មុនពេលទិវានៃក្តីស្រឡាញ់ដែលត្រូវប្រារព្ធ ឡើងនៅថ្ងៃនេះ ក្រសួងអប់រំ យុវជននិងកីឡាបានចេញសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាសាធារណៈ កាលពីថ្ងៃពុធ ដើម្បីដាស់តឿនយុវជនកុំឲ្យយកថ្ងៃនេះធ្វើជាថ្ងៃរួមភេទ ហើយបានលើកឡើងថា ទិវានេះគឺជាវប្បធម៌បរទេស។
សេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះមានខ្លឹមសារដូច្នេះថា “ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡាមានការសោកស្តាយយ៉ាងខ្លាំងដែលយុវជនមួយចំនួនតូចបានដើរតាមវប្បធម៌បរទេស ដោយគ្មានការពិចារណា ហើយគិតថា ទិវាននៃក្តីស្រឡាញ់ថ្ងៃទី១៤ខែកុម្ភៈនេះជាថ្ងៃលះបង់ខ្លួនប្រាណសម្រាប់សង្សារនិងធ្វើឲ្យខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះគ្រួសារនិងកេរ្តិ៍ឈ្មោះខ្លួនឯងនោះ”។
លោក រស់ សាលីន នាយខុទ្ទកាល័យក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡាបានលើកឡើងថា សេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះត្រូវបានធ្វើឡើងដើម្បីព្រមានយុវជនដែលនឹងធ្វើរឿងមិនគប្បីដែលខ្លួនមិនគួរធ្វើនៅថ្ងៃនេះ។
លោកបានមានប្រសាសន៍កាលពីម្សិលមិញថា “គោលដៅសំខាន់របស់យើងគឺដើម្បីដាស់តឿនយុវជនដែលជួនកាលយល់ច្រឡំអត្ថន័យនៃទិវានៃក្តីស្រឡាញ់ ហើយធ្វើអ្វីៗដែលប្រាសចាកនឹងវប្បធម៌ខ្មែរ”។
បើយោងតាមអ្វីដែលលោក សាលីន បានលើកឡើងនោះ ទិវានៃក្តីស្រឡាញ់នេះគឺហាក់បីដូចជាថ្ងៃរួមភេទសម្រាប់យុវជនមិនទាន់គ្រប់អាយុនិងជាថ្ងៃចាប់រំលោភ ប៉ុន្តែបើតាមពិតទៅ នៅតំបន់អឺរ៉ុបវិញគឺវាមានន័យថា ជាថ្ងៃជូនផ្កានិងសូកូឡា។
លោក សាលីន បានមានប្រសាសន៍ថា“ ទិវានៃក្តីស្រឡាញ់គឺជាវប្បធម៌បរទេស។ យុវជនអាចកេងចំណេញពីយុវតីក្នុងទិវានៃក្តីស្រឡាញ់នេះ។ រីឯយុវតីវិញជួនកាលអាចយល់ច្រឡំតួនាទីរបស់ខ្លួននៅក្នុងទិវានៃក្តីស្រឡាញ់នេះ”។ លោកបានបន្ថែមថា “ទិវានៃក្តីស្រឡាញ់ជាថ្ងៃដែលជុំញទឹកចិត្តឲ្យយុវជនរំលោភបំពានផ្លូវភេទលើយុវតី”។
មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលធ្លាប់ប្រឆាំងទៅនឹងទិវានៃក្តីស្រឡាញ់នេះ អំឡុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៩០ នៅពេលពលរដ្ឋខ្មែរចាប់ផ្តើមទទួលយកវប្បធម៌បរទេសជាលើកដំបូង។
លោកស្រី មូរ សុខហួរ សមាជិកសភាជាប់ឆ្នោតមកពីគណបក្សសង្គ្រោះជាតិនិងជាអតីតរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកិច្ចការនារី បានលើកឡើងកាលពីម្សិលមិញថា មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល និងអ្នកផ្សេងទៀតដែលបានរិះគន់ចំពោះទិវានៃក្តីស្រឡាញ់នេះ ថាជាការធ្វើតាមវប្បធម៌បរទេសនោះ គឺជាការរិះគន់ខុស។
លោកស្រីបានសួរថា “តើការប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទគឺជាផ្នែកមួយនៃវប្បធម៌ខ្មែរឬ? ចុះស្រាបៀរវិញ ថា តើស្រាបៀរជាវប្បធម៌ខ្មែរដែរឬ?” ។ លោកស្រីបានបន្ថែមថា ការផ្សព្វផ្សាយនិងការលើកកម្ពស់ទិវានៃក្តីស្រឡាញ់មិនអាចប្រៀបធៀបទៅនឹងផលិតផលមានផលប៉ះពាល់ផ្សេងៗទៀត ដែលកំពុងត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយនៅចំពោះមុខអតិថិជនជារៀងរាល់ថ្ងៃបានទេ។
លោកស្រីបានមានប្រសាសន៍បន្តទៀតថា “ស្រាបៀរត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយគ្រប់ទីកន្លែងនិងគ្រប់ពេលវេលា ចុះថា តើរដ្ឋាភិបាលមានគិតពីផលប៉ះពាល់របស់វាដល់សង្គមដែរឬទេ? ចុះថា តើការរំលោភបំពានផ្លូវភេទដែលកើតមានជាច្រើន វាកើតឡើងដោយសារសុរា ឬក៏ទិវានៃក្តីស្រឡាញ់?”។
យុវជនភាគច្រើននៅទូទាំងរាជធានីភ្នំពេញបានលើកឡើងកាលពីម្សិលមិញថា នៅពេលទិវានៃក្តីស្រឡាញ់មិនមែនជាផ្នែកនៃវប្បធម៌ខ្មែរនោះ វាគឺជាថ្ងៃដែលត្រូវបង្ហាញក្តីស្រឡាញ់សម្រាប់គ្រួសារនិងមិត្តភក្តិ ហើយវាមិនមែនជាថ្ងៃដើម្បីយកលេសរួមភេទនោះទេ។ យុវជនម្នាក់អាយុ១៨ឆ្នាំ ឈ្មោះ មួង ផល្លា បាននិយាយថា “ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ជូនផ្កាដល់សង្សាររបស់ខ្ញុំដើម្បីបង្ហាញថា ខ្ញុំស្រឡាញ់នាងប៉ុណ្ណោះ។ ហើយវាមិនមែនមានន័យថា យើងត្រូវរួមភេទនោះទេ”។
រីឯយុវតីម្នាក់ទៀត ឈ្មោះ ផាន វាសនាអាយុ២០ឆ្នាំបាននិយាយថា “ខ្ញុំដឹងរួចទៅហើយថា មិត្តប្រុសរបស់ខ្ញុំនឹងជូនផ្កាដល់ខ្ញុំ។ ហើយគាត់ក៏ដឹងហើយដែរថា យើងមិនអាចរួមភេទបានទេ លុះត្រាតែយើងរៀបការហើយសិន”។
លោកស្រី មូរ សុខហួរ បានលើកឡើងថាជំហររបស់មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលដែលប្រឆាំងនឹងទិវានៃក្តីស្រឡាញ់គឺឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យឃើញពីការរើសអើងចំពោះស្ត្រីនៅក្នុងសង្គមខ្មែរ។ លោកស្រីបានមានប្រសាសន៍ថា “ពួកគេកំពុងតែការពារព្រហ្មចារីយ៍របស់យុវតីខ្មែរ។វាជារឿងល្អដែលយើងនៅតែពិភាក្សាដេញដោលអំពីរឿងនេះដើម្បីលើកកម្ពស់ការយល់ដឹង ប៉ុន្តែចុងបញ្ចប់គឺយើងមិនអាចបញ្ឈប់ការហូរចូល ឬការហូរចេញនៃវប្បធម៌បានឡើយ។យុវជនកំពុងតែធ្វើអ្វីដែលខ្លួនចង់ធ្វើ ហេតុដូច្នេះយើងមានតែត្រូវធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីបញ្ជាក់ឲ្យបានច្បាស់ថា ពួកគេត្រូវបានអប់រំឲ្យដើរផ្លូវត្រូវប៉ុណ្ណោះ”៕ ស៊ុយឈាង