អ្នកភូមិប្រហែល១០០នាក់បានប្រមូលផ្តុំគ្នានៅខាងក្រៅសាលាខេត្តបន្ទាយមានជ័យកាលពីម្សិលមិញ តវ៉ាទៅនឹងក្រុមហ៊ុនរុករករ៉ែមួយ ដែលតាមព័ត៌មានថា កាន់កាប់ដោយឧកញ៉ា គិត ម៉េង ដែលពួកគាត់ចោទប្រកាន់ថា បានរំលោភយកដីស្រែចម្ការរបស់ពួកគាត់។
អ្នកភូមិ១០៧គ្រួសារ មកពីសង្កាត់កំពង់ស្វាយ ក្រុងសេរីសោភ័ណ លើកឡើងថា ក្រុមហ៊ុន CYL Investment មិនទាន់បានចាប់ផ្តើមរុករករ៉ែលើដីនោះនៅឡើយទេ ប៉ុន្តែ បានចាប់ផ្តើមកំណត់ព្រំប្រទល់ដីដោយបោះបង្គោលបេតុងកាលពីថ្ងៃទី២ ខែធ្នូ។ អ្នកភូមិមួយចំនួនលើកឡើងថា ពួកគាត់បានធ្វើស្រែចម្ការលើដីនោះច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយ ហើយបានទាមទារឲ្យក្រុមហ៊ុននេះចាកចេញ។
អ្នកភូមិឈ្មោះ ណែម ឈុន ដែលអះអាងថា បានធ្វើស្រែចម្ការលើដីទំហំកន្លះហិកតា នៅក្នុងតំបន់មានវិវាទនេះចាប់តាំងពីការដួលរលំនៃរបបខ្មែរក្រហម កាលពីឆ្នាំ១៩៧៩ បាននិយាយថា “យើងតវ៉ាសុំឲ្យអភិបាលខេត្តដកអាជ្ញាប័ណ្ណរបស់ក្រុមហ៊ុននេះ ពីព្រោះក្រុមហ៊ុនបានបោះបង្គោលកំណត់ព្រំប្រទល់លើដីស្រែរបស់យើង”។
លោក គោស៊ុំ សារឿត អភិបាលខេត្តបានមានប្រសាសន៍ថា លោកគាំទ្រអ្នកភូមិ ហើយលោកនឹងបញ្ជូនពាក្យបណ្តឹងពួកគាត់ទៅថ្នាក់ជាតិ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ខ្ញុំបានពន្យល់ប្រាប់ពួកគាត់រួចហើយថា យើងនឹងរាយការណ៍ទៅថ្នាក់ជាតិដើម្បីស្វែងរកដំណោះស្រាយ ពីព្រោះបញ្ហានេះ មិនជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងអាជ្ញាធរខេត្តទេ ហើយពួកគាត់បានយល់ព្រមជាមួយខ្ញុំ”។
លោក សារឿត បានមានប្រសាសន៍ថា ក្រុមហ៊ុន CYL កាន់កាប់ដោយលោក គិត ម៉េង ប្រធានក្រុមហ៊ុនរ៉ូយ៉ាល់គ្រុប ហើយទទួលបានដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចកាលពីឆ្នាំ ២០១០ ដើម្បី ធ្វើជាកន្លែងយកថ្មផ្គត់ផ្គង់ប្រតិបត្តិការធ្វើបង្គោលបេតុង។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “កាលពីពេលថ្មីៗនេះ ក្រុមហ៊ុនបានសុំការអនុញ្ញាតបោះបង្គោលជុំវិញដីរបស់ខ្លួន ហើយក្រុមអ្នកភូមិបានធ្វើការតវ៉ា ពីព្រោះពួកគាត់បានធ្វើស្រែចម្ការរយៈពេលយូរមកហើយ”។
លោកអភិបាលខេត្តរូបនេះបានមានប្រសាសន៍ថា ក្រុមហ៊ុន CYL គួរតែដោះស្រាយ
ជាមួយក្រុមអ្នកភូមិមុនពេលបោះបង្គោលកំណត់ព្រំប្រទល់ដី។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ក្រុមអ្នកភូមិនឹងត្រូវចាកចេញ បើផែនទីបង្ហាញថា ដីស្រែរបស់ពួកគាត់ស្ថិតក្នុងដីរបស់ក្រុមហ៊៊ុន។ ប៉ុន្តែខ្ញុំជឿថា ក្រុមហ៊ុនមានកំហុស ពីព្រោះក្រុមហ៊ុនមិនទាន់បានដោះស្រាយបញ្ហាជាមួយក្រុមអ្នកភូមិនៅឡើយ”។
លោក គិត ម៉េង បានបដិសេធមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយ។
យោងតាមអង្គការសិទ្ធិមនុស្សបានឲ្យដឹងថា ដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចដូចជាដីដែលបានផ្តល់ទៅឲ្យក្រុមហ៊ុន CYL ជាដើមនេះបានបណ្តាលឲ្យមានវិវាទរាប់មិនអស់ទូទាំងប្រទេស ហើយបានបណ្តាលឲ្យមានការបណ្តេញចេញពីដីរាប់ពាន់ករណីដែលភាគច្រើនរំលោភច្បាប់ភូមិបាលក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដោយមិនបានធ្វើការវាយតម្លៃផលប៉ះពាល់សង្គមឡើយ៕សារុន