ក្រសួងវប្បធម៌បានកិនកម្ទេចឌីសថតចម្លងចោលចំនួន៣០មឺុនបន្ទះកាលពីថ្ងៃច័ន្ទ អំឡុងពិធីកិនកម្ទេចឌីសថតចម្លងប្រចាំឆ្នាំរបស់ខ្លួនដើម្បីបង្ហាញពីការខិតខំប្រឹងបង្ក្រាបការលួចថតចម្លង។
ប៉ុន្តែ តូប ឬហាងលក់ឌីសនានាទូទាំងរាជធានីភ្នំពេញ ដែលមានលក់ឌីវីឌីភាពយន្តថតចម្លងក្នុងតម្លៃ១,៥០ដុល្លារ ឬថោកជាងនេះ ម្ចាស់តូប ឬហាងទាំងនោះនិយាយថា ពួកគេគិតថា វាមិនគំរាមកំហែងដល់អាជីវកម្មរបស់ខ្លួនឡើយ។
អាជីវករម្នាក់ឈ្មោះ សុខ ពណ្ណរាយ ដែលមានហាងលក់ឌីសថតចម្លងមួយនៅតាមបណ្តោយផ្លូវមាត់ទន្លេនិយាយថា ” វាធម្មតាទេ ប្រសិនបើមន្ត្រីក្រសួងមកយកប្រាក់ យើងនឹងឲ្យដើម្បីកុំឲ្យពួកគេឆ្មក់បង្ក្រាបកន្លែងរបស់យើង”។
អាជីវករម្នាក់ទៀតឈ្មោះ ជីម ម៉ាឡៃ ដែលលក់សីុឌី និងឌីវីឌីនៅផ្សារធំថ្មីនិយាយថាមន្ត្រីម្នាក់ម្នាក់មកពីក្រសួងវប្បធម៌បានមកជួបគាត់កាលពីព្រឹកម្សិលមិញ ដើម្បីប្រគល់លិខិតព្រមានឲ្យឈប់លក់ឌីសថតចម្លងទៀត។អ្នកស្រីនិយាយថា “ខ្ញុំនឹងលក់ទំនិញទាំងអស់របស់ខ្ញុំនៅទីនេះដដែល។ ខ្ញុំនឹងមិនទិញអាអូរីជីណលទេ ពីព្រោះវាថ្លៃពេក”។
ទោះបីជាអ្នកស្រីនិយាយថា គាត់មិនដែលបង់ប្រាក់សូកប៉ាន់ដោយផ្ទាល់ដើម្បីការពារទំនិញនៅក្នុងតូបរបស់គាត់ក្តី ក៏គាត់ដឹងថាត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េចដែរ ប្រសិនបើប្រឈមនឹងការគំរាមដកហូតទំនិញរបស់គាត់។ អ្នកស្រីនិយាយថា ” ប្រសិនបើមន្ត្រីក្រសួងវប្បធម៌មកទារប្រាក់ យើងនឹងឲ្យទៅពួកគេ”។
លោក គង់ កន្ថារ៉ា អនុរដ្ឋលេខាធិការក្រសួងវប្បធម៌បានមានប្រសាសន៍ថា ហាងនិងតូបលក់ឌីសថតចម្លងជាង៥០កន្លែងទូទាំងរាជធានីភ្នំពេញ ត្រូវបានឆ្មក់បង្ក្រាបក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយខែមកនេះ ប៉ុន្តែ លោកមិនបានបញ្ជាក់ពីទីតាំងទាំងនោះទេ។
លោក ឃឹម សារិទ្ធ រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងវប្បធម៌ បានទទួលស្គាល់ថា ការខំប្រឹងប្រែងដើម្បីទប់ស្កាត់ការលក់ឌីវីឌីភាពយន្តថតចម្លងបានជួបការលំបាកដោយសារអំពើពុករលួយនៅក្នុងគណៈកម្មាធិការអន្តរក្រសួង បង្ក្រាបបទល្មើសភាពយន្តនិងវីដេអូ ដែលជាទីភ្នាក់ងារទទួលភារកិច្ចអនុវត្តច្បាប់កម្មសិទ្ធិបញ្ញា។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា ” មន្ត្រីមកពីគណៈកម្មការអន្តរក្រសួងបង្ក្រាបបទល្មើស និងវីដេអូរាយការណ៍គ្រប់ពេលថា ពួកគេនឹងធ្វើឲ្យការលក់ឌីសថតចម្លងធ្លាក់ចុះ។ វាពិបាកនឹងធ្លាក់ចុះណាស់ដោយសារតែនៅពេលពួកគាត់ទៅបង្ក្រាប ពួកគាត់យកលុយពីអាជីវករ”។
ប្រទេសកម្ពុជាបានអនុម័តច្បាប់កម្មសិទ្ធិបញ្ញា និងច្បាប់ប៉ាតង់ដំបូងរបស់ខ្លួននៅក្នុងឆ្នាំ២០០៣ ជាលក្ខខណ្ឌតម្រូវមួយដែលត្រូវតែធ្វើ មុននឹងអាចចូលរួមជាមួយអង្គការពាណិជ្ជកម្មពិភពលោកបាន។ ប៉ុន្តែ ក្នុងរយៈពេលមួយទសវត្សរ៍មកនេះ មានការវិវឌ្ឍតិចតួចណាស់នៅក្នុងការអនុវត្តច្បាប់កម្មសិទ្ធិបញ្ញា។
លោក ស៊ុន ចាន់ថុល រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងពាណិជ្ជកម្មបានថ្លែងនៅក្នុងសន្និសីទមួយស្តីពីកម្មសិទ្ធិបញ្ញាកាលពីខែមីនាថា ការមិនដោះស្រាយបញ្ហាលក់ឌីសចម្រៀង និងឌីសភាពយន្តថតចម្លង បានធ្វើឲ្យការវិនិយោគនៅក្នុងវិស័យកម្សាន្តមិនកើនឡើង។
ប៉ុន្តែ សម្រាប់លោក សុខ ភ័ក្រ ដែលបានបើកហាងលក់ឌីសមួយកន្លែងនៅតាមបណ្តោយផ្លូវមាត់ទន្លេកាលពីពីរឆ្នាំមុន លោកមិនលក់ឌីសច្បាប់ដើមទេ។ គាត់និយាយទៀតថា ” ឌីសភាពយន្តមួយតម្លៃ១,៥០ដុល្លារពិបាកលក់ណាស់ទៅហើយ។ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ប្រសិនបើតម្លៃដូចនៅអឺរ៉ុប គ្មាននរណាហ៊ានទិញឌីសភាពយន្តទេ”។
ទោះជាយ៉ាងណាលោក អ៊ុង ណារ៉េត ប្រធានសមាគមខ្សែភាពយន្តកម្ពុជា ជាស្ថាប័នឯករាជ្យមួយដែលត្រូវបង្កើតឡើងកាលពីខែវិច្ឆិកាឆ្នាំមុនដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមានការការពារកម្មសិទ្ធិបញ្ញា បានមានប្រសាសន៍ថា ម្ចាស់ហាង ឬម្ចាស់តូបត្រូវតែត្រៀមខ្លួនឲ្យហើយដើម្បីផ្លាស់ប្តូររបៀបរកសីុ។លោកមានប្រសាសន៍ថា ” ប្រជាពលរដ្ឋបានលក់ឌីសថតចម្លងជាច្រើនឆ្នាំមកហើយហើយពេលនេះត្រូវតែកែប្រែ”។
លោក អ៊ុង ណារ៉េត ដែលសមាគមរបស់លោករាប់បញ្ចូលក្រុមហ៊ុនចែកចាយខ្សែភាពយន្តធំៗបំផុត និងរោងចាក់បញ្ចាំងភាពយន្តក្នុងប្រទេសកម្ពុជា មានប្រសាសន៍ថា កិច្ចព្រមព្រៀងដ៏ធំមួយដើម្បីនាំចូលឌីសភាពយន្តច្បាប់ដើមកំពុងស្ថិតក្នុងដំណើរការ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា នៅពេលឌីសភាពយន្តមកដល់ សមាជិកសមាគមរបស់លោកដែលរួមមានតូប ឬហាងលក់ឌីសចំនួន៣៥កន្លែង នឹងត្រូវយកឌីសថតចម្លងរបស់ពួកគេទៅប្តូរយកឌីសច្បាប់ដើម។
លោកមានប្រសាសន៍ទៀតថា ” ពួកគេកំពុងរង់ចាំផ្លាស់ប្តូរ។ ពួកគេនឹងត្រូវផ្លាស់ប្តូរយើងមិនអាចបណ្តោយឲ្យពួកគេបន្តបែបនេះទៀតដោយសារតែពួកគេខ្លាចការផ្លាស់ប្តូរនោះទេ”៕ សុខុម