នគរបាលបានសាកសួរមនុស្សពីរនាក់ពាក់ព័ន្ធនឹងការបាក់ប្លង់សេកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍នៅឯរោងចក្រស្បែកជើងរបស់ជនជាតិតៃវ៉ាន់មួយនៅក្នុងខេត្តកំពង់ស្ពឺ ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សស្លាប់ពីរនាក់ និងរងរបួស១១នាក់ ប៉ុន្ដែបានដោះលែងពួកគេវិញនៅថ្ងៃដដែលដោយគ្មានការចោទប្រកាន់ឡើយ។
អ្នកគ្រប់គ្រងជាន់ខ្ពស់ម្នាក់នៅរោងចក្រវីងស្ដាស៊ូ (Wing Star Shoes) ដែលផលិតស្បែកជើងកីឡាឲ្យក្រុមហ៊ុនលក់សម្ភារកីឡារបស់ជប៉ុន យីហោអាស៊ីក (Asics) មានប្រសាសន៍កាលពីថ្ងៃសុក្រថា ក្រុមហ៊ុនរបស់លោកសោកស្ដាយយ៉ាងខ្លាំង ចំពោះការស្លាប់កម្មករវ័យក្មេងពីរនាក់ ដែលលោកចាត់ទុកថា ជា“ ឧបទ្ទវ
ហេតុតូចតាច” ដែលមិនចាំបាច់មានការស៊ើបអង្កេត ដើម្បីរកអ្នកទទួលខុសត្រូវចំពោះមុខច្បាប់នោះទេ។
លោក គៀត ចន្ទថារិទ្ធ អ្នកនាំពាក្យនគរបាលជាតិមានប្រសាសន៍កាលពីថ្ងៃសុក្រថា មនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមមនុស្សពីរនាក់ ដែលបានហៅមកសាកសួរនោះ គឺអ្នកគ្រប់គ្រងរោងចក្រវីងស្តាស៊ូ រីឯមនុស្សទី២គឺអ្នកដែលទទួលខុសត្រូវក្នុងការសាងសង់ប្លង់សេទំហំប្រហែល៩ម៉ែត្រ គុណនឹង១៥ម៉ែត្រ ដែលបានបាក់សង្កត់កម្មករនោះ។
លោក គៀត ច័ន្ទថារិទ្ធ មានប្រសាសន៍ថា “ យើងបានអញ្ជើញបុរសជនជាតិខ្មែរពីរនាក់ មកសាកសួរកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍។ ពេលនេះពួកគេត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យត្រឡប់ទៅវិញអស់ហើយ ហើយយើងនៅតែបន្តស៊ើបអង្កេតករណីនេះដដែល”។ លោកបានបន្ថែមថា ការស៊ើបអង្កេតកំពុងបន្ត ប៉ុន្ដែលោកមិនអាចនិយាយបានទេថា នឹងអាចនាំឲ្យមានការចាប់ខ្លួនដែរឬអត់នោះ។
មានប្រសាសន៍នៅឯសន្និសីទកាសែតនៅសណ្ឋាគារភ្នំពេញ ដែលចូលរួមដោយអ្នកគ្រប់គ្រងរោងចក្រ និងតំណាងសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា អ្នកគ្រប់គ្រងផ្នែកដឹកជញ្ជូនរបស់រោងចក្រវីងស្ដាស៊ូ ឈ្មោះ ចាន់ កុសល បានសង្កត់ធ្ងន់ថា ការបាក់ប្លង់សេសង្កត់កម្មករ គ្មានអ្វីក្រៅអំពី “ ឧបទ្ទវហេតុ” អកុសល នោះទេ។
លោក កុសល បានមានប្រសាសន៍ថា “ [កាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍] មានឧបទ្ទវហេតុតូចមួយបានកើតឡើង…ក្រុមហ៊ុននឹងទទួលខុសត្រូវចំពោះគ្រួសារជនរងគ្រោះ ដោយសារតែការធ្វេសប្រហែសរបស់ខ្លួន” ហើយនឹងចេញប្រាក់សំណងដល់ពួកគេ។ លោក កុសល បានមានប្រសាសន៍បន្តថា “ខ្ញុំគិតថា វាមិនមែនជាបញ្ហាធំរហូត ឲ្យយើងត្រូវរត់គេចខ្លួនឬក៏នាំទៅរកការចាប់ខ្លួនជនណាម្នាក់នោះទេ”។ លោកបានបន្ថែមថា តាមយោបល់របស់លោក អ្នកគ្រប់គ្រងរោងចក្រគួរតែប្រឈមនឹងការចោទប្រកាន់ ប្រសិនបើពួកគេមិនបានសងប្រាក់សំណងទៅឲ្យអ្នកស្លាប់ ឬអ្នករបួស។ លោកបានថ្លែងថា “ ពាក់ព័ន្ធនឹងការចាប់ខ្លួនគួរតែធ្វើឡើង បើគ្មានដំណោះស្រាយ[អំពីប្រាក់សំណង] សម្រាប់ជនរងគ្រោះ”។
នៅពេលសួរថា តើរោងចក្រវីងស្តាស៊ូ ទទួលបានការអនុញ្ញាតឲ្យសាងសង់ប្លង់សេដែលបាក់នោះដែរ ឬអត់ លោក កុសល បានបង្វែរការទទួលខុសត្រូវ ដោយនិយាយថា ក្រុមហ៊ុនសំណង់ គឺជាអ្នកទទួលខុសត្រូវចំពោះប្លង់សេដែលបាក់នោះ ប៉ុន្តែលោកបានបដិសេធមិនបញ្ចេញឈ្មោះក្រុមហ៊ុននោះទេ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ រោងចក្ររបស់ខ្ញុំបានជួលអ្នកម៉ៅការបន្តឲ្យសាងសង់ យើងគ្រាន់តែប្រើប្រាស់សំណង់នោះ ដើម្បីការងារប៉ុណ្ណោះ”។
លោក វ៉ាន់ ស៊ូអៀង ប្រធានសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា បានមានប្រសាសន៍ថា “ រោងចក្រនោះមិនចាំបាច់មានការអនុម័ត
សម្រាប់ការងារសាងសង់ទាំងអស់ ដែលពួកគេត្រូវធ្វើនោះទេ។ និយាយឲ្យចំ រោងចក្រមិនចាំបាច់សុំការអនុញ្ញាតសម្រាប់សំណង់
តូចតាចនោះទេ”។
លោក វ៉ាន់ ស៊ូអៀង មានប្រសាសន៍ថា ទោះជាយ៉ាងណា ចាប់ពីពេលនេះតទៅ រោងចក្រគួរតែពិនិត្យសុវត្ថិភាពអគាររបស់ខ្លួន។ លោក ម៉ម ណារី ប្រធានមន្ទីររៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ ខេត្តកំពង់ស្ពឺ បានមានប្រសាសន៍នៅឯរោងចក្រនោះ កាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ថា ប្លង់សេដែលបានបាក់នោះ គឺជាផ្នែកមួយដែលក្រុមហ៊ុនបានសាងសង់ពង្រីកតភ្ជាប់អគាររោងចក្រពីរ ដោយគ្មានការអនុញ្ញាត ។“ ពួកគេសង់វាខុសបច្ចេកទេសហើយ ដាក់អីវ៉ាន់នៅលើនោះធ្ងន់ទៀត”។
លោក មឿន តុលា ប្រធានកម្មវិធីការងាររបស់មជ្ឈមណ្ឌលអប់រំច្បាប់សម្រាប់សហគមន៍ ថ្លែងកាលពីថ្ងៃសុក្រថា ការនិយាយសម្រាលឧប្បត្តិហេតុនោះ គឺជាការមាក់ងាយដល់ជនរងគ្រោះ និងគ្រួសាររបស់ពួកគេ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា “ មនុស្សដល់ទៅពីរនាក់បានស្លាប់ កោតតែអ្នកនិយាយថា វាជាឧប្បត្តិហេតុតូចតាចទៅកើត!”។
លោក តុលា មានប្រសាសន៍ថា អាជ្ញាធរនិងម្ចាស់រោងចក្រត្រូវតែទទួលខុសត្រូវ ពោលគឺពួកគេត្រូវតែដំឡើងរោងចក្រឲ្យបានប្រសើរ និងការត្រួតពិនិត្យឲ្យហ្មត់ចត់។ លោកបានបន្តថា “ សូម្បីតែអាជ្ញាធរក៏បានត្អូញត្អែរអំពីម្ចាស់រោងចក្រដែរ ហើយការសាងសង់ក៏គ្មានការអនុញ្ញាតទៀត ពេលនេះពួកគេគ្រាន់តែយកលេសប៉ុណ្ណោះ”។
លោក សូ បញ្ញា អគ្គនាយកកងវិស្វកម្មជំនាញកម្ពុជា បានបដិសេធមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយពាក់ព័ន្ធនឹងបទដ្ឋានសំណង់នៅរោងចក្រវីងស្តាស៊ូ នេះទេ ប៉ុន្ដែបានមានប្រសាសន៍ថា រដ្ឋាភិបាលបានប្រគល់ភារកិច្ចឲ្យលោកត្រួតពិនិត្យ និង ធ្វើរបាយការណ៍អំពីកន្លែងនេះ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា “ខ្ញុំនឹងចុះទៅទីនោះនៅថ្ងៃច័ន្ទ ជាមួយនឹងវិស្វករពីរបីនាក់ផ្សេងទៀត ហើយខ្ញុំមិនអាចវាយតម្លៃបានទេ ប្រសិនបើមិនបានចុះទៅដល់ទីនោះ”។
ការវាយតម្លៃតាមរូបភាពប្លង់សេដែលបានបាក់នោះ លោក ម៉ៃឃើល ស (Michael Shaw) មកពីអង្គការវិស្វកម្មគ្មានព្រំដែនបានសន្និដ្ឋានថា សំណង់នោះមិនមែនសង់សម្រាប់ប្រើប្រាស់រយៈពេលយូរទេ ព្រោះធ្នឹមដែកទាំងនោះគ្រាន់តែផ្សារភ្ជាប់គ្នាប៉ុណ្ណោះ។
លោក ម៉ៃឃើល ស បានលើកឡើងនៅក្នុងអុីម៉េលថា “ បើដំឡើងខុសបច្ចេកទេស មុខតំណភ្ជាប់ដោយទឹកអន្សាមិនមែនជាសំណង់ល្អនោះទេ [ហើយ] ធ្នឹមគួរតែចាប់បាឡុងផង ផ្សារផង និងទុកឲ្យនៅសល់់ចុងសម្រាប់ដាក់គងពីលើគ្រឹះទៀត”។
លោក ម៉ៃឃើល ស បានសន្និដ្ឋានថា “ សំណង់នេះ [មិនត្រូវបាន] រចនា និងសាងសង់ឡើងស្របតាមបទដ្ឋានសុវត្ថិភាពត្រឹមត្រូវទេ”។ លោកបានបន្ថែមថា កម្ពុជាក៏គ្មានបទដ្ឋានសុវត្ថិភាពបែបនោះដែរ ហើយថា ឧប្បត្តិហេតុស្រដៀងគ្នានេះអាចនឹងកើតឡើងជាថ្មីម្ដងទៀត។
លោកស្រី ជីល ថាក់ឃើ (Jill tucker) អ្នកគ្រប់គ្រងបច្ចេកទេសនៅកម្មវិធីរោងចក្រល្អប្រសើរ បានថ្លែងកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ថា រោងចក្រវីងស្ដាស៊ូមិនត្រូវបានត្រួតពិនិត្យដោយកម្មវិធីរោងចក្រល្អប្រសើររបស់អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិនៅកម្ពុជាទេ។ អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិបានចាប់ផ្ដើមត្រួតពិនិត្យរោងចក្រស្បែកជើងមួយចំនួនកាលពីឆ្នាំមុន ហើយក្នុងចំណោមរោងចក្រស្បែកជើងទាំង៤៥ ដែលពេលនេះនាំស្បែកជើងចេញពីកម្ពុជា មានតែរោងចក្រចំនួនប្រាំបួនប៉ុណ្ណោះ ដែលបានត្រួតពិនិត្យដោយកម្មវិធីរោងចក្រល្អប្រសើរនៅកម្ពុជា។ លោកស្រីបានបកស្រាយថា ការចូលរួមក្នុងកម្មវិធីរោងចក្រល្អប្រសើរ គឺជាការស្ម័គ្រចិត្តស្រុង។
លោកស្រី មែវី ហ្គាល់វិន (Maeve Galvin)អ្នកពិគ្រោះយោបល់ប្រចាំកម្មវិធីរោងចក្រល្អប្រសើរនៅកម្ពុជា បានថ្លែងកាលពីថ្ងៃសុក្រថា ចាំបាច់ត្រូវតែមានការស៊ើបអង្កេត។លោកស្រីថ្លែងថា “អ្វីដែលយើងត្រូវការគឺការស៊ើបអង្កេត ដើម្បីបានព័ត៌មាន និងរកឲ្យឃើញអ្នកដែលទទួលខុសត្រូវ ព្រមទាំងមូលហេតុដែលបានកើតឡើង”៕
ប្រែសម្រួលដោយ ហម សុផាណ្ណា