លោកជុតវុទ្ធី គឺជាអ្នកប្រកាន់ជំហរមិនងាករេ។ ជាស្ថាបនិកនៃអង្គការការពារធនធានធម្មជាតិ (NRPG) ក្នុងវ័យ៤៥ឆ្នាំ លោកធ្លាប់បានចំណាយពេលជាច្រើនយប់ទាំងមិនបានសម្រាន្តនៅក្នុងព្រៃ ដោយត្រូវទ្រាំទ្រនឹងភ្លៀងមូសុង ព្រមទាំងការបាក់ដី។ លោកធ្លាប់បានប្រឈមនឹងការគំរាមចាប់ខ្លួន ហើយមានម្តងនោះ លោកជឿថា ខ្លួនបានគេចផុតពីការប៉ុនប៉ងធ្វើឃាត នៅក្នុងតំបន់ជួរភ្នំក្រវាញទៀតផង។
ក៏ប៉ុន្តែលោក វុទ្ធី បានមានប្រសាសន៍ថា នោះគឺជាការងាររបស់គាត់។ លោក វុទ្ធី ដែលបានប្រែក្លាយជាអ្នកដឹកនាំប្រជាជនដើរល្បាតព្រៃក្នុងទ្រង់ទ្រាយធំដើម្បីប្រឆាំងនឹងការកាប់ឈើខុសច្បាប់និងការបំផ្លាញបរិស្ថាននោះ បានមានប្រសាសន៍ថា ”នគរបាលដែលប្រដាប់ដោយអាវុធ អាកា AK-47 និងអាវុធស្វ័យប្រវតិ្ត M16 បានព្យាយាមទប់ស្កាត់ខ្ញុំ”។ លោកបានបន្តថា ”ម្តាយរបស់ខ្ញុំតែងតែរអ៊ូរទាំ ដោយសួរខ្ញុំថា តើខ្ញុំដឹងថា ខ្លួនឯងកំពុងធ្វើអ្្វីឬអត់ ហើយនិយាយថា ខ្ញុំធ្វើការហត់នឿយជាងគេជាងឯង ក៏ប៉ុន្តែនៅតែក្រ។ ខ្ញុំមានការហត់នឿយ ហើយវាជាការងារដ៏លំបាក ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថា ប្រសិនបើខ្ញុំចង់ជួយប្រទេសរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំត្រូវតែជួយប្រជាជនក្រីក្រអ៊ីចឹងហើយ”។
លោក វុទ្ធី ដែលក៏ជាអតីតទាហានមួយរូបដែរនោះ បានមានប្រសាសន៍បែបនេះតាមទូរស័ព្ទកាលពីដើមសប្តាហ៍នេះពីទីតាំងដាច់ស្រយាលមួយនៅក្នុងខេត្តកំពង់ធំ ពេលកំពុងដឹកនាំក្រុមអ្នកភូមិក្នុងមូលដ្ឋានចំនួន៤០០នាក់ដើរល្បាតពាសពេញតំបន់ស្នូលព្រៃឡង់ ដែលមានទំហំ១៣៥.០០០ហិកតាដើម្បីស្វែងរកអ្នកកាប់ឈើខុសច្បាប់។
លោកទើបតែបានទទួលដំណឹងថា ក្រុមល្បាតបានរកឃើញ និងដុតបំផ្លាញឈើកាប់រួចខុសច្បាប់ចំនួន៣៧២ម៉ែត្រគូប។ បន្ទាប់មក លោកបានណែនាំ ក្រុមល្បាត ឲ្យបន្តដំណើរទៅរោងម៉ាស៊ីនអារឈើមួយកន្លែងនៅក្នុងស្រុកសណ្តាន់ ដែលជាប់សង្ស័យថាបានកាប់រំលំដើមជ័រទឹកការពារជាច្រើនដើមនៅក្នុងព្រៃឡង់។ អ្វីដែលពួកគាត់បានរកឃើញ គឺមានតែអាចម៍រណារនិងម៉ាស៊ីនមួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ។
នេះគឺជាប្រតិបត្តិការលើកទីពីរហើយដែលរៀបចំឡើងដោយលោក វុទ្ធី ដោយមានការចូលរួមពីសំណាក់ប្រជាជនមូលដ្ឋានរាប់រយនាក់ដែលកំពុងតែចាត់វិធានការការពារបរិស្ថានដោយខ្លួនឯងតែម្តង។
កាលពីខែវិច្ឆិកាឆ្នាំមុន លោក វុទ្ធី បានរៀបចំក្រុមល្បាតទ្រង់ទ្រាយធំ ជាលើកទីមួយ ដោយប្រើឈ្មោះបណ្តាញប្រជាពលរដ្ឋព្រៃឡង់ ដែលមានសមាជិកជាជនជាតិដើមភាគតិចកួយរាប់រយនាក់ដើម្បីស្វែងរកគំនរឈើកាប់រួចខុសច្បាប់។ប្រតិបត្តិការល្បាតរបស់ប្រជាជនក្នុងមូលដ្ឋាននេះ បានឈានទៅដល់ការពពាក់ពពូនគ្នាចូលទៅក្នុងចម្ការកៅស៊ូ ដើម្បីស្វែងរកភស្តុតាងនៃការកាប់ឈើ ដោយបានរកឃើញរោងម៉ាស៊ីនអារឈើនិងឈើអារមួយចំនួន។
ជាបុរសដែលមានរូបរាងស្គមសម្បុរស្រអែម និងមានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់នោះ លោកមានការចងចាំយា៉ងច្បាស់អំពីទីតាំងនៃ អូរ ព្រែក តំបន់ព្រៃ និងផ្លូវទាំងឡាយនៅក្នុងតំបន់ដែលលោកល្បាត ហើយប្រមូលបានព័ត៌មានសម្ងាត់អំពីក្រុមហ៊ុន ដែលជាគោលដៅជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។
លោកបានមានប្រសាសាន៍ថា ខ្លួនចូលចិត្តដើរល្បាតក្រៅក្រុម ហើយកម្រដើរជាមួយក្រុមល្បាតស្ម័គ្រចិត្តពេលចុះបំពេញបេសកកម្មណាស់ គឺលោកសុខចិត្តនៅក្បែរនោះចាំទទួលសេចក្តីរាយការណ៍តាមទូរស័ព្ទពីមនុស្សជំនិតរបស់ខ្លួនវិញ។ ពេលទទួលបានដំណឹងតាមទូរស័ព្ទអំពីបញ្ហាប្រឈមនានាដូចជាពេលខូចម៉ូតូ អ្នកល្បាតមានជំងឺ ត្រូវពស់ចឹក និង រន្ទះបាញ់នោះ លោក វុទ្ធី តែងបានឆ្លើយតបចំពោះស្ថានការណ៍លំបាកទាំងនោះយា៉ងប្រសប់។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា ”ខ្ញុំនៅក្បែរពួកគាត់ណាស់ ហើយបើសិនជាមានបញ្ហាអ្វីកើតឡើងនោះ ខ្ញុំដឹងយា៉ងច្បាស់ថាពួកគាត់នៅទីណា។ខ្ញុំត្រូវតែធានាសុវត្ថិភាពរបស់ប្រជាជន ដែលចូលរួមល្បាតហើយក៏ត្រូវតែការពារខ្លួនឯងផ្ទាល់ផងដែរ។ អ្នករកស៊ី [កាប់ឈើ]មានភាពរហ័សរហួនណាស់ ដូច្នេះប្រសិនបើមានអ្វីប្រែប្រួល យើងត្រូវតែបត់បែនឲ្យបានឆាប់រហ័សដែរ”។ “បើសិនជាអ្នកបាត់បង់ម្ចាស់ការ វាអាចនឹងមានរឿងអាក្រក់កើតឡើង ដូច្នេះអ្នកត្រូវតែដឹងពីកម្លាំងរបស់សត្រូវ”។
ប្រសិនបើយើងធ្វើការវាយតម្លៃដោយផ្អែកលើតួលេខរបស់ក្រុមអង្គការសិទ្ធិមនុស្សក្នុងមូលដ្ឋាន ដែលបានធ្វើការប៉ាន់ប្រមាណថា ឈើជាង២៣០.០០០ដើមនៅក្នុងព្រៃឡង់បានបាត់បង់ដោយសារតែការរុករករ៉ែចម្ការកសិកម្មនិងការកាប់ឈើខុសច្បាប់នោះ សត្រូវ