សហជីពមួយចំនួនដែលបានទាមទារដំឡើង៧៧ដុល្លារលើប្រាក់ខែគោល១០០ដុល្លារនាពេលបច្ចុប្បន្នសម្រាប់កម្មករកាត់ដេរនៅទូទាំងប្រទេស បាននិយាយកាលពីម្សិលមិញថា ពួកគេសុខចិត្តទទួលយកការដំឡើង៣៥ដុល្លារ ប៉ុន្តែ សហជីពមួយចំនួនទៀតមិនព្រម។
មុនពេលបិទទ្វារមិនឲ្យអ្នកកាសែតចូលនៅក្នុងជំនួបចរចាមួយជាមួយសហជីពមួយចំនួនកាលពីម្សិលមិញ លោក អិុត សំហេង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារបានមានប្រសាសន៍ថា លោកទទួលបានដំណឹងអំពីការបន្ទាបការទាមទាររបស់សហជីព ពីមន្ត្រីក្រសួងដែលក្នុងពេលថ្មីៗនេះបានជួបជាមួយលោក ដេវ វែល (Dave Welsh) នាយកប្រចាំប្រទេសកម្ពុជានៃមជ្ឈមណ្ឌលសាមគ្គីភាព (Solidarity Center) ជាអង្គការមួយមានមូលដ្ឋាននៅសហរដ្ឋអាមេរិក ដែលតស៊ូមតិដើម្បីការពារសហជីពកម្មករ។
លោក អុិត សំហេង បានមានប្រសាសន៍ថា ”ខ្ញុំដឹងថា លោក ដេវីដ ចន វែល បានជួបជាមួយ [មន្ត្រីក្រសួងការងារ] លោក អ៊ុំ មាន និងលោក សាត សមុទ្រ ហើយជំហរចុងក្រោយរបស់ពួកគេ [សហជីព] គឺចន្លោះពី១៣៥ដុល្លារ ទៅ១៤០ដុល្លារ។ វាជាការប្រសើរ”។
ប៉ុន្តែ លោកបានលើកឡើងទៀតថា រោងចក្រកាត់ដេរប្រហែល៣០ក្នុងចំណោមរោងចក្រធំៗបំផុត បានដកខ្លួនថយពីការស្វែងរកមតិរួមជាមួយសហជីព ដោយដកការសំុដំឡើង១៥ដុល្លារនៅមុននេះ ហើយប្រកាន់ជំហរដំឡើង១០ដុល្លារវិញ។ លោកមានប្រសាសន៍បន្តថា “ពួកគេនៅតែប្រកាន់ជំហរនេះយ៉ាងរឹងមាំ ហើយមិនកែប្រែទេ”។
ពេលទាក់ទងបន្ទាប់ពីជំនួបចរចានេះ លោក ប៉ាវ ស៊ីណា ប្រធានសហព័ន្ធសហជីពចលនាកម្មករ បានបញ្ជាក់ថា សហជីពរបស់លោកបានបន្ទន់ជំហរទាមទាររបស់ខ្លួនហើយ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា “ជំហររបស់យើងគឺ យើងអាចទទួលយកបានចន្លោះពី១៣៥ដុល្លារ ទៅ១៤០ដុល្លារ ប៉ុន្តែ បើយើងមិនអាចទទួលបានប៉ុណ្ណឹងទេ យើងនឹងតវ៉ា”។
ទោះជាយ៉ាងណា លោក គង់ អាទិត្យ អនុប្រធានសហព័ន្ធសហជីពប្រជាធិបតេយ្យកម្មករកាត់ដេរកម្ពុជា (សីុខៅឌូ) ដែលជាសហជីពឯករាជ្យធំបំផុតនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា បានមានប្រសាសន៍ថា ការមិនព្រមកែប្រែរបស់រោងចក្រមានន័យថា លោកក៏មិនកែប្រែដែរ។
លោកបានមានប្រសាសន៍អំពីសំណើសំុដំឡើងប្រាក់ខែគោលចន្លោះពី១៣៥ដុល្លារ ទៅ១៤០ដុល្លារនេះថា “វាមិនមែនជាការព្រមព្រៀងផ្លូវការរវាងសហជីពទេ។ យើងនឹងប្រកាន់ជំហរទាមទាររបស់យើង គឺ១៧០ដុល្លារ។ យើងមិនអាចបន្ទាបបានទេ ពីព្រោះថៅកែរោងចក្រនៅតែប្រកាន់ជំហរ១១០ដុល្លារ”។
លោក ដេវ វែល បានមានប្រសាសន៍ថា លោកបានជួបប្រជុំជាមួយសហជីពទាំងនេះរាល់ពីរ ឬបីថ្ងៃម្តង។ ប៉ុន្តែ លោកបានបដិសេធមិនបញ្ជាក់ ឬច្រានចោលប្រាក់ខែគោលថ្មីដែលលោក
អិុត សំហេង និងលោក ប៉ាវ ស៊ីណា បានលើកឡើងនេះទេ ពីព្រោះការចរចាធ្វើឡើងជាសម្ងាត់។ លោកបានមានប្រសាសន៍ទៀតថា យ៉ាងហោចណាស់ក៏មានការរីកចម្រើនខ្លះដែរជាមួយសហជីព។ លោកលើកឡើងថា “សហជីពទាំងនេះនឹងមិនបន្ទាបចំនួនទាមទារទៀតទេ។សហជីពបានផ្តល់សម្បទានហើយ ចំណែកឯថៅកែរោងចក្រមិនបានផ្តល់សម្បទានអ្វីសោះ”។
សមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា(GMAC) ដែលតំណាងឲ្យរោងចក្រនាំចេញសម្លៀកបំពាក់ទូទាំងប្រទេស មិនអាចទាក់ទងសុំការបំភ្លឺបានទេ។ នៅក្នុងបទសម្ភាសមួយកាលពីសប្តាហ៍មុន លោក កែន លូ អគ្គលេខាធិការសមាគមនេះបានមានប្រសាសន៍ថា រោងចក្រនឹងមិនដំឡើងលើសពី១១០ដុល្លារឡើយ ពីព្រោះវាជាអ្វីដែលពួកគេភាគច្រើនអាចមានលទ្ធភាពដំឡើងដោយមិនបង្ខំឲ្យក្រុមហ៊ុនបញ្ជាទិញរបស់ខ្លួនរត់ចេញទៅប្រទេសផ្សេងដើម្បីស្វែងកម្មករដែលមានកម្លាំងពលកម្មថោក ឬមានផលិតភាពច្រើនជាង។
ក្រុមហ៊ុនសម្លៀកបំពាក់ធំៗមួយចំនួនរបស់អឺរ៉ុប ដែលទិញសម្លៀកបំពាក់ពីកម្ពុជា សុខចិត្តដំឡើងថ្លៃទំនិញដែលខ្លួនទិញដើម្បីឲ្យរោងចក្រមានលទ្ធភាពដំឡើងប្រាក់ខែគោលតាមការទាមទាររបស់កម្មករ។ ប៉ុន្តែ ថៅកែរោងចក្រនិយាយថា ក្រុមហ៊ុនបញ្ជាទិញបន្ថែមទៀតនឹងត្រូវធ្វើការសន្យាដូចគ្នានេះ មុនពេលវាមានផលប៉ះពាល់ណាមួយលើការចរចា។
លោក ដេវ វេល បានទទួលស្គាល់ថា ក្រុមហ៊ុនសម្លៀកបំពាក់របស់សហរដ្ឋអាមេរិកដែលទិញសម្លៀកបំពាក់ពីកម្ពុជា “មិនបានចូលរួមទេ”នៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងនេះ ប៉ុន្តែថា នឹងចំណាយពេលពីរបីសប្តាហ៍ក្រោយដើម្បីបញ្ចុះបញ្ជូលឲ្យពួកគេចូលរួមជាមួយក្រុមហ៊ុនអឺរ៉ុប។ លោកមានប្រសាសន៍ទៀតថា ក្រសួងការងារសង្ឃឹមថានឹងអាចប្រកាសប្រាក់ខែគោលថ្មី ដែលនឹងចូលជាធរមាននៅខែមករា បានមុនពិធីបុណ្យអុំទូកចាប់ផ្តើមនៅថ្ងៃទី៥ ខែវិច្ឆិកា៕សុខុម