វេជ្ជបណ្ឌិត និងបុគ្គលិកសហជីពបាននិយាយកាលពីម្សិលមិញថា កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរ៤៧នាក់ និងអ្នកបើកបររថយន្តម្នាក់បានរងរបួសនៅពេលរថយន្តដែលពួកគេជិះ បានជួបគ្រោះថ្នាក់ក្នុងខេត្តស្វាយរៀងកាលពីល្ងាចថ្ងៃច័ន្ទ។
រថយន្តទ្រុងនេះ ក៏ដូចជារថយន្តរាប់រយគ្រឿងទៀតស្រដៀងគ្នានេះដែលដឹកកម្មករពីផ្ទះរបស់ពួកគេទៅកាន់រោងចក្រកាត់ដេរជារៀងរាល់ថ្ងៃនោះ ដឹកកម្មករប្រហែល៥០នាក់។ អ្នកបើកបរបានបាត់បង់ម្ចាស់ការកាលពីវេលាម៉ោង៥និង៣០នាទីល្ងាច។
លោក ជា ឧត្តម តំណាងមកពីសម្ព័ន្ធសហជីពចលនាកម្ពុជាបានមានប្រសាសន៍ថា “អ្នកបើកបរមិនអាចគ្រប់គ្រងដៃចង្កូតបាន ពីព្រោះវាខូច ដូច្នេះរថយន្តបានជួបគ្រោះថ្នាក់ ហើយកម្មករជាច្រើនបានរងរបួស”។
លោក ប្រាក់ សម្បត្តិ ប្រធានមន្ទីរពេទ្យបង្អែកក្រុងបាវិត បានមានប្រសាសន៍ថា កម្មករបួននាក់បាន “រងរបួសធ្ងន់” ដោយបាក់ឆ្អឹងដងកាំបិត និងឆ្អឹងស្លាបប្រចៀវ ហើយត្រូវបានបញ្ជូនបន្តទៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែកខេត្ត ចំណែកកម្មករផ្សេងទៀតបានរងរបួសស្រាល ដូចជាមានស្នាមរយះ និងស្នាមជាំដៃជើងជាដើម។
គ្រោះថ្នាក់ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងរថយន្តដឹកកម្មករជាច្រើនជិះប្រជ្រៀតគ្នានេះ តាមធម្មតាទ្រុងធ្វើពីចម្រឹងដែកដើម្បីឲ្យអ្នកធ្វើដំណើរទប់លំនឹង គឺកើតឡើងស្ទើរតែរាល់សប្តាហ៍។ គ្រោះថ្នាក់កាលពីម្សិលមិញនេះ គឺដោយសារសភាពរថយន្តមិនល្អក្នុងចំណោមរថយន្តជាច្រើន ដែលដឹកកម្មកររោងចក្រកាត់ដេរទូទាំងប្រទេសប្រហែល៦០០.០០០នាក់ ទៅធ្វើការងារ។
លោក ប៉ុស សាមិត្ត អាយុ២២ឆ្នាំ ជាអ្នកបើកបររថយន្តក្នុងខេត្តស្វាយរៀងបាននិយាយថា នគរបាលចរាចរត្រួតពិនិត្យប័ណ្ណបើកបរ កង់រថយន្ត និងទ្រុងរៀងរាល់ខែ។ សាមិត្ត បាននិយាយថា “មានអ្នកបើកបររថយន្តជាច្រើន ដែលរថយន្តរបស់ខ្លួនបានបង្កគ្រោះថ្នាក់ ហើយជារថយន្តចាស់ដោយសារពួកគាត់ក្រីក្រ។ ហេតុដូច្នោះហើយពួកគាត់មិនអាចទិញរថយន្តល្អបាន វាបង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ច្រើន ដោយសារម៉ាស៊ីនដំណើរការមិនល្អ”។
សាមិត្ត បានបន្ថែមទៀតថា “នៅពេលនគរបាលចរាចរពិនិត្យឃើញថាមានបញ្ហានោះ ពួកគេនឹងផាកពិន័យអ្នកបើកបរ ហើយបញ្ជូនទៅប៉ុស្តិ៍នគរបាល”។ ប៉ុន្តែ ពិន សុភា អាយុ៣៣ឆ្នាំ ជាកម្មការិនីមកពីខេត្តកណ្តាលបាននិយាយថា ប្រព័ន្ធបច្ចុប្បន្នរបស់នគរបាលចរាចរដែលត្រួតពិនិត្យរថយន្តនោះ គឺពុករលួយណាស់ វាគ្មានប្រយោជន៍អ្វីឡើយ។
កម្មការិនីរូបនេះបាននិយាយថា “អ្នកបើកបរបានដឹកកម្មករច្រើនហួសនៅក្នុងរថយន្តចំណែកអាជ្ញាធរមិនខ្វល់ឡើយ ហើយទទួលសំណូកពីអ្នកបើកបរដោយធ្វើមិនដឹងមិនឮចំពោះការរំលោភបំពានរបស់ពួកគេ”។
រឿន សារ៉ាត អាយុ៣០ឆ្នាំ ជាកម្មការិនីម្នាក់នៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញបាននិយាយថា ប្រសិនបើនាងមានជម្រើស នាងនឹងមិនជិះរថយន្តគ្នាច្រើនអ៊ីចឹងទេ ពីព្រោះវាចង្អៀតណាស់ និងរថយន្តបើកលឿនទៀត ហើយមិនមានកន្លែងអង្គុយទេ។
កម្មការិនីរូបនេះបាននិយាយថា “យើងត្រូវតែបង្ខំចិត្តជិះរថយន្ត បើទោះជាដឹងថា វាគ្រោះថ្នាក់ក៏ដោយ ពីព្រោះយើងគ្មានជម្រើស។ មានគ្រោះថ្នាក់កើតឡើងដ៏ច្រើនពាក់ព័ន្ធរថយន្តដឹកកម្មករ ពីព្រោះរថយន្តទាំងនោះចាស់ៗ ហើយអ្នកបើកបរមិនគោរពច្បាប់ចរាចរណ៍ឡើយ”។
លោកស្រី ជីល ថាក់ឃ័រ ទីប្រឹក្សាផ្នែកបច្ចេកទេសនៅកម្មវិធីរោងចក្រល្អប្រសើរនៅកម្ពុជាជាកម្មវិធីដែលគ្រប់គ្រងដោយអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិបានមានប្រសាសន៍ថា ដំណោះស្រាយតែមួយគត់សម្រាប់រោងចក្រ គឺជួលរថយន្តផ្ទាល់ខ្លួនជាជាងពឹងផ្អែកតែទៅលើអ្នកបើកបរខាងក្រៅ ដែលរង់ចាំនៅខាងក្រៅរោងចក្រដើម្បីដឹកកម្មករនោះ។
លោកស្រីបានមានប្រសាសន៍ថា “ខ្ញុំគិតថា វាគ្រាន់តែជាបញ្ហាប្រឈមមួយក្នុងចំណោមបញ្ហាប្រឈមជាច្រើនដែលកម្មកររោងចក្រកាត់ដេរប្រឈមតែប៉ុណ្ណោះ។ ហើយតាមការពិនិត្យជាក់ស្តែង វាមិនត្រឹមតែអ្វីដែលកើតឡើងនៅក្នុងរោងចក្រ ដែលជួនកាលជាបញ្ហាប្រឈមប៉ុណ្ណោះទេ វាថែមទាំងការដឹកកម្មករទាំងទៅ និងមកទៀតផង”៕សារុន
(រាយការណ៍បន្ថែមដោយ Lauren Crothers)