នៅពេលដែលសវនាការលើបណ្តឹងសាទុក្ខ បានបន្តកាលពីថ្ងៃសុក្រ ប្រឆាំងនឹងសាលក្រមមានពិរុទ្ធ ដែលសម្រេចចំពោះ នួន ជា និង ខៀវ សំផន ក្នុងដំណាក់កាលទី១នៃសំណុំរឿង០០២នោះ កូនប្រុសនៃអតីតទាហាន លន់ នល់ ម្នាក់ បានប្រាប់សាលាក្តីខ្មែរក្រហមអំពីដំណើររឿងដែលគាត់ធ្វើពុធជាស្លាប់ក្នុងចំណោមសពដែលគេសម្លាប់ ដោយសារតែការជាប់ទាក់ទងរបស់ពួកគេទៅនឹងរបបដែលគាំទ្រដោយអាមេរិក។
នួន ជា មេដឹកនាំទី២ របស់ខ្មែរក្រហម និង ខៀវ សំផន ជាប្រមុខរដ្ឋ ត្រូវគេរកឃើញថាមានពិរុទ្ធភាពនៃឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងមនុស្សជាតិកាលពីខែសីហា នឹងត្រូវផ្តន្ទាទោសឲ្យជាប់ពន្ធនាគារមួយជីវិត ចំពោះការទទួលខុសត្រូវឧក្រិដ្ឋរបស់ពួកគេក្នុងការជម្លៀសប្រជាជនចេញពីក្រុងភ្នំពេញនៅខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ និងវិសុទ្ធិកម្មទាហាន និងមន្ត្រីរបប លន់ នល់ នៅការដ្ឋានទួលពោធិ៍ជ្រៃ ក្នុងខេត្តពោធិ៍សាត់។
កាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ លោក សៅ វ៉ាន់ អតីតមេឃុំបានប្រាប់សាលាក្តីថា មន្ត្រីខ្មែរក្រហមជាន់ខ្ពស់ ក្នុងនោះមាន ខៀវ សំផន ផងដែរ បានចេញបញ្ជាមិនឲ្យធ្វើបាបអតីតទាហានរបប លន់ នល់។ ក៏ប៉ុន្តែ កាលពីថ្ងៃសុក្រ លោក សំ សិទ្ធី ដែលមានអាយុ១៤ឆ្នាំកាលនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៧៥ បានរៀបរាប់ផ្ទុយស្រឡះ អំពីអាកប្បកិរិយារបស់របបនេះចំពោះអ្នកដែលមានទំនាក់ទំនងនឹងរបបសាធារណរដ្ឋខ្មែរ។
លោក សិទ្ធី ជាអធិការនគរបាលក្រុងកំពង់ឆ្នាំង និងជាកូនប្រុសអតីតទាហានរបប លន់ នល់ បានប្រាប់តុលាការអំពីដំណើររឿងដែលគ្រួសាររបស់លោកត្រូវបានគេជម្លៀសចេញពីភូមិផ្អេរក្នុងខេត្តកំពង់ឆ្នាំង បន្ទាប់ពីកម្លាំងកុម្មុយនិស្តបានត្រួតត្រាក្រុងភ្នំពេញ។
នៅពេលដើរកាត់តំបន់ភ្នំនៅជិតនោះ លោក សិទ្ធី បាននិយាយថា ពួកគាត់ត្រូវគេនាំទៅវត្តច្រកស្តេច ដែលនៅទីនោះមានការប្រកាសឲ្យទាហាន និងមន្ត្រីនៃរបបមុនមកចុះឈ្មោះយកអង្ករមុនពេលត្រឡប់ទៅធ្វើការតាមតំណែងចាស់របស់ខ្លួនវិញ។ លោកបាននិយាយទៀតថា ពួកគេជួបវាសនាអាក្រក់ជាងការស្មាន។
លោក សិទ្ធី បាននិយាយថា ”ពួកគេបានភូតយើងទាំងអស់គ្នាថា យើងអាចត្រឡប់ទៅធ្វើការវិញ…[ឪពុករបស់ខ្ញុំ] បានចុះឈ្មោះថា គាត់ជាអតីតទាហាន។ បន្ទាប់ពីការចុះឈ្មោះគេហៅឈ្មោះសមាជិកគ្រួសារ ហើយគេបាននាំយើងទៅខាងត្បូងវត្ត និងប្រាប់ថា យើងនឹងរកផ្ទះមួយដើម្បីនៅ”។
ក្រោយពីដើរបានចម្ងាយប្រហែលពីរគីឡូម៉ែត្រពីវត្តនោះ ប្រជាជនប្រាំពីរគ្រួសារ ដែលសុទ្ធតែមានទំនាក់ទំនងនឹងរបបសាធារណរដ្ឋខ្មែរ ត្រូវបានគេបំបែកចេញពីគ្នា ហើយប្រុសៗត្រូវគេនាំចូលព្រៃ។ បន្ទាប់ពីឮស្នូរកាំភ្លើង ពេលនោះលោក សិទ្ធី បាននិយាយថា ស្ត្រីនិងក្មេងៗរួមទាំងរូបលោកផងត្រូវគេបណ្តើរទៅកន្លែងសម្លាប់ និងបញ្ជាឲ្យអង្គុយចុះ។
លោក សិទ្ធី បាននិយាយថា “ម្តាយរបស់ខ្ញុំអង្គុយនៅមុខខ្ញុំ ហើយនៅពេលគេបាញ់កាំភ្លើងលើយើង គ្រាប់កាំភ្លើងមួយគ្រាប់ចំទ្រូងគាត់ គាត់បានដួលទៅនឹងដី ហើយខ្ញុំធ្វើពុធជាដួលលើដីដែរ…ហើយពួកគេដើរជុំវិញ និងវាយសំពងក្បាលកូនក្មេងដើម្បីឲ្យពួកគេស្លាប់”។
នៅពេលពួកគេសម្លាប់រួចហើយ លោក សិទ្ធី បាននិយាយថា គាត់បានឮកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហមនិយាយថា ” ពួកអ្នកឯងជិះជាន់អញច្រើនឆ្នាំហើយ ហើយឥឡូវនេះដល់វេនយើងជិះជាន់ពួកអ្នកឯងម្តង”។
បន្ទាប់ពីពួកទាហានបញ្ចប់ការបាញ់សម្លាប់ និងការវាយសំពងជនរងគ្រោះរួចមក សាក្សីរូបនេះបាននិយាយថា កម្មាភិបាលរូបនោះបានអូសសាកសពទម្លាក់ចូលរណ្ដៅគ្រាប់បេ៥២ មុនពេលដើរចេញទៅ។ ក្រោយពេលធ្វើពុធជាស្លាប់ប្រហែល២ម៉ោងរួចមក លោកសិទ្ធី បាននិយាយថា គាត់បានវារចេញពីក្រោមសពចំនួនពីរ ហើយស្រែកហៅក្រែងលោមានអ្នកនៅរស់។
លោក សិទ្ធី បាននិយាយថា លោកបានដឹងថាប្អូនស្រី និងជីដូនមួយពីរនាក់ទៀតរបស់លោកក៏នៅរស់ពីការសម្លាប់នោះដែរ ហើយនាំគ្នារកផ្លូវត្រឡប់ទៅវត្តនោះវិញ ដែលនៅទីនោះគាត់បានអះអាងថា មានមនុស្សរាប់ពាន់នាក់នៅទីនោះ ដោយរត់គេចចេញពីការតាមចាប់របស់កម្មាភិបាល ដែលគាត់និយាយថា កំពុងស្វែងរករូបគាត់។
មេធាវីការពារក្តីទាំងពីរក្រុមបានលើកឡើងនូវភាពមិនស៊ីគ្នាក្នុងសក្ខីកម្មរបស់សាក្សី និងបានចោទសួរភាពគួរឲ្យជឿទុកចិត្តរបស់គាត់។ សាក្សីរូបនេះបានរៀបរាប់ដំណើររឿងផ្ទុយគ្នាទៅនឹងការសម្លាប់នោះ ដោយដំបូងឡើយអះអាងថា គាត់បានឃើញ “ការបាញ់កាំភ្លើង” នៅពេលគេសម្លាប់ឪពុកគាត់ តែក្រោយមកអះអាងថា គាត់គ្រាន់តែបានឮស្នូរគ្រាប់កាំភ្លើងពីចម្ងាយប៉ុណ្ណោះ។
នៅពេលព្រមានអំពីការសួរដដែលៗនោះ លោក វិុចទ័រ កូប៉េ មេធាវីការពារ នួន ជា បាននិយាយថា “គោលជំហររបស់យើង គឺថា គាត់ប្រឌិតរឿងនេះ ហើយវិធីតែមួយគត់ដើម្បីបង្កើតរឿងនេះ គឺត្រូវស្វែងរកដំណើររឿងពិស្តារដែលគួរឲ្យជឿទុកចិត្ត”។
សវនាការលើបណ្តឹងសាទុក្ខបន្តនៅថ្ងៃច័ន្ទ៕មានិត