ការអះអាងក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយខែមកនេះ ដែលលើកឡើងថា វិស័យកាត់ដេរកំពុងតែជួបបញ្ហាជាច្រើនក្រោយពីមានការតវ៉ានៅទូទាំងប្រទេស ដែលត្រូវបានបង្ក្រាបដោយហិង្សាកាលពីខែមករា ហាក់ដូចជាផ្ទុយគ្នាទៅនឹងតួលេខថ្មីរបស់ក្រសួងឧស្សាហកម្ម និងសិប្បកម្មដែលបង្ហាញពីកំណើនរឹងមាំនៅឆ្នាំនេះនៅក្នុងឧស្សាហកម្មកាត់ដេរ ដែលរកចំណូលបានប្រមាណ៥ពាន់លានដុល្លារក្នុងមួយឆ្នាំ។
តួលេខនេះបង្ហាញពីការកើនឡើង៨ភាគរយនូវចំនួនរោងចក្រកាត់ដេរដែលបានចុះបញ្ជីក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយខែនៅដើមឆ្នាំនេះ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងរយៈពេលដូចគ្នាកាលពីឆ្នាំ២០១៣ ដែលធ្វើឲ្យចំនួនរោងចក្រកាត់ដេរនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាកើនឡើងរហូតដល់១.២០០រោងចក្រ នេះបើយោងតាមការឲ្យដឹងពីលោក ហួត ផេង ប្រធាននាយកដ្ឋានចុះបញ្ជីនៃក្រសួងឧស្សាហកម្ម និងសិប្បកម្ម។ លោក ហួត ផេង បានមានប្រសាសន៍ថា បច្ចុប្បន្ននេះកម្មករកាត់ដេរមានចំនួន៧៣៣.៣០០នាក់ ពោលគឺកើនឡើងពីចំនួន៦៧៧.៦០០នាក់កាលពីឆ្នាំមុន។
លោកមានប្រសាសន៍ថា ” រដ្ឋាភិបាលកំពុងតែបង្ហាញពីជោគជ័យធំធេងនៅក្នុងការងាររបស់ខ្លួន”។ លោកបានលើកឡើងទៀតថា ចំនួនរោងចក្រនៅតាមបណ្តាខេត្តក៏កំពុងតែកើនឡើងជាលំដាប់ដែរ ដោយសារតែគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាល ដែលជំរុញឲ្យមានការវិនិយោគនៅខាងក្រៅតំបន់កណ្តាលក្រុង និងការវិនិយោគលើផលិតកម្មប្រើបច្ចេកវិទ្យាទំនើប។
លោកបានមានប្រសាសន៍ទៀតថា ពីមុនកម្មករសម្រុកទៅរកការធ្វើនៅតាមរោងចក្រនៅក្នុងក្រុង ប៉ុន្តែ ពេលនេះយើងឃើញរោងចក្រថ្មីៗបើកដំណើរការរៀងរាល់ថ្ងៃនៅតាមតំបន់ជនបទក្នុងបណ្តាខេត្ត”។
ប៉ុន្តែ លោក កែន លូ អគ្គលេខាធិការសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា (GMAC) បានព្រមានចំពោះការបកស្រាយអំពីការកើនឡើងចំនួនចុះបញ្ជីរោងចក្រថ្មីៗ អំឡុងពេលនេះ ថាជាសញ្ញាបង្ហាញថា ឧស្សាហកម្មកាត់ដេរបានចៀសផុតពីស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរបង្កឡើងដោយកូដកម្មកាលពីខែមករា។ លោកមានប្រសាសន៍ថា “មានការងារជាច្រើនដែលចាំបាច់ត្រូវធ្វើ មុនពេលដំណើរការចុះបញ្ជីរោងចក្រថ្មីៗ ដែលមានន័យថា ពួកគេស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលធ្វើផែនការ មុនពេលផ្ទុះកូដកម្ម”។ លោកបានបន្តថា បណ្តាវិនិយោគិនផ្លាស់ប្តូរទីតាំងទៅតាមខេត្ត គឺដើម្បីចៀសវាងថ្លៃជួលខ្ពស់នៅក្នុងតំបន់ឧស្សាហកម្មក្នុងក្រុង។
លោកមានប្រសាសន៍ថា ផលប៉ះពាល់ពិតប្រាកដនៃចលាចលក្នុងឧស្សាហកម្មកាត់ដេរ នឹងចាប់ផ្តើមបង្ហាញឲ្យឃើញនៅប៉ុន្មានខែខាងមុខនេះ នៅពេលការបញ្ជាទិញដែលត្រូវបានបញ្ជាក់មុនពេលស្ថានភាពចលាចលបានចាប់ផ្តើមកាលពីខែវិច្ឆិកា ចាប់ផ្តើមអស់ ហើយស្ថានភាពនេះនឹងត្រូវលាតត្រដាង។
លោកមានប្រសាសន៍ទៀតថា ” ជាការពិតណាស់យើងដឹងហើយថា ការបញ្ជាទិញកំពុងធ្លាក់ចុះ។ នោះជាមូលហេតុដែលរយៈពេលបីទៅប្រាំមួយខែក្រោយ មានសារៈសំខាន់ខ្លាំង ដោយសារការបញ្ជាទិញជាច្រើនត្រូវបានដកចេញវិញជាបណ្តោះអាសន្ន ហើយត្រង់ថា ពួកគេត្រឡប់មកវិញឬអត់នឹងបង្ហាញថា តើមានទីផ្សារសម្រាប់ក្រុមហ៊ុនថ្មីៗឬយ៉ាងណា”។
ខណៈពេលដែលទស្សនវិស័យនេះ នៅតែមានភាពមិនប្រាកដប្រជា លោក កែន លូ បានមានប្រសាសន៍ថា ការទប់ស្កាត់កូដកម្មខុសច្បាប់ដែលបានកើតឡើងច្រើនជាងគេបំផុតនៅឆ្នាំមុន គួរតែជាបញ្ហាអាទិភាពរបស់រដ្ឋាភិបាលក្នុងការទាក់ទាញឲ្យវិនិយោគិនមានការជឿទុកចិត្តវិញ។ លោកមានប្រសាសន៍ទៀតថា ” ប្រសិនបើ យើងបានត្រៀមខ្លួនឲ្យបានល្អ អ្នកទិញនឹងត្រឡប់មកវិញ។
លោក មឿន តុលា ប្រធានកម្មវិធីការងារនៅមជ្ឈមណ្ឌលអប់រំច្បាប់សម្រាប់សហគមន៍បានយល់ស្របថា តួលេខថ្មីនេះមិនបង្ហាញថា ឧស្សាហកម្មកាត់ដេរកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពល្អនោះទេ ប៉ុន្តែ បានមានប្រសាសន៍ថា កូដកម្មគឺជារោគសញ្ញានៃប្ញសគល់នាំឲ្យមានអស្ថិរភាព។ លោកមានប្រសាសន៍ថា ” យើងមើលមិនឃើញថា ឧស្សាហកម្មកាត់ដេរកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពល្អនោះទេ ប៉ុន្តែ GMAC មិនគួរទម្លាក់កំហុសលើកូដកម្មពាក់ព័ន្ធនឹងប្រាក់ខែគោលដ៏ទាប និងលក្ខខណ្ឌការងារអន់នោះទេ”។
ការស្រាវជ្រាវផ្ទាល់របស់រដ្ឋាភិបាលបានបង្ហាញថា ប្រាក់ខែគោលនាពេលបច្ចុប្បន្ន១០០ដុល្លារ គឺតិចជាងប្រាក់ខែអាចរស់បានយ៉ាងហោចណាស់៦០ដុល្លារ ប៉ុន្តែ និយោជកលើកឡើងថា នៅពេលបូកបន្ថែមអត្ថប្រយោជន៍នានា និងប្រាក់បន្ថែមម៉ោងចូលគ្នា កម្មករនឹងទទួលបានប្រាក់ខែលើសពីអ្វីដែលច្បាប់បានកំណត់។
ទោះជាយ៉ាងណា ក្រុមហ៊ុនសម្លៀកបំពាក់លំដាប់ពិភពលោកមួយចំនួន ដែលបញ្ជាទិញសម្លៀកបំពាក់ពីកម្ពុជា និយាយថា ពួកគេនឹងឧបត្ថម្ភគាំទ្រដល់ការដំឡើងប្រាក់ខែកម្មករ ហើយបានអំពាវនាវឲ្យភាគីពាក់ព័ន្ធបង្កើតយន្តការកំណត់ប្រាក់ខែគោលថ្មីឲ្យបានឆាប់រហ័ស។ “[ក្រុមហ៊ុនសម្លៀកបំពាក់] មិនគាំទ្រប្រាក់ខែគោលនេះទេ ពីព្រោះពួកគេយល់ថា វាជាប្ញសគល់បង្កឲ្យមាន [ចលាចល] ហើយថា ដរាបណា គ្មានការដោះស្រាយទេនោះ ទំនាក់ទំនងវិជ្ជាជីវៈទំនងជានឹងមិនប្រសើរឡើយ”៕