តុលាការនៃរបបសឹកភូមា បានកាត់ទោសអ្នកស្រី អ៊ុងសាន ស៊ូជី មួយករណីទៀតដែលជាការចេញសាលក្រមផ្ដន្ទាទោសអ្នកប្រជាធិបតេយ្យជើងឯកពិភពលោកនេះជាលើកទីពីរ។ ចំពោះសំណុំរឿងចុងក្រោយនេះដែលនាំឲ្យអ្នកស្រីមានទោស ៤ឆ្នាំ គឺករណីនាំចូលឧបករណ៍ទាក់ទងរលកសំឡេង ឬអាយកូមដោយខុសច្បាប់។
ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មាន AFP គឺនៅថ្ងៃចន្ទ ទី១០ ខែមករា នេះ បានចុះផ្សាយថា អ្នកស្រី ស៊ូជី អាយុ ៧៦ឆ្នាំ ត្រូវបានរកកំហុសឃើញចំនួន ២ករណីទាក់ទងទៅនឹងការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធទាក់ទងដោយខុសច្បាប់ ឬហៅថាអាយកូម និងមានករណីបំពានច្បាប់ដាក់ប្រទេសគ្រាមានអាសន្ន ដោយសារអ្នកស្រីរៀបចំបោះឆ្នោតចំពេលប្រទេសធ្លាក់ក្នុងគ្រោះអាសន្ននៃការរាតត្បាតដោយជំងឺឆ្លងកូវីដ-១៩។ វត្ថុតាងដែលនាំឲ្យអ្នកស្រីមានទោស គឺអាជ្ញាធរបានរកឃើញអាយកូមនៅក្នុងផ្ទះរបស់អ្នកស្រីនៅអំឡុងអាជ្ញាធរ យោធា និងប៉ូលិស ចុះឆែកឆេរលំនៅឋានរបស់អ្នកស្រី ក្នុងថ្ងៃព្រឹត្តិការណ៍រដ្ឋប្រហារថ្ងៃទី១ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២១។
ការផ្ដន្ទាទោសនៅថ្ងៃចន្ទដើមសប្ដាហ៍នេះ គឺជាការបន្ថែមទោសព្រហ្មទណ្ឌមួយករណីទៀតដែលកាលពីខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២១ អ្នកស្រីរងការកាត់ទោសម្ដងរួចមកហើយ គឺករណីញុះញង់បង្កអសន្តិសុខ ដោយសារបំពានបម្រាមប្រឆាំងសុខភាពសាធារណៈក្នុងអំឡុងបោះឆ្នោតខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០។ ទោសកំហុសពេលនោះ បាននាំឱ្យអ្នកស្រីមានទោស ៤ឆ្នាំ តែប៉ុន្មានម៉ោងក្រោយមក ឧត្តមសេនីយ៍ មីន អ៊ុងឡាំង មេដឹកនាំរបបសឹកប្លន់អំណាចពីប្រជាជន បានសម្រេចសម្រាលទោសអ្នកស្រីមកត្រឹម ២ឆ្នាំវិញ។ ចំណែកសាលក្រមកាលពីខែធ្នូ បាននាំឱ្យមានការថ្កោលទោសជាខ្លាំងពីសហគមន៍អន្តរជាតិ ជាពិសេសពីសហរដ្ឋអាមេរិក សហភាពអឺរ៉ុប អង់គ្លេស និងអង្គការសហប្រជាជាតិ។
នៅក្រោមរបបសឹកមុនៗ អ្នកស្រី ស៊ូជី បានចំណាយពេលឃុំខ្លួនក្នុងផ្ទះផង និងក្នុងពន្ធនាគារផង គឺជិត ២០ឆ្នាំ។ នៅពេលនេះ អ្នកស្រី ស៊ូជី មិនត្រូវគេដឹងប្រាកដថាត្រូវពួកយោធាឃុំខ្លួននៅទីណានោះទេ។ មានសំណុំរឿងមួយករណីទៀតដែលនឹងមានសាលក្រមផងដែរប្រឆាំងនឹងអ្នកស្រី គឺករណីពុករលួយដែលពួកយោធាចោទថា អ្នកស្រីបានទទួលមាសតម្លៃរាប់ម៉ឺនដុល្លារពីអ្នកជំនួញម្នាក់ដែលនាំឲ្យអ្នកស្រីអាចមានទោស ១៥ឆ្នាំ។
សម្រាប់អ្នកស្រី ស៊ូជី នៅមានសំណុំរឿងព្រហ្មទណ្ឌយ៉ាងតិច ៨ករណីទៀត ដែលនឹងនាំឱ្យស្ត្រីអ្នកនយោបាយដ៏ល្បីរូបនេះអាចមានទោសសរុបជិត ១០០ឆ្នាំ។ យ៉ាងណាមិនមានតែអ្នកស្រី ស៊ូជី ម្នាក់ទេដែលត្រូវបានរបបយោធាកាត់ទោស គឺមានមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ ១៥នាក់ទៀតនៃគណបក្សសម្ព័ន្ធជាតិប្រជាធិបតេយ្យ ក៏ទទួលទោសផងដែរ ក្នុងនោះមានប្រធានាធិបតី មីន មីយីន ថែមទៀតផង។
របាយការណ៍របស់សមាគមជំនួយអ្នកទោសភូមា ឲ្យដឹងថា យ៉ាងហោចណាស់មានមន្ត្រី និងសមាជិកសភានៃគណបក្សសម្ព័ន្ធជាតិប្រជាធិបតេយ្យ ដល់ទៅជាង ៥០០នាក់កំពុងជាប់ឃុំនៅក្រោមរបបសឹកថ្មីនេះ។
សម្ព័ន្ធជាតិប្រជាធិបតេយ្យ ដែលបានឈ្នះឆ្នោតនៅក្នុងការបោះឆ្នោតឆ្នាំ២០១៥ ដែលជាការបោះឆ្នោតលើកដំបូងក្រោមដំបូលនៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញរបស់ពួកយោធា គឺបក្សនេះបានដឹកនាំប្រទេសដែលមានអំណាចតិចតួចប៉ុណ្ណោះ ព្រោះអំណាចកិច្ចការសន្តិសុខជាតិទាំងមូលស្ថិតនៅក្រោមពួកយោធា ហើយទីបំផុត ពួកយោធាក៏ធ្វើរដ្ឋប្រហារជាថ្មីម្ដងទៀតនៅថ្ងៃទី១ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២១ ដែលជារដ្ឋប្រហារលើកទី៤ ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៦២ មក។
ចំពោះរដ្ឋប្រហារចុងក្រោយនេះ គឺចំពេលប្រទេសភូមា កំពុងធ្វើដំណើរអន្តរកាលលើផ្លូវប្រជាធិបតេយ្យដ៏ផុយស្រួយ និងចំពេលប្រទេសនេះជាសមាជិកនៃសមាគមអាស៊ានដែលជាអង្គការតំបន់មួយនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍។
សមាគមដែលមាន ១០ប្រទេសរាប់ទាំងភូមា ផង គឺសម្រេចច្រកក្រោមដំបូលធម្មនុញ្ញរួមគ្នា គឺការរក្សាសុខសន្តិភាព ការលើកស្ទួយប្រទេសនីតិរដ្ឋដែលមានរដ្ឋាភិបាលអភិបាលកិច្ចប្រជាធិបតេយ្យ ជាមួយនឹងការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស និងសិទ្ធិសេរីភាពជាមូលដ្ឋាន សំដៅរុញអាស៊ានក្លាយជាសហគមន៍សេដ្ឋកិច្ចមួយដ៏រុងរឿង។ តែពួកយោធាធ្វើរដ្ឋប្រហារប្លន់អំណាចពីរដ្ឋាភិបាលដឹកនាំដោយអ្នកស្រី ស៊ូជី បាននាំឱ្យមានការថ្កោលទោសយ៉ាងខ្លាំងពីសហគមន៍អន្តរជាតិ ហើយក្នុងនោះមានទាំងសមាគមអាស៊ានផងដែរ។
នៅខណៈនេះ សមាគមអាស៊ានកំពុងដាក់គំនាបទៅលើរបបសឹក ឲ្យស្ដារប្រជាធិបតេយ្យឡើងវិញ។ ដោយសារគំនាបដូចនេះ មេរដ្ឋប្រហារភូមា ឧត្តមសេនីយ៍ មីន អ៊ុងឡាំង តែងប្រកាសដោយខ្លួនឯងថា សុំឱ្យមានបទឈប់បាញ់គ្នាដែលការប្រកាសនេះគិតទៅមានចំនួន ៤លើកមកហើយ ចាប់តាំងពីថ្ងៃទី១ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២១។
គេនៅចាំបានថា នៅក្នុងទិវាបុណ្យឯករាជ្យជាតិពីអាណានិគមអង់គ្លេសលើកទី៧៤ កាលពីថ្ងៃទី៤ ខែមករា ឆ្នាំ២០២២ មេរដ្ឋប្រហាររូបនេះក៏បានអំពាវនាវឱ្យមានបទឈប់បាញ់គ្នាដែរជាមួយនឹងកម្លាំងប្រឆាំងទាំងអស់ តែពុំមានការអនុវត្តឡើយ សូម្បីតែពួកយោធាខ្លួនគេផ្ទាល់។ ដល់ថ្ងៃទី៧ ខែមករា ឆ្នាំ២០២២ មេរដ្ឋប្រហារភូមារូបនេះក៏បានប្រកាសឱ្យមានបទឈប់បាញ់ជាថ្មីម្ដងទៀត។ តែលើកនេះ ធ្វើឡើងនៅចំពោះមុខគណៈប្រតិភូកម្ពុជា ដឹកនាំដោយលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីកម្ពុជា គឺលោក ហ៊ុន សែន ដែលបុរសខ្លាំងរូបនេះក៏ធ្លាប់ជាមេរដ្ឋប្រហារឆ្នាំ១៩៩៧ នៅកម្ពុជា ទម្លាក់សម្ដេចក្រុមព្រះ នរោត្តម រណឫទ្ធិ ពីនាយករដ្ឋមន្ត្រីទី១ ដែលជាប់ឆ្នោត។
ការប្រកាសបទឈប់បាញ់គ្នាដោយឯកតោភាគី ធ្វើឡើងដោយមេរដ្ឋប្រហារ មីន អ៊ុងឡាំង គឺមិនបានកាត់បន្ថយភ្នក់ភ្លើងសង្គ្រាមនោះទេ គឺកាន់តែមានការប្រយុទ្ធគ្នា។ ក្រុមយោធានៃរបបរដ្ឋប្រហារ បានប្រើរហូតយន្តហោះបាញ់ប្រហារ និងទម្លាក់គ្រាប់បែកលើភូមិអ្នកស្រុកទៀតផង ហើយដែលការវាយប្រយុទ្ធគ្នានេះសឹងតែផ្ទុះគ្រប់រដ្ឋរហូតមកដល់ថ្ងៃដែលអ្នកស្រី ស៊ូជី ត្រូវបានតុលាការយោធាកាត់ទោស ក៏សង្គ្រាមនៅតែឆាបឆេះយ៉ាងខ្លាំងដែលនាំឱ្យប្រជាជនរត់ចោលភូមិផ្ទះសម្បែងកើនឡើងជាង ៣០ម៉ឺននាក់៕