តំណាងអ្នកភូមិជនជាតិភាគតិចឡាវជាង២៥០គ្រួសារនៅក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែងជិតព្រំដែនឡាវ បានជួបជុំគ្នានៅក្រោមដើមស្វាយកាលពីម្សិលមិញ ហើយបានសម្រេចច្រានចោលកញ្ចប់សំណងដែលផ្តល់ដោយក្រុមហ៊ុនសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីសេសានក្រោម២។
កាលពីខែមករា រដ្ឋាភិបាលបានអនុម័តយល់ព្រមលើកិច្ចព្រមព្រៀងមួយដែលនឹងផ្តល់ប្រាក់ដល់អ្នកភូមិជនជាតិឡាវពី២ដុល្លារទៅ៤៤ដុល្លារសម្រាប់ការបាត់បង់ដើមឈើហូបផ្លែមួយដើមៗដោយសារទំនប់វារីអគ្គិសនីនេះ អាស្រ័យលើប្រភេទដើមឈើនោះ។កិច្ចព្រមព្រៀងនេះក៏នឹងផ្តល់ប្រាក់សំណងដល់វត្តចំនួនបីនៅក្នុងមូលដ្ឋានផងដែរ ប្រសិនបើវត្តទាំងនោះត្រូវវាយកម្ទេចចោលនោះ។
លោកមេឃុំ សៀក មេគង្គ បានមានប្រសាសន៍ថា ពីដំបូង អ្នកភូមិជនជាតិភាគតិចឡាវមកពីឃុំស្រែគរបានយល់ព្រមថា ពួកគាត់នឹងទទួលយកសំណើនេះ ប៉ុន្តែបានផ្លាស់ប្តូរចិត្តកាលពីម្សិលមិញ។ លោក មេគង្គ បានមានប្រសាសន៍ថា “យើងបានរៀបចំកិច្ចប្រជុំមួយនៅក្រោមដើមឈើនៅថ្ងៃនេះដើម្បីពន្យល់ប្រាប់ក្រុមអ្នកភូមិឲ្យពួកគាត់យល់អំពីផលប៉ះពាល់ទាំងនោះ”។
លោកបានបន្ថែមថា “យើងមិនអាចទទួល យកដំណោះស្រាយនេះបានទេ ពីព្រោះវាមិនមែនជាសំណងសមរម្យសម្រាប់អ្នកភូមិឡើយ ដោយសារពួកគាត់បានមករស់នៅទីនេះចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៨៥មកម៉្លេះ”។
ទំនប់វារីអគ្គិសនីកម្លាំង៤០០មេហ្គាវ៉ាត់នេះកំពុងត្រូវបានសាងសង់ដោយក្រុមហ៊ុនរកស៊ីរួមគ្នារវាងក្រុមហ៊ុនចិន Hydrolancang International Energy Co. Ltd. និងក្រុមហ៊ុនរ៉ូយ៉ាល់ គ្រុប ជាក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុកដ៏ធំដែលមានលោក គិត ម៉េង ជាប្រធាននោះ ជារឿយៗត្រូវបានគេឃើញដើរជាមួយលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន។
លោក មេគង្គ បានមានប្រសាសន៍ថា ក្រុម អ្នកភូមិក៏បានសម្រេចទាមទារប្រាក់សំណងសម្រាប់វាលកប់សពផងដែរដែលនឹងត្រូវជន់លិចដោយសារអាងស្តុកទឹករបស់ទំនប់វារីអគ្គិសនីនេះ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ក្រុមអ្នកភូមិទាមទារសំណងចំនួន២០.០០០ដុល្លារសម្រាប់វាលកប់សពនេះនិងសម្រាប់រៀបចំពិធីឧទ្ទិស កុសលដល់ព្រលឹងដូនតារបស់ខ្លួនមុនពេលចាកចេញពីភូមិឋានរបស់ខ្លួន”។
អ្នកភូមិឈ្មោះ ចាន់ ធន អាយុ៧២ឆ្នាំដែលបានរស់នៅលើដីមួយក្បាលទំហំ២៥គុណនឹង៣០ម៉ែត្រនៅក្នុងឃុំស្រែគររយៈពេលប្រហែល៣០ឆ្នាំមកហើយនោះបាននិយាយថា ដោយសារជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជនភាគច្រើនពឹងផ្អែកលើទន្លេនេះ ដូច្នេះតែត្រូវផ្តល់សំណងឲ្យបានសមរម្យ។
លោក ចាន់ ធន បាននិយាយថា “យើងមិនជំទាស់នឹងការសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីនេះទេ ប៉ុន្តែយើងមិនអាចចាកចេញពីស្រុកកំណើតរបស់យើងដោយប្រាក់សំណងតិច តួចបែបនេះឡើយ”។
លោក សុវណ្ណ ពិសិដ្ឋ អភិបាលរងស្រុកបានមានប្រសាសន៍ថា លោកមិនដឹងពីកិច្ចប្រជុំកាលពីម្សិលមិញទេ។ លោក សុវណ្ណ ពិសិដ្ឋ បានបន្ថែមថា “អ្នក ភូមិភាគច្រើនបានទទួលយកគោលនយោបាយផ្តល់សំណង របស់រដ្ឋាភិបាលរួចហើយ ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថា ពួក គាត់ប្រហែលជាផ្លាស់ប្តូរចិត្ត ហើយមិនព្រមចាកចេញពីស្រុកកំណើតរបស់ខ្លួនទេ ដោយសារមានអ្នកញុះញង់ពួកគាត់”៕សារុន