ក្រសួងការបរទេសបានឲ្យដឹងកាលពីថ្ងៃសុក្រថា ពលករនេសាទខ្មែរជិត២០០នាក់ត្រូវបានជួយសង្គ្រោះចេញពីទូកនេសាទថៃនៅក្នុងតំបន់កោះអំបុន ប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ីនៅក្នុងប្រតិបត្តិការរួមគ្នាមួយរវាងអាជ្ញាធរកម្ពុជា និងអាជ្ញាធរឥណ្ឌូណេស៊ី។
បូករួមទាំងក្រុមពលករនេសាទចុងក្រោយនេះវាបានធ្វើឲ្យចំនួននៃពលករនេសាទខ្មែរដែលត្រូវបានជួយសង្គ្រោះពីអ្វីដែលគេចាត់ទុកថា ជាស្ថានភាពដូចទាសករនោះកើនឡើងដល់៣១៧នាក់ហើយ បន្ទាប់ពីសេចក្តីរាយការណ៍ព័ត៌មានរបស់ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មាន AP បានលាតត្រដាងកាលពីខែមីនា អំពីក្រុមកេងប្រវ័ញ្ចកម្លាំងរបស់ពលករនេសាទដែលមានមូលដ្ឋាននៅកោះបេនជីណា ប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី។
សេចក្តីថ្លែងការរបស់ក្រសួងការបរទេសមានខ្លឹមសារដូច្នេះថា “ស្ថានទូតកម្ពុជាបានសហការជាមួយអាជ្ញាធរឥណ្ឌូណេស៊ី ដើម្បីជួយសង្គ្រោះពលករខ្មែរចំនួន១៩៩នាក់ពីទូកនេសាទថៃនៅក្នុងតំបន់កោះអំបុនប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី”។
សេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះមានខ្លឹមសារបន្តដូច្នេះថា “ដោយពលករខ្មែរទាំង១៩៩នាក់មិនទាន់មានលិខិតឆ្លងដែន ស្ថានទូតនឹងចេញលិខិតបើកឲ្យ និងបានអន្តរាគមន៍ឲ្យទូកនេសាទថៃបើកប្រាក់បៀវត្ស និងចេញសោហ៊ុយធ្វើដំណើរមកកម្ពុជាវិញនៅដំណាច់ខែមិថុនា “។
លោក កុយ គួង អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការបរទេសបានលើកឡើងថា លោកគ្មានព័ត៌មានលម្អិតអំពីថា តើពលករនេសាទខ្មែរត្រូវបានគេនាំទៅដល់ទីនោះដោយរបៀបណា ឬស្ថានភាពដែលពួកគេត្រូវបានជួយសង្គ្រោះនោះឡើយ។
លោក កុយ គួង បានមានប្រសាសន៍ថា “ខ្ញុំគ្មានព័ត៌មានលម្អិតទេ ប៉ុន្តែ ពួកគេភាគច្រើនទៅប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ីតាមរយៈទូកនេសាទថៃ”។ លោកបានបន្ថែមថា ពលករនេសាទខ្មែរដែលត្រូវបានជួយសង្គ្រោះមួយចំនួនបានចំណាយពេលរហូតដល់ទៅបួនឆ្នាំធ្វើការនៅលើទូកនេសាទ។
លោក ប្រេត ឌីកសុន (Brett Dickson) អ្នកគ្រប់គ្រងកម្មវិធីនៅអង្គការអន្តរជាតិទេសន្តរប្រវេសន៍ប្រចាំប្រទេសកម្ពុជា(IOM) ដែលជួយក្នុងការធ្វើមាតុភូមិនិវត្តពលករនេសាទខ្មែរចំនួន៥៩នាក់ពីកោះបេនជីណា បានលើកឡើងថា អង្គការរបស់លោកមិនបានទទួលព័ត៌មានផ្លូវការណាមួយឡើយអំពីក្រុមពលករនេសាទខ្មែរចំនួន១៩៩នាក់ចុងក្រោយនេះ។ ប៉ុន្តែ លោកបានលើកឡើងថា ពលករនេសាទខ្មែរមួយចំនួនដែលនៅ លើកោះអំបុនបាននៅទីនោះអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “មានពលរដ្ឋខ្មែរនៅទីនោះ ប៉ុន្តែ អ្នកខ្លះបាននៅទីនោះត្រឹមតែមួយរយៈប៉ុណ្ណោះ។ ពលករនេសាទបានទៅនៅទីនោះជាយូរមកហើយ ហើយបានរស់នៅ ជាមួយអ្នកភូមិមូលដ្ឋានមួយចំនួន [ពលរដ្ឋឥណ្ឌូណេស៊ី] “។
លោក ប៉ូល ឌីលឡុន (Paul Dillon) អ្នកគ្រប់គ្រងគម្រោងនៅអង្គការអន្តរជាតិទេសន្តរប្រវេសន៍ប្រចាំប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ីបានលើកឡើងថា អង្គការបានត្រៀមខ្លួនជួយក្រុមពលករនេសាទនៅលើកោះអំបុនរួចហើយ ប្រសិនបើមានសំណើជាផ្លូវការ។
លោកបានលើកឡើងតាមរយៈអីុម៉េលមួយថា “ស្ថានទូតកម្ពុជាកំពុងទាក់ទងជាមួយយើងពាក់ព័ន្ធនឹងស្ថានភាពនៅលើកោះអំបុននេះ”។
លោកបានមានប្រសាសន៍បន្ថែមថា “យើងមិនទាន់ទទួលបានសំណើសុំជំនួយជាផ្លូវការពីរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌូណេស៊ីនៅឡើយទេ ប៉ុន្តែ ជាផ្នែកនៃអាណត្តិរបស់ IOM យើងបានត្រៀមខ្លួនផ្តល់ជំនួយរួចហើយប្រសិនបើមានសំណើ”។
លោក ឌីលឡុន បានលើកឡើងថា លោកមិនអាចបញ្ជាក់បានទេ ថាតើពលករនេសាទខ្មែរចំនួនប៉ុន្មានត្រូវបានគេរកឃើញនៅកោះអំបុន ឬផ្តល់ព័ត៌មានអំពីស្ថានភាពទូទៅនៃពលករនេសាទនៅលើកោះនេះ ដែលមានកំពង់ផែផ្ទាល់ខ្លួន និងមានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងសមុទ្របានដា (Banda)នោះ។
ពលករនេសាទខ្មែរមួយចំនួនដែលត្រូវបានសង្គ្រោះចេញពីកោះបេនជីណា និងដែលបានត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញរួចហើយនោះបានរៀបរាប់ថា ពួកគេត្រូវបានគេបោកប្រាស់ និងបង្ខំឲ្យធ្វើការនៅលើទូកនេសាទថៃ ហើយត្រូវបានវាយដំប្រសិនបើពួកគេបដិសេធមិនព្រមធ្វើការជាច្រើនម៉ោងជារៀងរាល់ថ្ងៃដោយគ្មានពេលឈប់សម្រាក។
អ្នកខ្លះទៀតបានលើកឡើងថា ពួកគេបានគេចខ្លួនចេញពីទូកនេសាទ រួចទៅលាក់ខ្លួននៅកោះបេនជីណាដោយរស់នៅយ៉ាងលំបាកនៅទីនោះ។
សេចក្តីរាយការណ៍ព័ត៌មានរបស់ទីភ្នាក់ងារ AP កាលពីខែមីនាបានរៀបរាប់ពីស្ថានភាពដូចទាសកររបស់ពលករចំណាកស្រុក [ដែលភាគច្រើនមកពីភូមា]នៅលើទូកដែលធ្វើប្រតិបត្តិការនៅក្នុងតំបន់កោះបែនជីណា ជាទីដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាកន្លែងបង្ខាំងនិងបង្ខំអ្នកនេសាទឲ្យធ្វើការ។
សេចក្តីរាយការណ៍ព័ត៌មានរបស់ទីភ្នាក់ងារ AP ដែលផ្អែកលើការសម្ភាសពលករនេសាទទាសករជាង៤០នាក់នៅលើកោះបែនជីណាមានខ្លឹមសារដូច្នេះថា “ពួកគេបាននិយាយថា មេការនៅលើទូកនេសាទបានបង្ខំពួកគេឲ្យផឹកទឹកមិនស្អាត ហើយធ្វើការក្នុងមួយវេនៗពី២០ទៅ២២ម៉ោងដោយគ្មានថ្ងៃឈប់សម្រាកឡើយ”។
សេចក្តីរាយការណ៍ព័ត៌មាននេះមានខ្លឹមសារបន្តដូច្នេះថា “អ្នកនេសាទស្ទើរទាំងអស់បានលើកឡើងថា ពួកគេត្រូវបានគេទាត់ធាក់ វាយនឹងកន្ទុយបបែលពិស ឬត្រូវវាយដំប្រសិនបើពួកគេរអ៊ូរទាំ ឬចង់ឈប់សម្រាកនោះ។ នៅក្នុងករណីដ៏អាក្រក់បំផុត អ្នកខ្លះត្រូវបានគេរាយការណ៍ថា ដូចមនុស្សពិការ ឬសូម្បីតែស្លាប់នៅលើទូកក៏មានដែរ”៕ស៊ុយឈាង