កាលពីម្សិលមិញ មេធាវីរបស់ស្ត្រីពីរនាក់បងប្អូនដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទចាប់បង្ខាំង និងធ្វើសញ្ចរកម្មក្មួយស្រីវ័យ១៣ឆ្នាំរបស់ខ្លួន បានដាក់ញត្តិមួយច្បាប់ដែលមានស្នាមផ្ដិតមេដៃរបស់ប្រជាជនចំនួន១៤៤នាក់ក្នុងសហគមន៍របស់ពួកគេទៅសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ ដើម្បីទាមទារឲ្យដោះលែងពួកគេទាំងពីរ។
ប្រជាជនដែលបានផ្ដិតមេដៃទាំងនោះ រស់នៅក្នុងសង្កាត់ច្រាំងចំរេះ១ ខណ្ឌឫស្សីកែវ ដែលមានខ្មែរអុិស្លាមភាគច្រើន ហើយពួកគេបានសម្ដែងមតិប្រឆាំងយ៉ាងខ្លាំងនឹងការសម្រេចរបស់សមត្ថកិច្ចក្នុងការផ្ដន្ទាទោសឈ្មោះ ជា ស្រស់ អាយុ៣២ឆ្នាំ និងឈ្មោះ ជា ទីណា អាយុ២៧ឆ្នាំ ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួនកាលពីខែសីហា។
បងប្អូនស្រីទាំងពីរនាក់នេះត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទចាប់បង្ខាំងមនុស្សដោយខុសច្បាប់ និងធ្វើសញ្ចរកម្មពេស្យាចារកុមារជាថ្នូរនឹងប្រាក់ចំនួន១.០០០ដុល្លារ ដើម្បីអនុញ្ញាតឲ្យបុរសម្នាក់រស់នៅក្នុងមូលដ្ឋានរួមរ័កជាមួយក្មួយស្រីរបស់ខ្លួនរយៈពេល១ឆ្នាំ។ បុរសដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធឈ្មោះ ឈិន ឆៃលី អាយុ៣៦ឆ្នាំ ត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទទិញពេស្យាចារកុមារ។
លោកស្រី ពឹង យក់ហៀប មេធាវីរបស់ជនសង្ស័យបានលើកឡើងថា លោកស្រីបានដាក់ញត្តិនេះជូនទៅចៅក្រមស៊ើបសួរកាលពីព្រឹកម្សិលមិញ។ លោកស្រីមានប្រសាសន៍ថា “ពួកគាត់ចង់បង្ហាញថា ជនសង្ស័យទាំងពីរមិនបានប្រព្រឹត្តបទល្មើសលើក្មេងស្រីដូចការចោទប្រកាន់នោះទេ។ ចៅក្រមនឹងសាកសួរពួកគាត់ [អ្នកស្រុក] ហើយប្រសិនបើចៅក្រមរកឃើញថា ការលើកឡើងរបស់ពួកគាត់ត្រឹមត្រូវ ចៅក្រមអាចនឹងដោះលែងជនសង្ស័យឲ្យនៅក្រៅឃុំ”។
នៅក្នុងញត្តិនេះ អ្នកដែលបានផ្ដិតមេដៃបានលើកឡើងជាទឡ្ហីករណ៍ថា បងប្អូនស្រីទាំងពីរជាមនុស្សល្អ ហើយសំណុំរឿងរបស់ពួកគេសមតែមានការពិនិត្យពិច័យបន្ថែមទៀត។ ញត្តិនេះលើកឡើងថា ប្រជាជនក្នុងសហគមន៍របស់ពួកគេក៏មានវត្តមានចូលរួមដែរ អំឡុងពិធីភ្ជាប់ពាក្យរបស់ក្មេងស្រីរងគ្រោះវ័យ១៣ឆ្នាំជាមួយបុរសឈ្មោះ ឈិន ឆៃលី ប៉ុន្តែមិនបញ្ជាក់ថា តើបុរសរូបនេះគួរទទួលបានការដោះលែងឬយ៉ាងណាឡើយ។
បុរសរូបនេះត្រូវបានចាប់ខ្លួនកាលពីខែសីហា រួមជាមួយស្ត្រីទាំងពីរនាក់បងប្អូនដែលជាប់ចោទពីបទដាក់ច្រវាក់ក្មួយស្រីរបស់ខ្លួនភ្ជាប់នឹងរនាបផ្ទះរបស់ពួកគេជាច្រើនថ្ងៃក្នុងមួយលើក។
ទោះជាយ៉ាងណា លោក កែវ ធា នាយការិយាល័យនគរបាលប្រឆាំងការជួញដូរមនុស្សនៃស្នងការដ្ឋាននគរបាលរាជធានីភ្នំពេញ មានប្រសាសន៍ថា បទល្មើសតាមការចោទប្រកាន់ខាងលើ មិនបានកើតឡើងនៅផ្ទះរបស់ពួកគេក្នុងសង្កាត់ច្រាំងចំរេះ១ទេ។
លោកបានបន្តថា “ពួកគេ [បងប្អូនស្រីទាំងពីរ] បាននាំក្មេងស្រីរងគ្រោះទៅផ្ទះសំណាក់មួយដែលនៅក្រៅភូមិ [ដើម្បីរួមរ័កជាមួយឈ្មោះ ឈិន ឆៃលី]។ សូមតុលាការពិចារណាហើយសម្រេចថា តើវា [ញត្តិ] មានតម្លៃទេ”។ លោកបានគូសបញ្ជាក់ថា ជនសង្ស័យទាំងបីសុទ្ធតែសារភាពទទួលកំហុស ហើយចម្លើយរបស់ពួកគេស៊ីគ្នាទៅនឹងចម្លើយរបស់ជនរងគ្រោះ។
លោកស្រី សូ ហ្វារីណា ប្រធានគម្រោងថែរក្សាអត្តសញ្ញាណជនជាតិចាម នៃមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា បានមានប្រសាសន៍ថា ខណៈទាមទារឲ្យមានការយល់ព្រមពីភាគីទាំងពីរមុនពេលភ្ជាប់ពាក្យក្នុងសហគមន៍ខ្មែរអុិស្លាមក្នុងប្រទេសកម្ពុជានោះ ”កត្តាខាងក្រៅអាចជំរុញឲ្យ [ពួកគេ] និយាយថាយល់ព្រម។ ក្ដីបារម្ភរបស់ខ្ញុំ [ចំពោះសំណុំរឿងនេះ] គឺការបកស្រាយរបស់សាសនាអុិស្លាម និងចំណេះដឹងរបស់អុីម៉ាំ ដែលអាចប៉ះពាល់ដល់ការសម្រេចចិត្ត និងមានឥទ្ធិពលលើមតិយោបល់របស់សហគមន៍។ ច្បាប់សាសនាអុិស្លាមក៏ដូចច្បាប់ខ្មែរដែរ គឺកាន់ជើងបុរសៗ…។ មូស្លីមនៅកម្ពុជាប្រកាន់កណ្ដាល ប៉ុន្តែក្នុងករណីខ្លះការអនុវត្តគឺនៅតែមានការអភិរក្សខ្លាំងនៅឡើយ”។
ទាក់ទងបញ្ហានេះ លោក ស្ទីវ ផិនហ្វូល (Steve Penfold) នាយកអង្គការហាហ្គាកម្ពុជា (Hagar Cambodia) ជាអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលដែលជួយស្ត្រី និងកុមារដែលទទួលរងការរំលោភបំពានសិទ្ធិ បានមានប្រសាសន៍ថា ខណៈលោកមិនអាចធ្វើអត្ថាធិប្បាយបានជុំវិញករណីក្មេងស្រីវ័យ១៣ឆ្នាំនេះ វាជារឿងធម្មតាទៅហើយសម្រាប់សហគមន៍នានានៅប្រទេសនេះក្នុងការគាំទ្រជនជាប់ចោទពីបទរំលោភបំពានផ្លូវភេទ។ លោកថ្លែងថា “យើងពិតជាមើលឃើញសហគមន៍នានាព្យាយាមជួយជនល្មើសដោយមិនដឹងពីការប៉ះពាល់ផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តរយៈពេលវែងដែលកើតមានចំពោះបុគ្គលម្នាក់”៕ សុខុម