26 C
Phnom Penh

លោក ហ៊ុន សែន ថា​នយោបាយ​ឈ្នះ​ឈ្នះ​គឺជា​យុទ្ធសាស្ត្រ​នាំមក​នូវ​សន្តិភាព​និង​ការ​បង្រួប​បង្រួម​ជាតិ

ដោយ ឌឹ ខេមបូឌា ដេលី

បទវិភាគ

មេដឹកនាំ​ល្មោភ​អំណាច​ផ្ដាច់មុខ​នៅ​កម្ពុជា លោក ហ៊ុន សែន លើកឡើង​ថា នយោបាយ​ឈ្នះ​ឈ្នះ ២៩ ធ្នូ ឆ្នាំ​១៩៩៨ របស់​លោក គឺជា​យុទ្ធសាស្ត្រ​ដែល​នាំមក​នូវ​ការ​ធានា​ដល់​សន្តិសុខ​សង្គម ការ​បង្រួបបង្រួម​ជាតិ ឯកភាព​ជាតិ សន្តិភាព។

មេដឹកនាំ​ខ្មែរ​ដែល​កងទ័ព​វៀតណាម​លើក​បន្តុប លោក ហ៊ុន សែន បាន​អះអាង​នៅ​ថ្ងៃ​ព្រហស្បតិ៍ ទី​២៩ ធ្នូ នេះ​ថា នៅ​ថ្ងៃទី​២៩ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ​២០២២ នេះ​គឺជា​ខួប ២៤​ឆ្នាំ​នៃ​ការ​បញ្ចប់​សង្គ្រាម​រ៉ាំរ៉ៃ​នៅ​កម្ពុជា ក្រោម​នយោបាយ​ឈ្នះ​ឈ្នះ កាលពី​ថ្ងៃទី​២៩ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ​១៩៩៨ ដែល​កម្ពុជា​អាច​រក​បាន​នូវ​សុខ​សន្តិភាព​ពេញលេញ និង​ការ​ឯកភាព​ជាតិ​ទាំងស្រុង​ជា​ប្រវត្តិសាស្ត្រ។

លោក ហ៊ុន សែន បញ្ជាក់​ថា ការ​បិទ​បញ្ចប់​សង្គ្រាម​ហែកហួរ និង​ការ​បែកបាក់​ជាតិ​នេះ បាន​កើតឡើង​តាមរយៈ​នយោបាយ​ឈ្នះ​ឈ្នះ​ដែល​ដឹកនាំ​ដោយ​រូបលោក​ផ្ទាល់​ក្នុង​នាម​ជា​ស្ថាបនិក​មួយ​រូប ដែល​ស្វះ​ស្វែងរក​សុខ​សន្តិភាព និង​ការ​បង្រួបបង្រួម​ជាតិ​ជូន​មាតុភូមិ​កម្ពុជា​រហូត​មក។

គណបក្ស​ប្រជាជន​កម្ពុជា​ដែល​ដឹកនាំ​ដោយ​លោក​នាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បាន​ចាត់ទុក​ថ្ងៃទី​២៩ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ​១៩៩៨ ជា​ថ្ងៃ​បញ្ចប់​នូវ​ភ្លើង​សង្គ្រាម​ដែល​បាន​ឆាបឆេះ​អស់​ពេល​ជាច្រើន​ឆ្នាំ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា ដោយសារតែ​ថ្ងៃទី​២៩ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ​១៩៩៨ នេះ គឺជា​ថ្ងៃ​ដែល​អង្គការ​ចាត់តាំង​ខ្មែរក្រហម​បាន​រលាយ​បែកបាក់​ពី​ទឹកដី​កម្ពុជា ក្រោម​នយោបាយ​ឈ្នះ​ឈ្នះ​របស់​ខ្លួន។

នៅ​ថ្ងៃទី​២៩ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ​២០២២ នេះ ក្រសួង​ការពារ​ជាតិ បាន​រៀបចំ​ពិធី​អបអរ​សាទរ​ខួប ២៤​ឆ្នាំ​នៃ​នយោបាយ​ឈ្នះ​ឈ្នះ​របស់​លោក ហ៊ុន សែន នៅ​វិមាន​ឈ្នះ​ឈ្នះ​ដែល​មាន​ការ​ចូលរួម​ពី​រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​ការពារ​ជាតិ លោក ទៀ បាញ់ និង​កម្លាំង​ប្រដាប់​អាវុធ​គ្រប់​ប្រភេទ មន្ត្រី​រាជការ យុវជន​របស់​សហភាព​សហព័ន្ធ​យុវជន​កម្ពុជា​ផង​ដែរ។

ទាក់ទិន​នឹង​បញ្ហា​នេះ អ្នកវិភាគ​ឯករាជ្យ និង​ជា​ប្រធាន​វេទិកា​ពលរដ្ឋ លោក គឹម សុខ បាន​លើកឡើង​ក្នុង​កម្មវិធី Idea Talk នៃ​សារព័ត៌មាន The Cambodia Daily កាលពី​រាត្រី​ថ្ងៃទី​២២ ខែ​ធ្នូ ថា ប្រវត្តិ​នៃ​ការ​ដឹកនាំ​ប្រទេស​ជាង ៤០​ឆ្នាំ​របស់​មេដឹកនាំ​បក្ស​កាន់​អំណាច លោក ហ៊ុន សែន ចាប់តាំងពី​កងទ័ព​វៀតណាម​លើក​បន្តុប​ជា​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​កាលពី​ឆ្នាំ​១៩៨៥ មក គឺ​មាន​តែ​ការ​បំបែក​បំបាក់ និង​បំផ្លាញ​ជាតិ​ខ្មែរ​ប៉ុណ្ណោះ។

លោក គឹម សុខ អះអាង​ថា ចរិត​ពិត​នៃ​ការ​ដឹកនាំ​នយោបាយ​របស់​លោក ហ៊ុន សែន គឺជា​ការ​ដឹកនាំ​ដណ្តើម​អំណាច មិនមែន​ដឹកនាំ​ដើម្បី​រក​ផល​ប្រយោជន៍​ឱ្យ​ជាតិ ឬ​ដើម្បី​ការពារ​អធិបតេយ្យ​ជាតិ​សម្រាប់​ខ្មែរ​នោះ​ទេ ហើយ​មេដឹកនាំ​ខ្មែរ​រូប​នេះ​ក៏​បាន​បំផ្លាញ​ធនធាន​ធម្មជាតិ​ខ្មែរ​ពេញ​ផ្ទៃ​ប្រទេស ដើម្បី​តែ​ផល​ប្រយោជន៍​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​ខ្លួនឯង​ដែរ។

លោក​បន្ថែម​ថា ដើម្បី​ឱ្យ​ប្រាកដ​ថា​លោក ហ៊ុន សែន ដឹកនាំ​ប្រទេស​ដើម្បី​តែ​បំបែក​បំបាក់​សាមគ្គី​ជាតិ​ខ្មែរ​មែន ឬ​ក៏​អត់​នោះ គេ​អាច​មើល​ទៅ​លើ​រឿងរ៉ាវ​ខុស​ច្បាប់​ជាច្រើន​ដែល​លោក ហ៊ុន សែន បាន​ប្រព្រឹត្ត ដូចជា​ការ​ធ្វើ​រដ្ឋប្រហារ​បង្ហូរ​ឈាម​កាលពី​ថ្ងៃ​ទី​៥ និង​ទី​៦ ខែ​កក្កដា ឆ្នាំ​១៩៩៧ ដែល​ធ្វើ​ឱ្យ​ផ្ទៃក្នុង​ជាតិ​ខ្មែរ​ទាំងមូល​បែកបាក់​រហូត​សម្លាប់​គ្នា​ឯង​យ៉ាង​រង្គាល​លើ​កងទ័ព​ជាតិ​រាជា​និយម​ពី​សំណាក់​កងទ័ព​រដ្ឋ​កម្ពុជា ដែល​បញ្ជា​ដោយ​លោក ហ៊ុន សែន នៅ​ពេល​នោះ។

អ្នក​សង្កេតការណ៍​កម្ពុជា លោក សុខ សុគន្ធ អះអាង​ថា មេដឹកនាំ​នយោបាយ​នៅ​កម្ពុជា គឺជា​ក្រុម​អ្នក​នយោបាយ​ដែល​គ្មាន​គោលដៅ​ដើម្បី​ជាតិ​ពិតប្រាកដ​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ពួកគេ​គ្រាន់តែ​ប្រឹង​រក​កន្លែង​ឈរ​ជើង ដើម្បី​ជីវភាព​នយោបាយ​ខ្លួនឯង​ប៉ុណ្ណោះ មិនមែន​ដើម្បី​ប្រទេស​ជាតិ ឬ​ប្រជាជន​ខ្មែរ​នោះ​ឡើយ។

លោក សុខ សុគន្ធ រិះគន់​ថា ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ផ្ទាល់ខ្លួន និង​មុខរបរ​ក្នុង​កិច្ចការ​នយោបាយ​ខ្លួនឯង មេដឹកនាំ​នយោបាយ​កម្ពុជា​បាន​បំបែក​បំបាក់​ជាតិ​ខ្មែរ​ដោយ​ការ​ចោទប្រកាន់​លើ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​មាន​និន្នាការ​នយោបាយ​ផ្សេង​ពី​ក្រុម​ខ្លួន ជាជាង​ការ​ដឹកនាំ​រក​ការ​ផ្សះផ្សា​បង្កើត​នូវ​សាមគ្គី​ជាតិ ដែល​អាច​ផ្តល់​សេចក្តី​សុខ​ជូន​ពលរដ្ឋ​របស់​ខ្លួន។

ក្រុម​អ្នក​សង្កេតការណ៍​លើកឡើង​ថា សង្គ្រាម​រ៉ាំរ៉ៃ​នៅ​កម្ពុជា​មិនមែន​បញ្ចប់​ដោយសារ​នយោបាយ​ឈ្នះ​ឈ្នះ​របស់​លោក ហ៊ុន សែន នោះ​ទេ គឺ​បញ្ចប់​ដោយសារ​កិច្ចព្រមព្រៀង​សន្តិភាព​ទីក្រុង​ប៉ារីស​ឆ្នាំ​១៩៩១ ប៉ុណ្ណោះ។

ផ្ទុយទៅវិញ បើ​គ្មាន​កិច្ចព្រមព្រៀង​នេះ កម្ពុជា​ក៏​មិន​អាច​ចូល​តុ​ចរចា​ពី​គ្រប់​ភាគី​នៅ​ទីក្រុង​ប៉ារីស និង​មិន​អាច​បញ្ឈប់​ការ​លូក​ដៃ​ពី​បរទេស​ដែល​មាន​បំណង​ឈ្លានពាន​កម្ពុជា​ដោយ​បើក​ចំហ​នៅ​ពេល​នោះ​បាន​ដែរ ដូច្នេះ​នយោបាយ​ឈ្នះ​ឈ្នះ​របស់​លោក ហ៊ុន សែន បើ​ប្រៀបធៀប​នឹង​កិច្ចព្រមព្រៀង​សន្តិភាព​ទីក្រុង​ប៉ារីស គឺ​មិន​ចាត់ទុក​ជា​សមិទ្ធផល​ធំធេង​សម្រាប់​កម្ពុជា​ដូច​ការ​អះអាង​របស់​លោក ហ៊ុន សែន នោះ​ទេ៕

© 2023, ខេមបូឌា ដេលី. All rights reserved. No part of this article may be reproduced in print, electronically, broadcast, rewritten or redistributed without written permission.

អត្ថបទទាក់ទង

អត្ថបទអានច្រើន

សេចក្ដីរាយការណ៍ពិសេស