31 C
Phnom Penh

ប្រាំ​​​ខែ​​​បន្ទាប់​​​ពី​​​កើត​​​ហេតុ​​​ សាក្សី​​​រៀបរាប់​​​ពី​​​ហេតុ​​​ការណ៍​​​វាយ​​​ដំ​​​កម្មករ​​​យ៉ាង​​​សាហាវ​​​នៅ​​​ផ្លូវ​​​វេង​​​ស្រេង​​​

ដោយ ឌឹ ខេមបូឌា ដេលី

បទវិភាគ

កម្មករ​​​កាត់​​​ដេរ​​​ម្នាក់​​​ឈ្មោះ មួន សុខ​​​មៀ​​​ន អាយុ​​​២៩​​​ឆ្នាំ បាន​​​ប្រវេ​​​​​​ប្រវា​​​រត់​​​ចេញ​​​ពី​​​​​​ផ្លូវ​​​វេង​​​ស្រេង​​​កាល​​​ពី​​​ថ្ងៃទី​​​៣ ខែ​​​មករា​​​ ដោយ​​​មាន​​​កង​​​រាជ​​​អាវុធ​​​ហត្ថ​​​កាន់​​​ដំបង​​​ដេញ​​​តាម​​​ពី​​​ក្រោយ​​​យ៉ាង​​​សាហាវ។

 រូប​ថត​របស់ ​មួន សុខ​​​មៀ​​​ន អាយុ​​​២៩​​​ឆ្នាំ ក្នុង​ពិធី​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​សាច់​ញាតិ​របស់​គាត់​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១២​ ។​
រូប​ថត​របស់ ​មួន សុខ​​​មៀ​​​ន អាយុ​​​២៩​​​ឆ្នាំ ក្នុង​ពិធី​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​សាច់​ញាតិ​របស់​គាត់​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១២​ ។​

បាតុកម្ម​​​មួយ​​​ដើម្បី​​​ទាម​​​ទារ​​​ប្រាក់​​​ខែ​​​គោល​​​១៦០​​​ដុល្លារ​​​ក្នុង​​​មួយ​​​ខែ​​​នៅក្នុង​​​វិស័យ​​​កាត់​​​ដេរ​​​ ដោយ​​​បាតុករ​​​ជាច្រើន​​​គប់​​​ដុំ​​​ថ្ម​​​ និង​​​​​​គ្រាប់​​​បែក​​​សាំង​​​ដាក់​​​កង​​​រាជ​​​អាវុធហត្ថ​​​ បាន​​​ប្រែក្លាយ​​​​​​ទៅ​​​ជា​​​ការ​​​ប្រយុទ្ធ​​​គ្នា​​​ដ៏​​​ធំ​​​នៅ​​​លើ​​​កំណាត់​​​មហាវិថី​​​មួយ​​​ក្នុង​​​ចំណោម​​​មហា​​​វិថី​​​សំខាន់​​​ៗ​​​ដែល​​​សម្បូរ​​​​​​ដោយ​​​រោង​​​ចក្រ​​​នៅក្នុង​​​រាជ​​​ធានី​​​ភ្នំពេញ​​​។

អ្នក​​​ស្រី​​​ វី អាយុ​​​៣២​​​ឆ្នាំ​​​ជា​​​ម្ចាស់​​​ភោជនីយ​​​ដ្ឋាន​​​មួយ​​​កន្លែង​​​​​​នៅ​​​តាម​​​បណ្តោយ​​​កំណាត់​​​ផ្លូវ​​​វេង​​​ស្រេង ​​​ដែល​​​កាល​​​ពី​​​ម្សិលមិញ​​​ សុំមិន​​​ប្រាប់​​​ឈ្មោះ​​​ពេញ​​​ដោយសារ​​​តែ​​​ព្រួយ​​​បារម្ភ​​​ចំពោះ​​​សុវត្ថិភាព​​​ផ្ទាល់​​​ខ្លួន បាន​​​និយាយ​​​ថា “ខ្ញុំ​​​ឃើញ​​​កង​​​រាជ​​​អាវុធ​​​ហត្ថ​​​ដេញ​​​តាម​​​គាត់​​​ចូល​​​មក​​​ដល់​​​ក្នុង​​​ភោជនីយ​​​ដ្ឋាន​​​របស់​​​ខ្ញុំ​​​ ហើយ​​​វាយ​​​គាត់​​​នឹង​​​ដំបង​​​។ ពួក​​​គេ​​​ទាត់​​​ធាក់​​​គាត់​​​មិន​​​ឈប់​​​នៅ​​​ពេល​​​គាត់​​​ដួល​​​ គាត់​​​បាន​​​រងការ​​​វាយ​​​ដំ​​​យ៉ាង​​​ធ្ងន់​​​ធ្ងរ​​​”។

អ្នក​​​ស្រី​​​បាន​​​លើក​​​ឡើង​​​បន្ត​​​ទៀត​​​ថា នៅ​​​ពេល​​​លោក មួន សុខ​​​មៀន ក្រោក​​​ឡើង​​​ក្រោ​​​យ​​​ពី​​​រង​​​ការ​​​វា​​​យ​​​ដំ​​​ គាត់​​​ធីង​​​ធោ​​​ង​​​ និង​​​ហូរ​​​​​​ឈាមយ៉ាង​​​ខ្លាំង​​​​​​ពី​​​ក្បាល​​​ និង​​​ភ្នែកម្ខាង​​​របស់​​​គាត់​​​។

យោង​​​តាម​​​ក្រុម​​​គ្រួសារ​​​របស់​​​លោក មួន សុខ​​​មៀន បាន​​​​​​ឲ្យ​​​ដឹង​​​ថា លោក មួន សុខ​​​មៀន​​​ បាន​​​ទទួល​​​មរណ​​​ភាព​​​កាល​​​ពី​​​ថ្ងៃ​​​សៅរ៍​​​ ដោយ​​​សារ​​​ការ​​​រង​​​របួស​​​ធ្ងន់​​​នៅ​​​លើ​​​ផ្លូវ​​​វេង​​​ស្រេង​​​។ តែ​​​ទោះ​​​ជា​​​យ៉ាង​​​ណា​​​ អ្ន​​​ក​​​នាំពាក្យ​​​កង​​​រាជ​​​អាវុធ​​​ហត្ថ​​​បាន​​​​​​លើក​​​ឡើង​​​កាល​​​ពីថ្ងៃ​​​អាទិត្យ​​​ថា គ្មាន​​​ភ័ស្តុតាង​​​បញ្ជាក់​​​ថា កង​​​កម្លាំង​​​របស់​​​លោក​​​ជា​​​អ្នក​​​បង្ក​​​ឲ្យ​​​មាន​​​ជន​​​រងគ្រោះ​​​ទី​​​៦​​​ស្លាប់​​​ដោយ​​​សារ​​​ការ​​​បង្ក្រាប​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​នោះ​​​ទេ​​​ ខណៈ​​​ដែល​​​មនុស្ស​​​ប្រាំ​​​នាក់​​​ទៀត​​​ត្រូវ​​​បាន​​​​​​កង​​​រាជអាវុធ​​​ហត្ថ​​​បាញ់​​​ស្លាប់​​​។

នៅ​​​ព្រឹក​​​បង្ហូរ​​​ឈាម​​​​​​លើ​​​ផ្លូវ​​​វេង​​​ស្រេង​​​កាល​​​ពីខែ​​​មករា​​​នោះ នៅ​​​ទី​​​បំផុត​​​លោក មួន សុខ​​​មៀន បាន​​​ដើរ​​​ទ្រេត​​​ទ្រោត​​​ចេញ​​​ពី​​​ភោជនីយ​​​ដ្ឋាន​​​នេះ​​​ ឆ្ពោះ​​​ទៅ​​​ដី​​​​​​ទំនេរ​​​ដែល​​​នៅ​​​ក្រោយ​​​ផ្ទះ​​​អ្នក​​​ជិត​​​ខាងរបស់​​​​​​អ្នក​​​ស្រី វី ។​​​នៅពេល​​​នោះ​​​ អ្នកស្រី នូ សុភាព អាយុ​​​៣៨​​​ឆ្នាំ​​​ ដែល​​​ជា​​​អ្នក​​​ជិត​​​ខាង​​​របស់​​​អ្នក​​​ស្រី​​​ វី បាន​​​ប្រទះ​​​ឃើញ​​​គាត់​​​តាម​​​បង្អួច​​​ផ្ទះ​​​បាយ​​​។

អ្នក​​​ស្រី នូ សុភាព បាន​​​និយា​​​យ​​​កាល​​​ពី​​​ម្សិល​​​មិញ​​​ថា “គាត់​​​ភ័យ​​​ខ្លាច​​​​​យ៉ាង​​​ខ្លាំង​​​” ។ លោក​​​  មួន សុខ​​​មៀន ភ័យ​​​ញ័​​​រ​​​ខ្លួន​​​ទទ្រើត​​​ នៅ​​​ពេល​​​អ្នក​​​ស្រី​​​ទាញ​​​គាត់​​​ឲ្យ​​​ចូល​​​ក្នុង​​​ផ្ទះ​​​របស់​​​អ្នក​​​ស្រី​​​ដើម្បី​​​​​​ការ​​​ពារ​​​សុវត្ថិភាព​គាត់​​​​​។

អ្នក​​​ស្រី​​​និយាយ​​​ទៀត​​​ថា “ប្រសិន​​​បើ​​​កង​​​រាជ​​​អាវុធ​​​ហត្ថ​​​មក​​​តាម​​​ផ្លូវ​​​នោះ​​​ ហើយ​​​​​​ឃើញ​​​គាត់​​​ គាត់​​​មុខ​​​ជា​​​ចប់​​​មិន​​​ខា​​​ន”។ ពី​​​របី​​​ម៉ោង​​​ក្រោយ​​​មក​​​ លោក​​​ មួន សុខ​​​មៀន អាច​​​និយាយ​​​​​បាន​​​វិញ​​​​​​​​​​​​ ហើយ​​​គាត់​​​ក៏​​​ប្រាប់​​​លេខ​​​ទូរស័ព្ទ​​​ប្រពន្ធ​​​របស់​​​គាត់​​​។

បន្ទាប់​​​ពី​​​ប្រពន្ធ​​​របស់​​​គាត់​​​ឈ្មោះ ប៉ុក ហៀម មក​​​ទទួល​​​គាត់​​​ពី​​​ផ្ទះ​​​របស់​​​អ្នកស្រី នូ សុភាព​​​  ពួក​​​គាត់​​​ទាំង​​​ពីរ​​នាក់​​​ប្តី​​​ប្រពន្ធ​​​បាន​​​ចាក​​​ចេញ​​​ពី​​​រាជ​​​ធានី​​​ភ្នំពេញ​​​ឆ្ពោះ​​​ទៅ​​​ស្រុក​​​កំណើត​​​របស់​​​លោក​​​ មួន សុខ​​​មៀន នៅក្នុង​​​ខេត្ត​​​កំពង់​​​ស្ពឺ​​​។

ទើប​​​តែ​​​ពេល​​​នោះ​​​ឯង​​​ដែល​​​អង្គការ​​​សិទ្ធិ​​​មនុស្ស​​​​​​ក្នុង​​​ស្រុក​​​​​​លីកា​​​ដូ​​​ បាន​​​ទៅ​​​សួរ​​​សុខ​​​ទុក្ខ​​​​​​គាត់​​​ដោយ​​​មាន​​​ជំនួយ​​​ថវិកា​​​ខ្លះ​​​សម្រាប់​​​ប្តី​​​ប្រពន្ធ​​​អ្នក​​​ទាំង​​​ពីរ​​​ ដែល​​​អាច​​​ឲ្យ​​​ពួក​​​គាត់​​​មាន​​​លទ្ធ​​​ភាព​​​ទៅ​​​ព្យា​​​បាល​​​នៅ​​​មន្ទី​​​រពេទ្យ​​​មិត្ត​​​ភាព​​​ខ្មែរ​​​-​​​សូវៀត​​​បាន។

ការ​​​ស្គែន​​​ខួរ​​​ក្បាល​​​កាល​​​ពី​​​ថ្ងៃ​​​ទី​​​៦​​​​​​ ខែ​​​មករា បាន​​​បង្ហាញ​​​ថា លោក​​​ មួន សុខ​​​មៀន​​​ មាន​​​ដុំ​​​ជំា​​​នៅ​​​ក្នុង​​​ខួរ​​​ក្បាល​​​ដោយ​​​សារ​​​ការ​​​វាយ​​​ដំ ជា​​​របួស​​​មួយ​​​ដែល​​​អាច​​​បណ្តាល​​​​​ឲ្យ​​​គាត់​​​ស្លាប់​​​បាន​​​នៅ​​​រយៈ​​​ពេល​​​ប៉ុន្មាន​​​ខែ​​​ក្រោយ​​​ ប្រសិន​​​បើ​​​គាត់​​​មិន​​​ទទួល​​​បាន​​​ការ​​​ព្យាបាល​​​​​​ត្រឹម​​​ត្រូវ​​​ទេ​​​នោះ​​​។

យោង​​​តាម​​​អ្នក​​​ស្រី​​​ ប៉ុក ហៀម ប្រពន្ធ​​​របស់​​​គាត់​​​ ដែល​​​ជា​​​កម្មករ​​​កាត់​​​ដេរ​​​ដូច​​​គ្នា​​​​​​ បាន​​​ឲ្យ​​​ដឹង​​​ថា លោក មួន សុខ​​​មៀន បាន​​​ទទួល​​​ការ​​​ព្យាបាល​​​នៅ​​​មន្ទីរពេទ្យ​​​​​​មិត្ត​​​ភាព​​​ខ្មែរ-​​​សូវៀត​​​​​​រយៈ​​​ពេល​​​២០​​​ថ្ងៃ​​​ ហើយ​​វេជ្ជបណ្ឌិត​​​ក៏​​​អនុញ្ញាត​​​ឲ្យគាត់​​​ចេញ​​​មក​​​ផ្ទះ ហើយ​​​បាន​​​ប្រាប់​​​ឲ្យគាត់​​​ត្រឡប់​​​មក​​​ធ្វើ​​​តេស្ត​​​វិញ​​​ ប្រសិន​​​បើ​​​មាន​​​អាការ​​​​​​ប្លែក​​​ណា​​​មួ​​​យ​​​ចាប់​​​ផ្តើម​​​កើត​​​ឡើង​​​ដូច​​​ជា ឈឺ​​​ក្បាល​​​ ឬ​​​ក្អួត​​​ចង្អោរ​​​ជា​​​ដើម​​​​​​។

​​​ប៉ុន្តែ ទោះ​​​បី​​​ជា​​​មាន​​​អាការ​​​ឈឺ​​​ក្បាល​​​ វិល​​​មុខ​​​ និង​​​ចេះ​​​តែ​​​ងងុយ​​​ដេក​​​ក៏​​​ដោយ​​​ ក៏​​​លោក​​​ មួន សុខ​​​មៀន មិន​​​ដែល​​​ត្រឡប់​​​មក​​​កាន់​​​មន្ទីរ​​​ពេទ្យ​​​នេះ​​​ដើម្បី​​​ទទួល​​​ការ​​​ព្យាបាល​​​បន្ថែម​​​ទៀត​​​ឡើយ​​​។

អ្នកស្រី ប៉ុ​​​ក ហៀម បាន​​​និយាយ​​​កាល​​​ពី​​​ម្សិលមិញ​​​ថា “ខ្ញុំ​​​មិន​​​បាន​​​ត្រឡប់​​​ទៅ​​​ទីនោះ​​​វិញ​​​ទេ​​​សូម្បី​​​កន្លះ​​​ថ្ងៃ ខ្ញុំ​​​គ្មាន​​​ប្រាក់​​​សម្រាប់​​​ធ្វើ​​​សោហ៊ុយ​​​​​​ទេ​​​”។ ប៉ុន្តែ សូម្បី​​​​​​តែ​​​ក្រោយ​​​ពី​​​ប្តី​​​របស់​​​គាត់​​​ទទួល​​​មរណ​​​ភាព​​​ក្តី​​​​​​ ក៏​​​អ្នក​​​ស្រី​​​ ប៉ុក​​​ ហៀម ​​​នៅ​​​តែ​​​និយាយ​​​ថា អ្នកស្រី​​​គាំទ្រ​​​ការ​​​ចូល​​​រួម​​​របស់​​​ប្តី​​​អ្នក​​​ស្រី​​​នៅ​​​ក្នុង​​​បាតុកម្ម​​​ទាមទារ​​​ដំឡើង​​​ប្រាក់​​​ខែ​​​ ហើយ​​​ចង់​​​ឲ្យ​​​អាជ្ញាធរ​​​ទទួល​​​​​​ខុស​​​ត្រូវ​​​ចំពោះ​​​ទង្វើ​​​របស់​​​ខ្លួន​​​។

ឧត្តម​​​សេនីយ៍ត្រី​​​ ខេង​​​ ទីតូ អ្នក​​​នាំពាក្យ​​​កង​​​រាជ​​​អាវុធ​​​ហត្ថ​​​លើ​​​ផ្ទៃ​​​ប្រទេស​​​បានមាន​​​ប្រសាសន៍​​​កាល​​​ពី​​​ម្សិលមិញ​​​ថា ការ​​​សើុប​​​អង្កេត​​​លើ​​​កា​​​រស្លាប់​​​របស់​​​លោក​​​ មួន សុខ​​​មៀន អាច​​​ធ្វើ​​​បាន ​​​លុះ​​​ត្រា​​​តែ​​​ក្រុម​​​គ្រួសារ​​​របស់​​​គាត់​​​ដាក់​​​ពាក្យ​​​បណ្តឹង​​​។ លោក​​​មាន​​​ប្រសាសន៍​​​ថា “ប្រសិន​​​បើ​​​គ្មាន​​​ពាក្យ​​​បណ្តឹ​​​ងទេ នឹង​​​គ្មាន​​​ការ​​​សើុប​​​អង្កេត​​​ឡើយ​​​”។

ប៉ុន្តែ អ្នកស្រី ប៉ុក ហៀម បាន​​​និយាយ​​​ថា អ្ន​​​កស្រី​​​ភ័យ​​​ខ្លាច​​​ណាស់​​​មិន​​​ហ៊ាន​​​ប្តឹង​​​កង​​​កម្លាំង​​​ដែល​​​អ្នកស្រី​​​ជឿ​​​ថា ជា​​​អ្នក​​​សម្លាប់​​​ប្តី​​​របស់​​​អ្នក​​​ស្រី​​​យ៉ាង​​​សាហាវ​​​ព្រៃ​​​ផ្សៃ​​​ឡើយ​​​។ អ្នក​​​ស្រី​​​និយាយ​​​ថា “ខ្ញុំ​​​មិន​​​ចង់​​​ប្តឹង​​​ទេ​​​ ពី​​​ព្រោះ​​​​​​ពួក​​​យើង​​​ដូច​​​ជា​​​​​​យក​​​​​​ពងមាន់​​​ជល់​​​នឹង​​​ថ្ម​​​អ៊ី​​​ចឹង​​​។ ពួក​​​យើង​​​មិន​​​ជឿ​​​ថា នឹង​​​អាច​​​ស្វែង​​​រក​​​យុត្តិ​​​ធម៌​​​ឲ្យ​​​ប្តី​​​របស់​​​ខ្ញុំ​​​បាន​​​ទេ​​​”៕សុខុម​​​​​​​​​​

 

© 2024, ខេមបូឌា ដេលី. All rights reserved. No part of this article may be reproduced in print, electronically, broadcast, rewritten or redistributed without written permission.

អត្ថបទទាក់ទង

អត្ថបទអានច្រើន

សេចក្ដីរាយការណ៍ពិសេស