ក្រុមជំនាញការបានលើកឡើងនៅក្នុងវេទិកាមួយកាលពីម្សិលមិញថា សកម្មភាពដាំស្រូវសរីរាង្គនៅប្រទេសកម្ពុជាកំពុងកើនឡើងយ៉ាងលឿន ស្របពេលដែលបរិមាណតម្រូវការអង្ករគ្មានជាតិគីមីនៅលើទីផ្សារអន្តរជាតិកំពុងកើនឡើងផងដែរ។ វេទិកានេះត្រូវបានរៀបចំនៅទីស្នាក់ការកណ្ដាលរបស់មឈ្ឈមណ្ឌលសិក្សា និងអភិវឌ្ឍន៍កសិកម្មកម្ពុជា (អង្គការសេដាក) ដែលមានជំនាញផ្នែកកសិកម្ម។
សម្រាប់ប្រជាកសិករ និងភាគីពាក់ព័ន្ធនឹងវិស័យកសិកម្ម លោក យ៉ង សាំងកុមារ ប្រធានអង្គការសេដាក បានមានប្រសាសន៍ថា “ ក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយខែដើមឆ្នាំនេះ យើងបាននាំចេញអង្គរសរីរាង្គប្រហែល២០០តោន ពោលគឺបរិមាណនាំចេញនេះបានកើនឡើងប្រហែលពីរដងបើធៀបនឹងឆ្នាំមុន”។ លោកបានលើកឡើងបន្ថែមទៀតថា ប្រជាកសិករ “ កំពុងបង្កើនសកម្មភាពផលិតកម្មឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងបរិមាណតម្រូវការនេះ។ យើងសង្ឃឹមថា នៅឆ្នាំក្រោយ យើងនឹងនាំចេញ១.៥០០តោនក្នុងមួយឆ្នាំ”។
លោក យ៉ង សាំងកុមារ បានឲ្យដឹងទៀតថា ទោះបីជាមានកសិករប្រហែល១០០.០០០នាក់ដែលដាំស្រូវសរីរាង្គនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាក៏ដោយ ក៏មានតែប្រហែល២០០នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលមានសមត្ថភាពឆ្លើយតបទៅនឹងស្តង់ដារអន្តរជាតិបាន។ លោកបានបញ្ជាក់ថា អង្គការសេដាក សង្ឃឹមថា ចំនួនកសិករដាំស្រូវសរីរាង្គដែលមានវិញ្ញាបនបត្របញ្ជាក់ នឹងកើនឡើងដល់៧០០នាក់នៅឆ្នាំក្រោយ ក៏ប៉ុន្តែការចេញវិញ្ញាបនបត្រនេះមានសភាពតឹងតែង ហើយប្រើពេលបីឆ្នាំ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីទទួលបានវិញ្ញាបនបត្រនេះហើយ កសិករនឹងទទួលបាននូវការត្រួតពិនិត្យរៀងរាល់ឆ្នាំ។
លោក ក្លដៀស ប្រេដេហហ្វ (Claudius Bredehoeft) អ្នកសម្របសម្រួលគម្រោងថ្នាក់ជាតិនៃអង្គការ GIZ ជាទីភ្នាក់ងារអភិវឌ្ឍន៍អន្តរជាតិរបស់រដ្ឋាភិបាលអាល្លឺម៉ង់ បានលើកឡើងថា ប្រជាកសិករស្ថិតក្នុងស្ថានភាពល្អប្រសើរក្នុងការប្រកួតប្រជែងលើទីផ្សារអង្ករ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា “ តាំងពីប្រទេសថៃបានដាក់ចេញនូវតម្លៃអប្បបរមានៃផលិតផលអង្ករ ហើយប្រទេសកម្ពុជាអាចនាំចេញដោយមិនចាំបាច់បង់ពន្ធទៅទីផ្សារសហភាពអឺរ៉ុប ប្រទេសនេះមានប្រៀបជាងប្រទេសថៃ និងប្រទេសវៀតណាម។ ដោយសារមានគោលការណ៍ពាណិជ្ជកម្មប្រកបដោយយុត្តិធម៌ និងគោលការណ៍តម្លៃសមរម្យសម្រាប់អង្ករសរីរាង្គ នៅលើទីផ្សារមានឱកាសអំណោយផលជាច្រើន ដែលជំរុញឲ្យសកម្មភាពដាំស្រូវប្រភេទនេះបន្តកើនឡើង”។
អ្នកស្រី ហឿម សុធា កសិករមកពីខេត្តកំពង់ឆ្នាំង និងជាអ្នកចូលរួមក្នុងអង្គវេទិកានេះ បានលើកឡើងថា ការដាំស្រូវសរីរាង្គ បានជួយលើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅរបស់គ្រួសារអ្នកស្រី។ អ្នកស្រីបានមានប្រសាសន៍ថា“ នៅពេលខ្ញុំដាំស្រូវធម្មតា ខ្ញុំបានចំណាយប្រាក់យ៉ាងច្រើន ដើម្បីទិញជី និងសារធាតុគីមីផ្សេងៗ ហើយប្រមូលផលបានតែមួយទៅពីរតោនក្នុងមួយហិកតាប៉ុណ្ណោះ។ ជួនកាល ខ្ញុំត្រូវលក់ជ្រូកដើម្បីសងបំណុលគេ”។ អ្នកស្រីនិយាយបន្តទៀតថា“ ក៏ប៉ុន្តែ ឥឡូវ ពេលខ្ញុំដាំស្រូវសរីរាង្គ ខ្ញុំប្រមូលផលបានប្រហែលបីតោនក្នុងមួយហិកតា ហើយលក់បានថ្លៃជាងមុន។ ខ្ញុំអាចយកប្រាក់ចំណេញទៅផ្គត់ផ្គង់ការសិក្សារបស់កូនខ្ញុំ ហើយទិញដីឲ្យពួកគេដាំផងដែរ”៕
ប្រែសម្រួលដោយ កង សុធា