អគ្គិភ័យមួយដែលបានកើតឡើងនៅពេលព្រឹកព្រលឹមនៅក្នុងខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ កាលពីម្សិលមិញបានឆេះរោងចក្រកាត់ដេរមួយម៉ដ្ឋ ជារោងចក្រដែលផលិតសម្លៀកបំពាក់ខូវប៊យសម្រាប់ក្រុមហ៊ុន Kmart ដែជាក្រុមហ៊ុនលក់រាយរបស់អាមេរិក ហើយបានបណ្ដាលឲ្យអ្នកគ្រប់គ្រងជនជាតិចិនម្នាក់ស្លាប់នៅក្នុងភ្លើង និងធ្វើឲ្យមនុស្សបីនាក់ទៀតរងរបួស។ នគរបាលបាននិយាយកាលពីរសៀលម្សិលមិញថា ខ្លួនកំពុងសើុបអង្កេតរកមូលហេតុនៃអគ្គិភ័យនេះ។
សន្តិសុខយាមវេនយប់នៅរោងចក្រ ចាងសេង របស់ចិន បាននិយាយថា ពួកគេបានឃើញផ្សែងខ្មៅក្រាស់ហុយឡើងលើនៅខាងក្រោយរោងចក្រនៅម៉ោងប្រហែល៤និង៤០នាទីទៀបភ្លឺ ហើយបានប្រកាសអាសន្ន។ ពួកគេបាននិយាយថា អ្នកគ្រប់គ្រងជនជាតិចិនប្រហែល១០នាក់ និងចុងភៅខ្មែរម្នាក់តែងតែដេកជាប្រចាំនៅក្នុងរោងចក្រនេះនៅពេលយប់។ សន្តិសុខម្នាក់ឈ្មោះ សុន វ៉ាន់ធី បាននិយាយថា “បួនប្រាំនាទីក្រោយមកខ្ញុំបានឃើញភ្លើងរាលដាលយ៉ាងលឿន”។
គាត់បាននិយាយថា នៅពេលរថយន្តពន្លត់អគ្គិភ័យមកដល់នៅម៉ោងប្រហែល៥និង៣០នាទី ភ្លើងបានឆេះរោងចក្រអស់ប្រហែលពាក់កណ្ដាលទៅហើយ។
អ្នកស្រី េហល ផល្លា ជាប្រធានរដ្ឋបាលរោងចក្រនេះបាននិយាយថា បុរសបីនាក់នៅក្នុងរោងចក្រនេះបានរងការរលាកស្រាលនៅពេលពួកគេរត់ចេញ។ លោក យ៉ាងស៊ី សុង អាយុ៤២ឆ្នាំជាប្រធានផ្នែកត្រួតពិនិត្យគុណភាពនៅរោងចក្រនេះមិនអាចរត់ចេញរួចទេ។ អ្នកស្រី ផល្លា ដែលបានជួយផ្ដល់ព័ត៌មានពេលនគរបាលធ្វើរបាយការណ៍នៅវត្តស្ទឹងមានជ័យ កន្លែងតម្កល់សាកសពនេះ បាននិយាយថា “គាត់បានស្លាប់ ព្រោះគាត់មិនអាចរត់ចេញរួច ហើយគេបានប្រទះឃើញសាកសពគាត់នៅមុខបន្ទប់ទឹក”។
នៅម៉ោងប្រហែល១០ព្រឹក នៅរោងចក្រនេះ ផ្សែង និងផេះនៅហុយនៅជំុវិញអគារដែលឆេះនេះនៅឡើយ។ នៅខាងក្នុងគឺនៅសល់តែគំនរបាក់បែក និងដែកឆេះរួញប៉ុណ្ណោះ។ រថយន្តពន្លត់អគ្គិភ័យបានពន្លត់គំនរបាក់បែកចុងក្រោយចំនួនពីរបី ដែលនៅកំពុងឆេះឆាបនៅឡើយ។
លោក នេត វ៉ាន់ថា ប្រធានអង្គភាពពន្លត់អគ្គិភ័យរាជធានីភ្នំពេញ ដែលបានទៅពិនិត្យមើលកន្លែងកើតហេតុបាននិយាយថា អគ្គិភ័យនេះត្រូវបានពន្លត់ទាំងស្រុងនៅម៉ោងប្រហែល៩ព្រឹក។ លោកបានបដិសេធមិននិយាយអំពីមូលហេតុនៃអគ្គិភ័យនេះទេ។ លោកបាននិយាយថា “យើងមិនទាន់ដឹងពីមូលហេតុចំពោះការបង្កអគ្គិភ័យនេះនៅឡើយ ប៉ុន្តែចុងភៅនៅរោងចក្រនេះបាននិយាយថា គាត់បានឃើញផ្សែងចេញមកពីបន្ទប់មួយនៅក្បែរនោះ”។
លោក វ៉ាន់ថា បាននិយាយថា រថយន្តពន្លត់អគ្គិភ័យមានការលំបាកចូលទៅរោងចក្រនេះ ពីព្រោះផ្លូវនៅជុំវិញរោងចក្រធ្វើឲ្យរថយន្តធំៗចូលទៅមិនរួច ដោយសារបង្គោលភ្លើង។ នៅពេលដែលក្រុមអ្នកពន្លត់អគ្គិភ័យបានទៅដល់កន្លែងកើតហេតុ ការពន្លត់អគ្គិភ័យរបស់ពួកគេមានការយឺតយ៉ាវដោយសារខ្វះប្រភពទឹកនៅក្បែរនោះ។ លោកក៏បាននិយាយដែរថា អ្នកនៅរោងចក្រនេះគួរតែហ្វឹកហាត់អំពីរបៀបទប់ទល់នឹងអគ្គិភ័យដោយខ្លួនឯង។
គាត់បាននិយាយថា “គេត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ និងដឹងពីរបៀបចាត់វិធានការដោយខ្លួនឯងនៅពេលមានអគ្គិភ័យ ពីព្រោះយើងមិនអាចផ្ដល់សេវា១០០ភាគរយបានទេ គឺបានតែ៤០ឬ៥០ភាគរយប៉ុណ្ណោះ។ ប្រសិនបើគេដឹងរបៀបចាត់វិធានការ គេអាចទប់ស្កាត់អគ្គិភ័យបាន។
លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានជំរុញជាច្រើនដងក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះឲ្យរោងចក្រទិញរថយន្តពន្លត់អគ្គិភ័យដោយខ្លួនឯង ប្រសើរជាងពឹងផ្អែកលើកម្លាំងពន្លត់អគ្គិភ័យរបស់ក្រុង ដែលមានឧបករណ៍មិនល្អ។
អ្នកគ្រប់គ្រងជនជាតិចិនមួយចំនួននៅរោងចក្រនេះមិនព្រមនិយាយជាមួយអ្នកយកព័ត៌មាននៅឯរោងចក្រចាងសេងទេកាលពីម្សិលមិញ។ អ្នកស្រី ផល្លា ដែលជាប្រធានរដ្ឋបាលបាននិយាយថា ម្ចាស់រោងចក្រស្ថិតនៅក្នុងទីក្រុងសៀងហៃ ហើយនឹងត្រឡប់មកវិញនៅថ្ងៃនេះ។ អ្នកស្រីបាននិយាយថា រោងចក្រមានការធានារ៉ាប់រង ប៉ុន្តែមិនចាំឈ្មោះក្រុមហ៊ុនធានារា៉ប់រងទេ និងមិនបានដឹងថា ម្ចាស់រោងចក្រនេះនឹងដោះស្រាយប្រាក់ខែឲ្យកម្មកររបស់ខ្លួនប្រហែល៨៥០នាក់ដោយរបៀបណាទេ។
កម្មករជាច្រើននាក់នៅរោងចក្រនេះបានជួបជុំគ្នាដោយស្ងៀមស្ងាត់នៅច្រកទ្វារចូលខាងមុខ និងខាងក្រោយរោងចក្រ មើលក្រុមពន្លត់អគ្គិភ័យពន្លត់អណ្ដាតភ្លើងនៅសល់ចុងក្រោយតិចតួច។
អ្នកស្រី ជា ហ៊ាង បាននិយាយថា គាត់បានដេរសម្លៀកបំពាក់ខូវប៊យនៅរោងចក្រនេះតាំងពីឆ្នាំ២០០៩។ អ្នកស្រីបាននិយាយថា បុគ្គលិកទើបតែបានហាត់សមឆ្លើយតបចំពោះអគ្គិភ័យកាលពីសប្ដាហ៍មុន ហើយអ្នកស្រីមានការពេញចិត្តចំពោះលក្ខខណ្ឌការងារ។ គាត់ព្រួយបារម្ភចំពោះការរកការងារផ្សេងទៀត។
អ្នកស្រី ហា៊ង ដែលរំពឹងថា នឹងបានបើកប្រាក់ខែនៅថ្ងៃទី១០ ខែក្រោយនេះ បាននិយាយថា ” ខ្ញុំមានការសោកស្ដាយ។ ខ្ញុំបាត់បង់ការងារ ហើយខ្ញុំមិនដឹងថាត្រូវធ្វើអ្វីទេ។ ឥឡូវនេះខ្ញុំមានការព្រួយបារម្ភមិនដឹងថា រោងចក្រអាចបើកប្រាក់ឲ្យយើងបានឬអត់ទេ”។
អ្នកស្រី ឆន ណៃនី ដែលធ្វើការនៅរោងចក្រនេះអស់រយៈពេលពីរឆ្នាំមកហើយនោះ បាននិយាយថា ” ពិបាករកការងារធ្វើណាស់ឥឡូវនេះ ពីព្រោះខ្ញុំមិនដឹងទៅទីណាទេ”។ អ្នកស្រី ណៃនី ក៏មានការព្រួយបារម្ភចំពោះការបើកប្រាក់ខែសម្រាប់រយៈពេលពីរបីសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនេះដែរ ប៉ុន្តែគាត់អាណិតម្ចាស់រោងចក្រ។
អ្នកស្រីបាននិយាយថា “ខ្ញុំសោកស្ដាយចំពោះអគ្គិភ័យនេះ ពីព្រោះកម្មករ និងថៅកែមានទំនាក់ទំនងល្អ។ ប្រសិនបើរោងចក្របើកប្រាក់ឲ្យយើង ខ្ញុំមានការរីករាយ។ ប្រសិនបើមិនបើកទេ ខ្ញុំក៏មិនដឹងថា ត្រូវធ្វើដូចម្ដេចដែរ។ ខ្ញុំមើលឃើញហើយថា រោងចក្រនេះឆេះខ្ទេចហើយ”។
សម័្ពន្ធសហជីពប្រជាធិបតេយ្យកម្មករកាត់ដេរកម្ពុជាតំណាងឲ្យកម្មករមួយចំនួននៅរោងចក្រនេះ។ លោក គង់ អាទិត្យ ជាអនុប្រធានសហជីពនេះបាននិយាយថា មិនថាអគ្គិភ័យនេះកើតឡើ់ងដោយរបៀបណាទេ រោងចក្រត្រូវតែបើកប្រាក់ឲ្យកម្មករ។
លោកបាននិយាយថា ប្រសិនបើរោងចក្រមានផែនការបើកឡើងវិញ រោងចក្រនិងកម្មករត្រូវចរចាអំពីភាគរយនៃប្រាក់ខែដែលត្រូវទទួលបានអំឡុងពេលផ្អាកពីការងារនេះ។ លោកបាននិយាយថា ប្រសិនបើរោងចក្រសម្រេចបិទទ្វារ រោងចក្រត្រូវបើកប្រាក់ខែឲ្យកម្មករសម្រាប់ខែនេះរហូតមកដល់ថ្ងៃកើតមានអគ្គិភ័យ រួមទាំងប្រាក់បំណាច់ការងារផង។ ប៉ុន្តែលោក អាទិត្យ បាននិយាយថា បទពិសោធន៍ពីមុនមិនមែនជាប្រផ្នូលល្អសម្រាប់កម្មករទេ។ លោកបាននិយាយថា “ខ្ញុំព្រួយបារម្ភពីព្រោះជាធម្មតារោងចក្រមិនបើកប្រាក់ខែឲ្យកម្មករទេ។ អគ្គិភ័យកាលពីម្សិលមិញនេះ ស្រដៀងគ្នានឹងបញ្ហានៅរោងចក្រមិថុនា”។
កាលពីខែមីនា ឆ្នាំ២០១១ អគ្គិភ័យមួយបានឆាបឆេះរោងចក្រមិថុនា នៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ ដែលមានកម្មករធ្វើការប្រហែល៤.០០០នាក់។ ម្ចាស់រោងចក្រមិនព្រមបើកប្រាក់បំណាច់ឲ្យកម្មករទេ ព្រមទាំងមិនធ្វើតាមសេចក្ដីសម្រេចដែលគ្មានកាតព្វកិច្ចផ្លូវច្បាប់របស់ក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្ដាលទៀងផង។ ជាចុងក្រោយ ម្ចាស់រោងចក្របានយល់ព្រមបើកប្រាក់ខែឲ្យកម្មករបន្ទាប់ពីមានការតវ៉ាជាច្រើនខែ៕ គឹមហឿន