យោងតាមតួលេខចេញផ្សាយដោយរដ្ឋាភិបាល បានបង្ហាញថា ទោះបីជាមានសំឡេងរិះគន់អំពីសុវត្ថិភាព ហេតុការណ៍នៃអំពើហិង្សា និងកម្រិតកើនឡើងនៃប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា ហើយកត្តាទាំងនេះអាចជំរុញឲ្យចំនួនសហគ្រាសផលិតកម្មថយចុះក៏ដោយ ក៏វិស័យកាត់ដេរនៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេស កម្ពុជាកំពុងតែរីកចម្រើនដែរ។
ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានកម្ពុជា (AKP) បានរាយការណ៍កាលពីថ្ងៃសុក្រសប្ដាហ៍មុនថា សកម្មភាពនាំចេញសម្លៀកបំពាក់ និងវាយនភ័ណ្ឌ ដែលជាវិស័យជួយចូលរួមចំណែកក្នុងការបង្កើនអត្រាកំណើនរបស់ប្រទេសកម្ពុជា ក្នុងសេដ្ឋកិច្ចសាកលលោក បានកើនឡើងជិត១ភាគ៣ បើគិតពីទំហំនាំចេញសរុប សម្រាប់រយៈពេលប្រាំមួយខែដើមឆ្នាំនេះ។
ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានកម្ពុជា បានដកស្រង់ស្ថិតិពីក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម ដែលបានបង្ហាញថា ក្នុងរយៈពេលមួយឆមាសដំបូងនៃឆ្នាំនេះ ទំហំនាំចេញសម្លៀកបំពាក់ និងវាយនភ័ណ្ឌមាន១,៥៥៨ពាន់លានដុល្លារ ពោលគឺបានកើនឡើង៣២ភាគរយ បើធៀបនឹងរយៈពេលដូចគ្នាកាលពីឆ្នាំមុន។
ស្ថិតិដដែលបានបង្ហាញទៀតថា សហភាពអឺរ៉ុប (E.U.) ដែលមានលក្ខខណ្ឌពាណិជ្ជកម្មអនុគ្រោះជាមួយប្រទេសកម្ពុជានៅក្នុងគម្រោងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង លើកលែងតែសព្វាវុធ (Everything But Arms) កំពុងតែនាំចូលទំនិញនាំចូលប្រភេទសម្លៀកបំពាក់កាន់តែច្រើនឡើងៗពីប្រទេសកម្ពុជា ពោលគឺឈានដល់បរិមាណនាំចូលមួយជិតបរិមាណនាំចូលពីប្រទេសកម្ពុជាទៅសហរដ្ឋអាមេរិក ដែលជាប្រទេសនាំចូលសម្លៀកបំពាក់ច្រើនជាងគេពីប្រទេសកម្ពុជា។
ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានកម្ពុជាបានរាយការណ៍បន្ថែមទៀតថា ក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយខែដើមឆ្នាំនេះ ទំហំនាំចេញទៅសហភាពអឺរ៉ុបមាន៥៣២លានដុល្លារ ពោលគឺកើនឡើងប្រហែល៤៥ភាគរយ បើធៀបនឹងរយៈពេលដូចគ្នាកាលពីឆ្នាំមុន។ ទីភ្នាក់ងារនេះបានរាយការណ៍បន្តទៀតថា ទំហំនាំចេញទៅសហរដ្ឋអាមេរិកបានកើនឡើង១៧ភាគរយ ដល់៦៦៦លានដុល្លារក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយខែដំបូងនេះ។
លោក គង់ ពុទ្ធារ៉ា ប្រធាននាយកដ្ឋានស្ថិតិនៃក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម បានឲ្យដឹងថា ទោះបីជាលោកមិនអាចបញ្ជាក់បន្ថែមពីតួលេខសម្រាប់រយៈពេលប្រាំមួយខែដំបូងដែលទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានកម្ពុជាបានចុះផ្សាយនេះក៏ដោយ ក៏កំណើននៃទំហំនាំចេញទាំងនេះ គឺជាលទ្ធផលនៃស្ថិរភាពបរិមាណតម្រូវការមកពីទីផ្សារសហរដ្ឋអាមេរិក និងតំបន់អឺរ៉ុប។
លោក ពុទ្ធារ៉ា បានមានប្រសាសន៍ថា “ កំណើននៃចំនួនបញ្ជាទិញពីទីផ្សារខាងក្រៅបានជំរុញឲ្យទំហំនាំចេញសម្លៀកបំពាក់កើនឡើង ពីព្រោះទីផ្សារអន្តរជាតិចាប់ផ្ដើមមានស្្ថិរភាពឡើងវិញ ហើយប្រជាជន [នៅលោកខាងលិច] កំពុងតែរកបានប្រាក់ចំណូលច្រើនជាងមុននាពេលបច្ចុប្បន្ន”។
លោក ស្រី ចន្ធី ប្រធានបណ្ដោះអាសន្ននៃសមាគមសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជា បានមានប្រសាសន៍ថា ស្ថានភាពនៅក្នុងតំបន់ ក៏កំពុងតែផ្ដល់ភាពអំណោយផលដល់រោងចក្រកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់នៅប្រទេសកម្ពុជាផងដែរ។ លោក ស្រី ចន្ធី បានលើកឡើងបន្ថែមទៀតទាក់ទងនឹងក្ដីកង្វល់អំពីសុវត្ថិភាព ដោយសារតែមានហេតុការណ៍ដួលរលំអគាររោងចក្រកាលពីខែមេសាឆ្នាំនេះ ដែលបានបណ្ដាលឲ្យមនុស្សជាង១.០០០នាក់បាត់បង់ជីវិត នៅទីក្រុងដាកា ប្រទេសបង់ក្លាដែស។ លោកបាននិយាយបន្តទៀតថា បញ្ហានេះ ជាមូលហេតុជំរុញឲ្យប្រទេសនេះប្រឈមមុខនឹងការលប់ចោលលក្ខខណ្ឌអនុគ្រោះពាណិជ្ជកម្ម ពីប្រទេសមហាអំណាចសេដ្ឋកិច្ចសហរដ្ឋអាមេរិក ហើយប្រហែលជាអាចធ្វើឲ្យប្រទេសកម្ពុជាមានលទ្ធភាពកាន់តែច្រើនក្នុងការទាក់ទាញវិនិយោគផ្នែកផលិតកម្ម។
លោក ចន្ធី បានមានប្រសាសន៍ថា “ ខ្ញុំយល់ឃើញថា វាជាបញ្ហានៅប្រទេសបង់ក្លាដែស និងប្រទេសចិនផងដែរ ពីព្រោះថ្លៃដើមកម្លាំងពលកម្មនៅប្រទេសទាំងនេះ មានកម្រិតខ្ពស់នាពេលបច្ចុប្បន្ន។ រោងចក្រថ្មីៗជាច្រើនបានមកបោះទុនវិនិយោគនៅក្នុងប្រទេសយើង ក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយ ឬប្រាំពីរខែចុងក្រោយនៃឆ្នាំនេះ។ ពួកគេបានរៀបចំដំណើរការយ៉ាងលឿន ហើយចាប់ផ្ដើមនាំចេញតែម្ដង”។
ក៏ប៉ុន្តែ កាលពីខែឧសភា ប្រទេសកម្ពុជាមានហេតុការណ៍ដួលរលំអគាររោងចក្រពីរកើតឡើង ហើយរោងចក្រទាំងនេះបានផ្គត់ផ្គង់សម្លៀកបំពាក់យីហោលំដាប់អន្តរជាតិ។ រោងចក្រទាំងនេះមានឈ្មោះ វីង ស្ដា ស៊ូ (Wing Star Shoes) នៅខេត្តកំពង់ស្ពឺ ហើយហេតុការណ៍ដួលរលំអគាររោងចក្រនេះបានសម្លាប់កម្មករពីរនាក់ និងបណ្ដាលឲ្យកម្មករ១១នាក់ផ្សេងទៀតរងរបួស ហើយរោងចក្រមួយទៀតនៅក្នុងខណ្ឌមានជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ ហើយហេតុការណ៍ដួលរលំកន្លែងទទួលទានអាហារក្នុងរោងចក្រនេះ បានបណ្ដាលឲ្យកម្មករ២០នាក់រងរបួស។
ឧប្បត្តិហេតុទាំងនេះបានជំរុញឲ្យមានចម្ងល់កាន់តែច្រើន ជុំវិញបញ្ហាសុវត្ថិភាពនៅក្នុងវិស័យនេះ និងភាពសក្ដិសិទ្ធិនៃកម្មវិធីត្រួតពិនិត្យរោងចក្ររបស់អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ (International Labor Organization) ហៅកាត់ថា ILO ពោលគឺគម្រោងរោងចក្រកាន់តែប្រសើរនៅកម្ពុជា (Better Factories Cambodia)។
តួលេខដែលក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្ដាលបានចេញផ្សាយកាលពីម្សិលមិញ បានបង្ហាញថា ចំនួនវិវាទការងារដែលទាមទារឲ្យមានដំណោះស្រាយអំឡុងរយៈពេលប្រាំមួយខែដំបូងនៃឆ្នាំនេះប្រែប្រួលបន្តិចបន្តួច ពោលគឺរយៈពេលនេះមានវិវាទការងារ១១១ករណី បានកើតឡើង ចំណែកឯរយៈពេលមួយឆមាសដំបូងនៃឆ្នាំ២០១២មានវិវាទការងារ១១៤ករណីបានកើតឡើង។ ចំនួនកូដកម្មដែលក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្ដាលបានកត់ត្រាទុកសម្រាប់រយៈពេលប្រាំមួយខែដំបូងនៃឆ្នាំ២០១៣មាន៣០កូដកម្ម ចំណែកឯក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយខែដំបូងនៃឆ្នាំ២០១២ មាន២៦កូដកម្ម។
លោក ដេវីត វែល (David Welsh) នាយកប្រចាំប្រទេសនៃមជ្ឈមណ្ឌលសាមគ្គីភាព (Solidarity Center) ដែលមានមូលដ្ឋាននៅសហរដ្ឋអាមេរិក ដែលជាប្រទេសមហាអំណាចសេដ្ឋកិច្ចលំដាប់ទី១នៅលើពិភពលោក បានលើកឡើងផងដែរថា កំណើនប្រាក់ឈ្នួលចំនួន១៤ដុល្លារក្នុងមួយខែសម្រាប់កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរមិនមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមាន ដូចដែលភាគីជំទាស់បានព្រមាន នៅក្នុងកិច្ចចរចាអំពីការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាទេ។
លោកនាយកមជ្ឈមណ្ឌលរូបនេះបានមានប្រសាសន៍ថា “ រដ្ឋាភិបាល និង [សមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា (Garment Manufacturers Association in Cambodia)] បានអះអាងថា នៅពេលប្រាក់ឈ្នួលកើនឡើង វិនិយោគិនក្នុងវិស័យកាត់ដេរ នឹងចាកចេញ”។
លោក ដេវីត វែល បានមានប្រសាសន៍បន្ថែមទៀតថា “ ក៏ប៉ុន្តែ នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ វិនិយោគិនទាំងនោះកំពុងតែនាំគ្នាទៅស្វែងរកឱកាសវិនិយោគ និងបោះទុនរបស់ខ្លួននៅកម្ពុជា”។ លោកបានលើកឡើងបន្តទៀតថា កំណើនប្រាក់ឈ្នួលនេះមិនទាន់ឈានដល់កម្រិតប្រាក់ឈ្នួលសមរម្យសម្រាប់កម្មករកាត់ដេរនៅឡើយទេ។
អ្នកវិភាគរូបនេះបានមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា “ វិស័យកាត់ដេរនៅកម្ពុជាកំពុងមានភាពរីកចម្រើន ក៏ប៉ុន្តែ កម្មករត្រូវការចំណែកមួយប្រកបដោយភាពយុត្តិធម៌ពីទំហំនៃភាពរីកចម្រើននេះ”៕
ប្រែសម្រួលដោយ កង សុធា