កម្មកររោងចក្រកាត់ដេររាប់ពាន់នាក់មកពីរោងចក្រចំនួនបួនបានធ្វើកូដកម្មឡើងវិញនៅសប្តាហ៍នេះដើម្បីតវ៉ាចំពោះសេចក្តីសម្រេចរបស់និយោជកខ្លួនដែលមិនព្រមបើកប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់ថ្ងៃដែលពួកគេមិនបានធ្វើការអំឡុងការធ្វើកូដកម្មនៅទូទាំងប្រទេសកាលពីពេលថ្មីៗកន្លងមកនេះ។
តំណាងសហជីពនិងកម្មកររោងចក្រកាត់ដេរបានលើកឡើងកាលពីម្សិលមិញថា កម្មករចន្លោះពី៨.៥០០នាក់ទៅ១២.៥០០នាក់នៅរោងចក្រចំនួនបួន គឺរោងចក្រពីរនៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ មួយនៅក្នុងខេត្តកណ្តាល និងមួយទៀតនៅក្នុងខេត្តកំពង់ចាមបានធ្វើកូដកម្មឡើងវិញ។
លោក ប៉ាវ ស៊ីណា ប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពចលនាកម្មករបានមានប្រសាសន៍ថា “នេះគឺជាការធ្វើកូដកម្មឈានចូលថ្ងៃទី២ហើយរបស់កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរដែលបានទាមទារឲ្យរោងចក្រពីរនៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញបើកប្រាក់ឈ្នួលឲ្យពួកគេ ព្រោះរោងចក្រនេះបានកាត់ប្រាក់ឈ្នួលរបស់ពួកគេ១០០ភាគរយនៅពេលពួកគេមិនបានធ្វើការអំឡុងពេលធ្វើកូដកម្ម”។
តំណាងសហជីពនៅរោងចក្រពីរទៀតបានលើកឡើងថា កម្មករនៅទីនោះបានធ្វើកូដកម្មដោយមូលហេតុដូចគ្នានេះដែរ។ ការធ្វើកូដកម្មថ្មីនេះកើតមានឡើងបន្ទាប់ពីមានការធ្វើកូដកម្មក្នុងវិស័យកាត់ដេរដ៏ធំក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ហើយអំឡុងការធ្វើកូដកម្មនោះ កម្មករទាមទារដំឡើងប្រាក់ខែគោលក្នុងវិស័យនេះទ្វេដងដល់១៦០ដុល្លារ ដែលបានបង្ខំឲ្យរោងចក្រចំនួន៥០០កន្លែងនៅទូទាំងប្រទេសបិទទ្វារ ឬកាត់បន្ថយផលិតកម្មអស់រយៈពេលជាច្រើនថ្ងៃ។
ដោយរដ្ឋាភិបាលនិងរោងចក្រកាត់ដេរមិនព្រមដំឡើងប្រាក់ខែគោលឲ្យលើសពី១០០ដុល្លារនោះ កូដកម្មបានបញ្ចប់ដោយហិង្សា នៅពេលដែលនគរបាលបានបាញ់ទៅលើក្រុមអ្នកតវ៉ានៅខាងក្រៅរោងចក្រកាត់ដេរក្នុងរាជធានីភ្នំពេញកាលពីថ្ងៃទី៣ ខែមករា ដោយបានបណ្តាលឲ្យកម្មករប្រាំនាក់ស្លាប់ និងរបួសជាច្រើននាក់ទៀត។
បើទោះជាសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាបានណែនាំសមាជិករបស់ខ្លួនកុំឲ្យបើកប្រាក់ឈ្នួលដល់កម្មករដែលបានត្រឡប់ចូលមកធ្វើការវិញសម្រាប់ថ្ងៃដែលពួកគេធ្វើកូដកម្ម ដោយលើកឡើងតាមច្បាប់ការងារក្នុងប្រទេសកម្ពុជាក៏ដោយ ក៏រោងចក្រមួយចំនួនបានសម្រេចបើកប្រាក់ឈ្នួលឲ្យកម្មកររបស់ខ្លួនពាក់កណ្តាលដែរ។
យោងតាមសហជីពបានឲ្យដឹងថា រោងចក្រដែលកម្មករបានធ្វើកូដកម្មឡើងវិញនោះមិនបើកប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់ថ្ងៃដែលកម្មករមិនបានធ្វើការឡើយ។
ជៀម សុវណ្ណ ជាកម្មការិនីម្នាក់នៅរោងចក្រ Quality Textile ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញបាននិយាយថា តាមធម្មតាគាត់ទទួលបានប្រាក់ឈ្នួល១៤០ដុល្លារក្នុងមួយខែ ប៉ុន្តែរោងចក្របានកាត់១៨ដុល្លារសម្រាប់ថ្ងៃដែលគាត់ចូលរួមធ្វើកូដកម្មកាលពីខែមុន។
គាត់និយាយថា កម្មករជាងពាក់កណ្តាលក្នុងចំណោមកម្មករប្រហែល១.៥០០នាក់ឥឡូវនេះមិនព្រមចូលធ្វើការវិញឡើយ។ គាត់បាននិយាយទៀតថា “យើងចង់ធ្វើការចរចាជាមួយម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនទាមទារឲ្យម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនបើកប្រាក់ឈ្នួលឲ្យពួកយើងអំឡុងការធ្វើកូដកម្ម ប៉ុន្តែមិនមាននរណាម្នាក់ចេញមកជួបពួកយើងឡើយ”។
នៅរោងចក្រកាត់ដេរ Quint Major Industrial ក្នុងខេត្តកណ្តាលឯណោះវិញ កម្មការិនីឈ្មោះ យិន សំអឿន បាននិយាយថា គាត់និងកម្មករប្រហែល៦.០០០នាក់ទៀតបានចូលក្នុងរោងចក្រកាលពីម្សិលមិញ ហើយបានអង្គុយតាមកន្លែងរៀងខ្លួនតែមិនធ្វើការឡើយ។
លោក ភីធើ ប៉ាន (Peter Pan) អ្នកគ្រប់គ្រងរោងចក្រជនជាតិតៃវ៉ាន់លើកឡើងថា កម្មករ ដែលធ្វើកូដកម្មនោះមានតែ២.០០០នាក់ប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែលោកបានអះអាងថា កម្មករទាំងនោះមិនទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់ថ្ងៃដែលពួកគេមិនធ្វើការអំឡុងការធ្វើកូដកម្មកន្លងមកឡើយ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ខ្ញុំធ្វើតាមច្បាប់។ កម្មករមួយចំនួនដែលមកទីនេះដើម្បីធ្វើការ ខ្ញុំបើកប្រាក់ឈ្នួលឲ្យពួកគេ១០០ភាគរយ…ប្រសិនបើពួកគេមិនមានការងារធ្វើវិញ ខ្ញុំបើកប្រាក់ឈ្នួលឲ្យពួកគេ៥០ភាគរយ។ ប្រសិនបើកម្មករមិនមកធ្វើការ ខ្ញុំមិនបើកប្រាក់ឈ្នួលឲ្យទេ”។
គេមិនអាចទាក់ទងតំណាងរោងចក្រកាត់ដេរបីទៀតដើម្បីសុំអត្ថាធិប្បាយបានទេ។ លោក ខៀវ សាវុធ អនុប្រធានគណៈកម្មការដោះស្រាយវិវាទការងារនៅក្រសួងការងារបានអះអាងថា កូដកម្មបានបន្តឡើងវិញនៅរោងចក្រចំនួនបួន។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា ក្រសួងបានណែនាំរោងចក្រទាំងអស់ឲ្យបើកប្រាក់ឈ្នួលឲ្យកម្មកររបស់ខ្លួនយ៉ាងហោចណាស់មួយភាគដែរសម្រាប់ថ្ងៃដែលពួកគេចូលរួមធ្វើកូដកម្មកាលពីខែធ្នូឆ្នាំមុន និងដើមខែមករាឆ្នាំនេះ ហើយបានបង្វែរវិវាទថ្មីនេះទៅក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្តាល។
លោក សុខ ឡោ នាយកប្រតិបត្តិក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្តាលបានមានប្រសាសន៍ថា លោកបានព្យាយាមធ្វើយ៉ាងណាឲ្យភាគីទំាំងពីរសម្រុះសម្រួលគ្នា។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “យើងនឹងអញ្ជើញនិយោជក និងតំណាងកម្មករឲ្យជ្រើសរើសអាជ្ញាកណ្តាលសម្រាប់ភាគីនីមួយៗ បន្ទាប់មកយើងនឹងបើកសវនាការស្វែងរកដំណោះស្រាយ”។លោកបន្ថែមថា “ប៉ុន្តែក្នុងករណីដែលភាគីទាំងពីរមិនយល់ស្របនឹងការសម្រុះសម្រួលរបស់យើងនោះ យើងនឹងចេញបទបញ្ជាតាមច្បាប់តែម្តង”៕សារុន
(រាយការណ៍បន្ថែមដោយ Zsombor Peter)