កាលពីម្សិលមិញ លោក អិុត សំហេង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារបានលើកឡើងថា លោកសង្ឃឹមថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីសហជីពដ៏ចម្រូងចម្រាសនឹងទៅដល់ទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រីនៅខែក្រោយ ហើយនឹងដាក់ឲ្យរដ្ឋសភាបោះឆ្នោតភ្លាមៗ។ ទោះបីជាមានការផ្តល់សម្បទានធំៗខ្លះដល់អ្នករិះគន់វាក្តី តែសហជីពមួយចំនួននៅតែព្រួយបារម្ភអំពីច្បាប់នេះ។
លោកបានប្រាប់ទៅអ្នកយកព័ត៌មានបន្ទាប់ពីបើកសិក្ខាសាលាមួួយស្តីពីសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះជាមួយសហជីព និងតំណាងរោងចក្រកាត់ដេរថា ”សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះនឹងទៅដល់ទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រីនៅខែក្រោយ។ យើងនឹងព្យាយាមធ្វើយ៉ាងណាឲ្យវាទៅដល់ដៃអង្គនីតិប្បញ្ញត្តិឲ្យបានឆាប់តាមដែលអាចធ្វើបាន”។
សហជីពមួយចំនួនដែលបានតវ៉ាចំពោះវិធានការគ្រប់គ្រងសហជីពយ៉ាងតឹងរឹុងបានលើកឡើងថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះនឹងធ្វើឲ្យពួកគេកាន់តែលំបាក ហើយព្រួយបារម្ភថា រដ្ឋាភិបាលនឹងប្រើប្រាស់វាដើម្បីរារាំងទប់ស្កាត់កូដកម្មស្របច្បាប់។រីឯថៅកែរោងចក្រវិញលើកឡើងថា សហជីពគ្មានការគ្រប់គ្រងត្រឹមត្រូវទេ ហើយចាំបាច់ត្រូវតែមានការគ្រប់គ្រងឲ្យបានតឹងរឹុងមុនពេលកូដកម្មខុសច្បាប់ធ្វើឲ្យវិនិយោគិនបាត់បង់ទំនុកចិត្តទាំងស្រុង។
ពេលថ្លែងបើកសិក្ខាសាលា លោក អិុត សំហេង បានលើកឡើងថា លោកមិនចង់ឃើញការតវ៉ាដដែលៗនៅតាមផ្លូវដែល កើតចេញពីសេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីអំពីអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលកាលពីពេលថ្មីៗនេះឡើយហើយថាក្រសួងកំពុងតែខិតខំធ្វើយ៉ាងណាឲ្យមានការសម្របសម្រួល។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា ”រាល់មតិយោបល់ដែលបានលើកឡើង យើងនឹងព្យាយាមដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងច្បាប់នេះ ប៉ុន្តែ មិនមែនរាល់មតិយោបល់សុទ្ធតែអាចដាក់បញ្ចូលបាននោះទេ ហើយក៏មិនអាចមានការឯកភាព១០០ភាគរយនោះដែរ។ យើងកំពុងតែព្យាយាមធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីកាត់បន្ថយមតិជំទាស់ឲ្យបានច្រើនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន”។
ដោយសារហេតុនោះ ក្រសួងការងារបានបន្ថយភាគរយនៃសំឡេងគាំទ្រសម្រាប់ការបង្កើតសហជីព។
ការកំណត់យកសំឡេងគាំទ្រ២០ភាគរយក្នុងចំណោមកម្មករទាំងអស់នៅក្នុងរោងចក្រមួយទើបអាចបង្កើតសហជីពបាន ដែលត្រូវបានអនុញ្ញាតនៅក្នុងសេចក្តីព្រាងច្បាប់ចុងក្រោយដែលក្រសួងបានបង្ហាញជាសាធារណៈកាលពីខែឧសភាឆ្នាំមុន សហជីពបានរាប់បញ្ចូលក្នុងចំណោមក្តីព្រួយបារម្ភចម្បងៗរបស់ខ្លួន។ អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ (ILO)ដែលចាត់ទុកសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះថាជាការដើរថយក្រោយធៀបនឹងសំណៅសេចក្ដីព្រាងមុនៗក៏បានរិះគន់ចំពោះការកំណត់ភាគរយនៃសំឡេងគាំទ្រនេះដែរ។
ក្រសួងការងារមិនបានបង្ហាញសេចក្តីព្រាងច្បាប់ថ្មីទេកាលពីម្សិលមិញ ប៉ុន្តែ យោងតាមសេចក្ដីសង្ខេបនៃបទប្បញ្ញត្តិកាន់តែចម្រូងចម្រាសមួយចំនួនដែលក្រសួងត្រៀមសម្រាប់បើកកិច្ចប្រជុំពិភាក្សា វាបានកាត់បន្ថយភាគរយនៃសំឡេងគាំទ្រមកនៅត្រឹមតែ១០នាក់ប៉ុណ្ណោះ។
លោក អាត់ ធន់ ប្រធានសហជីពឯករាជ្យដ៏ធំបំផុតនៅកម្ពុជា បានស្វាគមន៍ការកែប្រែនេះ។ លោកក៏បានស្វាគមន៍សេចក្តីសម្រេចរបស់ក្រសួងក្នុងការលុបចោលបទប្បញ្ញត្តិមួយដែលតម្រូវឲ្យមេដឹកនាំសហជីពដាក់ជូនលិខិតថ្កោលទោសផ្លូវការ និងការលុបចោលគម្រោងផ្ដន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារចំពោះការធ្វើកូដកម្មខុសច្បាប់។
លោកបានលើកឡើងទៀតថា ទោះជាយ៉ាងណា លោកនៅតែព្រួយបារម្ភអំពីជំពូកដែលនឹងអនុញ្ញាតឲ្យសមាជិក២៥ភាគរយនៃសហជីពមួយបោះឆ្នោតរម្លាយសហជីព និងសំឡេងភាគច្រើនធម្មតាអាចសម្រេចធ្វើកូដកម្មបានផងដែរ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា ”ជាទូទៅ យើងមិនចង់បានច្បាប់នេះទេ”។
ប៉ុន្តែ លោកបានលើកឡើងថា វាលំបាកនឹងវាយតម្លៃច្បាប់នេះឲ្យបានត្រឹមត្រូវណាស់បើគ្មានសេចក្តីព្រាងច្បាប់ចុងក្រោយដែលមានលក្ខណៈពេញលេញទេនោះ។
លោកបានមានប្រសាសន៍បន្តថា “យើងបានស្នើសុំសេចក្តីព្រាងចុងក្រោយ ដើម្បីឲ្យយើងអាចផ្តល់មតិយោបល់ ប៉ុន្តែ មកទល់ពេលនេះមិនទាន់មានការឆ្លើយតបនៅឡើយទេ”។
លោក កែន លូ អគ្គលេខាធិការសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា (GMAC) ដែលតំណាងរោងចក្រនាំចេញសម្លៀកបំពាក់នៅកម្ពុជា បានលើកឡើងថា សមាគមរបស់លោកមានការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះការកាត់បន្ថយភាគរយនៃសំឡេងគាំទ្រសម្រាប់ការបង្កើតសហជីព ហើយបាន “ជំទាស់យ៉ាងខ្លាំង” ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “យើងគិតថា ការកាត់បន្ថយនេះវាទាបពេកហើយ ហើយយើងគួរតែត្រឡប់ទៅអនុវត្តតាមភាគរយនៃសំឡេងគាំទ្រមុនវិញ។ ប្រសិនបើកំណត់ត្រឹមតែ១០នាក់ វានឹងមិនអាចបញ្ឈប់សហជីពមិនឲ្យមានចំនួនកាន់តែច្រើនឡើងៗបានទេ”។
លោកបានលើកឡើងទៀតថា សមាគមរបស់លោកក៏មិនពេញចិត្តចំពោះការកែប្រែដែលនឹងធ្វើឲ្យសហជីពទទួលបាន ”ឋានៈជាអ្នកតំណាងយ៉ាងសំខាន់បំផុត” [ដែលផ្តល់សិទ្ធិទាមទារសមូហភាពដ៏ពិសេស] នៅក្នុងរោងចក្រមួយដោយមានការគាំទ្រពីកម្មករ
ត្រឹមតែ៣០ភាគរយនោះដែរ។
សហជីពមួយចំនួនក៏ជំទាស់ការអនុញ្ញាតឲ្យក្រសួងការងារព្យួរការចុះបញ្ជីរបស់ពួកគេដោយសារការបំពានច្បាប់នេះដែរ ហើយថា សេចក្តីសម្រេចគួរអាស្រ័យលើតុលាការ ប៉ុន្តែ លោក កែន លូ បានលើកឡើងថា វាសមហេតុសមផលហើយដែលអនុញ្ញាតឲ្យស្ថាប័នតែមួយដែលចុះបញ្ជីសហជីពមានសិទ្ធិព្យួរសហជីពនោះ។
លោក ហេង សួរ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារបានលើកឡើងថា សហជីពដែលបានចុះបញ្ជីជាមួយរដ្ឋាភិបាលរួចហើយ មិនចាំបាច់ចុះបញ្ជីម្តងទៀតទេ នៅពេលណាច្បាប់នេះចូលជាធរមាន។ ប៉ុន្តែ លោកបានការពារការកំណត់ភាគរយសម្រាប់ការធ្វើកូដកម្ម និងច្បាប់ស្តីអំពីការដាក់ជូនរបាយការណ៍ហិរញ្ញវត្ថុ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “អ្នកខ្លះប្រើប្រាស់សហជីពធ្វើជាអាជីវកម្ម ហើយបានលុយពីសមាជិករបស់ខ្លួន។ សមាជិកសហជីពគួរតែដឹងថាអ្វីដែលមេរបស់ពួកគេកំពុងធ្វើគឺដើម្បីលុយ៕ ស៊ុយឈាង (រាយការណ៍បន្ថែមដោយ Zsombor Peter)