អង្គការសមធម៌កម្ពុជា និងអង្គការលីកាដូ បង្ហាញថា ផលប៉ះពាល់នៃការជំពាក់បំណុលវ័ណ្ឌកនៅខេត្តកំពង់ស្ពឺ បាននាំឲ្យមានការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរ ហើយជំរុញឲ្យប្រជាពលរដ្ឋអ្នកខ្ចីប្រាក់រឹតត្បិតក្នុងការហូបចុក បង្កឲ្យមានពលកម្មកុមារ និងការបង្ខំចិត្តលក់ដីធ្លី។
ការរកឃើញ និងការបង្ហាញពីអង្គការសមធម៌កម្ពុជា និងអង្គការសម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿន និងការពារសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ តាមរយៈសេចក្តីរាយការណ៍មួយស្តីអំពីហានិភ័យនៃបំណុល «សិក្សាស្រាវជ្រាវបែបបរិមាណនៃអ្នកជាប់ជំពាក់បំណុលខ្នាតតូចនៅខេត្តកំពង់ស្ពឺ» ដែលចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី២៩ សីហា។
នាយិកាផ្នែកផ្សព្វផ្សាយរបស់អង្គការលីកាដូ អ្នកស្រី ណាលី ពីឡូក បានលើកឡើងនៅក្នុងសេចក្តីរាយការណ៍នៃការស្រាវជ្រាវនេះ ដោយផ្ដល់នូវភស្តុតាងបន្ថែមទៀតថា ការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស គឺកំពុងកើតឡើងជាញឹកញាប់ និងជាលក្ខណៈប្រព័ន្ធនៅក្នុងវិស័យឥណទានខ្នាតតូចនៅប្រទេសកម្ពុជា។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា ប្រជាពលរដ្ឋអ្នកខ្ចីប្រាក់ពុំមានពេលវេលាសម្រាប់ការពន្យារពេលទៀតនោះទេ។ អ្នកស្រី ណាលី ពីឡូក លើកឡើងថា ពួកគេត្រូវការការអនុគ្រោះបំណុលបន្ទាន់ សម្រាប់អ្នកជាប់ជំពាក់បំណុលច្រើនលើសលប់ជាងគេ ដើម្បីទប់ស្កាត់វិបត្តិសិទ្ធិមនុស្សនេះកុំឱ្យធ្ងន់ធ្ងរបន្ថែមទៀត។
យោងតាមសេចក្តីរាយការណ៍ដែលចេញដោយអង្គការសមធម៌កម្ពុជា និងអង្គការលីកាដូ បង្ហាញលទ្ធផលនៃការស្ទង់មតិថា ក្នុងចំណោមប្រជាពលរដ្ឋតាមផ្ទះ ១៩៥៨៨២ខ្នងនៅទូទាំងខេត្តកំពង់ស្ពឺ ក្នុងនោះប្រជាពលរដ្ឋតាមផ្ទះ ១៥៧៤១៣ខ្នង កំពុងបន្តបង់សងបំណុលមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ឬធនាគារយ៉ាងតិចមួយ។
សេចក្តីរាយការណ៍ដដែលអះអាងថា ចំពោះអ្នកខ្ចីជាង ២៧% ស្មើនឹងចំនួនផ្ទះ ៤២៩៧៣ខ្នង កំពុងចំណាយប្រាក់ចំណូលរបស់ពួកគេជាង ៧០% ទៅលើការបង់សងបំណុលជារៀងរាល់ខែ។
ចំណែកឯប្រជាពលរដ្ឋជាង ៩២% ស្មើនឹងចំនួនផ្ទះ ១៤៤៨១៩ខ្នង ត្រូវបានតម្រូវឲ្យដាក់ប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិដីធ្លីយ៉ាងតិចមួយ ដើម្បីប៉ាន់តម្លៃទ្រព្យទៅនឹងការខ្ចីបុលឥណទានខ្នាតតូចមួយ ខណៈប្រជាពលរដ្ឋតាមផ្ទះ ៦,១% ស្មើនឹងចំនួន ៩៦០២ខ្នង បានលក់ដីដើម្បីសងបំណុល។
សេចក្តីរាយការណ៍នៃការសិក្សាដដែលថា អត្រានៃពលកម្មកុមារ និងកុមារបោះបង់ការសិក្សាដោយសារបំណុលគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ឬធនាគារ គឺកើតឡើងញឹកញាប់ខ្លាំង ក្នុងនោះប្រជាពលរដ្ឋតាមផ្ទះ ៤៥៦៥ខ្នងបានឲ្យកូនបោះបង់ការសិក្សាដោយសារបំណុលមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ឬធនាគារមួយ ដោយប៉ះពាល់កុមារសរុបចំនួន ៨៩១២នាក់។ ការដែលពួកគេឲ្យកូនបោះបង់ការសិក្សា គឺដើម្បីឲ្យជួយធ្វើការរកប្រាក់ដើម្បីយកមកបង់សងបំណុលទាំងនោះវិញ។
ជាមួយគ្នានេះ ប្រជាពលរដ្ឋតាមផ្ទះចំនួន ២៨៨០៦ខ្នង បានត្បិតត្បៀតការហូបចុកក្នុងគ្រួសារ ក្រោយពេលយកខ្ចីបុលពីគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ឬធនាគារ។
លើសពីនេះ ប្រជាពលរដ្ឋកំពុងបង្កើនការខ្ចីបុលថ្មី ដើម្បីទៅសងបំណុលចាស់ ដោយក្នុងឆ្នាំ២០១២ បំណុលត្រឹមតែ ៣,៤៥% ប៉ុណ្ណោះ ដែលត្រូវបានយកទៅសងបំណុលដែលកំពុងមានស្រាប់ ប៉ុន្តែនៅក្នុងឆ្នាំ២០២២ តួលេខនៃការខ្ចីបុលប្រភេទនេះបានកើនឡើងដល់ ៣៤,៨%។
ការសិក្សាស្រាវជ្រាវនេះ បង្ហាញថា អ្នកខ្ចីប្រាក់កំពុងធ្វើការលះបង់ដោយមិនសមស្របជាច្រើនដើម្បីបង់សងបំណុល ដែលតម្រូវឱ្យដាក់ធានានូវប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិដីធ្លីដ៏ច្រើនលើសលប់ ហើយជារឿយៗ វាតែងតែលើសពីប្រាក់ចំណូល និងសមត្ថភាពរបស់អ្នកខ្ចីក្នុងការបង់សង។
នាយកប្រតិបត្តិនៃអង្គការសមធម៌កម្ពុជាលោក អៀង វុទ្ធី ជំរុញឲ្យវិនិយោគិន អាជ្ញាធរ និងតួអង្គអភិវឌ្ឍន៍នានា ត្រូវចាត់វិធានការបន្ទាន់ដើម្បីផ្ដល់ដំណោះស្រាយសម្រាប់អ្នកខ្ចីប្រាក់ និងធានាថា ការអនុវត្តបែបកេងប្រវ័ញ្ចទាំងនេះនឹងត្រូវបញ្ឈប់។ មួយវិញទៀត ត្រូវដាក់ចេញនូវវិធានការច្បាប់ការពារអ្នកប្រើប្រាស់ ដើម្បីធានាថាសិទ្ធិមនុស្សជាមូលដ្ឋានរបស់អ្នកខ្ចីប្រាក់ត្រូវបានគោរពត្រឹមត្រូវ។
កាលពីខែសីហា ឆ្នាំ២០២៣ នេះ ការិយាល័យស៊ើបអង្កេត និងដោះស្រាយបណ្ដឹងពីសាជីវកម្មហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិ (IFC) បានបើកការស៊ើបអង្កេតមួយទៅលើគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុធំៗចំនួន ៦ និងភ្នាក់ងារអន្តរការីហិរញ្ញវត្ថុចំនួន ៤ នៅប្រទេសកម្ពុជា បន្ទាប់ពីរកឃើញផលប៉ះពាល់ទៅលើអ្នកខ្ចីប្រាក់ និងលទ្ធភាពនៃការរំលោភលើបទដ្ឋានផ្នែកបរិស្ថាន និងសង្គមរបស់ IFC។
គ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុទាំង ៦ នោះមានធនាគារអេស៊ីលីដា គ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុអម្រឹត គ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុប្រាសាក់ ធនាគារហត្ថា ធនាគារអិលអូអិលស៊ី និងធនាគារស្ថាបនា ជាដើម។ ចំណែកឯវិនិយោគិន ឬមូលនិធិចំនួន ៤ ទៀត ដូចជាឥណទានពង្រឹងមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ មូលនិធិគំនិតផ្ដួចផ្ដើមមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុដើម្បីបំណុលអាស៊ី ក្រុមហ៊ុន Advans S.A និងក្រុមហ៊ុន North Haven Thai Private Equity Fund L.P។
ការស៊ើបអង្កេតនេះត្រូវបានជំរុញដោយពាក្យបណ្ដឹងមួយដែលប្ដឹងកាលពីឆ្នាំទៅមិញ ដោយអង្គការលីកាដូ និងអង្គការសមធម៌កម្ពុជា ដែលបានចោទប្រកាន់ពី «ការអនុវត្តការផ្ដល់ប្រាក់ខ្ចីបែបបោកបញ្ឆោត និងជញ្ជក់ឈាម»៕