សន្តិសុខជាជនពិការមួយក្រុមដែលត្រូវបានជួលឲ្យការពាររោងចក្រកាត់ដេរអេស អិលដែលរងការរិះគន់នៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ នោះកំពុងព្យាយាមស្វែងរកភាពផ្លូវការនៃការងាររបស់ពួកគេ និងឲ្យបញ្ចប់នូវអ្វីដែលពួកគេអះអាងថា រោងចក្របានកេងប្រវ័ញ្ចពិការភាពរបស់ពួកគេ។
កាលពីខែវិច្ឆិកា ពេលដែលមានអំពើហិង្សាកើតឡើងញឹកញាប់ ការធ្វើកូដកម្មរយៈពេលជាច្រើនខែរបស់បុគ្គលិករោងចក្រអេសអិល ក្រុមហ៊ុនបានឈប់ប្រើប្រាស់ក្រុមហ៊ុនសន្តិសុខដែលកាន់កាប់ដោយប្អូនស្រីរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ហើយបានដាក់សន្តិសុខមួយក្រុមភាគច្រើនជាជនពិការចំនួន១៣០នាក់ដែលត្រូវបានជួលដោយផ្ទាល់ដោយលោក មាស សុថា ជាអ្នកមានភាគហ៊ុនក្នុងរោងចក្រនេះ។
បន្ទាប់ពីចូលកាន់ការងារជំនួសអ្នកគ្រប់គ្រងរោងចក្រកាលពីខែមិថុនា លោក សុថាបានក្លាយជាចំណុចដ៏សំខាន់នៃការតវ៉ានៅរោងចក្រអេស អិល នេះ។ ពេលមានការទាមទារដំឡើងប្រាក់ខែ និងប្រាក់ថ្លៃអាហារថ្ងៃត្រង់ កម្មកររោងចក្របានទាមទារឲ្យដកលោក សុថា ចេញ ដោយលើកឡើងថា ការចូលមកកាន់កាប់របស់លោកនៅរោងចក្រនេះធ្វើឡើងស្របពេលដែលមានវត្តមានសន្តិសុខកើនឡើង និងមិនអត់ឱនចំពោះ សកម្មភាពសហជីពឡើយ។
ឥឡូវនេះដោយមិនមានកិច្ចសន្យាការងារ និងប្រាក់ខែចំនួន១០០ដុល្លារក្នុងមួួយខែនោះ សន្តិសុខជាជនពិការដែលលោក សុថា បានជួលឲ្យការពាររោងចក្រ កំពុងប្រឆាំងនឹងអ្នកមានភាគហ៊ុនដែលមិនគួរឲ្យចូលចិត្តរូបនេះ។
លោក ឈ្នះ តារា អាយុ៤៦ឆ្នាំជាប្រធាន សន្តិសុខដែលពិការជើងឆ្វេងដោយ សារគ្រាប់មីននៅក្នុងខេត្តប៉ៃលិនកាលពីឆ្នាំ១៩៨៨បាននិយាយថា “តើខ្ញុំធ្វើការឲ្យនរណា? នោះជាអ្វីដែលខ្ញុំចង់ដឹង។យើងមិនមានកិច្ចសន្យា ហើយគ្មានមធ្យោ បាយ ក្នុងការទាក់ទងជាមួយលោក មាស សុថា។ យើងគ្រាន់តែមករង់ចាំនៅទីនេះរាល់ខែ ហើយសង្ឃឹមថា គាត់នឹងមកបើកប្រាក់ខែឲ្យពួកយើង”។
លោក តារា បាននិយាយថា នៅពេលការតវ៉ាបានក្លាយជាហិង្សាកាលពីដើមខែវិច្ឆិកា បុគ្គលិកដែលមានកំហឹងប្រដាប់ដោយដុំថ្ម ចំពាមកៅស៊ូ និងអាវុធកែច្នៃដទៃទៀត ក្រុមរបស់លោកត្រូវបានដាក់ពង្រាយជារបាំងការពារដោយប្រើមនុស្សគ្មានអាវុធដើម្បីការពាររោងចក្រ។
លោក តារា បាននិយាយថា “លោក មាស សុថា បានប្រើពួកយើងឲ្យការពាររោងចក្រប្រឆាំងនឹងកម្មករ ពីព្រោះគាត់ដឹងថា កម្មករមិនចង់វាយជនពិការទេ។ ហើយប្រសិន បើពួកគេវាយពួកយើងនោះ វាងាយស្រួលបំផុតសម្រាប់លោក មាស សុថា ក្នុងការស្តីបន្ទោសពួកគេ”។
ទោះយ៉ាងណា លោក សុថា បានអះអាងកាលពីម្សិលមិញថា លោកមិនបានកេងប្រវ័ញ្ចបុគ្គលិកសន្តិសុខរបស់លោកទេ។ លោក សុថា បានមានប្រសាសន៍ថា ខ្ញុំបានជួលពួកគេពីព្រោះខ្ញុំអាណិតពួកគេ ដោយសារពួកគេជាអតីតទាហានដែលបានការពារប្រទេសជាតិ ហើយរងរបួសពេលបម្រើការឲ្យរដ្ឋាភិបាលរបស់ខ្លួន”។
លោក សុថា មានប្រសាសន៍ថា “សន្តិសុខទាំងនេះទទួលបានអាហារបីពេលក្នុងមួយថ្ងៃ កន្លែងស្នាក់នៅ និងប្រាក់ខែ ហើយទន្ទឹមនឹងនោះលោកក៏បានបញ្ជាក់ថា សន្តិសុខទាំងនេះមិនមានកិច្ចសន្យាជាមួយលោក ឬជាមួយរោងចក្រទេ។
លោក សាត សមុទ្រ អនុរដ្ឋលេខាធិការក្រសួងការងារ បានមានប្រសាសន៍កាលពីម្សិលមិញថា តាមច្បាប់សន្តិសុខត្រូវមានកិច្ចសន្យាការងារ ទាំងជាមួយក្រុមហ៊ុនសន្តិសុខ ឬជាមួយរោងចក្រដោយផ្ទាល់។ លោក សមុទ្រ បានមានប្រសាសន៍ថា “ទោះបីជាសន្តិសុខត្រូវបានជួលម្តងមួយៗក៏ដោយ ក៏ពួកគេត្រូវមានកិច្ចសន្យាជាមួយរោងចក្រដែរ វាគឺជាច្បាប់ការងារ”។ លោកបានបន្ថែមថា “ប្រសិនបើអ្វីមួយកើតឡើងដល់សន្តិសុខម្នាក់ក្នុងចំណោមសន្តិសុខទាំងនោះ តាមច្បាប់ការងាររោងចក្រត្រូវមានបញ្ហា”។
លោក ឈៀ សុខា អាយុ៥៤ឆ្នាំ សន្តិសុខម្នាក់ទៀតដែលលោក សុថា បានជួល ដែលពិការជើងម្ខាងដោយសារគ្រាប់មីនក្នុងឆ្នាំ១៩៧៩បាននិយាយថា នៅពេលថៅកែរោងចក្រ និងកម្មករមានវិវាទ សន្តិសុខត្រូវថ្លឹងថ្លែងថា តើត្រូវគាំទ្រភាគីណា។
លោក សុខា បាននិយាយថា “ខ្ញុំដឹងថា ប្រសិនបើយើងចូលរួមតវ៉ា វានឹងធ្វើឲ្យលោក មាស សុថា ខឹង”។លោកបានបន្ថែម ថា “ប៉ុន្តែ នៅពេលកម្មករទាមទារដំឡើងប្រាក់ខែ វាជាការលំបាកណាស់សម្រាប់ពួកយើងក្នុងការវាយពួកគេនោះ។ពួកគេខឹងពីព្រោះពួកគេជាអ្នកក្រីក្រ។តើឲ្យយើងវាយពួកគេដូចម្តេចកើត នៅពេលយើងជាអ្នកក្រដែរនោះ?”៕សារុន