ការបោះឆ្នោតនៅប្រទេសថៃ នាពេលខាងមុខនេះ អាចបង្កើនក្តីសង្ឃឹមនៃការបង្រួបបង្រួមកម្លាំងអ្នកប្រជាធិបតេយ្យក្រោយរដ្ឋប្រហារ បើពុំនោះទេ រាជាណាចក្រនេះកាន់តែធ្លាក់ក្នុងអំណាចនៃក្រុមយោធា។
ការបោះឆ្នោតសភានាពេលខាងមុខដែលគ្រោងធ្វើនៅខែឧសភា គឺជាការកំណត់មួយថា តើលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យរបស់ថៃ រស់ឡើងវិញបានដែរឬទេ។
នៅក្នុងការបោះឆ្នោតឆ្នាំ២០១៩ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាការបោះឆ្នោតដ៏ស្មុគស្មាញ ដែលក្រោមឥទ្ធិពលខ្លាំងរបស់ក្រុមយោធាដែលមាននៅក្នុងគណបក្ស Palang Pracharath ដឹកនាំដោយលោក ប្រាយុទ្ធ ចាន់អូចា មេរដ្ឋប្រហារឆ្នាំ២០១៤។
ភឿថៃ ជាបក្សនយោបាយធំជាងគេបានបរាជ័យក្នុងការបង្កើតរដ្ឋាភិបាលចម្រុះ ដោយបក្សនេះមិនអាចរកកម្លាំងរួបរួមជាមួយនឹងបក្សធំ ៣ ទៀត ព្រោះតែបក្ស ៣ នោះ រត់ទៅចូលរួមជាមួយនឹងគណបក្សនៃបក្ស Palang Pracharath នៃក្រុមសម្ពន្ធភាពយោធា។
ត្បិតបក្សភឿថៃ ដែលឈ្នះសំឡេងឆ្នោតច្រើនជាងគេនៅក្នុងការប្រមូលសន្លឹកឆ្នោតបានពីអ្នកបោះឆ្នោតដោយបាន ១៣៦អាសនៈ ជាមួយនឹងការប្រមូលបក្សនយោបាយចំនួន ៦ ទៀត ទោះជាសំឡេងក្នុងសភាមានជាង ៥០% នៃអាសនៈសរុបចំនួន ៥០០ ក៏ដោយ ក៏ក្រុមកម្លាំងអ្នកប្រជាធិបតេយ្យនេះមិនអាចបង្កើតរដ្ឋាភិបាលចម្រុះបាន ដោយសារបេក្ខជននាយករដ្ឋមន្ត្រីរបស់ក្រុមនេះមិនមានសំឡេងគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការបោះឆ្នោតចេញពីសភាទាំងពីរថ្នាក់ ដែលមានសមាជិកព្រឹទ្ធសភា ២៥០រូបចូលរួមអនុម័តដែរនោះ។
សមាជិកព្រឹទ្ធសភាទាំង ២៥០រូបស្ទើរទាំងអស់បានបោះឆ្នោតឱ្យលោក ប្រាយុទ្ធ ជានាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃរដ្ឋាភិបាលចម្រុះជាង ១០គណបក្ស។ អ្វីដែលលោក ប្រាយុទ្ធ អាចជាប់ឆ្នោតបានទោះជាបក្សលោកមិនមែនជាបក្សដែលឈ្នះឆ្នោតក៏ដោយ តែសមាជិកសភា ២៥០រូបនោះហើយជាកម្លាំងសម្ព័ន្ធយោធាដ៏ធំបានជួយលោកឱ្យអង្គុយលើអាសនៈជានាយករដ្ឋមន្ត្រី ដែលនាំឱ្យមេរដ្ឋប្រហាររូបនេះបន្តកាន់អំណាចបានដល់សព្វថ្ងៃនេះ។
ការបោះឆ្នោតនៅខែឧសភា ឆ្នាំ២០២៣ នេះ យ៉ាងតិចមានប៉ូលនយោបាយធំ៤ ដែលស្ថិតក្នុងក្រសែភ្នែកអ្នកបោះឆ្នោត។
លោក ប្រាយុទ្ធ ដែលប្រកាសថានឹងឈរឈ្មោះជាបេក្ខជននាយករដ្ឋមន្ត្រីឱ្យគណបក្សថ្មីនៃគណបក្សថៃរួបរួមជាតិ (UTN) មើលទៅលោកដូចជាបែកបាក់ជាមួយគណបក្ស Palang Pracharath ជាបក្សកំពុងដឹកនាំរដ្ឋាភិបាលចម្រុះជាង ១០គណបក្ស។ អ្នកខ្លះថាលោក ប្រាយុទ្ធ បែកបាក់ជាមួយនឹងឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រីទី១ របស់លោក គឺឧត្តមសេនីយ៍ Prawit Wongsuwan ដែលកំពុងដឹកនាំបក្ស Palang Pracharath។
តែអ្នកខ្លះថាក្រុមសម្ព័ន្ធយោធានេះមិនបានបែកបាក់គ្នាទេ ដែលគេថាក្រុមនេះកំពុងរៀបចំឆាកបំភ័ន្តឆន្ទៈអ្នកបោះឆ្នោត។ ទាំងបក្សថៃរួបរួមជាតិ និងគណបក្ស Palang Pracharath ក៏គេអាចចាត់ទុកថាជាប៉ូលនយោបាយធំពីរដែរ។ តែយ៉ាងណា ប៉ូលនយោបាយពីរនេះអាចនឹងច្របាច់លទ្ធផលចូលគ្នាក្រោយពីការបោះឆ្នោត ដែលជាប្រយោជន៍ដើម្បីផ្ដួលកម្លាំងអ្នកប្រជាធិបតេយ្យ។
ក្រោយពីឆ្លងកាត់ការបោះឆ្នោតកាលពីខែមីនា ឆ្នាំ២០១៩ បក្សនយោបាយដែលប្រកាន់ភ្ជាប់នូវគោលការណ៍ប្រជាធិបតេយ្យ ហើយជាបក្សមានសំឡេងគាំទ្រច្រើនចេញពីអ្នកបោះឆ្នោត គឺមាន ៥គណបក្ស ក្នុងនោះបក្សភឿថៃ របស់អតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រី ថាក់ស៊ីន ស៊ីណាវ៉ាត្រា ដែលកំពុងរស់នៅនិរទេសខ្លួនជាបក្សប្រជាធិបតេយ្យធំជាងគេ។ បច្ចុប្បន្ន បក្សនេះដឹកនាំដោយកូនស្រីលោក ថាក់ស៊ីន គឺអ្នកស្រី Paetongtarn Shinawatra ជាបេក្ខភាពនាយករដ្ឋមន្ត្រីនាពេលអនាគតសម្រាប់គណបក្សភឿថៃ ដែលមានប្រជាប្រិយភាពជាងគេក្នុងចំណោមមេបក្សនយោបាយទាំងអស់ ដោយរាប់ទាំងលោក ប្រាយុទ្ធ ផងដែរ។
បក្សធំទី៣ នៅក្នុងសភា គឺបក្សចលនាឆ្ពោះទៅមុខ (MFP)។ ទាំងបក្សភឿថៃ និងបក្សចលនាឆ្ពោះទៅមុខ គឺសម្ព័ន្ធនយោបាយប្រឆាំងដ៏ធំនៅថៃ។ ចំណែកបក្សធំទី៤ និងទី៥ នៅក្នុងសភា គឺគណបក្សប្រជាធិបតេយ្យ និងបក្ស Bhumjaithai។
តែគេមិនភ្លេចទេបក្សធំទី៦ ដែលជាបក្សបង្គ្រប់សំឡេងរបស់បក្ស Palang Pracharath គឺបក្សថៃនិយម (Thai Liberal Party)។ បក្សទាំងបីនេះ បច្ចុប្បន្នគឺជាបក្សដែលស្ថិតនៅក្នុងរដ្ឋាភិបាលចម្រុះរបស់គណបក្ស Palang Pracharath។ យ៉ាងណា បក្សបីនេះជាបក្សនយោបាយដែលប្រកាន់គោលការណ៍ប្រជាធិបតេយ្យ។
គេថាបក្សបីនេះអាចនឹងក្លាយជាសម្ពន្ធភាពជាមួយនឹងបក្សភឿថៃ និងបក្សចលនាឆ្ពោះទៅមុខ បើពួកគេបោះបង់ចោលការប្រជែងគ្នា ហើយពួតដៃដើម្បីលើកជ្រោងប្រជាធិបតេយ្យដោយសម្រេចលះបង់ចោលសម្ពន្ធភាពជាមួយនឹងក្រុមបក្សយោធា។ បើពួកគេអាចធ្វើបាន ក្ដីសង្ឃឹមថាប្រជាធិបតេយ្យថៃរស់ឡើងវិញក៏មានពន្លឺដែរ។
តែយ៉ាងណា ក្រុមអ្នកសង្កេតការណ៍មើលឃើញផលវិបាកមួយដែលកម្លាំងអ្នកប្រជាធិបតេយ្យថៃ អាចបន្តចាញ់ប្រៀបបក្សសម្ព័ន្ធយោធានៃបក្ស Palang Pracharath និងបក្សថៃរួបរួមជាតិ (UTN) ព្រោះតែស្ថាប័នព្រឹទ្ធសភា ២៥០រូបដែលពួកយោធាបង្កើតឡើងនៅឆ្នាំ២០១៧ នៅតែជាឧបសគ្គដ៏គ្រោះថ្នាក់នៃការកសាងកម្លាំងរួមរបស់អ្នកប្រជាធិបតេយ្យ បើស្ថាប័ននេះនៅតែមានសិទ្ធិចូលរួមសម្រេចជ្រើសរើសបេក្ខជននាយករដ្ឋមន្ត្រី ក្នុងការបោះឆ្នោតរបស់សមាជិកសភាដែលជាប់ឆ្នោត ៥០០រូប។
បច្ចុប្បន្ន អ្នកប្រជាធិបតេយ្យកំពុងគាបសង្កត់ឱ្យរំលាយស្ថាប័ននេះ ឬក៏កែទម្រង់ស្ថាប័ននេះឡើងវិញ ដោយត្រូវរើសចេញផ្ទាល់ពីសំឡេងឆ្នោតរបស់ប្រជាជន។ មានន័យថា សមាជិកសភាទាំង ២៥០រូបពុំអាចក្លាយជាសមាជិកព្រឹទ្ធសភាចាត់តាំងទៀតឡើយ។
តែសម្រាប់លោក ប្រាយុទ្ធ បើលោកក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រីម្ដងទៀត គឺលោកនឹងបន្តកាន់តំណែងបាន ៦ខែទៀតក្រោយការបោះឆ្នោត នៅខែឧសភា ឆ្នាំ២០២៣ ព្រោះធម្មនុញ្ញថៃកំណត់អ្នកនយោបាយកាន់តំណែងនាយករដ្ឋមន្ត្រីបានតែ ២អាណត្តិ គឺរយៈពេល ៨ឆ្នាំ។ លោក ប្រាយុទ្ធ ត្រូវបានតុលាការរដ្ឋធម្មនុញ្ញថៃ កំណត់ថា លោកបានចូលកាន់តំណែងនៅក្នុងខែសីហា ឆ្នាំ២០១៧ ក្រោមរដ្ឋធម្មនុញ្ញសព្វថ្ងៃនេះ៕