វាមានរយៈពេលបួនឆ្នាំហើយគិតមកទល់ពេលនេះ ដែលជនរងគ្រោះចំនួន៣៥៣នាក់ ដែលភាគច្រើនជាបុរស និងស្ត្រីវ័យក្មេងបានស្លាប់នៅថ្ងៃផ្តាច់ព្រ័ត្រនៃពិធីបុណ្យអុំទូក ដោយសារការផ្អើលរត់ជាន់គ្នាលើស្ពានដ៏តូចចង្អៀតមួយឆ្លងទៅកោះពេជ្រ។
ខួបរំឭកហេតុការណ៍សោកនាដកម្មដែលរដ្ឋាភិបាលបាននិយាយថា ជាគ្រោះថ្នាក់បាត់បង់ជីវិតមនុស្សច្រើនបំផុតក្នុងពេលតែមួយចាប់តាំងពីរបបខ្មែរក្រហមដួលរលំមកនេះ ត្រូវបានប្រារព្ធឡើងកាលពីថ្ងៃសុក្រ ដោយមន្ត្រីគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ក្រុមគ្រួសារជនរងគ្រោះ និងព្រះសង្ឃដែលបានជួបជុំគ្នានៅស្តូបរំឭកវិញ្ញាណក្ខន្ធកោះពេជ្រដើម្បីធ្វើពិធីបង្សុកូលឧទ្ទិសដល់អ្នកស្លាប់។
ចំណែកឯសាលារាជធានីគ្រោងរៀបចំជាវិធីរំឭកវិញ្ញាណក្ខន្ធដាច់ដោយឡែកមួយនៅថ្ងៃសៅរ៍នេះ។
លោកស្រី មូរ សុខហួរ តំណាងរាស្ត្រគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ដែលបានចូលរួមក្នុងពិធីកាលពីថ្ងៃសុក្រ ជាមួយលោក សម រង្ស៊ី ប្រធានគណបក្សនេះ បានមានប្រសាសន៍បន្ទាប់ពីពិធីនេះថា “យើងបានឧទ្ទិសដល់ហេតុការណ៍សោកនាដកម្មនៃការរត់ជាន់លើបុរស ស្ត្រី និងកុមារជាង៣០០នាក់ ដែលបានបាត់បង់ជីវិត ជារឿងដែលយើងអាចទប់ស្កាត់បាន ហើយរហូតមកទល់ពេលនេះ ការសើុបអង្កេតមិនទាន់រកបានចម្លើយដែលយើងអាចទទួលយកបាននៅឡើយទេ”។
អាជ្ញាធរបានរងការចោទប្រកាន់ថាមានការធ្វេសប្រហែសក្រោយពីសោកនាដកម្មនេះចំពោះការមិនបានគ្រប់គ្រងហ្វូងមនុស្សយ៉ាងច្រើនកកកុញដែលនាំគ្នាសម្រុកទៅកោះពេជ្រនៅយប់នោះ។ ទោះជាយ៉ាងណា ការសើុបអង្កេតមួយដែលរដ្ឋាភិបាលចេញបញ្ជា បានរកឃើញថា ការរត់ជាន់គ្នានោះបង្កឡើងដោយការភ័យស្លន់ស្លោថា ស្ពានជិតបាក់ ហើយចាប់តាំងពីពេលនោះមកគ្មាននរណាម្នាក់ត្រូវបានចាប់ឲ្យទទួលខុសត្រូវចំពោះសោកនាដកម្មនោះឡើយ។
នៅទីបំផុត សាលារាជធានីបានវាយកម្ទេចស្ពាននោះចោល ហើយបានសាងសង់ស្ពានបេតុងដ៏រឹងមាំចំនួនពីរជំនួសស្ពានចាស់។ ប៉ុន្តែ ការព្យាយាមរបស់តំណាងរាស្ត្រគណបក្សប្រឆាំង ដើម្បីចាប់ផ្តើមធ្វើការសើុបអង្កេតឯករាជ្យជាលើកទី២ក្នុងបំណងស្វែងរកឫសគល់ដែលនាំឲ្យមានការរត់ជាន់គ្នានោះ ត្រូវបានគណបក្សកាន់អំណាចច្រានចោល។
អ្នកស្រី សោម សុភាព អាយុ៤៦ឆ្នាំដែលបានបាត់បង់ជីវិតកូនប្រុសអាយុ១៩ឆ្នាំឈ្មោះ ចាន់ សុវណ្ណរិទ្ធ នៅក្នុងហេតុការណ៍រត់ជាន់គ្នានោះ និងដែលមានគម្រោងចូលរួមពិធីនៅថ្ងៃនេះ បាននិយាយថា ចាប់តាំងពីទទួលបានសំណង១៤.០០០ដុល្លារ ចំពោះការបាត់បង់ជីវិតកូនប្រុសរួចមក អ្នកស្រីទទួលបានព័ត៌មានតិចតួចណាស់ពីអាជ្ញាធរ។
អ្នកស្រីនិយាយថា “ខ្ញុំបារម្ភថា ពួកគេនឹងបំភ្លេចវាចោល ហើយខ្ញុំចង់ឲ្យធ្វើពិធីនេះរហូត”។ អ្នកស្រីលើកឡើងទៀតថា រៀងរាល់ខែវិច្ឆិកា គឺជាពេលកើតទុក្ខក្រៀមក្រំសម្រាប់អ្នកស្រី ដោយសារតែអ្នកស្រីនឹកឃើញដល់កូនប្រុសច្បងរបស់ខ្លួន។ អ្នកស្រីបាននិយាយថា “ពេលខ្ញុំចេញពីធ្វើការត្រឡប់មកដល់ផ្ទះវិញ ហើយសម្លឹងទៅគ្រែ ខ្ញុំស្រមៃឃើញគេកំពុងអង្គុយរង់ចាំខ្ញុំ។ បើគេនៅរស់ គេនឹងមានអាយុជាង២០ឆ្នាំ ហើយប្រហែលជាមានសង្សារច្រើន ឬប្រហែលជាខ្ញុំមានកូនប្រសាផងក៏មិនដឹង”។
លោក ខាត់ ឆន អាយុ៥៣ឆ្នាំ ដែលកូនប្រុសវ័យ១២ឆ្នាំរបស់គាត់ឈ្មោះ ឆិល ឆាត បានស្លាប់ក្នុងហេតុការណ៍នោះ ក៏មានគម្រោងចូលរួមក្នុងពិធីនៅថ្ងៃនេះដែរ។ គាត់និយាយថា មានរបស់មួយចំនួនដែលធ្វើឲ្យគាត់ឈឺចាប់ពេលសម្លឹងមើលវា ហើយការសម្លឹងមើលក្មេងដទៃធំដឹងក្តី ធ្វើឲ្យគាត់នឹកឃើញដល់កូនប្រុសរបស់ខ្លួន។
គាត់បាននិយាយទៀតថា “ពេលខ្ញុំឃើញកង់របស់វា សៀវភៅរបស់វា និងអ្វីៗដែលកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំធ្លាប់លេង ទឹកភ្នែករបស់ខ្ញុំក៏ស្រក់ចុះដោយមិនដឹងខ្លួន។ ខ្ញុំបានរក្សាទុកអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលជារបស់កូនប្រុសខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងមិនលក់វាទេ”៕សុខុម (រាយការណ៍បន្ថែមដោយ Holly Robertson)