មេធាវីការពារក្តីម្នាក់និងសកម្មជនការពារសិទ្ធិមនុស្សបានដឹងឲ្យថា កាលពីម្សិលមិញ មន្ត្រីតុលាការនិងមន្ត្រីពន្ធនាគារបានបន្តលាក់បាំងទីតាំងរបស់មនុស្សចំនួន២៣នាក់ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួនអំឡុងការតវ៉ារបស់កម្មករកាត់ដេរដែលកំពុងធ្វើកូដកម្មក្នុងរាជធានីភ្នំពេញកាលពីសប្តាហ៍មុន។
មនុស្ស១០នាក់រួមមានមេដឹកនាំសហជីពនិងសកម្មជននយោបាយត្រូវទាហានចាប់ខ្លួនកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ។ ហើយមនុស្ស១៣នាក់បន្ថែមទៀតត្រូវកងរាជអាវុធហត្ថចាប់ខ្លួនកាលពីថ្ងៃសុក្រ អំឡុងពេលបង្ក្រាបលើការតវ៉ាមួយដែលបណ្តាលឲ្យកម្មករកាត់ដេរចំនួនប្រាំនាក់បានបាត់បង់ជីវិតដោយសារត្រូវគ្រាប់កាំភ្លើងពិត។
លោក អំ សំអាត អ្នកស៊ើបអង្កេតជាន់ខ្ពស់នៅអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូបានឲ្យដឹងថា ក្រុមគ្រួសារនិងមេធាវីរបស់អ្នកដែលត្រូវគេចាប់ខ្លួនទាំងនោះនៅមិនទាន់ត្រូវបានគេប្រាប់ឲ្យដឹងពីដំណឹងណាមួយនៅឡើយទេ។
លោក សំអាត បានមានប្រសាសន៍ថា “ មកទល់នឹងថ្ងៃនេះយើងនៅមិនទាន់ទទួលបានដំណឹងណាមួយពីទីតាំងរបស់ពួកគេនៅឡើយទេ។ មេធាវីការពារក្តីទាំងអស់របស់យើង និងសាច់ញាតិរបស់អ្នកដែលត្រូវគេចាប់ខ្លួនក៏បានបញ្ជាក់ដែរថា ខ្លួននៅមិនទាន់ទទួលបានដំណឹងពីទីតាំងរបស់កូនក្តីខ្លួននៅឡើយទេ”។
លោក សំអាត បានបន្ថែមថា “ នៅតែមានពាក្យចចាមអារ៉ាមថា ពួកគេកំពុងត្រូវបានឃុំឃាំងនៅមណ្ឌលកែប្រែ៣ និងមណ្ឌលកែប្រែ៤ ដែលជាពន្ធនាគារដ៏ធំនៅក្នុងខេត្តពោធិ៍សាត់និងខេត្តកំពង់ចាម។
លោកបានមានប្រសាសន៍បន្ថែមទៀតថា “ បុគ្គលិករបស់យើងនឹងចុះទៅពន្ធនាគារនៅក្នុងខេត្តកំពង់ចាមនៅថ្ងៃស្អែកដើម្បីត្រួតពិនិត្យ”។
លោក ជូង ជូងី មេធាវីការពារក្តីរបស់មនុស្សចំនួនប្រាំមួយនាក់ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួនបានលើកឡើងថា លោកនឹងដាក់សំណើទៅកាន់សាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញនៅថ្ងៃនេះដើម្បីស្នើសុំឲ្យមានការដោះលែងឲ្យនៅក្រៅឃុំ ជួសមុខឲ្យកូនក្តីរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែលោកនៅតែមិនទាន់ដឹងថា តើកូនក្តីរបស់លោកស្ថិតនៅទីណានោះទេ។
លោក ចាន់ សុវ៉េត អ្នកស៊ើបអង្កេតជាន់ខ្ពស់នៅអង្គការសិទ្ធិមនុស្សអាដហុកបានលើកឡើងថា លោកក៏ជឿជាក់ថា មនុស្សដែលត្រូវគេចាប់ខ្លួនទាំង២៣នាក់នោះកំពុងត្រូវបានគេឃុំឃាំងនៅក្នុងពន្ធនាគារខេត្តកំពង់ចាមដែលគេល្បីថា ជាពន្ធនាគារធ្វើបាបអ្នកទោស។
សេចក្តីថ្លែងការណ៍រួមមួយចេញដោយអង្គការលីកាដូនិងមជ្ឈមណ្ឌលអប់រំច្បាប់កម្ពុជា កាលពីថ្ងៃច័ន្ទ បានរៀបរាប់ថា មណ្ឌលកែប្រែ៣គឺស្ថិតនៅក្នុងចំណោមពន្ធនាគារដែលលំបាកបំផុតមួយចំនួននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
លោក គា សុវណ្ណា ប្រធានមណ្ឌលកែប្រែ៣បានបដិសេធ កាលពីថ្ងៃច័ន្ទថា អ្នកទោសមិននៅទីនោះឡើយ ប៉ុន្តែគេមិនអាចទាក់ទងលោកបានឡើយកាលពីម្សិលមិញ។
លោក សុក សំអឿន ប្រធានក្រុមអ្នកច្បាប់ការពារសិទ្ធិកម្ពុជា ជាអង្គការក្រៅរដា្ឋភិបាលផ្តល់ជំនួយផ្លូវច្បាប់បានលើកឡើងថា លោកមិនធ្លាប់ឃើញករណីស្រដៀងគ្នានេះនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាឡើយចាប់តាំងពីអង្គការសហប្រជាជាតិបានរៀបចំការបោះឆ្នោតជាតិក្នុងឆ្នាំ១៩៩៣មក។
លោក សំអឿន បានមានប្រសាសន៍ថា “នេះគឺជាបញ្ហាមួយដែលបានកើតឡើងជាញឹកញាប់អំឡុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០ ហើយនេះប្រហែលជាយើងបានត្រឡប់ទៅកាន់សម័យនោះវិញហើយមើលទៅ”។
លោកបានបន្ថែមទៀតថា “ [ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន] ជួនកាលពួកគេមិនអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកទោសទាក់ទងមេធាវីឬសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្លួនឡើយ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅថ្ងៃណាមួយ ពួកគេនៅតែមិនអាចលាក់បាំងពីទីកន្លែងឃុំឃាំងអ្នកទោសទាំងនោះបានឡើយ”៕ ស៊ុយឈាង