ស្ថាន​​​ភាព​​​នយោបាយ​​​នៅ​​​កម្ពុជា​​​​​​ធៀប​​​ទៅនឹងប្រទេស​​​ម៉ាឡេស៊ី

ប្រទេស​​​កម្ពុជា​​​និង​​​ប្រទេស​​​ម៉ាឡេស៊ីមាន​​​លក្ខណៈ​​​ខុសគ្នា​​​ច្រើន​​​ណាស់​​​។​​​ ជីឌីភី​​​ (GDP) ​​​សម្រាប់​​​​​​ប្រជាជន​​​ម៉ាឡេស៊ី​​​ម្នាក់​​​ៗ​​​ប្រមាណ​​​១២.០០០ដុល្លារ​​​សហរដ្ឋ​​​អាមេរិក​​ ​គឺ​​​ខ្ពស់​​​​ជាង​​​ជីឌីភី​​​សម្រាប់​​​ប្រជាជន​​​កម្ពុជា​​​ម្នាក់ៗ​​​ប្រហែល​​​១២​​​ដង​​​។ ផ្សារហ៊ុន​​​ប៊ើសា​​​ ម៉ាឡេស៊ី (Bursa Malaysia)​​​ របស់​​​ប្រទេស​​​នេះ​​​មាន​​​ក្រុមហ៊ុន​​​ចុះ​​​បញ្ជី​​​ជាង​​​១.០០០​​​​​​ក្រុមហ៊ុន ធៀប​​​នឹង​​​ផ្សារហ៊ុន​​​កម្ពុជា​​​ ដែល​​​មាន​​​ក្រុមហ៊ុន​​​ចុះ​​​បញ្ជី​​​តែមួយ​​​គត់​​​។​​​

ប៉ុន្តែ​​​ ការ​​​បោះឆ្នោត​​​ជ្រើសតាំង​​​តំណាង​​​រាស្ត្រ​​​នៅ​​​ក្នុង​​​ប្រទេស​​​ទាំងពីរ​​​នេះ​​​ក្នុង​​​ឆ្នាំ​​​នេះ​​​គឺ​​​មាន​​​លក្ខណៈ​​​ស្រដៀង​​​គ្នា​​​ខ្លាំង​​​ណាស់​​​។​​​ក្រោយ​​​ការ​​​បោះឆ្នោត​​​នៅ​​​ប្រទេស​​​ទាំងពីរ​​​​​​នេះ​​​​ វិវាទ​​​នយោបាយ​​​បាន​​​គ្រប​​​ដណ្តប់​​​ប្រទេស​​​​​​នីមួយៗ​​​ ខណៈ​​​គណបក្ស​​​ប្រឆាំង​​​ព្យាយាម​​​ប្រើ​​​ប្រជាប្រិយ​​​ភាព​​​​ដែល​​​កើន​​​ឡើង​​​ខ្ពស់​​​មិនធ្លាប់​​​មាន​​​របស់​​​ខ្លួន​​​​​​​ ដើម្បី​​​បង្ខំ​​​ឲ្យ​​​គណបក្ស​​​​​កាន់​​​អំណាច​​​ដែល​​​​បាន​​​ចាក់​​​ឬស​​​យ៉ាង​​​មាំ​​​ទៅ​​​ហើយ​​​​​​នោះ​​​ធ្វើ​​​កំណែ​​​ទម្រង់​​​។​​​

ក្នុង​​​ការ​​​បោះឆ្នោត​​​កាលពី​​​ថ្ងៃ​​​ទី​​​៥​​​ ខែ​​​ឧសភា​​​គណបក្ស​​​ ប៉ាកាតាន​​​ រ៉ាក់យ៉ាត​​​ (Pakatan Rakyat)​​​ហៅកាត់ថា​​​ P.R.​​​ ដែល​​​ជា​​​គណបក្ស​​​ប្រឆាំង​​​ចម្រុះ​​​ដឹកនាំ​​​ដោយ​​​លោក​​​ អាន់វ៉ា អ៊ីប្រាហ៊ីម​​​ (Anwar Ibrahim)​​​ បាន​​​ឈ្នះ​​​សំឡេង​​​ភាគច្រើន​​​ដាច់ខាត​​​ ដោយ​​​បាន​​​យក​​​ឈ្នះ​​​គណបក្ស​​​កាន់​​​អំណាច​​​ បារីសាន​​​ ណាសិនណាល់​​​ (Barisan Nasional)​​​ ហៅកាត់ថា​​​ B.N.​​​​​​ របស់​​​នាយក​​​រដ្ឋ​​​មន្ត្រី​​​ ណាជីព​​​ រ៉ាហ្សាក់​​​ (Najib Razak)​​​ ដោយ​​​សំឡេង​​​ជាង​​​៣​​​ភាគរយ​​​។​​​

ប៉ុន្តែ​​​ ដោយសារ​​​ការ​​​បែងចែក​​​មណ្ឌល​​​បោះឆ្នោត​​​ក្នុង​​​គតិ​​​លម្អៀង​​​ ដែល​​​ផ្តល់​​​ទម្ងន់​​​បន្ថែម​​​ដល់​​​អ្នក​​​បោះឆ្នោត​​​នៅតាម​​​តំបន់​​​ជនបទ​​​ ដែល​​​ជា​​​មូលដ្ឋាន​​​គាំទ្រ​​​ដ៏​​​សំខាន់​​​របស់​​​គណបក្ស​​​ B.N. នោះ​​​ សារៈសំខាន់់​​​នៃ​​​ប្រជា​​​ប្រិយ​​​ភាព​​​ដ៏​​​​​​លើសលប់​​​របស់​​​គណបក្ស P.R. នៅ​​​តាម​​​តំបន់​​​ជនបទ​​​​​​​​​ត្រូវ​​​បាន​​​​កាត់​​​បន្ថយ​​​ ហើយ​​​​​ជា​​​លទ្ធផល​​​ ​​​​បក្ស​​​កាន់អំណាច​​​ក៏​​​មាន​​​លទ្ធភាព​​​រក្សា​​​អាសនៈ​​​ភាគច្រើន​​​នៅ​​​សភា​​​។

ក្នុង​​​ការ​​​បោះឆ្នោត​​​ជ្រើសតាំង​​​តំណាង​​​រាស្ត្រ​​​កាលពី​​​ថ្ងៃ​​​ទី​​​២៨​​​ ខែ​​​កក្កដា​​​ គណបក្ស​​​សង្គ្រោះជាតិ​​​បាន​​​កើន​​​ប្រជាប្រិយ​​​ភាព​​​យ៉ាង​​​ខ្លាំង​​​ ទោះបី​​​ជាមាន​​​ប្រព័ន្ធ​​​នយោបាយ​​​មិន​​​ស្មើភាព​​​ ដោយ​​​គណបក្ស​​​ប្រជាជន​​​កម្ពុជា​​​​​​គ្រប់គ្រង​​​ស្ថាប័ន​​​រដ្ឋ​​​ ប្រព័ន្ធ​​​ផ្សព្វផ្សាយ និង​​​រក្សា​​​បាន​​​នូវ​​​ភក្តីភាព​​​ក្នុង​​​ចំណោម​​​ប្រធាន​​​ភូមិ​​​ឃុំ​​​ សង្កាត់​​​​​​ នៅ​​​ទូទាំង​​​ប្រទេស​​​ដែល​​​គ្រប់គ្រង​​​ការ​​​ចុះឈ្មោះ​​​​​​​​​បោះឆ្នោត​​​ក៏​​​ដោយ​​​។

គណបក្ស​​​សង្គ្រោះ​​​ជាតិ​​​ ដែល​​​អះអាង​​​ថា​​​ខ្លួន​​​ជា​​​អ្នក​​​ទទួល​​​បាន​​​ជ័យ​​​ជម្នះ​​​នោះ​​​ បាន​​​ទទួល​​​​​​សំឡេង​​​ឆ្នោត​​​ ៤៤,៥​​​ភាគរយ​​​ ធៀប​​​នឹង​​​៤៨,៨​​​ភាគរយ​​​របស់​​​គណបក្ស​​​ប្រជាជន​​​កម្ពុជា​​​ នេះបើ​​​យោងតាម​​​លទ្ធផល​​​បឋម​​​ដែល​​​បាន​​ប្រកាស​​​ដោយ​​​គណៈ​​​កម្មាធិការ​​​ជាតិ​​​រៀបចំ​​​ការ​​​បោះឆ្នោត​​​ (គ.ជ.ប.​)​​​។​​​ គិត​​​តាម​​​តួលេខ​​​នេះ​​​ គណបក្ស​​​ប្រឆាំង​​​ទទួល​​​បាន​​​៥៥​​​អាសនៈ​​​នៅ​​​សភា​​​ ដែល​​​នេះ​​​ជា​​​ការ​​​កើន​​​ឡើង​​​យ៉ាង​​​ខ្លាំង​​​ពី​​​ចំនួន​​​២៩​​​អាសនៈ​​​ដែល​​​គណ​​​បក្ស​​​នេះ​​​ទទួល​​​បាន​​​ក្នុង​​​ការ​​​បោះឆ្នោត​​​​​​អាណត្តិ​​​មុន​​​។

ប៉ុន្តែ​​​ ទោះបី​​​ជា​​​គណបក្ស​​​ប្រឆាំង​​​នៅ​​​ប្រទេស​​​ទាំងពីរ​​​​​​បាន​​​កើន​​​ប្រជាប្រិយ​​​ភាព​​​ ​​​ដោយ​​​មាន​​​មូលដ្ឋាន​​​គាំទ្រ​​​ខ្លាំង​​​នៅ​​​តាម​​​តំបន់​​​ក្រុង​​​និង​​​​​​ការ​​​គាំទ្រ​​​ច្រើនឡើង​​​ៗនៅ​​​តាម​​​តំបន់​​​ជនបទ​​​ក៏​​​ដោយ​​​ ក៏​​​គណបក្ស​​​​​ប្រឆាំង​​​​ទាំងពីរ​​​​​​នេះ​​​​នៅ​​​តែ​​​​​​ពុះពារ​​​ប្រែក្លាយ​​​ការ​​​គាំទ្រ​​​ច្រើន​​​បំផុត​​​មិន​​​ធ្លាប់​​​មាន​​ក្នុង​​​ការ​​​បោះឆ្នោត​​​​នេះ​​​​ឲ្យ​​​ទៅជា​​​ការ​​​ផ្លាស់ប្តូរ​​​ពិតប្រាកដ​​​ក្នុង​​​រដ្ឋាភិបាល​​​។​​​

ដោយ​​​គណៈ​​​កម្មាធិការ​​​ជាតិ​​​រៀបចំ​​​ការ​​​បោះ​​​ឆ្នោត​​​​​​ក្នុង​​​ប្រទេស​​​ទាំងពីរ​​​នេះ​​​សុទ្ធតែ​​​ត្រូវបាន​​​មើលឃើញ​​​ថា​​​ លម្អៀង​​​ខ្លាំង​​​ទៅ​​​រក​​​រដ្ឋាភិបាល​​​នោះ​​​ ចលនា​​​ប្រឆាំង​​​​​​ក្នុង​​​ប្រទេស​​​​​​ទាំងពីរ​​​​​​នេះ​​​បាន​​​ផ្តោត​​​កិច្ច​​​ប្រឹងប្រែង​​​ជំរុញ​​​ឲ្យ​​​មាន​​​កំណែ​​​ទម្រង់​​​​​​របស់​​​ខ្លួន​​​ទៅ​​​លើ​​​ប្រព័ន្ធ​​​បោះឆ្នោត​​​ជាតិ​​​។

នៅ​​​ក្នុង​​​ប្រទស​​​ម៉ាឡេស៊ី កិច្ច​​​ប្រឹងប្រែង​​​របស់​​​គណបក្ស​​​ប្រឆាំង​​​ចម្រុះ​​​បាន​​​ទទួល​​​ផ្លែផ្កា​​​រួច​​​ទៅ​​​ហើយ​​​ ដោយ​​​រដ្ឋា​​​ភិបាល​​​របស់​​​លោក​​​ណាជីព​​​ បាន​​​ប្រគល់​​​​ការ​​​គ្រប់គ្រង​​​គណៈ​​​កម្មាធិការ​​​ជាតិ​​​រៀបចំ​​​ការ​​​បោះឆ្នោត​​​ ទៅ​​​ឲ្យ​​​សភា​​​ដែល​​​ជា​​​ស្ថាប័ន​​​តំណាង​​​រាស្ត្រ​​​វិញ​​​។​​​ទោះជាយ៉ាងណា​​​ ក្នុងពេល​​​ជាមួយ​​​គ្នា​​​នេះ​​​ការ​​​តវ៉ារបស់​​​គណបក្ស​​​ប្រឆាំង​​​បាន​​​ថមថយ​​​ហើយ​​​មេដឹកនាំ​​​បាតុកម្ម​​​មួយ​​​ចំនួន​​​ត្រូវបាន​​​ចាប់ខ្លួន​​​ និង​​​ចោទ​​​ប្រកាន់​​​ពី​​​បទ​​​បង្ក​​​ចលាចល​​​ធ្វើ​​​ឲ្យ​​​ប៉ះពាល់​​​ដល់​​​សន្តិសុខ​​​សាធារណៈ​​​។​​​

នៅក្នុង​​​ប្រទេស​​​កម្ពុជា​​​ គណៈ​​​កម្មាធិការ​​​ជាតិ​​​រៀបចំ​​​ការ​​​បោះឆ្នោត​​​បាន​​​ច្រានចោល​​​ពាក្យ​​​បណ្តឹង​​​របស់​​​គណបក្ស​​​សង្គ្រោះ​​​ជាតិ​​​ស្តីពី​​​ភាព​​​មិន​​​ប្រក្រតី​​​ក្នុង​​​ការ​​​បោះឆ្នោត​​​ហើយ​​​​​​រដ្ឋាភិបាល​​​មិនបាន​​​បង្ហាញ​​​កិច្ច​​​ប្រឹងប្រែង​​​ណា​​​មួយ​​​ក្នុងការ​​​កែទម្រង់​​​ស្ថាប័ន​​​នេះ​​​ទេ​​​ ​​​ទោះ​​​​​​បី​​​ជាមាន​​​អនុសាសន៍​​​ឲ្យ​​​ធ្វើ​​​ដូច្នេះ​​​ពី​​​សំណាក់​​​ប្រេសិត​​​ពិសេស​​​របស់​​​អង្គការ​​​សហ​​​ប្រជា​​​ជាតិ​​​​​​ទទួល​​​បន្ទុក​​​សិទ្ធ​​​មនុស្ស​​​នៅ​​​កម្ពុជា​​​ក៏​​​ដោយ​​​​​​។​​​ ក្នុង​​​នាម​​​ជា​​​មេដឹកនាំ​​​គណបក្ស​​​ប្រឆាំង​​​ លោក​​​អាន់វ៉ា អ៊ីប្រាហ៊ីម​​​ បាន​​​ធ្វើការ​​​ចោទប្រកាន់​​​ថា​​​គណបក្ស​​​កាន់​​​អំណាច​​​បាន​​​ប្លន់​​​យក​​​ជ័យ​​​ជម្នះ​​​ក្នុង​​​ការ​​​បោះឆ្នោត​​​តាមរយៈ​​​ការ​​រួមដៃ​​​ជាមួយ​​​គណៈ​​​កម្មាធិការ​​​ជាតិ​​​រៀបចំ​​​ការ​​​បោះឆ្នោត​​​​​​ដើម្បី​​​លួច​​​បន្លំ​​​សន្លឹក​​​ឆ្នោត​​​។​​​ ការ​​​អះអាង​​​ដូចគ្នា​​​នេះ​​​ត្រូវ​​​បាន​​​ធ្វើ​​​ឡើង​​​ដោយ​​​លោក​​​សម​​​ ​​​​​​រង្ស៊ី ប្រធាន​​​គណបក្ស​​​​​​សង្គ្រោះជាតិ​​​ ខណៈ​​​​​​​​​រូបលោក​​​ព្យាយាម​​ធ្វើ​​​យ៉ាងណា​​​ឲ្យ​​​មាន​​​ការ​​​កែប្រែ​​​លទ្ធផល​​​នៃ​​​ការ​​​បោះឆ្នោត​​​។​​​

ក្រុម​​​បញ្ញវន្ត​​​​​​​​​និង​​​អ្នក​​​វិភាគអំពី​​​​តំបន់​​​អាស៊ី​​​អាគ្នេយ៍​​​​​​​​​បាន​​​លើកឡើង​​​ក្នុង​​​សប្តាហ៍​​​នេះ​​​​​​ថា​​​ភាព​​​ស្រដៀង​​​គ្នា​​​មួយ​​​ទៀត​​​គឺ​​​ថា​​​ ក្នុង​​​ចំណោម​​​គណបក្ស​​​ប្រឆាំង​​​ទាំងពីរ​​​នេះ​​​ គ្មាន​​​គណបក្ស​​​​​​ណាមួយ​​​ដែល​​​ទំនង​​​ជា​​​នឹង​​​យក​​​ប្រជាប្រិយ​​​ភាព​​​របស់​​​ខ្លួន​​​ទៅ​​​ប្តូរ​​​នឹង​​​អំណាច​​​នៅ​​​អាណត្តិ​​​បន្ទាប់​​​នេះ​​​ទេ​​​។​​​

ប៉ុន្តែ​​​ ដោយសារ​​​តែ​​​គណបក្ស​​​កាន់​​​អំណាច​​​​​​នៅ​​​ប្រទេស​​​ទាំងពីរ​​​មាន​​​របៀប​​​ដឹកនាំ​​​​ខុស​​​​គ្នា​​​ដោយ​​​មួយផ្អែក​​​លើ​​​អំណាច​​​ទឹកប្រាក់​​​ ហើយ​​​មួយ​​​ទៀត​​​ផ្អែកលើ​​​ប្រជាប្រិយ​​​ភាព​​​នោះ​​​គណ​​​​​​​​​បក្ស​​​ប្រឆាំង​​​នឹង​​​ទទួល​​​បាន​​​ការ​​​គាំទ្រ​​​រយៈពេល​​​វែង​​​រឹតតែ​​​ខ្លាំង​​​​​​ ប្រសិន​​​បើ​​​ពួកគេ​​​បន្ត​​​រួបរួម​​​គ្នា​​​​​​ជា​​​ធ្លុង​​​មួយ​​​ទៀត​​​។​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​

លោក​​​ សាយម៉ុន​​​ ស្ព្រីងហ្គ័រ​​​ (Simon Sprin​​​-ger) អ្នក​​​ជំនាញ​​​ផ្នែក​​​តំបន់​​​អាស៊ីអាគ្នេយ៍​​​នៅ​​​សាកល​​​វិទ្យាល័យ​​​វីកធើ​​​រៀ​​​ (University of Vic​​​-toria)​​​ នៅ​​​ក្នុង​​​​​​ខេត្ត​​​ ប្រីសធីស​​​ ខូឡំបៀ​​​ (British Columbia)​​​ ​​​​​​ប្រទេស​​​កាណាដា​​​ បាន​​​លើកឡើង​​​ថា​​​ ដោយសារ​​​គណបក្ស​​​ B.N.​​​ និង​​​គណបក្ស​​​ប្រជាជន​​​កម្ពុជា​​​​​​កំពុង​​​តែ​​​ប្រឈម​​​​​​ទៅ​​​នឹង​​​វិបត្តិ​​​​​​​​​ពាក់ព័ន្ធ​​​នឹង​​​ការ​​​បាត់បង់​​​​​​ទំនុក​​​ចិត្ត​​​​​​ក្នុង​​​ចំណោម​​​អ្នក​​​បោះឆ្នោត​​​នោះ​​​ គណបក្ស​​​កាន់​​​អំណាច​​​ទាំងពីរ​​​គឺ​​​ត្រូវតែ​​​ព្យាយាម​​​ស្វែងយល់​ពីរបៀប​​​​​​ជ្រើសរើស​​​គោលនយោបាយ​​​ដែល​​​គិត​​​ដល់​​​ផល​​​ប្រយោជន៍​​​​​​របស់​​​ប្រជាជន​​​ ដូចជា​​​គោល​​​នយោ​​​បាយ​​​​​​ដែល​​​ត្រូវបាន​​​ជំរុញ​​​ដោយ​​​គណ​​​បក្ស​​​ប្រឆាំង​​ ​ខណៈ​​​​​ក្នុង​​​ពេល​​​ជាមួយគ្នា​​​នោះ​​​ រក្សា​​​ប្រព័ន្ធ​​​ដឹកនាំ​​​ដែល​​​ផ្អែក​​​ទៅ​​​​​​លើ​​​អំណាច​​​ទឹកប្រាក់​​​​​​​ ដែល​​​បាន​​​ជួយ​​​ឲ្យ​​​ពួកគេ​​​ក្តោបក្តាប់​​​អំណាច​​​​​​រហូត​​​មក​​​។​​​

លោក​​​​​​​​​មាន​​​ប្រសាសន៍​​​ថា​​​ “​​​ការពិត​​​ដែល​​​ថា​​​ ​​​គណបក្ស​​​សង្គ្រោះជាតិ​​​ និង​​​គណបក្ស​​​ P.R. បាន​​​កើន​​​ប្រជាប្រិយភាព​​​យ៉ាងខ្លាំង​​​ មាន​​​ន័យ​​​ថា​​​ ទាំង​​​គណបក្ស​​​ប្រជាជន​​​កម្ពុជា​​​​​​​​​និង​​​គណបក្ស​​​​​​ B.N.​​​ មិន​​​អាច​​​​​​នៅ​​​ស្ងៀម​​​បាន​​​ទេ​​​។​​​ គណបក្ស​​​ទាំងពីរ​​​នេះ​​​ត្រូវ​​​​​​គិតគូ​​​រសាជាថ្មី​​​​​​ពី​​​យុទ្ធសាស្ត្រ​​​របស់​​​ខ្លួន​​​។​​​ ​​​យើង​​​អាច​​​នឹង​​​ឃើញ​​​មាន​​​ការ​​​ងាក​​​ទៅ​​​ប្រើ​​​​​​របប​​​ផ្តាច់ការ​​​នៅ​​​ក្នុង​​​ប្រទេស​​​ទាំងពីរ​​​វិញ​​​ ឬ​​​បើ​​​មិន​​​ដូច្នេះ​​​ទេ​​​ យើង​​​នឹង​​​បាន​​​​​​ឃើញ​​​​​​ពួកគេ​​​ព្យាយាម​​​ធ្វើ​​​ល្អ​​​ជា​​​សាធារណៈ​​​ ខណៈ​​​នៅ​​​ពីក្រោយឆាក​​​ ពួកគេ​​​ព្យាយាម​​​ស្វែងរក​​​ចំណុច​​​ខ្សោយរបស់​​​​​​គណបក្ស​​​ប្រឆាំង​​​​​។

សម្រាប់​​​គណបក្ស​​​ប្រឆាំងឯណោះ​​​​​​វិញ​​​ លោក​​​ ស្ព្រីងហ្គ័រ បាន​​​មាន​​​ប្រសាសន៍​​​​​​ថា​​​ កត្តា​​​ប្រឈម​​​ចំពោះ​​គណបក្ស​​​ទាំងពីរ​​​ គឺ​​​នៅត្រង់​​​ថា​​​ តើ​​​ពួកគេ​​​អាច​​​បន្ត​​​រួមសាមគ្គី​​​គ្នា​​​ជាធ្លុងមួយ​​​ឬ​​​យ៉ាងណា​​​។ លោក​​​បាន​​​ថ្លែងថា​​​ “​​​ ប្រសិន​​​បើ​​​​​​គណបក្ស ​​​P.R. និង​​​គណបក្ស​​​សង្គ្រោះជាតិ​​​អាច​​​រួបរួមគ្នា​​​បាន​​​នោះ​​​ ពួកគេ​​​មាន​​​ឱកាស​​​ទទួល​​​បាន​​​នូវ​​​ជោគជ័យ​​​នៅ​​​ពេល​​​អនាគត​​​ ប្រសិនបើ​​​ពុំ​​​មាន​​​ភាព​​​មិន​​​ប្រក្រតី​​​ក្នុង​​​ការ​​​បោះឆ្នោត​​​ដូច​​​​​​​​​​​​ការ​​​បោះឆ្នោត​​​​​​អាណត្តិ​​​នេះ​​​ទេ​​​នោះ​​​​​​”។​​​

លោក​​​ ចន​​​ ស៊ីអូស៊ីយ៉ារី​​​ (John Ciorciary) អ្នក​​​​​​ជំនាញ​​​ផ្នែក​​​ប្រទេស​​​កម្ពុជា​​​​​​នៅ​​​មហា​​​វិទ្យា​​​ល័យ​​​​​​គោលនយោបាយ​​​សាធារណៈ​​​​​​ជើរ៉ល​​​ អ​​​​​​​​​ ហ្វដ​​​ (Gerald R. Ford School of Public Policy)​​​​​​ នៃ​​​សាកល​​​វិទ្យាល័យ​​​​​​​​​ មីឈីហ្គែន​​​ (University of Michigan) បាន​​​លើកឡើង​​​ថា​​​  ទោះបីជា​​​គណ​​​បក្ស​​​សង្គ្រោះ​​​ជាតិ​​​បាន​​​​​ទទួល​​​​​​អំណាច​​​នៅ​​​ទី​​​បំផុត​​​​​​ក៏​​​ដោយ​​​ ក៏​​​គណបក្ស​​​នេះ​​​​​​គឺ​​​នៅ​​​តែ​​​ត្រូវ​​​ប្រឈម​​​នឹង​​​​​​ការ​​​លំបាក​​​ក្នុង​​​ការ​​​ដោះស្រាយ​​​​​​​​​​​​បញ្ហា​​​ពាក់ព័ន្ធ​​​​​​​​​នឹង​​​ស្ថាប័ន​​​ដែល​​​គ្មាន​​​​​​ប្រសិទ្ធិ​​​ភាព​​​​​​​​ ​និង​​​​មន្ត្រី​​​រាជការ​​​ដែល​​​ពុំ​​​បាន​​​ឆ្លងកាត់​​​ការ​​​បណ្តុះ​​​បណ្តាល​​​ត្រឹមត្រូវ​​​។​​​​​

លោក​​​  ស៊ីអូស៊ីយ៉ារី​​​ ​​​ បាន​​​មាន​​​ប្រសាសន៍​​​កាល​​​ពី​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​ពេល​​​ថ្មីៗ​​​នេះ​​​ថា​​​ “​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​ប្រទេស​​​​​​ម៉ាឡេស៊ី ក៏​​​ត្រូវបាន​​​ញាំញី​​​ដោយ​​​អំពើ​​​ពុក​​​រលួយ ​​​និង​​​ការ​​​ប្រើ​​​ឥទ្ធិពល​​​ហួសហេតុ​​​របស់​​​ស្ថាប័ន​​​នីតិប្រតិ​​​បត្តិ​​​ លើ​​​ស្ថាប័ន​​​ផ្សេងៗ​​​ទៀត​​​របស់​​​រដ្ឋាភិបាល​​​ដែរ​​​ ប៉ុន្តែ​​​ ស្ថាប័ន​​​រដ្ឋ​​​នៅ​​​ប្រទេស​​​ម៉ាឡេស៊ី គឺ​​​មាន​​​ភាព​​​រឹងមាំ​​​គួរ​​​ឲ្យ​​​កត់សម្គាល់​​​ជាង​​​ស្ថាប័ន​​​រដ្ឋ​​​​​​​​​​ក្នុង​​​ប្រទេស​​​កម្ពុជា​​​។​​​ ជាក់ស្តែង​​​ ប្រទេស​​​ម៉ាឡេស៊ីមាន​​​ប្រព័ន្ធ​​​តុលាការ​​​ដែល​​​ប្រើច្បាប់​​​សាមញ្ញ​​​ និង​​​ដែល​​​ចេញ​​​សេចក្តី​​​សម្រេច​​​​​​​​​​​​សម​​​ហេតុ​​​សម​​​ផល​​​ ព្រមទាំង​​​មាន​​​ប្រព័ន្ធ​​​ការិយា​​​ធិបតេយ្យ​​​​​​ ដែល​​​មន្ត្រី​​​រដ្ឋការ​​​សុទ្ធតែ​​​បាន​​​ឆ្លង​​​កាត់​​​​​​ការ​​​បណ្តុះបណ្តាល​​​យ៉ាង​​​ល្អ​​​ប្រសើរ​​​”។​​​

លោក​​​ បាន​​​បន្ដ​​​​​​ថា​​​ “​​​តាម​​​ទស្សន​​​របស់​​​ខ្ញុំ​​​ ចំណុច​​​​​​នេះ​​​បាន​​​ធ្វើ​​​ឲ្យ​​​គណបក្ស​​​ប្រឆាំង​​​​​​​​​ក្នុង​​​ប្រទេស​​​​​​ម៉ាឡេ​​​ស៊ីមាន​​​ប្រៀប​​​ដ៏​​​​​​សំខាន់​​​ បើ​​​ធៀប​​​នឹង​​​​​​គណបក្ស​​​សង្គ្រោះ​​​ជាតិ​​​​​​។​​​ ប្រសិន​​​បើ​​​គណបក្ស​​​ប្រឆាំង​​​នៅ​​​​​​ម៉ាឡេស៊ី​​​ ពិតជា​​​បាន​​​ឡើង​​​កាន់​​​អំណា​​​ច​​​មែន​​ គណបក្ស​​​នេះ​​​នឹង​​​បាន​​​ស្នង​​​យក​​​ស្ថាប័ន​​​​​​រដ្ឋ​​​ដែល​​​​​​​​​រឹងមាំ​​​ជាង​​​ និង​​​មាន​​​ប្រសិទ្ធិភាព​​​ជាង​​​​​​នៅ​​​កម្ពុជា​​​ ឆ្ងាយណាស់​​​​​​​​”​​​​៕

ប្រែ​​​សម្រួល​​​ដោយ កង សុធា