មន្ត្រីកងរាជអាវុធហត្ថមូលដ្ឋានម្នាក់បានឲ្យដឹងកាលពីម្សិលមិញថា ក្មេងប្រុសអាយុ១២ឆ្នាំម្នាក់បានស្លាប់ និងក្មេងពីរនាក់ផ្សេងទៀតព្រមទាំងអ្នកជិតខាងវ័យ២០ប្លាយរបស់ពួកគេម្នាក់ទៀតបានរងរបួសធ្ងន់នៅពេលគ្រាប់កាំភ្លើងធំមួយគ្រាប់បានផ្ទុះឡើងកាលពីល្ងាចថ្ងៃសៅរ៍ នៅក្នុងតំបន់ដាច់ស្រយាលមួយក្នុងខេត្តព្រះវិហារ។
យោងតាមលោក ជួ ប៊ុនសុង មេបញ្ជាការកងរាជអាវុធហត្ថស្រុកជាំក្សាន្តបានឲ្យដឹងថា ការផ្ទុះនេះបានកើតឡើងបន្ទាប់ពីលោក សឿន ចិន អាយុ២៨ឆ្នាំ ដែលជាទាហានបានប្រទះឃើញគ្រាប់ DK-៧៥ ខណៈរកអុសនៅក្នុងព្រៃជាមួយក្មេងទាំងបីនាក់នេះ ហើយបានសម្រេចចិត្តរើសគ្រាប់នេះដាក់លើរទេះរួចយកវាមកផ្ទះ។
លោក ប៊ុនសុង បានមានប្រសាសន៍ថា “នៅពេលពួកគេមកដល់ផ្ទះ ក្មេងម្នាក់ក្នុងចំណោមក្មេងទាំងបី និង [សឿន ចិន] បានធ្វើឲ្យធ្លាក់គ្រាប់នេះ ហើយវាក៏ផ្ទះឡើងតែម្ដងដោយធ្វើឲ្យពួកគេទាំងអស់របួស និងធ្វើឲ្យក្មេងប្រុសម្នាក់ស្លាប់”។
លោកបានកំណត់អត្តសញ្ញាណក្មេងប្រុសដែលបាត់បង់ជីវិតថា មានឈ្មោះ ឈឿម ឈឿត អាយុ១២ឆ្នាំ។ ឈឿម សុវ៉ាត អាយុ១០ឆ្នាំ ប្អូនស្រីរបស់ក្មេងប្រុសរូបនេះក៏បានរងរបួសនៅក្នុងការផ្ទុះនេះផងដែរ ខណៈក្មេងប្រុសម្នាក់ទៀតឈ្មោះ ហៀង សុធារិទ្ធ អាយុ១៣ឆ្នាំកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរ។
លោក សឿន ចិន និងក្មេងស្រីរូបនេះកំពុងត្រូវបានព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែកខេត្តព្រះវិហារ រីឯក្មេងប្រុស សុធារិទ្ធ កំពុងត្រូវបានព្យាបាលរបួសមុខធ្ងន់ធ្ងរនៅមន្ទីរពេទ្យគន្ធបុប្ផាក្នុងក្រុងសៀមរាប នេះបើយោងតាមលោក ជា គឹមសេង អភិបាលស្រុកជាំក្សាន្ត។
លោក គឹមសេង បានឲ្យដឹងថា ក្មេងទាំងបីនាក់នេះគឺជាអ្នកជិតខាងរបស់លោក សឿន ចិន នៅក្នុងភូមិរបុញ ក្នុងឃុំមរកត ស្រុកជាំក្សាន្ត ហើយពួកគេបានទៅដើររកអុសជាមួយគ្នា។ លោកបានពន្យល់ថា ភូមិនេះមានទីតាំងនៅក្នុងតំបន់ដែលមានគ្រាប់មិនទាន់ផ្ទុះជាច្រើនសល់ពីសម័យសង្គ្រាមរវាងរដ្ឋាភិបាល និងខ្មែរក្រហមក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ភូមិរបុញ និងភូមិក្បែរៗផ្សេងទៀត គឺមានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងមូលដ្ឋានដ៏រឹងមាំរបស់អតីតខ្មែរក្រហម ដែលជាកន្លែងមានការប្រយុទ្ធគ្នាខ្លាំង ហេតុដូច្នេះមានគ្រាប់មិនទាន់ផ្ទុះជាច្រើននៅសេសសល់ក្នុងព្រៃ”។ លោកបានបន្ថែមថា តំបន់ដែលលោក សឿន ចិន បានរើសគ្រាប់គឺស្ថិតនៅក្នុងព្រៃជ្រៅ ហើយមិនទាន់មានការដោះគ្រាប់ទាល់តែសោះ។
លោក ហេង រតនា ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលសកម្មភាពកម្ចាត់មីនកម្ពុជា (CMAC) បានលើកឡើងថា CMAC មិនបានដោះគ្រាប់នៅក្នុងព្រៃជុំវិញភូមិរបុញ ព្រោះតំបន់នោះភាគច្រើនមានទាហាន និងគ្រួសាររបស់ពួកគេរស់នៅ។
លោកបានបន្ថែមថា គ្រាប់មិនទាន់ផ្ទុះ DK-៧៥ដែលត្រូវបានផលិតឡើងនៅក្នុងប្រទេសចិន និងអតីតសហភាពសូវៀតគឺមានគ្រោះថ្នាក់ណាស់ ព្រោះកិបឆ្នួនរបស់វាស្រោបជ័រមិនមែនដែកទេ ហេតុដូច្នេះ វាមិនច្រេះចាប់ទេ ហើយវានៅតែអាចប្រើបានក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ។
លោកបានមានប្រសាសន៍បន្ថែមថា “យើងមានការសោកស្ដាយខ្លាំងណាស់នៅពេលក្មេងៗស្លាប់។ ប៉ុន្តែនៅក្នុងករណីនេះទាហានម្នាក់បាននៅជាមួយពួកគេ។ ទាហានគឺជាអ្នកទទួលបានការហ្វឹកហាត់។ គេចាំបាច់ត្រូវតែដឹងអំពីគ្រាប់ទាំងអស់ហ្នឹង”។
យោងតាមលោក ប៊ុនសុង បានឲ្យដឹងទៀតថា លោក សឿន ចិន ទើបតែមកខេត្តព្រះវិហារក្នុងពេលថ្មីៗនេះប៉ុណ្ណោះ ហើយមិនដឹងអំពីភាពគ្រោះថ្នាក់នៃគ្រាប់មិនទាន់ផ្ទុះឡើយ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ទាហានមួយចំនួនថ្មីសម្រាប់តំបន់នោះ ហើយមិនដឹងថាតើគ្រាប់មិនទាន់ផ្ទុះនៅប្រើការកើតឬមិនកើតនោះឡើយ”។
អ្នកស្រី ទិត ណៃ ជីដូនរបស់ សុធារិទ្ធ បានលើកឡើងថា ចៅរបស់គាត់គឺជាក្មេងកំព្រាដែលរស់នៅជាមួយគាត់ និងប្ដីក្នុងភូមិរបុញ។
អ្នកស្រីបានមានប្រសាសន៍ថា “ចៅរបស់ខ្ញុំរងរបួសត្រង់ចិញ្ចើមខាងស្ដាំ ច្រមុះ និងទ្រូងខាងឆ្វេង ដែលមានអំបែងជាប់នៅខាងក្នុង។ គ្រូពេទ្យនៅមន្ទីរពេទ្យគន្ធបុប្ផាព្យួរសេរ៉ូមឲ្យវា”។
អ្នកស្រីបានលើកឡើងទៀតថា ខ្លួនមិនច្បាស់អំពីស្ថានភាពរបស់ក្មេងប្រុសរូបនេះទេ ប៉ុន្តែថា ក្មេងប្រុសរូបនេះមិនអាចទទួលទានអ្វីបានឡើយ។
ទោះបីជាចំនួននៃអ្នកស្លាប់ និងគ្រោះថ្នាក់ដែលបង្កឡើងដោយគ្រាប់មីន និងគ្រាប់មិនទាន់ផ្ទុះផ្សេងទៀតនៅកម្ពុជាបានថយចុះជាបន្តបន្ទាប់ក្នុងរយៈពេលជាង២ទសវត្សរ៍កន្លងមកក៏ដោយ ប៉ុន្តែតួលេខនៃការស្លាប់ និងគ្រោះថ្នាក់បានកើនឡើងជិត៤០ភាគរយកាលពីឆ្នាំមុន នេះបើយោងតាមរបាយការណ៍របស់អាជ្ញាធរកម្ចាត់មីនកម្ពុជា។ ហើយក្រុមមន្ត្រីបានលើកឡើងថា មូលហេតុនៃការកើនឡើងនេះគឺដោយសារការប្រើប្រាស់គ្រឿងចក្រធុនធ្ងន់យ៉ាងច្រើនក្នុងការធ្វើកសិកម្ម៕ ស៊ុយឈាង