ឆាខ្វៃ ជានំដែលគេចៀនជាគូៗ មិនដែលចៀនទោលតែមួយនោះទេ។ តើនំដែលគេនិយមបរិភោគពេលព្រឹកនេះ មានប្រវត្តិពិតរបស់វាដូចម្តេច?
លោក ហាស់ សាន មានសេចក្តីរាយការណ៍អំពីប្រវត្តិនំឆាខ្វៃដោយសង្ខេបដូចតទៅនេះ៖
នំឆាខ្វៃ ជាប្រភេទនំម្យ៉ាងធ្វើអំពីម្សៅនំប៉័ងលាយទឹក រួមនឹងគ្រឿងផ្សំមួយចំនួន រួចគេបោកគក់ញីច្របាច់បញ្ចូលគ្នាឲ្យទន់ល្មួតស្អិតជាប់គ្នា ហើយចៀនឲ្យអណ្ដែតក្នុងខ្ទះខ្លាញ់ ឬប្រេងកំពុងពុះកញ្ជ្រោលក្នុងកម្តៅយ៉ាងខ្លាំង ត្រឡប់ចុះត្រឡប់ឡើងឲ្យឆ្អិនសព្វឡើងពណ៌មាស។
ជាប្រភេទនំដែលមនុស្សម្នាជាច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ពាសពេញពិភពលោកនិយមចូលចិត្តទទួលទានជាមួយអាហារស្រស់ស្រូបពេលព្រឹក។ អ្នកខ្លះចូលចិត្តបរិភោគជាមួយបបរ អ្នកខ្លះបរិភោគជាមួយគុយទាវ អ្នកខ្លះទៀតចូលចិត្តបរិភោគជាមួយកាហ្វេ។
ថ្វីបើឈ្មោះពិតនំនេះហាក់បីដូចជាកាន់តែសាបរលាបខ្លះក្តី មកពីការនិយាយហៅឈ្មោះនំក្លាយទៅតាមសំនៀងតាមតំបន់ផ្សេងៗក៏ដោយ ក៏ជនជាតិចិន ដែលជាម្ចាស់ដើមនៃនំនេះ ព្យាយាមថែរក្សាឈ្មោះរបស់វាជាដដែល។
តើនំឆាខ្វៃ មានឫសគល់ពីទីណា សតវត្សណា ហើយមានសាវតារយ៉ាងដូចម្តេច?
យើងដកស្រង់សេចក្តីពីការស្រាវជ្រាវមួយដោយជនជាតិចិនសិង្ហបុរី ដែលសរសេរក្នុងទំព័រជហ៊កាគី ប្លក់ស្បត់ ដត់ខំ ដើម្បីចែករំលែកចំណេះដឹងអំពីអ្វីយើងរាល់គ្នាប្រទះរាល់ថ្ងៃ ប៉ុន្តែមិនដឹងអំពីប្រវត្តិពិតរបស់វា។
ប្រទេសចិន ក្នុងរជ្ជកាលនៃរាជវង្ស សុង (ឆ្នាំ៩៦០-១២៧៩) មានអធិរាជមួយអង្គព្រះនាម ជៀវ ហ្ស៊ង់ (Gaozong) ព្រះនាមដើម ជៀវ គុ (Zao Gou) សោយរាជ្យចន្លោះគ.ស. ១១២៧-១១៦២ ហើយក្រោយចូលទិវង្គត ក៏នៅតែរក្សាបរមងារជាអធិរាជដដែល។
ព្រះអង្គមាននាយសេនាភក្តីជាឧត្ដមសេនីយ៍ កាន់ទ័ពច្បាំងមិនដែលចាញ់ម្នាក់ឈ្មោះ យ្វ៉េ ហ្វី (Yue Fei, ១១០៣-១១៤២) ដែលស្មោះត្រង់បូជាជីវិតបម្រើអធិរាជ ជៀវ ហ្ស៊ង់ រហូតអស់ជីវិតដោយអំពើក្បត់ពីអ្នកនៅក្បែរអធិរាជ គឺប្រមុខរដ្ឋាភិបាលឈ្មោះ ឈិន ហ៊ុយ (Chin Hui)។ ឈិន ហ៊ុយ និងប្រពន្ធ គប់គិតប្រើឧបាយកលរៀបចំផែនការទូលពិតអធិរាជ មេទ័ព យ្វ៉េ ហ្វី ចង់ក្បត់នឹងព្រះអង្គហើយ ដូច្នេះមានតែបញ្ជាឲ្យត្រឡប់ពីសមរភូមិវិញ មិនបាច់ច្បាំងនឹងកងទ័ពនៃរាជវង្ស ហ្សីន (Jin) ទេ។
យ្វ៉េ ហ្វី ទទួលរាជបញ្ជាចូលរាជធានីកៃហ្វេង ដែលត្រូវកងទ័ពនៃរាជវង្ស ហ្សីន វាយរំលំឆ្នាំ១១២៧។ អធិរាជ ជៀវ ហ្ស៊ង់ គិតតាម ឈិន ហ៊ុយ ដែលថាបើបណ្តោយឲ្យមេទ័ព យ្វ៉េ ហ្វី វាយកជ័យជម្នះលើទ័ព ហ្សីន យ្វ៉េ ហ្វី ច្បាស់ជានឹងយករាជវង្សរបស់អធិរាជជំនាន់មុនមកគ្រងរាជ្យជំនួសមិនខាន ដូច្នេះនឹងធ្វើឲ្យព្រះអង្គអស់រាជ្យ។
ផែនការសមគំនិតគ្នារវាងអធិរាជ ជៀវ ហ្ស៊ង់ និងនាយករដ្ឋមន្ត្រី ឈិន ហ៊ុយ បានឈានដល់ការកាត់ទោសប្រហារជីវិតមេទ័ព យ្វ៉េ ហ្វី ដើម្បីរក្សារាជបល្ល័ង្កព្រះអង្គ។ នៅពេលប្រជារាស្ត្រចិន ឮថាមានការកាត់ទោសប្រហារជីវិតមេទ័ពស្នេហាជាតិជាទីគាប់ចិត្តរបស់គេ ក្នុងផែនការក្បត់ជាតិរៀបចំដោយមេក្បត់ ឈិន ហ៊ុយ ប្រជានុរាស្ត្រកើតក្តីក្តៅក្រហាយ បះបោរ ក៏នាំគ្នាច្នៃប្រតិដ្ឋធ្វើនំចៀនភ្ជាប់គ្នាមួយគូ ដើរលក់ពេញក្រុងហាងហ្ស៊ូ ដោយពពាយនាយថា៖ យូ ឆា ហ៊ុយ ដែលមានន័យថា ហ៊ុយ ខ្លាញ់ចៀន។
នាយករដ្ឋមន្ត្រី ឈិន ហ៊ុយ ដឹងឮដូច្នោះ ក៏ចាប់ផ្តើមខឹងច្រឡោត ហើយចង់តតាំងនឹងប្រជារាស្ត្រ ប៉ុន្តែប្រជារាស្ត្រក៏កាន់តែប្រមូលគ្នាច្រើនកុះករឡើងៗ ធ្វើឲ្យនាយករដ្ឋមន្ត្រី ឈិន ហ៊ុយ និងអង្គរក្សទ្រាំមិនបាន ក៏ដើរចេញទៅដំណាក់វិញអស់។
អ្នកស្រុក អ្នកភូមិនាំគ្នាស្រែកពពាយនាយលក់នំ យូ ឆា ហ៊ុយ ថា យូ ឆា ហ៊ុយ រំឭកយើងកុំឲ្យធ្វើជាមនុស្សក្បត់ឲ្យសោះ។ ជនក្បត់មិនអាចគេចពីទ្វារឋាននរកទាំង ១២ជាន់បានទេ។ អ្នកណាក៏ស៊ី យូឆា ហ៊ុយ ដែរ។ ជនក្បត់ គេចៀនក្នុងខ្លាញ់មុនវាអស់ជីវិត។
នៅទីបញ្ចប់ ឈិន ហ៊ុយ និងប្រពន្ធខ្លួន ត្រូវអធិរាជកាត់ទោសប្រហារជីវិតទាំងពីរដូចគ្នា ហើយត្រូវគេសង់រូបសំណាកលុតជង្គង់ទាំងគូព័ទ្ធដោយរបងចម្រឹងដែក នៅក្បែរផ្នូរមេទ័ព យ្វ៉េ ហ្វី នៅក្នុងក្រុងហាងហ្ស៊ូ រហូតដល់សព្វថ្ងៃ។
ទេសចរទៅលេងទីនោះ មានខ្លះស្តោះទឹកមាត់ដាក់រូបសំណាកប្តីប្រពន្ធទាំងពីរ ថ្វីត្បិតតែអាជ្ញាធរដាក់បម្រាមមិនឲ្យធ្វើដូច្នោះក្តី។
ម្តាយមេទ័ព យ្វ៉េ ហ្វី បានសាក់លើខ្នងកូនប្រុសនូវពាក្យ៖ “ស្មោះត្រង់ និងស្នេហាជាតិមាតុភូមិ (Loyal and Patriotic)។” យ្វ៉េ ហ្វី រស់ជាមួយនឹងពាក្យបណ្តាំម្តាយរហូតថ្ងៃអវសាននៃជីវិត។ គេមិនដែលចៀននំឆាខ្វៃទោលតែមួយទេ គឺមួយគូ ដែលតំណាងឲ្យជនក្បត់ ឈិន ហ៊ុយ និងប្រពន្ធ។
តាមភាសាចិនកន់ត័ង គេហៅនំចៀនខ្លាញ់ ហ៊ុយ ថា យ៉ាវ ឬ យ៉ូវ ដែលប្រែថា ខ្លាញ់ ផ្សំនឹងពាក្យ ឆា ប្រែថា ចៀន ហើយឈ្មោះ ហ៊ុយ ក្រោយៗមកក៏ក្លាយជា ក្វៃ ឬ ខ្វៃ ឬវ៉ៃ ប៉ុន្តែចិនកុកងឺ ហៅថា ទៀវឆា ក្វៃ។ ចិនកន់ត័ង ព្យាយាមថែរក្សាពាក្យដើមដែលមានឫសគល់ពីតំបន់ក្វាងទុង។ ភាសាខ្មែរហៅថា យ៉ាវឆាខ្វៃ ឬឆាខ្វៃ។ ថៃហៅថា ចាវ៉ៃ។ នៅម៉ាឡេស៊ី និងសិង្ហបុរី គេហៅថា យូវឆា ក្វៃ។
ចំណែកឯនៅកោះតៃវ៉ាន់ វិញ ប្រជាពលរដ្ឋចិន គេប្រារព្ធពិធី យូវ ឆាក្វៃ ឬចៀនឆាខ្វៃ រៀងរាល់ឆ្នាំ ដើម្បីរំឭកដល់ជនជាតិចិនអំពីអំពើក្បត់ដែលសម្លាប់មេទ័ពស្នេហាជាតិ យ្វ៉េ ហ្វី៕