ខែ”។
លោក ពូលឡង់ ដួង (Poullang Doung) មន្ត្រីសេដ្ឋកិច្ចជាន់ខ្ពស់ប្រចាំធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី បានលើកឡើងក្នុងពេលបញ្ចេញរបាយការណ៍នេះថា ខណៈដែលវិស័យកសិកម្មកើនឡើងត្រឹម៤ភាគរយប៉ុណ្ណោះក្នុងឆ្នាំ២០១២នោះ ឧស្សាហកម្មកំពុងកើនឡើង គឺកើនឡើង៩,២ភាគរយ។
ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី បានលើកឡើងថាឧស្សាហកម្មបានកើនឡើង ថ្វីបើនៅតែមានកំណើនយឺតយ៉ាវនៅក្នុងទីផ្សារបស្ចិមប្រទេសដែលធ្វើឲ្យការនាំចេញសម្លៀកបំពាក់និងស្បែកជើងពីប្រទេសកម្ពុជាទៅអាមេរិកធ្លាក់ចុះ១,៨ភាគរយ មកត្រឹម៣,៦ពាន់លានដុល្លារក្នុងឆ្នាំ២០១២ក៏ដោយ។យោងតាម
តួលេខរបស់ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី បង្ហាញថា ការនាំចេញសម្លៀកបំពាក់និងស្បែកជើងទៅកាន់សហភាពអឺរ៉ុប បានកើនឡើង១០,៨ភាគរយ ដល់១,៨ពាន់លានដុល្លារ។
លោក ដួង លើកឡើងថា “ ការនាំចេញទៅសហរដ្ឋអាមេរិកមិនមានច្រើនទេ ប៉ុន្តែឧស្សាហកម្មនេះ រឹងមាំ ដោយសារការនាំចេញទៅសហភាពអឺរ៉ុប ដែលគាំទ្រដោយកម្មវិធីអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងលើកលែងតែអាវុធ (Everything But Arms) ដែលផ្តល់ការលើកលែងពន្ធសម្រាប់ផលិតផលកម្ពុជា នាំចេញទៅកាន់ទៅផ្សារទាំងនោះ”។
ដោយសារមានកំណើនគួរឲ្យកត់សម្គាល់ក្នុងការផ្តល់កម្ចីធនាគារដល់វិស័យឯកជននោះ ការសម្រេចលើគម្រោងសាងសង់ក៏បានកើនឡើងដែរកាលពីឆ្នាំមុន។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ មិនមែនគម្រោងទាំងអស់ដែលត្រូវបានសម្រេចយល់ព្រមកាលពីឆ្នាំមុន សុទ្ធតែទទួលបានជោគជ័យនោះទេ ប៉ុន្តែវាជាការបញ្ជូនសារមួយថា វិស័យសំណង់ងើបឡើងវិញហើយ”។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា ការផ្តល់ឥណទានបានកើនឡើងគួរឲ្យកត់សម្គាល់ចំនួន៣៤,១ភាគរយក្នុងឆ្នាំ២០១២ ដល់៥,៩ពាន់លានដុល្លារ។ កំណើននោះ ដែលបានកើតឡើងបន្ទាប់ពីកំណើន៣១,៧ភាគរយ និង២៦,៦ភាគរយក្នុងរយៈពេលពីរឆ្នាំមុន និងបណ្តាលឲ្យមូលនិធិរូបិយវត្ថុអន្តរជាតិលើកឡើងនូវកង្វល់អំពីការកើនឡើងក្នុងវិស័យធនាគារនោះ ទំនងជានឹងកើនឡើងម្តងទៀតនៅឆ្នាំនេះ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា “ ខ្ញុំសូមបញ្ជាក់ថា ការផ្តល់ឥណទានសម្រាប់ការសាងសង់ និងអចលនទ្រព្យក្នុងរយៈពេលពីរខែដំបូងនៃឆ្នាំនេះ គឺ ខែ មករា និងខែកុម្ភៈ ពិតជាមានច្រើនណាស់ គឺ៦៥ភាគរយសម្រាប់ការសាងសង់ និង៤៣ភាគរយសម្រាប់អចលនទ្រព្យ។នេះជាសញ្ញាបង្ហាញឲ្យឃើញថា ការផ្តល់ឥណទានឲ្យវិស័យឯកជន ជាពិសេសការសាងសង់ និងអចលនទ្រព្យ នឹងកើនឡើងម្តងទៀតនៅឆ្នាំនេះ។ដោយមានការបារម្ភអំពីកំណើនឥណទានខ្លាំងបែបនេះ អាជ្ញាធរនេះបានត្រៀមខ្លួនរួចហើយក្នុងការពិចារណាអំពីវិធានការសំខាន់ៗដើម្បីទប់ទល់នឹងកំណើនឥណទានខ្ពស់បែបនេះ”។
ថ្វើបើមានការព្យាករអំពីកំណើនសេដ្ឋកិច្ចក៏ដោយ ក៏ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ីបង្ហាញបញ្ហា
ប្រឈមដោយសារកង្វះអាហារូបត្ថម្ភកុមារដែលតួលេខបង្ហាញថា នៅតែជាបញ្ហាស្មុគ ស្មាញមួយ ដែលអាចរារាំងកំណើនសេដ្ឋកិច្ច។
លោកស្រី ការីន ស៊ែលហ្ស៊ីក (Karin Schelzig) អ្នកជំនាញជាន់ខ្ពស់ផ្នែកសង្គមនៅធនាគារ
អភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី បានលើកឡើងថា ការស្ទាបស្ទង់របស់រដ្ឋាភិបាលដែលធ្វើឡើងក្នុងឆ្នាំ២០០៥និងឆ្នាំ២០១០ បានបង្ហាញថា តាមរយៈវិធានការមួយចំនួន បញ្ហានេះកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរទៅៗ។
លោកស្រីបានមានប្រសាសន៍ថា សមាមាត្រនៃកុមារអាយុក្រោម៥ឆ្នាំដែលខ្វះទម្ងន់ មិនមានការប្រែប្រួលទេ គឺលើ២៨ាគរយ ហើយសមាមាត្រនៃកុមារ ដែលត្រូវបានចាត់ថា ស្គមខ្លាំង បានកើនឡើងពី៨,៤ភាគរយក្នុងឆ្នាំ២០០៥ ដល់១០,៩ភាគរយក្នុងឆ្នាំ២០១០។
លោកស្រីបន្តថា “ ចំនួននេះ កើនឡើងខ្លាំង គឺថា កុមារកម្ពុជាចំនួន៤០ភាគរយអាយុក្រោម៥ឆ្នាំ ទាបជាងប្រក្រតី”។ លោកស្រីបន្តថា ជាងពាក់កណ្តាលនៃកុមារអាយុក្រោម៥ឆ្នាំខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហម។
លោកស្រីលើកឡើងថា “ នេះជាបញ្ហាដ៏លំបាក ដោយសារមានកំណើនផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបរឹងមាំ ការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រនិងការកាត់បន្ថយសូចនាករផ្សេងទៀត ដូចជាមរណភាពមាតា មរណភាពកុមារជាដើម។កត្តាទាំងអស់នេះសុទ្ធតែបានធ្លាក់ចុះ ប៉ុន្តែកង្វះអាហារូបត្ថម្ភនៅតែមាន”។
លោកស្រី ស៊ែលហ្សីក មានប្រសាសន៍ថា មូលហេតុនៃកង្វះអាហារូបត្ថម្ភពាក់ព័ន្ធនឹងកង្វះអាហារដែលមានជីវជាតិ ព្រមទាំងខ្វះទឹកសុវត្ថិភាព និងបង្គន់អនាម័យ។
លោកស្រីបានបន្តថា ការមិនដោះស្រាយបញ្ហាទាំងអស់នេះ នឹងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ចសម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ។ឧទាហរណ៍ដូចជា ឥឡូវនេះ កុមារកម្ពុជាម្នាក់ អាចឈប់រៀនហើយចូលធ្វើការប្រហែលជានៅឆ្នាំ២០៣០។
លោកស្រីបានលើកឡើងថា “ ប្រសិនបើសមត្ថភាពយល់ដឹងរបស់កុមារនោះ ប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដោយសារតែកង្វះអាហារូបត្ថម្ភក្នុងរយៈពេល១.០០០ថ្ងៃដំបូង នោះសមត្ថភាពរបស់កុមារនោះខ្សោយ និងទាបជាងឆ្ងាយពីតម្រូវការនៃសេដ្ឋកិច្ចដែលកាន់តែរីកចម្រើនគឺដូចជាសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជាសព្វថ្ងៃនេះ”។
លោក ហង្ស ជួន ណារ៉ុន រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចនិងហិរញ្ញវត្ថុ លើកឡើងថា កង្វះអាហារូបត្ថម្ភ គឺជាបញ្ហាឥរិយាបថ និងអនាម័យ និងមិនគួរបន្ទោសលើកង្វះការមិនរាប់បញ្ចូលក្នុងកំណើនសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជាទេ។
លោកបានបន្តថា កង្វះអាហារូបត្ថម្ភគឺជា “ បញ្ហាទម្លាប់ បញ្ហាអាហារ”។ លោកបានបន្ថែមថា រដ្ឋាភិបាលកំពុងរៀបចំផែនការអប់រំដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ។ លោកលើកឡើងតួលេខនៅក្នុងរបាយការណ៍ស្តីពីការព្យាករសេដ្ឋកិច្ចសង្គមកម្ពុជាឆ្នាំ២០១១ដើម្បីបង្ហាញថា ជាមួយនឹងកំណើនសេដ្ឋកិច្ចខ្លាំង អត្រាភាពក្រីក្រក្នុងប្រទេសកម្ពុជា បានធ្លាក់ចុះយ៉ាងច្រើន។ លោក ណារ៉ុន បានមានប្រសាសន៍ថា
“ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៤មក ភាពក្រីក្របានថយចុះពី៥០ភាគរយ មកត្រឹម២០,៥ភាគរយ
ក្នុងឆ្នាំ២០១១”៕
ប្រែសម្រួលដោយចេវ ប៊ុននី