យុវជនខ្មែរថាវរៈ និងសកម្មជនបរិស្ថាន បង្ហាញការខកចិត្តចំពោះអាជ្ញាធររាជធានីភ្នំពេញដែលហាមឃាត់មិនឱ្យពួកគាត់ជិះកង់ដើម្បីទាមទារយុត្តិធម៌ និងបង្ហាញពីការចងចាំវីរភាពរបស់លោក ឈុត វុទ្ធី ដែលជាសកម្មជនព្រៃឈើកម្ពុជាដ៏ល្បីល្បាញនៅក្នុងថ្ងៃខួប ១០ឆ្នាំនៃការបាញ់សម្លាប់នៅកណ្តាលព្រៃក្នុងខេត្តកោះកុង។
ថ្ងៃខួប ១០ឆ្នាំនៃការបាញ់សម្លាប់សកម្មជនព្រៃឈើកម្ពុជា លោក ឈុត វុទ្ធី នាថ្ងៃនេះ យុវជនខ្មែរថាវរៈ រួមទាំងសកម្មជនបរិស្ថានបាននាំគ្នាធ្វើយុទ្ធនាការជិះកង់ដើម្បីទាមទារយុត្តិធម៌ និងបង្ហាញថាពួកគេនៅតែចងចាំវីរភាពរបស់លោក ឈុត វុទ្ធី ដែលជាសកម្មជនព្រៃឈើកម្ពុជាដ៏ល្បីល្បាញ។
ការជិះកង់ពីវិមានឯករាជ្យ និងមានការដាក់ផ្កានៅទីនោះ ហើយបន្តទៅព្រះអង្គដងទង់ ដោយមានការកាន់រូបថតលោក ឈុត វុទ្ធី ភ្ជាប់ជាមួយផងដែរ ប៉ុន្តែយុទ្ធនាការរបស់ក្រុមយុវជនខ្មែរថាវរៈ និងសកម្មជនបរិស្ថាន ត្រូវបានក្រុមសន្តិសុខសាលារាជធានីភ្នំពេញហាមឃាត់ ដោយមិនឱ្យពួកគេជិះកង់ និងបានដកយកកង់ រួមទាំងឃាត់ម៉ូតូ ផាស់អាប់ (Passapp) ដែលបានដឹកកង់ឱ្យពួកគេថែមទៀត។
ក្រោយពីមានការដកយកកង់របស់ពួកគេហើយ ក្រុមយុវជនក៏បាននាំគ្នាដើរដោយថ្មើរជើងកាន់រូបថតលោក ឈុត វុទ្ធី ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរនៅតែមិនឱ្យពួកគេដើរថ្មើរជើងទៀត។
សកម្មជនបរិស្ថាន កញ្ញា ភួន កែវរស្មើ ចាត់ទុកសកម្មភាពរបស់ក្រុមសន្តិសុខដែលហាមឃាត់មិនឱ្យដើរ និងរុញច្រានពួកគេ ថាជាការគំរាមកំហែង និងបំបិទសិទ្ធិសេរីភាពរបស់ពលរដ្ឋក្នុងការសម្ដែងមតិដែលមានចែងក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងច្បាប់អន្តរជាតិ។
ថ្ងៃខួប ១០ឆ្នាំនេះ ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិលជិត ៣០ស្ថាប័ន ក៏បាននាំគ្នាយកញត្តិដាក់ទៅរដ្ឋាភិបាល និងក្រសួងពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗ ដើម្បីឱ្យស្ថាប័នទាំងនោះជំរុញឱ្យមានការបង្កើតគណៈកម្មការឯករាជ្យមួយស៊ើបអង្កេតស្វែងរកការពិត ប្រកបដោយតម្លាភាព និងយុត្តិធម៌ ពាក់ព័ន្ធនឹងករណីបាញ់សម្លាប់សកម្មជនព្រៃឈើកម្ពុជា លោក ឈុត វុទ្ធី។
ក្នុងញត្តិរបស់ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិលទាំង ២៨ស្ថាប័ន ពួកគេស្នើឲ្យក្រសួងមហាផ្ទៃ ក្រសួងការពារជាតិ ក្រសួងយុត្តិធម៌ រួមទាំងរដ្ឋាភិបាល ត្រូវធ្វើកិច្ចការនេះឡើងវិញ។ ពួកគេសង្ឃឹមថា រដ្ឋាភិបាល និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ បន្តធ្វើការស៊ើបអង្កេតដោយឯករាជ្យឱ្យបានឆាប់រហ័ស និងដោយយកចិត្តទុកដាក់លើករណីបាញ់សម្លាប់សកម្មជនការពារព្រៃឈើ និងធនធានធម្មជាតិ លោក ឈុត វុទ្ធី។
ក្រៅពីដាក់ញត្តិនោះ យុវជនមួយចំនួនដែលគោរពស្រឡាញ់លោក ឈុត វុទ្ធី ក៏បាននាំគ្នាតាំងរូបលោកលើ Profile ហ្វេសប៊ុករបស់ពួកគេ (រូប Profile) ដើម្បីបង្ហាញពីការរម្លឹកខួប ១០ឆ្នាំនៃការបាញ់សម្លាប់លោកនៅថ្ងៃទី២៦ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២២ នេះ។ ចំណែកវីដេអូ និងរូបភាពផ្សេងៗអំពីលោក ត្រូវបានពួកគេចែករំលែកតៗគ្នាលើបណ្ដាញសង្គមហ្វេសប៊ុកផងដែរ។
ចំណែកអ្នកខ្លះទៀតក៏បានតាំងរូបដើមរបស់លោក ឈុត វុទ្ធី ដោយគ្មានអក្សរក្នុងរូបនោះឡើយ រីឯអ្នកខ្លះទៀត បានតាំងរូបលោកដោយមានសរសេរអក្សរថា «ខួប ១០ឆ្នាំនៃមរណភាពសកម្មជនការពារព្រៃឈើ លោក ឈុត វុទ្ធី ដែលត្រូវបានខ្មាន់កាំភ្លើងបាញ់សម្លាប់កាលពីថ្ងៃទី២៦ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១២»។ ជាមួយគ្នានេះ ពួកគេក៏បានបញ្ចេញមតិរបស់ខ្លួនពាក់ព័ន្ធនឹងឃាតកម្មលើអ្នកការពារព្រៃឈើ លោក ឈុត វុទ្ធី ដោយចាត់ទុកលោកជាកុលបុត្រ និងសកម្មជនបរិស្ថានខ្មែរដ៏ឆ្នើមម្នាក់។
ទោះបីជាលោកត្រូវបានខ្មាន់កាំភ្លើងបាញ់សម្លាប់អស់រយៈពេល ១០ឆ្នាំមកហើយក្ដី ប៉ុន្តែយុត្តិធម៌សម្រាប់រូបលោក និងក្រុមគ្រួសាររបស់លោក ហាក់នៅឆ្ងាយដូចជើងមេឃ។
មុនពេលកើតហេតុ ប្រធានអង្គការការពារធនធានធម្មជាតិ លោក ឈុត វុទ្ធី រួមទាំងអ្នកកាសែតពីរនាក់ទៀត បានចុះទៅថតគំនរវល្លិរមៀតនៅក្នុងបរិវេណក្រុមហ៊ុន ធីមប៊ឺគ្រីន (Tiber Green) ដែលជាក្រុមហ៊ុនរបស់លោកឧកញ៉ា ទ្រី ភាព ដែលជាមនុស្សស្និទ្ធនឹងលោក ហ៊ុន សែន។
លោក ឈុត វុទ្ធី ត្រូវបានគេបាញ់សម្លាប់នៅលើរថយន្តរបស់លោកកាលពីថ្ងៃទី២៦ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១២ នៅស្រុកថ្មបាំង ខេត្តកោះកុង។ ករណីឃាតកម្មនេះ មន្ត្រីកងរាជអាវុធហត្ថម្នាក់ឈ្មោះ អ៊ិន រតនា បានរងនូវការចោទប្រកាន់ថាជាអ្នកបាញ់សម្លាប់លោក ឈុត វុទ្ធី នៅលើរថយន្តរបស់លោក ក្នុងពេលដែលមានការទាស់ពាក្យសម្ដីគ្នាជាមួយសន្តិសុខយាមឱ្យក្រុមហ៊ុន ធីមប៊ឺគ្រីន (Timber Green)។
ទោះបីជាយ៉ាងណា មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ក្រសួងមហាផ្ទៃ លោក ខៀវ សុភ័គ អះអាងថា សំណុំរឿងលោក ឈុត វុទ្ធី ត្រូវបានតុលាការបិទបញ្ចប់ដោយមិនស៊ើបអង្កេតទៀតឡើយ ក្រោមហេតុផលថា សំណុំរឿងនេះសមត្ថកិច្ចបានចាប់ជនល្មើសហើយ ហើយជនបង្កហេតុក៏ស្លាប់ជាមួយនឹងជនរងគ្រោះ។
កូនប្រុសច្បងលោក ឈុត វុទ្ធី គឺលោក ឆឺយ ឧត្ដមរស្មី បានបង្ហោះសារនៅលើហ្វេសប៊ុកដោយដកស្រង់ពីញត្តិរបស់អង្គការសង្គមស៊ីវិលថា រដ្ឋាភិបាលសូមបង្កើតគណៈកម្មការឯករាជ្យដើម្បីធ្វើការស៊ើបអង្កេតស្វែងរកការពិតឱ្យបានឆាប់រហ័ស ប្រកបដោយតម្លាភាព និងយុត្តិធម៌។ រីឯក្រសួងយុត្តិធម៌ សូមបន្តជំរុញឱ្យស្ថាប័នអយ្យការធ្វើការស៊ើបអង្កេតដោយឯករាជ្យលើករណីនេះ ដើម្បីឈានទៅរកការកំណត់អ្នកបញ្ជា និងអ្នកពាក់ព័ន្ធឱ្យមកទទួលខុសត្រូវទៅតាមផ្លូវច្បាប់។
តែយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិលនៅតែទាមទារឱ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបន្តស៊ើបអង្កេត និងស្រាវជ្រាវរកជនល្មើស ដោយថាបើពិនិត្យលើអង្គហេតុដែលកើតមានឡើងនោះ នៅតែមិនអាចជឿទុកចិត្តបាន និងនៅមានភាពខ្វះចន្លោះជាច្រើនចំណុចក្នុងរឿងក្តីមួយនេះ៕