31 C
Phnom Penh

របប​កុម្មុយនីស្ត​ចិន​ចាប់ផ្ដើម​បន្ធូរ​បន្ថយ​ការ​រឹត​បន្តឹង​ការ​រាំង​ខ្ទប់​កូវីដ​ក្រោម​សម្ពាធ​របស់​បាតុករ

ដោយ ឌឹ ខេមបូឌា ដេលី

បទវិភាគ

នៅ​ទីបំផុត របប​កុម្មុយនីស្ត​ផ្ដាច់ការ​ប្រទេស​ចិន សម្រេច​យល់ព្រម​បន្ធូរបន្ថយ​ការ​រឹត​បន្តឹង​វិធានការ​រាំង​ខ្ទប់​កូវីដ-១៩ នៅ​បណ្ដា​ក្រុង-ខេត្ត​ដែល​ផ្ទុះ​ការ​ឆ្លង​ជំងឺ​ផ្លូវដង្ហើម​នេះ ក្រោម​សម្ពាធ​របស់​បាតុករ​រាប់​ម៉ឺន​នាក់​ផ្ទុះ​បាតុកម្ម​ប្រឆាំង​គោល​នយោបាយ​កូវីដ​សូន្យ​ដែល​ដាក់​ទិស​ដោយ​ប្រធានាធិបតី ស៊ី ជីនពីង។

បណ្ដាញ​ផ្សាយ​ព័ត៌មាន BBC បាន​ចុះផ្សាយ​នៅ​ថ្ងៃទី​១ ធ្នូ ថា រដ្ឋអំណាច​នៅ​បណ្ដា​ក្រុង-ខេត្ត​ដែល​ផ្ទុះ​កូវីដ​បាន​សម្រេច​បន្ថយ​ការ​បិទ​ខ្ទប់ ដោយ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ប្រជាជន​អាច​ចេញ​ក្រៅ​ផ្ទះ​បាន​ខ្លះ ហើយ​ទៅ​កាន់​ទីផ្សារ​បាន​ទៀត​ផង។

តាម​ប្រភព​ដដែល​នេះ នៅ​ក្រុង Shanghai ខេត្ត Guangzhou និង​ក្រុង​ប៉េកាំង នៅ​តំបន់​ស៊ីជាំង និង​តំបន់​ផ្សេងៗ​ទៀត រដ្ឋអំណាច​ចិន​បាន​លើក​របាំង​តាម​ផ្លូវ និង​បើក​ឲ្យ​មាន​ការ​ធ្វើ​ចរាចរ​ឡើងវិញ ប៉ុន្តែ​មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​មាន​ការ​ប្រមូលផ្ដុំ​គ្នា​ទេ។ តែ​យ៉ាងណា ការ​ដែល​របប​កុម្មុយនីស្ត​ចិន​ទម្លាក់​ការ​រឹត​បន្តឹង​នៃ​ការ​បិទ​ខ្ទប់​នេះ គឺជា​ការ​ឆ្លើយតប​ចំពោះ​កម្លាំង​មហាជន​មាន​សិស្ស​និស្សិត ដែល​បាន​ប្រមូលផ្ដុំ​គ្នា​នៅ​បណ្ដា​ខេត្ត-ក្រុង រួម​ទាំង​ក្រុង​ប៉េកាំង រយៈពេល ៥​ថ្ងៃ ប្រឆាំង​នឹង​គោល​នយោបាយ​កូវីដ​សូន្យ​របស់​លោក ស៊ី ជីនពីង។

មិន​តែប៉ុណ្ណោះ បាតុករ​បាន​ទាមទារ​ឲ្យ​លោក ស៊ី ជីនពីង ចុះ​ចេញពី​តំណែង និង​រំលាយ​របប​កុម្មុយនីស្ត​ចិន​ទៀត​ផង។

បាតុករ​ផ្ទុះ​កំហឹង​បន្ទាប់ពី​ស្លាប់​មនុស្ស ១០​នាក់​ដោយ​អគ្គិភ័យ​លេប​ត្របាក់​លំនៅឋាន​មួយ​របស់​ជនរងគ្រោះ​នៅ​ក្រុង​អ៊ូរុមជី ក្នុង​ខេត្ត​ស៊ីជាំង កាលពី​ព្រហស្បតិ៍​សប្ដាហ៍​មុន។ ក្រោយពី​មាន​មនុស្ស​ស្លាប់ ១០​នាក់​នេះ កំហឹង​ប្រជាជន​ក្នុង​តំបន់​ដែល​រាំង​ខ្ទប់ បាន​ហៅ​ការ​ស្លាប់​មនុស្ស​ទាំងនេះ​បណ្ដាល​មកពី​វិធានការ​ដែល​រាំង​ខ្ទប់​មាន​ភាព​រឹត​បន្តឹង​ជ្រុល​ហួសហេតុ​រហូត​រថយន្ត​ពន្លត់​អគ្គិភ័យ​ពុំ​អាច​បើក​ចូល​ទៅ​លំនៅឋាន​ដែល​ត្រូវ​អគ្គិភ័យ​លេប​ត្របាក់ បាន​បណ្ដាល​ឲ្យ​លំនៅឋាន​នោះ​ឆេះ​ខ្ទេច​ទាំងស្រុង ហើយ​ស្លាប់​មនុស្ស​ទាំងអស់​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​នោះ។ អំឡុង​នៃ​ការ​តវ៉ា​របស់​ប្រជាជន​ប្រឆាំង​នឹង​កូវីដ​ដែល​ផ្ទុះ​ជាច្រើន​ក្រុង និង​ខេត្ត របប​កុម្មុយនីស្ត​បាន​ចាប់​បាតុករ​រាប់​រយ​នាក់​ក្នុង​ហ្វូង​មនុស្ស និង​តាម​ចាប់​ខ្លួន​តាម​ផ្ទះ ដែល​តាម​ប្រភព​ក្រុម​សិទ្ធិមនុស្ស​ថា​មនុស្ស​រាប់​ពាន់​នាក់​ត្រូវ​ចាប់​ពង្រត់​យក​ទៅ​ឃុំ​ខ្លួន រហូត​ដល់​ការ​តវ៉ា​ត្រូវ​បាន​បង្ក្រាប ទើប​ដោះលែង​មកវិញ។ មក​ដល់​ថ្ងៃ​នេះ នៅ​តាម​ទីក្រុង​ធំៗ​ដូចជា​ក្រុង​សៀងហៃ និង​ក្រុង​ប៉េកាំង កម្លាំង​ប៉ូលិស​ចិន​ត្រូវ​បាន​ពង្រាយ​យ៉ាង​សន្ធឹកសន្ធាប់​គ្រប់​ច្រក​ផ្លូវ​គ្រប់​កន្លែង​ដែល​មាន​បាតុកម្ម​នៅឡើយ។

ចលនា​បាតុកម្ម​ប្រឆាំង​វិធានការ​កូវីដ​សូន្យ និង​ការ​ទាមទារ​សិទ្ធិ​សេរីភាព គឺជា​រឿង​កម្រ​កើតមាន​នៅ​ប្រទេស​ចិន ជា​ទី​ដែល​សំឡេង​ប្រឆាំង​រដ្ឋអំណាច​ត្រូវតែ​រង​ការ​បង្ក្រាប​យ៉ាង​ធ្ងន់ធ្ងរ។ ប៉ុន្តែ​ព្រឹត្តិការណ៍​នេះ​បាន​ទាក់ទាញ​ចំណាប់​អារម្មណ៍​របស់​សហគមន៍​អន្តរជាតិ។

អ្នក​នាំពាក្យ​របស់​ទីប្រឹក្សា​សន្តិសុខ​ជាតិ​អាមេរិក ថា​លោក​ប្រធានាធិបតី ចូ បៃដិន បាន​តាមដាន​ជាប់​ជានិច្ច​ចំពោះ​ស្ថានការណ៍​បាតុកម្ម​នៅ​ប្រទេស​ចិន និង​ថា​សេតវិមាន​គាំទ្រ​សិទ្ធិ​ធ្វើ​បាតុកម្ម​របស់​ប្រជាជន​ចិន។

ក្រសួង​ការបរទេស​អាមេរិក​បាន​វាយតម្លៃ​ថា ជាមួយ​យុទ្ធសាស្ត្រ​កូវីដ​សូន្យ ចិន​ពិបាក​ទប់ទល់​ការ​ឆ្លង​រាលដាល​ជំងឺ​កូវីដ។ អ្នក​នាំពាក្យ​ថា​មាន​តែ​វ៉ាក់សាំង ការ​ធ្វើ​តេស្ដ និង​ការ​ព្យាបាល​ដែល​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​ជាង​វិធានការ​រឹត​បន្តឹង​បំបិទ​សេរីភាព​របស់​ប្រជាជន។

សេចក្ដី​ថ្លែងការណ៍​របស់​ក្រសួង​ការបរទេស​អាមេរិក បន្ត​ថា រដ្ឋាភិបាល​ចិន​គួរតែ​បន្ធូរបន្ថយ​ការ​រាំង​ខ្ទប់​ខ្លាំង​ហួសហេតុ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​ប្រជាជន​បាត់បង់​សេរីភាព។ ការ​ផ្ទុះ​បាតុកម្ម​ជាច្រើន​ទីតាំង​នៅ​ប្រទេស​ចិន ដែល​ប្រឆាំង​របប​កុម្មុយនីស្ត​ចិន​ដូចនេះ​មិន​ដែល​ធ្លាប់​មាន​ទេ ចាប់តាំងពី​មហា​បាតុកម្ម​ប្រជាធិបតេយ្យ​នៅ​ទីលាន​ទៀនអានម៉ិន កាលពី​ឆ្នាំ​១៩៨៩។

អតីត​មេដឹកនាំ​ចលនា​និស្សិត​ចិន​ប្រឆាំង​របប​កុម្មុយនីស្ត លោក Wang Dan បាន​សរសេរ​លើ​បណ្ដាញ​ហ្វេសប៊ុក​របស់​លោក​ថា ការ​បន្ធូរបន្ថយ​ការ​រឹត​បន្តឹង និង​ការ​បើក​សេរីភាព​ឡើងវិញ​ដល់​ប្រជាជន​នៅ​តំបន់​បិទ​ខ្ទប់ ព្រោះតែ​លោក ស៊ី ជីនពីង បារម្ភ​ពី​ការ​ផ្ទុះ​ខ្លាំង​ដូច​បាតុកម្ម​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៨៩ ដែល​និស្សិត​ស្រុះ​គ្នា​ខ្លាំង​ណាស់​ទាមទារ​ឲ្យ​របប​ផ្ដាច់ការ​មួយ​នេះ​កែទម្រង់​ការ​ដឹកនាំ​ប្រទេស​ចិន។

លោក Wang Dan ដែល​កំពុង​រស់នៅ​និរទេស​ខ្លួន​នៅ​អាមេរិក​បាន​បញ្ជាក់​ថា លោក ស៊ី ជីនពីង គាត់​ដឹង​ថា​នៅ​ក្នុង​ទសវត្ស​នេះ បើ​មាន​ការ​បាញ់​បង្ក្រាប​បាតុករ​យ៉ាង​សាហាវ​ដូច​ថ្ងៃទី​៤ មិថុនា នៅ​ទៀនអានម៉ិន គឺ​អាក្រក់​ខ្លាំង​ណាស់ ហើយ​ប្រជាជន​នឹង​ងើប​ឡើង​ទូទាំង​ប្រទេស​ផ្ដួលរំលំ​របប​កុម្មុយនីស្ត​តែម្ដង។

នៅ​ក្នុង​ការ​វាយ​បង្ក្រាប​មហា​បាតុកម្ម​របស់​និស្សិត​ចិន​កាលពី​ថ្ងៃទី​៤ មិថុនា ឆ្នាំ​១៩៨៩ នៅ​ទីលាន​ទៀនអានម៉ិន គឺ​នៅ​ពេល​នោះ​របប​កុម្មុយនីស្ត​បាន​បញ្ចេញ​រថក្រោះ​រាប់​សិប​គ្រឿង និង​កងទ័ព​រាប​ពាន់​នាក់ ដោយ​រថក្រោះ​បើក​បុក និង​កិន​បាតុករ​ទាំង​រស់​ដែល​យ៉ាងហោចណាស់​បាតុករ​ជិត​មួយ​ម៉ឺន​នាក់​បាន​ស្លាប់ និង​រាប់​ពាន់​នាក់​ត្រូវ​បាន​ចាប់​ខ្លួន។

ទោះជា​យ៉ាងណាក៏ដោយ លោក ស៊ី ជីនពីង និង​បក្ស​កុម្មុយនីស្ត​ចិន មិន​បាន​សម្ដែង​ប្រតិកម្ម​នឹង​ការ​ទាមទារ​ពី​បាតុករ​ដែល​សុំ​ឱ្យ​លោក ស៊ី ជីនពីង លាលែង​ពី​តំណែង និង​រំលាយ​របប​កុម្មុយនីស្ត​ចិន។ នេះ​ជា​លើកដំបូង​ហើយ​ក្នុង​រយៈពេល​ជាង ១០​ឆ្នាំ​នៃ​ការ​កាន់​អំណាច​របស់​លោក ស៊ី ដែល​ជួប​រឿង​អាក្រក់​ចំពោះ​រូបលោក​បណ្តាល​ឲ្យ​រង​ភាព​អាម៉ាស់​ដោយ​បាតុករ​ទាមទារ​ឲ្យ​ចុះ​ចេញពី​តំណែង​ប្រធានាធិបតី៕

© 2023, ខេមបូឌា ដេលី. All rights reserved. No part of this article may be reproduced in print, electronically, broadcast, rewritten or redistributed without written permission.

អត្ថបទទាក់ទង

អត្ថបទអានច្រើន

សេចក្ដីរាយការណ៍ពិសេស