សវនាការជំនុំជម្រះទោសកម្មកររោងចក្រកាត់ដេរ មន្ត្រីសហជីពនិងបុរសមួយចំនួនទៀតសរុបចំនួន២៥នាក់ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួនអំឡុងការតវ៉ាក្នុងពេលកន្លងមកនោះ បានចាប់ផ្តើមនៅសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញកាលពីថ្ងៃសុក្រខណៈក្រុមអ្នកគាំទ្រប៉ះទង្គិចជាមួយនគរបាលលើផ្លូវដែលមានការយាមកាមយ៉ាងតឹងរឹុងនៅខាងក្រៅ។
សវនាការដែលធ្វើឡើងក្នុងសាលដាច់ដោយឡែកពីគ្នាចំនួនបីនេះបានប្រព្រឹត្តទៅក្រោយរយៈពេលបួនខែនៃការឃុំខ្លួនបុរស២១នាក់ក្នុងចំណោមបុរសទាំង២៥នាក់នេះរួមជាមួយនឹងបុរសពីរនាក់ផ្សេងទៀតដែលត្រូវបានដោះលែងឲ្យនៅក្រៅឃុំបណ្តោះអាសន្នក្រោមការចោទប្រកាន់ពីបទបង្កអំពើហិង្សា និងបំផ្លាញទ្រព្យសម្បត្តិអំឡុងការធ្វើកូដកម្មរបស់កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរនៅក្នុងខណ្ឌសម្បូររោងចក្រចំនួនពីរកាលពីថ្ងៃទី២ និងទី៣ ខែមករា។ មនុស្សយ៉ាងតិចប្រាំនាក់ត្រូវបានបាញ់ស្លាប់ ខណៈមួយចំនួនទៀតបានរងរបួសក្រោមស្នាដៃអាជ្ញាធរអំឡុងការតវ៉ាទាំងនោះ។
យុវជនពីរនាក់ក៏ត្រូវបានជំនុំជម្រះទោសក្រោមការចោទប្រកាន់ពីបទបង្កអំពើហិង្សាដោយចេតនាជុំវិញការពាក់ព័ន្ធរបស់ខ្លួនក្នុងការប៉ះទង្គិចគ្នាកាលពីថ្ងៃទី១២ ខែវិច្ឆិកាក្បែរស្ពានស្ទឹងមានជ័យរវាងនគរបាល និងកម្មកររោងចក្រកាត់ដេរ អេស អិល (SL Garment Factory) ពេលអាជ្ញាធរបាញ់អ្នកឈរមើលម្នាក់ស្លាប់ផងដែរ។ ក្នុងសាលសវនាការលេខ១ ចុងចោទចំនួនមនុស្សបានអះអាងថា ពួកគេគ្រាន់តែជាអ្នកដែលត្រូវគេទម្លាក់កំហុសដាក់ប៉ុណ្ណោះ។
ឈ្មោះ វណ្ណនី វ៉ាណាន់ អាយុ១៧ឆ្នាំបានអង្វរចៅក្រមឲ្យដោះលែងខ្លួនពីពន្ធនាគារព្រៃសដែលជាកន្លែងឃុំខ្លួនរូបគេចាប់តាំងពីត្រូវបានចាប់ខ្លួនកាលពីឆ្នាំមុនមក។ វ៉ាណាន់ បាននិយាយថា “ខ្ញុំមិនបានពាក់ព័ន្ធក្នុងហេតុការណ៍នោះទេ។ ខ្ញុំមិនបានចូលរួមគប់ដំុថ្មដាក់នគរបាលទេ ហើយក៏មិនបានដុតឡាននគរបាលដែរ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែឈរមើលហេតុការណ៍នោះជាមួយមនុស្សដទៃទៀតប៉ុណ្ណោះ” ដោយបានបន្ថែមថា ខ្លួនមិនដែលត្រូវបានគេប្រាប់អំពីមូលហេតុនៃការចាប់ខ្លួនពីដំបូងឡើយ។ វ៉ាណាន់ បាននិយាយថា “ខ្ញុំមិនបានទទួលចម្លើយសារភាពរបស់ខ្ញុំនៅកន្លែងនគរបាលទេ ព្រោះនគរបាលបានបង្ខំខ្ញុំ និងគំរាមខ្ញុំឲ្យសារភាព”។
ឈ្មោះ មាស ណុន អាយុ១៤ឆ្នាំដែលត្រូវបានដោះលែងឲ្យនៅក្រៅឃុំបណ្តោះអាសន្ននោះបានប្រាប់តុលាការថា ខ្លួនបានគប់ ដុំថ្មពីរបីដុំអំឡុងពេលប៉ះទង្គិចគ្នាដែលគេឃើញនគរបាលបាញ់មិនរើសមុខសំដៅក្រុមបាតុករ បណ្តាលឲ្យស្លាប់មនុស្សម្នាក់ និងរបួសធ្ងន់មួយចំនួនទៀត។
ប៉ុន្តែ ដើមចោទម្នាក់ក្នុងចំណោមដើមចោទទាំង៣០នាក់ គឺមន្ត្រីនគរបាលខណ្ឌមានជ័យឈ្មោះ នឹប វិបូ អាយុ៤៧ឆ្នាំដែលគេបាញ់ត្រូវមួយចំពាមកៅស៊ូ អំឡុងពេលប៉ះទង្គិចគ្នានោះ បានអះអាងថា ខ្លួនបានឃើញឈ្មោះ វណ្ណនី វ៉ាណាន់ គប់ដុំថ្មមែន។ លោកបាននិយាយមុនតុលាការផ្អាកសវនាការរហូតដល់ថ្ងៃទី៦ ខែឧសភាថា “ខ្ញុំទាមទារជំងឺចិត្តចំនួន៥មឺុនដុល្លារ ព្រោះ ជីវិតខ្ញុំមានតម្លៃណាស់”។
នៅក្រៅសាលាដំបូងគេឃើញមានការផ្ទុះភាពតានតឹងម្តងម្កាលរវាងក្រុមអ្នកគាំទ្រចុងចោទ នគរបាលបង្ក្រាបកុបកម្ម និងសន្តិសុខខណ្ឌ។ មហាវិថី មុនីរ៉េត ត្រូវបានបិទទាំងសងខាង ដោយលោក ឃួង ស្រេង អភិបាលរងរាជធានីភ្នំពេញ អះអាងថា ជាការបិទតាម “សេចក្តីបង្គាប់របស់តុលាការ”។
លោក ណៃ វណ្ណដា អនុប្រធានអង្គការសិទ្ធិមនុស្សអាដហុកបានលើកឡើងថា សវនាការគួរតែមានភាពហ្មត់ចត់ជាងនេះ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ពួកគេគួរតែមានអេក្រង់អិលសីុឌី សម្រាប់បង្ហាញពីដំណើរការកាត់ក្តី ព្រោះនេះគឺជាសវនាការសាធារណៈ ដូច្នេះយើងគួរតែអាចបានមើលសវនាការនេះ”។
នៅកន្លែងបិទផ្លូវមួយគេឃើញមានការសែនក្បាលជ្រូក និងអុជធូប ខណៈក្រុមអ្នកគាំទ្រ និងក្រុមអ្នកតវ៉ាមកពីសហគមន៍បឹងកក់អំពាវនាវឲ្យមានការដោះលែងចុងចោទទាំងនេះ។ លោក គង់ ចាន់ថា អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ផា និង លោក ង៉ែត ឃុន ដែលជាសមាជិកសហគមន៍នេះ ស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកដែលបានទម្លាយរបាំងនគរបាលរួច ប៉ុន្តែបានត្រឹមត្រូវសមត្ថកិច្ចរុញច្រាន ឬនាំទៅកន្លែងដើមវិញប៉ុណ្ណោះ។
នៅក្រោមម្លប់ក្បែរនោះ អ៊ុក ស្រីសួន អាយុ២៣ឆ្នាំដែលមានកូនប្រុសជាទារកតូចមួយដេកលើភ្លៅផងនោះ អង្គុយឲ្យគេបក់ឲ្យបាត់ក្តៅដោយប្រើសៀវភៅគ្រួសារ។ ប្តីរបស់នាងឈ្មោះ រស់ សុភ័ណ្ឌ ត្រូវបានឃុំខ្លួនជុំវិញការពាក់ព័ន្ធក្នុងការតវ៉ានៅផ្លូវវេងស្រេងមុនពេលនាងសម្រាលកូន។ នាងបាននិយាយមុនពេលបុគ្គលិកអង្គការ សិទ្ធិមនុស្សនាំចូលតុលាការថា គាត់ត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅថ្ងៃទី៣ ខែមករា ហើយខ្ញុំ បានសម្រាលកូននៅថ្ងៃទី៥ ខែមករា។ កូនរបស់ខ្ញុំមិនដែលឃើញមុខប៉ារបស់វាទេ៕សេរីវុធ
(រាយការណ៍ដោយ អ៊ា ង ម៉េងឡេង ឃួន ណារីម ឃី សុវុឌ្ឍី ម៉ិច ដារ៉ា និង Lauren Crothers)