ពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធដែលនគរបាលបានចាប់ខ្លួនក្នុងខែកញ្ញាពីបទជួលកុមារ២០នាក់ពីឪពុកម្តាយរបស់គេ និងបង្ខំឲ្យពួកគេដើរលក់ផ្លែឈើនៅតាមផ្លូវក្នុងក្រុងភ្នំពេញ និងហាងលក់ស្រាបៀរត្រូវជំនុំជម្រះនៅតុលាការក្រុងភ្នំពេញកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍។
កុមារ៩នាក់ក្នុងចំណោមកុមារទាំងអស់បានផ្តល់សក្ខីកម្ម ដោយពន្យល់ថាពួកគេត្រូវបង្ខំឲ្យធ្វើការរហូតដល់ម៉ោង៣ ឬ៤ព្រឹក បានដេកតិចតួច និងបង្ខំដេកក្នុងបន្ទប់រួមគ្នាគ្មានខ្យល់ចេញចូល។ប្តីរបស់គាត់មិនដែលវាយដំពួកគេទេ ប៉ុន្តែប្រពន្ធរបស់គាត់ជួនកាលវាយពួកគេតិចៗដែរ។
ក្មេងស្រីម្នាក់អាយុ១៤ឆ្នាំបានប្រាប់តុលាការតាមវីដេអូថា “កន្លែងដេកមិនល្អទេ ព្រោះក្មេងប្រុសដេកជាមួយក្មេងស្រី”។ ក្មេងស្រីរូបនេះបាននិយាយថា នាងតែងតែដេកលើតុនៅខាងក្រៅ។
ក្នុងខែកញ្ញា នគរបាលប្រឆាំងការជួញដូរមនុស្សបានឆ្មក់ចូលផ្ទះរបស់ ជា សាឌី និងធេន វ៉ាន់ថៃ នៅខណ្ឌច្បារអំពៅ ដោយបានរកឃើញកុមារ២២នាក់កំពុងរស់នៅកុំគ្នាក្នុងផ្ទះចង្អៀត។
មានអាយុពី៦ឆ្នាំដល់១៧ឆ្នាំ កុមារទាំងនោះគឺជាបណ្តាញក្រុមប្រើការងារកុមារដែលបង្ខំឲ្យធ្វើការយប់ៗរហូតដល់ព្រឹក ដើម្បីដោះបំណុលឪពុកម្តាយដែលឲ្យខ្ចីបុលដោយមេខ្យល់។ មន្ត្រីបាននិយាយថា កុមារខ្លះបានរស់នៅទីនោះអស់រយៈពេល៤ឆ្នាំមកហើយ។
មេធាវីបាននិយាយកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ថា កុមារពីរនាក់ក្នុងបណ្តា២២នាក់ គឺជាកូនរបស់ប្តីប្រពន្ធនោះ ហើយក្មេងម្នាក់ជាក្មួយស្រីបានស្លាប់ដោយសារជំងឺថ្លើមគួបផ្សំនឹងស្ថានភាពរស់នៅក្រីក្រ។
ពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធកំពុងត្រូវជំនុំជម្រះពីបទដាក់អនីតិជនឲ្យធ្វើការធ្ងន់ដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព ប៉ុន្តែដោយសារតែការស្លាប់ លោក ជា សុភី មេធាវីជនរងគ្រោះបានសំណូមពរឲ្យតុុលាការបន្ថែមបទចោទស្ថានទម្ងន់ទោសដោយសារស្លាប់អនីតិជន ដែលអាចមានទោសជាប់ពន្ធនាគារ១៥ឆ្នាំ។
ទាំងលោក សាឌី ទាំងអ្នកស្រី វ៉ាន់ថៃ បានបដិសេធថាមិនបានរំលោភច្បាប់ទេ ដោយនិយាយថាក្មេងនៅក្នុងបន្ទុករបស់ពួកគេ គឺជាកុមារពីគ្រួសារក្រខ្សត់ដែលពួកគេជួយយកមកចិញ្ចឹម។
លោក សាឌី បានប្រាប់តុលាការថា “ខ្ញុំបានយកពួកគេមកទីនេះដោយមានការយល់ព្រមពីឪពុកម្តាយពួកគេ ហើយគេជាក្មួយប្រុសស្រីរបស់ប្រពន្ធខ្ញុំ”។
លោក សាឌី បាននិយាយថា “ខ្ញុំមិនចង់យកពួកគេមកទេ ប៉ុន្តែឃើញគេក្រពេក ខ្លះបានទៅរៀន ហើយខ្លះមិនបានទៅរៀន ហើយពួកគេក៏ជាក្មួយប្រុស ក្មួយស្រីរបស់ខ្ញុំដែរ។ អ៊ីចឹងហើយបានជាខ្ញុំសម្រេចយកពួកគេមក។ ខ្ញុំមិនដឹងថាខុសទេ ពេលខ្ញុំយកពួកគេមកទីនេះ”។
សួរដោយចៅក្រមជំនុំជម្រះ យិន សារឿន ថាតើកុមារទាំងនោះបានទទួលការយល់ព្រមពីឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេឬយ៉ាងណា លោក សាឌី បាននិយាយថា មានការយល់ព្រមពីឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេទាំងអស់។
ខណៈដែលលោក សាឌី បានសារភាពថា ស្ថានភាពរស់នៅមិនសូវសមរម្យមែន លោកបាននិយាយដោយទទូចថា កុមារទាំងនោះធ្វើការពីម៉ោង៦ល្ងាចដល់ម៉ោង១១យប់ ហើយបានបញ្ជាក់ថា ពួកគេពុំដែលរងការវាយដំទេ និងទទួលបានអាហារបរិភោគគ្រប់គ្រាន់ គឺជាការអះអាងដែលកុមារយល់ស្រប។លោក សាឌី បាននិយាយថា កុមារខ្លះលក់ដល់យប់ដើម្បីទទួលបានលុយទឹកតែបន្ថែម។លោកស្រី វ៉ាន់ថៃ ដែលកាលពីមុននគរបាលហៅឈ្មោះថា ខែន វ៉ាន់ឌី បាននិយាយថា កុមារទាំងអស់ទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលជាប្រចាំ ម្ហូបអាហារគ្រប់គ្រាន់ ហើយពុំដែលទទួលរងហិង្សាទេ។
លោក គីម រតនា មេធាវីការពារក្តីប្តីប្រពន្ធនេះ បានសំណូមពរឲ្យកាត់ទោសស្រាលបំផុត ដោយនិយាយថា កូនក្តីរបស់លោកមិនចេះច្បាប់ទេ ហើយកត់សម្គាល់ថា ឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេបានស្មគ្រចិត្តប្រគល់កូនៗរបស់គេឲ្យប្តីប្រពន្ធនេះចិញ្ចឹមថែរក្សា។
មេធាវីរូបនេះបាននិយាយថា “ឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេស្មគ្រចិត្ត ព្រោះគេជាអ្នកស្រែ ហើយជួបរាំងស្ងួត”។
នៅខាងក្រៅតុលាការ អ្នកស្រី អូន តឿ អាយុ៤៥ឆ្នាំ មកពីខេត្តព្រៃវែងកំពុងឈរជាមួយកូនស្រីគាត់ ដែលស្ថិតក្នុងចំណោមជនរងគ្រោះដែរ។ សួរថាហេតុម៉េចបានជាគាត់ឲ្យកូនស្រីគាត់ទៅប្តីប្រពន្ធនោះ អ្នកស្រី អូន តឿ បាននិយាយថា អ្នកស្រីគ្មានជម្រើសទេ។
អ្នកស្រី អូន តឿ បាននិយាយថា “ខ្ញុំក្រណាស់ ខ្ញុំជាអ្នកស្រែ ហើយជីវភាពដុនដាប”។
សាលក្រមនឹងប្រកាសនៅថ្ងៃទី៣ ខែកុម្ភៈ៕ រើន