យោងតាមទិន្នន័យ ចេញដោយអង្គការសិទ្ធិមនុស្សក្នុងស្រុកមួយបានឲ្យដឹងកាលពីម្សិលមិញថា រដ្ឋាភិបាលបានផ្តល់ដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចប្រហែល៣០០.០០០ហិកតារួចទៅហើយ រហូតមកទល់នឹងឆ្នាំនេះ។
តាមតួលេខនេះ គឺដីសម្បទានមានទំហំស្មើនឹង៤០ភាគរយនៃដីសម្បទានសរុប ដែលត្រូវបានផ្តល់ឲ្យក្នុងឆ្នាំ២០១១ដោយបានធ្វើឲ្យមានការព្រួយបារម្ភថែមទៀត ពីសំណាក់អង្គការសិទ្ធិមនុស្ស ចំពោះសន្ទុះនៃការផ្តល់ដីសម្បទាន និងផលប៉ះពាល់ទៅលើប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្របំផុតនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
យោងតាមតួលេខដែលអង្គការអាដហុកបានបញ្ចេញនេះឲ្យដឹងថា នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ដីទំហំជាង២,៥លានហិកតាកំពុងត្រូវបានជួលតាមរូបភាពដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច ហើយបើគិតមកត្រឹមដំណាច់ឆ្នាំ២០១១ មានក្រុមហ៊ុនឯកជនចំនួន២២៥ទទួលបានដីសម្បទាននេះ។
លោក ធនសារាយ ប្រធានអង្គការអាដហុក បានមានប្រសាសន៍ថា គ្រាន់តែកាលពីឆ្នាំមុន ដីទំហំ៧៥១.៨៨២ហិកតាត្រូវបានផ្តល់ជាដីសម្បទាន ដោយ២ភាគ៣នៃដីទាំងនោះ មានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងតំបន់ព្រៃការពារ។ ថ្លែងកាលពីម្សិលមិញ នៅពេលចាប់ផ្តើម
បញ្ចេញរបាយការណ៍ប្រចាំឆ្នាំរបស់ខ្លួន ស្តីពីសិទ្ធិដីធ្លី និងសិទ្ធិលំនៅដ្ឋាន លោក ធនសារាយ បានលើកឡើងថា “ តួលេខនេះបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា មិនមានដីនៅសល់ច្រើន សម្រាប់ផ្តល់ជាសម្បទានឲ្យក្រុមហ៊ុនឯកជនទៀតទេ”។
លោកបានមានប្រសាសន៍ទៀតថា តួលេខពិតប្រាកដទំនងជាខ្ពស់ជាងនេះទៅទៀត ដោយលោកគូសបញ្ជាក់ថា របាយការណ៍នេះមិនរាប់បញ្ចូលដីសម្បទានសម្រាប់រុករករ៉ែចំនួន៥៦កន្លែង និងតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសចំនួន២២កន្លែង ដែលត្រូវបានផ្តល់ឲ្យកាលពីឆ្នាំមុននោះទេ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ យើងពិតជាមានការព្រួយបារម្ភណាស់ថា នៅរយ:ពេលពីរបីឆ្នាំខាងមុខទៀត នឹងលែងមានតំបន់ដីការពារទៀតហើយ”។
របាយការណ៍៣២ទំព័រនេះ ឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យឃើញនូវបញ្ហាដីធ្លីនានា ដោយរួមទាំងការកើនឡើង នៃការតវ៉ាដោយហិង្សា និងផលប៉ះពាល់ដោយការបណ្តេញចេញ ក៏ដូចផលប៉ះពាល់ផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុទៅលើគ្រួសារ ដែលកំពុងតែមានវិវាទដីធ្លីផងដែរ។
របាយការណ៍នេះបញ្ជាក់ថា រហូតមកទល់នឹងដំណាច់ឆ្នាំ២០១១ មានប្រជាពលរដ្ឋជាង២០០.០០០គ្រួសារបានរងផលប៉ះពាល់ដោយសារដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច ដែលនាំឲ្យមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ លោកធនសារាយ បានមានប្រសាសន៍ថា “ មានផលប៉ះពាល់ជាច្រើនកើតចេញពីដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច ហើយមានតែក្រុមហ៊ុនធំៗប៉ុណ្ណោះ ដែលទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍”។
លោកមានប្រសាសន៍ទៀតថា ការសន្យាបង្កើតការងារ និងការអភិវឌ្ឍ កម្រនឹងបានផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់ប្រជាជនរងផលប៉ះពាល់ទាំងនោះណាស់។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ រដ្ឋាភិបាលជឿថា វាជាគោលនយោបាយសម្រាប់អភិវឌ្ឍតាមរយៈការផ្តល់ដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចពីព្រោះវាជួយបង្កើតការងារសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងមូលដ្ឋាន ហើយបែបនោះមិនប្រាកដថាត្រឹមត្រូវទាំអស់នោះទេ”។
ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកភូមិដែលជាកសិកររកបានត្រឹមតែមួយចម្អែតក្រពះ ត្រូវបង្ខំចិត្តស្វែងរកការងារធ្វើនៅកន្លែងផ្សេង នៅពេល
ពួកគាត់បាត់បង់ដីធ្លីរបស់ខ្លួន។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ ប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនទៅធ្វើការងារដោយប្រថុយប្រថាននៅក្នុងប្រទេសថៃ ឬប្រទេសម៉ាឡេស៊ីពីព្រោះនៅតាមតំបន់ដីសម្បទាន គ្មានការងារសម្រាប់ឲ្យពួកគាត់ធ្វើនោះឡើយ”។
ខណ:ដែលបុគ្គលទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍តិចតួចនោះ ការផ្តល់ដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចបានក្លាយជាប្រាក់ចំណូលយ៉ាងក្រាស់ក្រែល សម្រាប់រដ្ឋាភិបាល។យោងតាមការប៉ាន់ប្រមាណរបស់អង្គការអាដហុកបានឲ្យដឹងថា ផ្អែកលើថវិកាជាតិឆ្នាំ២០១០របស់រដ្ឋាភិបាលដែលត្រូវបានចុះផ្សាយក្នុងពេលថ្មីៗបំផុតនេះ រដ្ឋាភិបាលអាចរកចំណូលបានប្រហែល២០លានដុល្លារពីសម្បទានដីសេដ្ឋកិច្ច៕
ប្រែសម្រួលដោយ តែមសុខុម