មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល និងតំណាងសហជីពបានជួបគ្នាសម្ងាត់កាលពីម្សិលមិញ ដើម្បីចាប់ផ្ដើមពិភាក្សារកវិធីកំណត់ប្រាក់ខែគោលសម្រាប់វិស័យកាត់ដេរដ៏សំខាន់ ប៉ុន្តែមានបញ្ហាច្រើនរបស់កម្ពុជា នៅឯសិក្ខាសាលាមួយដែលមានការសម្របសម្រួលពីអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ។
ប៉ុន្តែការចាប់ផ្ដើមកិច្ចពិភាក្សាត្រីភាគីរវាងរដ្ឋាភិបាល សហជីព និងម្ចាស់រោងចក្រនេះត្រូវបានចាត់ទុកថា ជាការពិភាក្សាទ្វេភាគីច្រើនជាង ដោយសារមិនមានការចូលរួមពេញលេញពីម្ចាស់រោងចក្រឡើយ។
ក្នុងចំណោមមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល និងតំណាងសហជីពជាច្រើននៅក្នុងបន្ទប់នោះ គឺមានតែតំណាងម្នាក់គត់មកពីសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា ដែលតំណាងឲ្យរោងចក្រនាំសម្លៀកបំពាក់ចេញជាង៥០០នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ទីប្រឹក្សាម្នាក់នៅក្រសួងការងារបានឲ្យដឹងថា វត្តមានតិចតួចរបស់ម្ចាស់រោងចក្រធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងកែទម្រង់។
លោក ជួន មុំថុល អនុប្រធានគណៈកម្មការប្រឹក្សាការងារ ជាស្ថាប័នត្រីភាគីដែលមានភារកិច្ចកំណត់ប្រាក់ខែគោលបានមានប្រសាសន៍ថា “ ម្ចាស់រោងចក្រមិនមកចូលរួមសិក្ខាសាលានេះទេ ពីព្រោះពួកគេធុញទ្រាន់នឹងការតវ៉ារបស់សហជីព ប៉ុន្តែពួកគេបានដំឡើងប្រាក់ខែគោល”។
លោក ជួន មុំថុល ដែលជាទីប្រឹក្សាក្រសួងការងារ និងជាប្រធានសហជីពមួយដែលគាំទ្ររដ្ឋាភិបាល មានប្រសាសន៍ថា “យើងមានការខកចិត្តចំពោះអវត្តមានរបស់និយោជក ហើយខ្ញុំគិតថា ការពិភាក្សានៅថ្ងៃនេះមិនអាចយកជាការទេ ពីព្រោះនេះគឺជាកិច្ចពិគ្រោះយោបល់ត្រីភាគី”។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “បាត់ភាគីមួយ ដូច្នេះកិច្ចពិភាក្សានេះមិនអាចប្រើប្រាស់ដើម្បីនាំឲ្យមានលទ្ធផលផ្លូវការបានទេ”។
លោក អាត់ ធន់ ប្រធានសហភាពការងារកម្ពុជា បានមានប្រសាសន៍ថា លោករីករាយចំពោះការចូលរួមរបស់តំណាងសហជីពនៅសិក្ខាសាលានេះ ប៉ុន្តែលោកជឿថា ការខ្វះតំណាងរោងចក្របង្ហាញថា ពួកគេមិនចាប់អារម្មណ៍ចំពោះការកែទម្រង់ប្រព័ន្ធកំណត់ប្រាក់ខែទេ។
លោក អាត់ ធន់ ដែលមានការព្រួយបារម្ភថា កង្វះការចាប់អារម្មណ៍ពីសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាអាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ដំណើរការនេះបានមានប្រសាសន៍ថា “ការចូលរួមនេះល្អ ប៉ុន្តែបញ្ហានៅត្រង់ថា និយោជកមិនមកចូលរួម”។
ការសិក្សាមួយដែលគាំទ្រដោយរដ្ឋាភិបាលកាលពីឆ្នាំមុនបានរកឃើញថា កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរត្រូវការប្រាក់ខែយ៉ាងតិច១៥៥ដុល្លារក្នុងមួយខែទើបអាចរស់បានសមរម្យ។ ប៉ុន្តែគណៈកម្មការប្រឹក្សាការងារបានកំណត់តែ៩៥ដុល្លារ ហើយក្រសួងការងារបានបង្កើនដល់១០០ដុល្លារពីរបីថ្ងៃក្រោយមក ចំពេលមានការធ្វើកូដកម្មដែលដឹកនាំដោយលោក អាត់ ធន់ និងសហជីពផ្សេងទៀតដើម្បីទាមទារប្រាក់ខែគោល១៦០ដុល្លារ។
សហជីពដែលធ្វើកូដកម្មនេះបានឲ្យដឹងថា ការសម្រេចប្រាក់ខែថ្មីនេះ គឺជាភ័ស្តុតាងបង្ហាញថា គណៈកម្មការប្រឹក្សាការងារត្រូវការកែទម្រង់ ពីព្រោះគណៈកម្មការនេះដាក់សំឡេងគាំទ្ររដ្ឋាភិបាលច្រើនពេក។ ប៉ុន្តែការធ្វើកូដកម្មរបស់ពួកគេបានបញ្ចប់ភ្លាមៗកាលពីថ្ងៃទី៣ ខែមករា បន្ទាប់ពីកងរាជអាវុធហត្ថបានបាញ់ក្រុមអ្នកតវ៉ានៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញធ្វើឲ្យកម្មករប្រាំនាក់ស្លាប់ និងរងរបួសជាង៤០នាក់ទៀត។
ដោយសង្ឃឹមថា អាចទប់ស្កាត់មិនឲ្យមានការប្រឈមមុខដាក់គ្នា ដែលបណ្ដាលឲ្យមានមនុស្សស្លាប់ម្ដងហើយម្ដងទៀតនោះ អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ បានផ្តល់ជំនួយដល់ក្រសួងការងារកាលពីខែមករា ដោយមានវិធីសាស្ត្រកាន់តែរឹងមាំជាងមុនសម្រាប់កំណត់ប្រាក់ខែគោលផ្អែកតាមការស្រាវជ្រាវហ្មត់ចត់ ដែលរដ្ឋាភិបាល រោងចក្រ និងសហជីពមានការពេញចិត្តទាំងអស់គ្នា។
សិក្ខាសាលាដែលបញ្ចប់នៅថ្ងៃនេះ គឺជាឱកាសលើកដំបូងសម្រាប់ភាគីទាំងបីពិភាក្សាគ្នារកវិធីដោះស្រាយបញ្ហានេះ។នេះក៏ជាកិច្ចប្រជុំត្រីភាគីលើកដំបូងដែរចាប់តាំងពីការបង្ក្រាបដោយហិង្សាកាលពីខែមករាមក។
លោក ទុន សុភ័ណ អ្នកសម្របសម្រួលថ្នាក់ជាតិនៃអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ បានមានប្រសាសន៍ថា លោកចង់ឲ្យមានការចូលរួមច្រើនពីម្ចាស់រោងចក្រ ប៉ុន្តែលោកបានបញ្ជាក់ថា ការអញ្ជើញម្ចាស់រោងចក្រគឺជាការទទួលខុសត្រូវរបស់ក្រសួងការងារ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “យើងពិតជាចង់ឃើញឆន្ទៈល្អ និងការចូលរួមក្នុងកិច្ចពិភាក្សាត្រីភាគី ហើយប្រសិនបើនិយោជកមិនមកចូលរួមទេ តើយើងអាចធ្វើអ្វីកើត?” ។
ប៉ុន្តែលោក សុភ័ណ បានមានប្រសាសន៍ថា វត្តមានតិចតួចរបស់ម្ចាស់រោងចក្រនៅក្នុងសិក្ខាសាលានេះនឹងត្រូវសម្រួលដោយតំណាងរបស់ពួកគេនៅគណៈកម្មការប្រឹក្សាការងារនេះ ដែលនឹងរាយការណ៍ពេញលេញអំពីសិក្ខាសាលានេះ និងសម្រេចអំពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើលើកក្រោយ។
ដូចលោក ជួន មុំថុល ដែរ លោក ហេង សួរ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារបានមានប្រសាសន៍៍ថា និយោជកនៅតែមិនមានជំនឿលើឆន្ទៈល្អរបស់សហជីព។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “នៅក្នុងចិត្តរបស់និយោជកនៅតែមិនមានបរិយាកាសល្អមកអង្គុយពិភាក្សាគ្នារវាងភាគីទាំងពីរ ពីព្រោះសហជីពនៅតែគំរាមធ្វើការតវ៉ា”។ លោកបានជំរុញឲ្យសហជីព និងនិយោជកព្យាយាមយល់ចិត្តគ្នាបន្ថែមទៀត។
សហជីពមួយក្រុមក្នុងចំណោមសហជីពកម្មកររោងចក្រកាត់ដេរចំនួនប្រាំបីកំពុងរៀបចំផែនការជួបជុំគ្នានៅទិវាពលកម្មអន្តរជាតិថ្ងៃទី១ ខែឧសភា ដើម្បីបន្តការទាមទារប្រាក់ខែគោល១៦០ដុល្លារ ថ្វីបើសាលារាជធានីភ្នំពេញ បានសម្រេចកាលពីរសៀលម្សិលមិញមិនអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេក៏ដោយ។
ប៉ុន្តែលោក ហេង សួរ មិនជឿថា វត្តមានតិចតួចរបស់និយោជកធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងកែទម្រង់របស់រដ្ឋាភិបាលទេ ពីព្រោះតំណាងសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរ ដែលត្រូវបានបញ្ជូនឲ្យមកចូលរួមសិក្សាសាលានេះនឹងរាយការណ៍ប្រាប់និយោជកឲ្យដឹងពីអ្វីដែលបានកើតឡើង។
លោក ហេង សួរ បានបន្ថែមថា “ខ្ញុំសូមបញ្ជាក់ថា សិក្ខាសាលានេះមិនមែនសម្រាប់ធ្វើសេចក្ដីសម្រេចណាមួយទេ។ យើងគ្រាន់តែប្រមូលយោបល់ និងទស្សនរបស់អ្នកចូលរួមដើម្បីដាក់ឲ្យគណៈកម្មការប្រឹក្សាការងារសម្រេចតែប៉ុណ្ណោះ”។
នៅក្នុងសុន្ទរកថាបើកសិក្ខាសាលានេះ លោក អុិត សំហេង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារ ដែលជាប្រធានគណៈកម្មការប្រឹក្សារការងារនេះដែរបាននិយាយអំពីប្រព័ន្ធកំណត់ប្រាក់ខែ ដែលត្រូវពិចារណាលើកត្តាជាច្រើនចាប់ពីតម្លៃវត្ថុធាតុដើមសម្រាប់ផលិតសម្លៀកបំពាក់ ប្រាក់ខែនៅក្នុងប្រទេសប្រកួតប្រជែង និងប្រាក់ចំណេញរបស់និយោជក ព្រមទាំងប្រាក់ខែសមរម្យរបស់កម្មករ។
សហជីពនៅពីក្រោយការធ្វើកូដកម្មនេះចង់កែទម្រង់គណៈកម្មការប្រឹក្សាការងារដោយផ្ដល់គណៈកម្មការនេះ នូវលេខាធិការដ្ឋានអចិន្ត្រៃយ៍មួយដើម្បីដោះស្រាយបន្ទុកការងាររបស់គណៈកម្មការនេះឲ្យបានប្រសើរជាងមុន អង្គភាពស្រាវជ្រាវដែលមានការលះបង់ និងមានតុល្យភាពមួយ អាសនៈស្មើៗគ្នាសម្រាប់ភាគីទាំងបី និងការអនុញ្ញាតឲ្យសមាជិករក្សាការសម្ងាត់សំឡេងឆ្នោតរបស់ខ្លួនដើម្បីចៀសវាងការដាក់សម្ពាធមិនត្រឹមត្រូវណាមួយ។ មន្ត្រីនៅសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាមិនបានទទួលការហៅទូរស័ព្ទទេ៕ គឹមហឿន