 ប្រវែង ៥៨គីឡូម៉ែត្រ ដែលមានទាំងផ្លូវ និងស្ពានឆ្លងបឹងទន្លេសាបពីខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ទៅខេត្តកំពង់ធំ នៅឆ្នាំ២០២៤ ខាងមុខនេះ ក្រោមកម្ចីក្នុងទំហំទឹកប្រាក់ ២៥០លានដុល្លារអាមេរិករបស់មិត្តដែកថែបចិន។){kind=link}
មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ទម្លាយថា លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានឯកភាពឲ្យកសាងផ្លូវលេខ៥០សេ (50C) ប្រវែង ៥៨គីឡូម៉ែត្រ ដែលមានទាំងផ្លូវ និងស្ពានឆ្លងបឹងទន្លេសាបពីខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ទៅខេត្តកំពង់ធំ នៅឆ្នាំ២០២៤ ខាងមុខនេះ ក្រោមកម្ចីក្នុងទំហំទឹកប្រាក់ ២៥០លានដុល្លារអាមេរិករបស់មិត្តដែកថែបចិន។
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសាធារណការ និងដឹកជញ្ជូន លោក ស៊ុន ចាន់ថុល លើកឡើងក្នុងពិធីបុណ្យទន្លេនៅខេត្តកំពង់ធំ នៅថ្ងៃទី៩ មីនា នេះថា លោកបានធ្វើលិខិតទៅលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន រួចហើយដើម្បីស្នើសុំកម្ចីពីមិត្តដែកថែបចិន យកមកសាងសង់ផ្លូវនេះឲ្យបាននៅឆ្នាំ២០២៤ ខាងមុខ។
លោក ស៊ុន ចាន់ថុល អះអាងថា ប្រមុខរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា លោក ហ៊ុន សែន បានឯកភាពលើគម្រោងសាងសង់ផ្លូវលេខ ៥០សេ នេះហើយ បន្ទាប់ពីស្ថាប័នជំនាញ ដូចជាក្រសួងបរិស្ថាន ព្រមទាំងរដ្ឋបាលជលផលនៃក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ បានសិក្សាស្រាវជ្រាវឃើញថា មិនមានផលប៉ះពាល់ដល់មុខងារប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីទន្លេសាបធ្ងន់ធ្ងរទេនោះ។
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសាធារណការ និងដឹកជញ្ជូនរូបនេះបញ្ជាក់ថា ផ្លូវ៥០សេ នេះមានប្រវែង ៥៨គីឡូម៉ែត្រ ដែលចំណាយទឹកប្រាក់អស់ប្រមាណជា ២៥០លានដុល្លារអាមេរិក ក្នុងនោះចំណាយទៅលើផ្លូវអស់ប្រមាណជា ១៥០លានដុល្លាអាមេរិក និងស្ពានអស់ប្រមាណជា ១០០លានដុល្លារអាមេរិកផងដែរ ហើយស្ពាននេះនឹងក្លាយជាស្ពានវែងជាងគេបំផុតនៅប្រទេសកម្ពុជា ដែលមានប្រវែង ៣៣០០ម៉ែត្រ។
ទីតាំងធ្វើផ្លូវ៥០សេ នេះ គឺស្ថិតនៅក្នុងតំបន់ទន្លេសាបលើចម្ងាយដីប្រមាណជា ១៥០ហិកតារ ដែលនឹងតភ្ជាប់ពីស្រុកកំពង់លែងនៃខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ឆ្ពោះទៅក្រុងស្ទឹងសែន នៃខេត្តកំពង់ធំ។
អ្នកប្រឹក្សាយោបល់ផ្នែកអភិវឌ្ឍន៍ផ្នត់គំនិត និងការស្រាវជ្រាវ លោក សេក សុជាតិ ប្រាប់សារព័ត៌មាន The Cambodia Daily នៅថ្ងៃទី៩ មីនា នេះថា ការសាងសង់ផ្លូវ ស្ពាន គឺជារឿងល្អ ប៉ុន្តែរាល់ការសាងសង់ដោយខ្ចីលុយពីបរទេស គឺជាបញ្ហាដែលគួរត្រិះរិះ និងពិចារណាឲ្យបានស៊ីជម្រៅ ព្រោះការខ្ចីបំណុលបរទេសបែបនេះ គឺត្រូវសងត្រឡប់ទៅវិញជាមួយការប្រាក់ដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ក្នុងរយៈពេលវែង។
លោក សេក សុជាតិ លើកឡើងថា ការសាងសង់ស្ពានឆ្លងកាត់បឹងទន្លេសាបជារឿងសំខាន់ និងត្រូវចំណាយធនធានច្រើន ដូច្នេះរដ្ឋាភិបាលគួរបង្ហាញរបាយការណ៍សិក្សាទាក់ទងនឹងសេដ្ឋកិច្ចដែលអាចទទួលបានពីការវិនិយោគលើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនេះផងដែរ។
អ្នកប្រឹក្សាយោបល់ផ្នែកអភិវឌ្ឍន៍ផ្នត់គំនិតរូបនេះបញ្ជាក់ថា រដ្ឋាភិបាលគួរបង្ហាញរបាយការណ៍ស្ដីពីផលប៉ះពាល់ធនធានធម្មជាតិ និងសត្វកម្រដែលរស់នៅក្នុងតំបន់នោះ។ លោកបន្ថែមថា បើមានផលប៉ះពាល់ តើរដ្ឋបានត្រៀមដោះស្រាយដោយវិធីណា? និងបានត្រៀមខ្លួនបានល្អប៉ុនណា ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការជាក់ស្ដែង។
ជុំវិញបញ្ហានេះ ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិលធ្លាប់បានសម្ដែងការព្រួយបារម្ភកាលពីពេលថ្មីៗនេះថា ការខ្ចីបុលបរទេសតិច ឬច្រើន ជារឿងសំខាន់មួយទៅហើយ ប៉ុន្តែការប្រើប្រាស់ថវិកាទាំងនោះប្រកបដោយតម្លាភាព គឺជារឿងសំខាន់ ហើយចាំបាច់ទៀត ត្បិតបំណុលទាំងនោះគឺពលរដ្ឋម្នាក់ៗមានកាតព្វកិច្ចត្រូវសងតាមរយៈនៃការបង់ពន្ធគ្រប់បែបយ៉ាង។ ដូច្នេះ ការប្រើប្រាស់ថវិកាកម្ចីបរទេសទាំងនោះគ្មានតម្លាភាព គឺជាហានិភ័យធំណាស់សម្រាប់ប្រទេសជាតិទៅថ្ងៃក្រោយ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ កាលពីថ្ងៃទី២៥ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៣ រដ្ឋលេខាធិការប្រចាំការនៃក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ លោក វង្សី វិស្សុត បានលើកឡើងក្នុងវេទិកាសាធារណៈស្ដីពីការគ្រប់គ្រងម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ច និងច្បាប់ស្ដីពីហិរញ្ញវត្ថុសម្រាប់ការគ្រប់គ្រងឆ្នាំ២០២៣ ថា កម្ពុជាជាប្រទេសដែលជំពាក់បំណុលបរទេសតិចជាងគេក្នុងចំណោមប្រទេសក្នុងតំបន់អាស៊ាន លើកលែងតែប្រទេសប្រ៊ុយណេ មួយប៉ុណ្ណោះ។
បែបនេះក្តី កាលពីដើមខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២២ អង្គការតម្លាភាពកម្ពុជា បានចេញរបាយការណ៍របស់ខ្លួនថា រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានជំពាក់បំណុលបរទេសសរុបជាង ៩ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក ក្នុងនោះបំណុលជាលក្ខណៈទ្វេភាគីមានរហូតដល់ទៅ ៧០% ហើយក្នុងបំណុលទ្វេភាគី ៧០% នេះ កម្ពុជាបានជំពាក់មហាអំណាចកុម្មុយនីស្តចិនដល់ទៅជាង ៤២% ឯណោះ ដែលជាតួលេខខ្ពស់មួយនៃបំណុលកម្ពុជាដែលកំពុងជំពាក់ប្រទេសដទៃទៀតក្នុងពេលដំណាលគ្នានេះ៕