សកម្មជនគណបក្សប្រឆាំងបីរូបត្រូវបានផ្ដន្ទាទោសឲ្យជាប់ពន្ធនាគារក្នុងម្នាក់ៗរយៈពេល២០ឆ្នាំ និងប្រាំបីនាក់ផ្សេងទៀតត្រូវបានផ្ដន្ទាទោសឲ្យជាប់ពន្ធនាគារក្នុងម្នាក់ៗរយៈពេល៧ឆ្នាំ កាលពីម្សិលមិញជុំវិញការប៉ះទង្គិចគ្នាកាលពីឆ្នាំ២០១៤ រវាងក្រុមអ្នកតវា៉ និងក្រុមសន្តិសុខនៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ដែលត្រូវបានចាត់ទុកថា ជាអំពើកុបកម្ម។
មានមេធាវីម្នាក់គត់ប៉ុណ្ណោះបានចូលរួមក្នុងសវនាការ តែមេធាវីផ្សេងទៀតបានធ្វើពហិការមិនចូលរួមទេកាលពីម្សិលមិញ បន្ទាប់ពីសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញកាលពីថ្ងៃច័ន្ទ បានប្រកាសថា ខ្លួននឹងពន្លឿនសវនាការនេះ។ នៅពេលនគរបាលយុត្តិធម៌ប្រហែល២៥នាក់បានចូលក្នុងបន្ទប់សវនាការប៉ុន្មាននាទីបន្ទាប់ពីចៅក្រមបានសម្រាកដើម្បីពិចារណាសាលក្រមនោះ ជោគវាសនាអ្នកទាំង១១នាក់ស្តែងចេញយ៉ាងច្បាស់។
លោក លឹម មករន្ទ ចៅក្រមជំនុំជម្រះបានចំណាយពេលប្រហែល១០នាទីបញ្ចប់សំណុំរឿងដែលបានអូសបន្លាយរយៈពេលជាង១ឆ្នាំនេះ។
លោកបានថ្លែងនៅតុលាការថា ”តុលាការសម្រេចផ្ដន្ទាទោសលោក មាជ សុវណ្ណារ៉ា លោក អឿ ណារិទ្ធ និងលោក ឃិន ជំរឿន ឲ្យជាប់ពន្ធនាគារក្នុងម្នាក់ៗ២០ឆ្នាំពីបទដឹកនាំកុបកម្ម”។
សកម្មជនគណបក្សប្រឆាំងផ្សេងទៀតគឺលោក នាង សុឃុន សាន គឹមហេង ស៊ុំ ពុទ្ធី ទេព ណារិន អាន បឋម សាន សីហៈ អ៊ុក ពេជ្រសំណាង និង កែ ឃីម ត្រូវបានផ្ដន្ទាទោសឲ្យជាប់ពន្ធនាគារក្នុងម្នាក់ៗ៧ឆ្នាំ ពីបទចូលរួមកុបកម្ម”។
លោកស្រី សន ស៊ូដាឡែន មេធាវីតែម្នាក់គត់តំណាងចុងចោទទាំងនោះបាននិយាយនៅក្រៅតុលាការថា ”សាលក្រមសម្រេចលើកូនក្ដីរបស់ខ្ញុំមិនយុត្តិធម៌ទេ ពីព្រោះយើងមិនបានផ្ដល់ទឡ្ហីករណ៍បញ្ចប់ឡើយ។ វាជានីតិវិធីមិនត្រឹមត្រូវ។
ទាក់ទងបន្ទាប់មក លោកស្រី មូរ សុខហួរ សមាជិកសភាគណបក្សប្រឆាំងបានច្រានចោលសេចក្ដីសម្រេចរបស់តុលាការ។ លោកស្រីបានលើកឡើងតាមអុីម៉េលថា គណបក្សសង្គ្រោះជាតិតែងតែបានថ្កោលទោសសេចក្ដីសម្រេចណាមួយរបស់តុលាការ ដែលធ្វើឡើងមិនយុត្តិធម៌ ហើយចំពោះករណីនេះយើងនឹងបន្តធ្វើការថ្កោលទោសដូចគ្នានេះ។ ចំណុចដែលបានបង្ហាញទាំងអស់ចំពោះសេចក្ដីសម្រេចរបស់តុលាការ គឺមិនផ្អែកលើភ័ស្តុតាងឡើយ”។
បើទោះជាដូច្នេះក្ដី លោកស្រី មូរ សុខហួរ បានមានប្រសាសន៍ថា សាលក្រមនេះនឹងមិនប៉ះពាល់ដល់បំណងប្រាថ្នារបស់សាធារណជនឲ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរស្ថានភាពនយោបាយឡើយ។ ប្រជាជនបាននិយាយ ហើយនឹងបន្តនិយាយឮៗនិងច្បាស់ៗថា ពួកគាត់ចង់ឲ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរ”។
បន្ទាប់ពីបានស្ដាប់ការផ្តល់សក្ខីកម្មរយៈពេលពីរថ្ងៃពីសន្តិសុខ៩នាក់ក្នុងចំណោមសន្តិសុខរដ្ឋាភិបាលទាំង៣៩នាក់ដែលដើរតួជាដើមចោទនៅក្នុងសំណុំរឿងនេះមក កាលពីម្សិលមិញតុលាការបានពន្លឿននីតិវិធី ដោយឲ្យក្រឡាបញ្ជីអានចម្លើយរបស់សន្តិសុខ១៦នាក់ផ្សេងទៀត។
មានការខុសប្លែកបន្តិចបន្តួចក្នុងរឿងរ៉ាវពីសន្តិសុខទាំង២៥នោះ គឺម្នាក់ៗនិយាយថា ពួកគេត្រូវបានដាក់ពង្រាយឲ្យរក្សាសណ្ដាប់ធ្នាប់សាធារណៈ និងមិនបានប្រើអំពើហិង្សាទេ ហើយត្រូវបានក្រុមសកម្មជនដែលបានមកតវ៉ាទាមទារឲ្យរដ្ឋាភិបាលបើកទីលានប្រជាធិបតេយ្យឡើងវិញវាយដំយ៉ាងឃោរឃៅ ។
គ្មាននរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេបានផ្ដល់អត្តសញ្ញាណចុងចោទទាំង១១នាក់ថា បានប្រព្រឹត្តអំពើហិង្សាដែលបានផ្ទុះឡើងបន្ទាប់ពីសន្តិសុខប្រដាប់ដោយដំបងបានហែកបដាដែលចងនៅលើលួសបន្លាដ៏ធំជុំវិញកន្លែងតវ៉ានោះឡើយ។
វីដេអូឃ្លីបជាច្រើនត្រូវបានបង្ហាញជាភ័ស្តុតាងពីការធ្វើកុបកម្ម រួមមានសមាជិកសភាគណបក្សប្រឆាំង គឺលោកស្រី មូរ សុខហួរ លោក រៀល ខេមរិន្ទ្រ និងលោក ហូរ វ៉ាន់ ដឹកនាំក្រុមអ្នកតវ៉ាទៅកាន់ស្ពាននាគ កន្លែងដែលការប៉ះទង្គិចគ្នាបានកើតឡើង និងកន្លែងដែលអ្នកតវ៉ាបានចាប់សន្តិសុខមួយចំនួនទៅវាយដំជាទម្ងន់។
បន្ទាប់ពីសម្រាកបរិភោគអាហារថ្ងៃត្រង់ លោកស្រី សន ស៊ូដាឡែន បានសុំឲ្យតុលាការពិនិត្យវីដេអូឃ្លីបនៃការតវ៉ាផ្សេងទៀតដែលត្រូវបានប្រមូលយ៉ាងប្រញាប់ប្រញាល់។ លោក កែវ សុជាតិ ព្រះរាជអាជ្ញារងបានជំទាស់។ លោកបានលើកឡើងថា ”តើវីដេអូឃ្លីបរបស់អ្នកនិយាយពីអ្វី? ការមើលវីដេអូឃ្លីបទាំងនោះគឺជាការខ្ជះខ្ជាយពេលវេលា”។
ទោះជាយ៉ាងណា ចៅក្រម មករន្ទ បានទទួលយកវីដេអូឃ្លីបទាំងនោះ។ វីដេអូឃ្លីបដំបូងបង្ហាញពីដំបងឈើមួយបាវដែលដាក់ចុះពីរថយន្ត ហើយចែកចាយឲ្យក្រុមសន្តិសុខ ដែលបន្ទាប់មកបានធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅតំបន់ដែលអ្នកតវ៉ាជួបជុំគ្នា។
លោក សុជាតិ បាននិយាយជាថ្មីម្ដងទៀតដោយសួរថា “តើយើងដឹងថាវីដេអូឃ្លីបនេះបានមកពីថ្ងៃទី១៥ កក្កដាដោយរៀបណា?”
ពេលនោះមេធាវីការពារបានបង្ហាញរូបថតដែលត្រូវបានគេប្រមូលផ្ដុំដើម្បីរំឭកដល់ខួប១ឆ្នាំ ចាប់តាំងពីអំពើកុបកម្មកើតឡើង ហើយត្រូវបានយកមកដាក់ពីលើកាលបរិច្ឆេទថ្ងៃទី១៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៥។
ចៅក្រម មករន្ទ បានអនុញ្ញាតឲ្យពិនិត្យមើលមុនពេលផ្ដល់ឲ្យចុងចោទនិយាយជាចុងក្រោយថា តើចំណុចមួយណាដែលពួកគេបានស្នើសុំឲ្យពន្យារពេលមួយថ្ងៃ ពីព្រោះមេធាវីរបស់ពួកគេមិនមានវត្តមាន ហើយពួកគេមិនបានត្រៀមសំណុំរឿងមកបញ្ចប់នោះ។
លោក ជំរឿន បាននិយាយថា “យើងស្នើសុំពេលវេលាបន្ថែមទៀត ដើម្បីយកវីដេអូឃ្លីបដែលបង្ហាញពីការតវ៉ាតាំងពីដើមរហូតដល់ចប់”។
លោក សុវណ្ណារ៉ា ក៏បានសុំឲ្យមានការបញ្ជាក់ពីការចោទប្រកាន់ពាក់ព័ន្ធការដឹកនាំ និងការចូលរួមក្នុងចលនាកុបកម្មផងដែរ ដែលក្រមព្រហ្មទណ្ឌចែងថា ការប្រើអំពើហិង្សារួមណាមួយអាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ស្ថាប័ននានានៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ឬរំលោភសុចរិតភាពនៃអធិបតេយ្យជាតិ។
លោកថ្លែងថា “តើតុលាការអាចកំណត់ពីភាពខុសគ្នារវាងបាតុកម្ម និងកុបកម្មបានទេ? នេះមិនមែនជាអំពើកុបកម្មទេ។ ក្រុមអ្នកតវ៉ាមិនបានប្រើកម្លាំងទៅគ្រប់គ្រងក្រសួងព័ត៌មាន ឬស្ថាប័នរដ្ឋាភិបាលណាមួយឡើយ។ នេះគឺជាបាតុកម្ម”។
លោក ចេង ប៉េងហាប់ មេធាវីតំណាងដើមចោទបានសំណូមពរថា ចុងចោទទាំង១១នាក់ត្រូវកាត់ឲ្យជាប់ទោសពីបទកុបកម្ម ដែលអាចមានទោសជាប់ពន្ធនាគាររហូតដល់៣០ឆ្នាំ ចំណែកលោក សុជាតិ ក៏បានលើកឡើងដូច្នេះដែរ។
ព្រះរាជអាជ្ញារងរូបនេះថ្លែងថា “ការតវ៉ានេះត្រូវបានគ្រោងទុក។ ពួកគេបានរៀបចំកិច្ចប្រជុំមុនពេលមានការតវ៉ា។ បំណងរបស់ពួកគេគឺដើម្បីរំដោះទីលានប្រជាធិបតេយ្យ”។
ដោយផ្ដល់ឱកាសឲ្យលោកស្រីបិទទឡ្ហីករណ៍ លោកស្រី ស៊ូដាឡែន ដែលជាមេធាវីតែម្នាក់គត់តំណាងចុងចោទទាំងអស់បានលើកឡើងថា លោកស្រីក៏មិនបានត្រៀមខ្លួនដើម្បីបញ្ចប់សំណុំរឿងនេះដែរ ហើយបានស្នើសុំពន្យារពេល។
សំណើរបស់លោកស្រីត្រូវបានបដិសេធ ហើយចៅក្រមទាំងអស់បានចាកចេញពីសាលសវនាការដើម្បីពិចារណា។ នៅពេលនគរបាលយុត្តិធម៌ចាប់ផ្ដើមចូលបន្ទប់ពីរបីនាទីក្រោយមក លោក កែ ឃីម ជាមួយនឹងចុងចោទ១០នាក់ទៀតបានចំណាយពេល៥ខែនៅក្នុងពន្ធនាគារមុនពេលទទួលបានការឲ្យនៅក្រៅឃុំនោះ បានបង្ហាញពីការអស់សង្ឃឹម។
ដោយចេញឈ្មោះពន្ធនាគារនៅជាយរាជធានីភ្នំពេញលោកបានស្រែកថា ”ព្រៃស”។ ចៅក្រមត្រឡប់មកវិញ ហើយបានសម្រេចសាលក្រមរបស់ខ្លួន ដែលរួមមានការផ្ដល់សំណងជាប្រាក់រាប់ពាន់ដុល្លារដល់ភាគីរងរបួសម្នាក់ៗ ហើយបន្ទាប់មកបានបង្គាប់ឲ្យនគរបាលចាប់ខ្លួនបុរសទាំងនេះ ហើយនាំពួកគេចេញទៅ។
នៅម្ខាងផ្លូវ យា៉ាងហោចណាស់មានរថយន្តនគរបាលរាជធានីប្រាំមួយគ្រឿងបានដឹកប៉ូលិសសុទ្ធតែកាន់កាំភ្លើងបង្ក្រាបកុបកម្ម និងរថយន្តគ្រប់គ្រងក្រុមមនុស្សប្រាំមួយគ្រឿងទៀតបានត្រៀមនៅខាងក្នុងពហុកីឡដ្ឋានជាតិអូឡាំពិក។
ខណៈដែលលោកត្រូវបានគេរុញចូលទៅក្នុងរថយន្តនគរបាល លោក ឃីម បានស្រែកឡើង ហើយលោក សុវណ្ណារ៉ា បានទះខ្នងគាត់តិចៗ ហើយនិយាយថា “វាគ្រាន់តែជាល្បែងប៉ុណ្ណោះ។ វាគ្រាន់តែជាល្បែងប៉ុណ្ណោះ”៕ សារុន