សកម្មជនចលនាមាតាធម្មជាតិ ស្នើរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាឲ្យចាត់វិធានការលើបុគ្គលដែលបានសង់របងរំលោភយកដីឆ្នេរអូរឈើទាល នៅខេត្តព្រះសីហនុ ទៅតាមច្បាប់ បន្ទាប់ពីរបងសង់ដូចកំផែងត្រូវអាជ្ញាធរវាយចោល តែម្ចាស់របងបែរជាមិនត្រូវបានដាក់ទោសតាមច្បាប់។
បើតាមវីដេអូឃ្លីបជិត ២នាទីដែលបានបង្ហោះលើហ្វេសប៊ុក Mother Nature Cambodia កាលពីថ្ងៃទី១៤ ខែមីនា ថា ទោះបីជារបងត្រូវបានអាជ្ញាធរវាយកម្ទេចចោលក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែរបងទាំងសងខាងនៃរបងវាយកម្ទេចនោះនៅសល់ដដែល ហើយវាមានចម្ងាយតែ ១០ម៉ែត្រពីឆ្នេរអូរឈើទាល នៃចំណុចទឹកជោររបស់សមុទ្រតែប៉ុណ្ណោះ។
មួយវិញទៀត បើតាមសារាចរណែនាំដែលចេញដោយលោក ហ៊ុន សែន ក៏បានហាមឃាត់ដាច់ខាតមិនឲ្យមានការសង់សំណង់រឹងនៅលើដីឆ្នេរសាធារណៈរបស់រដ្ឋដែលមានប្រវែង ១០០ម៉ែត្រគិតចាប់ពីចំណុចទឹកជោរទៅ ខណៈជនដែលបានសង់សំណង់រឹង ត្រូវផ្ដន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារ និងត្រូវពិន័យជាប្រាក់ផងដែរ។
ករណីនេះ ពួកគេស្នើទៅរដ្ឋាភិបាលឲ្យចាត់វិធានការច្បាប់ទៅម្ចាស់សំណង់ដែលបានសង់របងរំលោភលើដីឆ្នេរទៅតាមច្បាប់ និងត្រូវឲ្យម្ចាស់កម្មសិទ្ធិរុះរើរបងដែលនៅសល់ ដោយរៀបចំឆ្នេរមកសភាពដើមវិញ។ មួយវិញទៀត រដ្ឋាភិបាលត្រូវដកហូតដីកម្មសិទ្ធិឯកជនមកដាក់ជាសម្បត្តិរបស់រដ្ឋវិញផងដែរ។
ការស្នើរបស់ក្រុមយុវជនចលនាមាតាធម្មជាតិនេះ ធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីរយៈពេលជាង ១ខែមកនេះ រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាមិនបានចាត់វិធានការច្បាប់ទៅលើម្ចាស់របងដែលសង់រំលោភយកដីឆ្នេរសមុទ្រទាំងបំពានច្បាប់ឡើយ។
របងដែលសង់នៅលើដីតំបន់ឆ្នេរសមុទ្រអូរឈើទាលដូចកំផែង ត្រូវបានអាជ្ញាធរខេត្តព្រះសីហនុ វាយកម្ទេចចោលកាលពីយប់ថ្ងៃទី៨ ខែកុម្ភៈ កន្លងទៅ បន្ទាប់ពីរដ្ឋបាលខេត្តនេះទទួលបានគោលការណ៍ពីលោក ហ៊ុន សែន ឲ្យសម្របសម្រួលជាមួយម្ចាស់កម្មសិទ្ធិដីនៅតំបន់ឆ្នេរអូរឈើទាល។
តែយ៉ាងណា បើតាមសារាចរណែនាំស្ដីពីការអភិវឌ្ឍតំបន់ឆ្នេរសមុទ្រនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ដែលចុះហត្ថលេខាដោយលោក ហ៊ុន សែន កាលពីឆ្នាំ២០១២ ចែងថា ដីឆ្នេរជម្រាលត្រូវកំណត់យ៉ាងតិច ៣០ម៉ែត្រចាប់ពីខ្សែបន្ទាត់ទឹកជោរខ្ពស់បំផុតទៅដីគោក។ ដីឆ្នេរសមុទ្រនេះត្រូវបានចាត់ទុកជាដីសាធារណៈរបស់រដ្ឋ និងប្រើប្រាស់សម្រាប់ជាប្រយោជន៍សាធារណៈតែប៉ុណ្ណោះ។ ចំណែកដីចំណីឆ្នេរសមុទ្រដែលមានប្រវែង ៥០ម៉ែត្របន្ថែមពីលើដីឆ្នេរសមុទ្រ ៣០ម៉ែត្រ ក៏ត្រូវចាត់ទុកជាដីសាធារណៈរបស់រដ្ឋដែរ ក៏ប៉ុន្តែសារាចរណែនាំនេះបានលើកលែងចំពោះដីចំណីឆ្នេរសមុទ្រដែលមានម្ចាស់កម្មសិទ្ធិកាន់កាប់រួចហើយ។
ទោះជាយ៉ាងណា ទាំងដីឆ្នេរសមុទ្រ ៣០ម៉ែត្រ រួមជាមួយដីចំណីឆ្នេរសមុទ្រ ៥០ម៉ែត្រ និងដីផ្លូវសាធារណៈតាមបណ្ដោយដីចំណីឆ្នេរសមុទ្រ ៣០ម៉ែត្រ សរុបត្រូវជា ១១០ម៉ែត្រនោះ មិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យសាងសង់សំណង់រឹងមាំនោះឡើយ ទោះបីជាដីចំណីឆ្នេរត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយបុគ្គលឯកជនស្រាប់ហើយក៏ដោយ។
ដោយឡែកច្បាប់ភូមិបាលមាត្រា ៤៣, ៤៤ និងមាត្រា ២៥៩ ចែងថា «ទ្រព្យសម្បត្តិសាធារណៈរបស់រដ្ឋមិនអាចជាកម្មសិទ្ធិឯកជនបានឡើយ ហើយបុគ្គលដែលកាន់កាប់ខុសច្បាប់ប៉ះពាល់ទ្រព្យសម្បត្តិសាធារណៈ ត្រូវផ្ដន្ទាទោសពិន័យជាប្រាក់ពី ៥លានរៀល (៥.០០០.០០០) រៀល ៥០លានរៀល (៥០.០០០.០០០) និងត្រូវផ្ដន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារពី ១ (មួយ) ឆ្នាំ ដល់ ៥ (ប្រាំ) ឆ្នាំ។ ចំណែកអាជ្ញាធរដែលព្រងើយកន្តើយចំពោះការរំលោភខុសច្បាប់តាមរបៀបនេះ ដែលខ្លួនបានដឹងត្រូវចាត់ទុកថាជាអ្នករួមគំនិត ហើយត្រូវទទួលទោសដូចគ្នាដែរ៕