រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសចិន លោក Wang Yi ក៏ដូចជាប្រធានាធិបតីចិន លោក ស៊ី ជិនពីង និងបក្សកុម្មុយនីស្តចិនទាំងមូល តែងតែថ្លែងនៅគ្រប់វេទិកាអន្តរជាតិថា ដែនកោះតៃវ៉ាន់ គឺជាខេត្តមួយរបស់ចិន។
មេដឹកនាំចិនអះអាងនេះបើយោងតាមសេចក្ដីសម្រេចនៃដំណោះស្រាយលេខ២៧៥៨ របស់មហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិ ដែលបានអនុម័តកាលពីថ្ងៃទី២៥ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧១។
នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នោះហើយដែលចិនក្រុងប៉េកាំងសព្វថ្ងៃនេះដណ្ដើមបានអាសនៈពីសាធារណរដ្ឋចិន គឺកោះតៃវ៉ាន់។ នៅក្នុងការបោះឆ្នោតរបស់មហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិ គឺមានសំឡេងគាំទ្រដកហូតអាសនៈរបស់រដ្ឋាភិបាលសាធារណរដ្ឋចិនពីតៃវ៉ាន់ ដោយសំឡេង ៧៦គាំទ្រ ៣៥សំឡេងជំទាស់ និង ១៧សំឡេងអនុប្បវាទ។
ដោយផ្អែកតាមមាត្រា១៨ នៃធម្មនុញ្ញអង្គការសហប្រជាជាតិ បានកំណត់ថា អាសនៈនៅពេលនោះលែងជារបស់តៃវ៉ាន់ទៀតហើយ។
ចំពោះរបបសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន គឺម្ចាស់អាសនៈនេះហើយមានដែនអធិបតេយ្យទាំងមូលដោយរាប់បញ្ចូលទាំងកោះតៃវ៉ាន់ផងដែរ។
ដោយឈរលើមូលដ្ឋាននៃដំណោះស្រាយរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិលេខ ២៧៥៨នេះហើយ ដែលថ្នាក់ដឹកនាំបក្សកុម្មុយនីស្តចិន ជាអ្នកឈ្នះសង្គ្រាមស៊ីវិលនៅឆ្នាំ១៩៤៩ ទៅលើកងទ័ពនៃរដ្ឋាភិបាលសាធារណរដ្ឋចិន ដឹកនាំដោយប្រធានាធិបតី ចាក កៃជៀក តែងតែឆ្លើយចាំមាត់ថា ដំណោះស្រាយលេខ២៧៥៨ នេះ គឺតៃវ៉ាន់សព្វថ្ងៃនេះពុំមានកាតព្វកិច្ច និងយុត្តាធិការថាខ្លួនជារដ្ឋឯករាជ្យបានឡើយ។ ចំពោះប្រទេសដទៃទៀតក៏មិនត្រូវចេញមុខអះអាងជំនួសតៃវ៉ាន់នោះទេ។
រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសចិន លោក Wang Yi បានថ្លែងនៅក្នុងវេទិកាអន្តរជាតិមួយនៅប្រទេសបង់ក្លាដេស នៅថ្ងៃអាទិត្យ ទី៧ ខែសីហា នេះថា តៃវ៉ាន់ពុំមានអ្វីជាផ្នែកមួយនៃអធិបតេយ្យភាពរបស់អាមេរិកនោះទេ គឺតៃវ៉ាន់ជាដែនអធិបតេយ្យរបស់ចិន។ លោកបន្តថា សហរដ្ឋអាមេរិកមិនត្រូវជ្រៀតជ្រែកចូលកិច្ចការផ្ទៃក្នុងរបស់ចិននោះទេ ព្រោះពុំមានច្បាប់ណាបញ្ជាក់ថា តៃវ៉ាន់ជាដែនដីផ្សេងពីចិននោះដែរ។
លោកទទូចឲ្យអាមេរិក និងប្រទេសមួយចំនួនបញ្ឈប់ការចូលខ្លួនពាក់ព័ន្ធ និងតាំងខ្លួនជាខ្នងបង្អែករបស់តៃវ៉ាន់។ តាមមើលដូចនេះហើយបានជាចិន ដាក់ផែនការគាបសង្កត់តៃវ៉ាន់ ទាំងមធ្យោបាយការទូត និងយោធា។
ជាក់ស្ដែងចុងក្រោយនេះ ក្រោមលេសប្រតិកម្មនឹងអ្នកស្រី ណាន់ស៊ី ប៉េឡូស៊ី ប្រធានរដ្ឋសភាអាមេរិកដែលបានទៅធ្វើទស្សនកិច្ចនៅតៃវ៉ាន់ ពេលនោះចិនបានបញ្ជានាវាចម្បាំង ១៣គ្រឿង និងយន្តហោះចម្បាំងជិត ១០០គ្រឿង ធ្វើសមយុទ្ធឡោមព័ទ្ធកោះតៃវ៉ាន់ និងយន្តហោះហោះចូលដែនអាកាសតៃវ៉ាន់យ៉ាងសម្បើមរយៈពេលមួយសប្ដាហ៍។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ចិនបានបាញ់មីស៊ីលផ្លោងអន្តរទ្វីបចំនួន ១១គ្រាប់ឲ្យហោះរំលងកោះតៃវ៉ាន់ ដោយធ្លាក់ទៅសមុទ្រចិនខាងកើត។
អ្នកជំនាញយោធាមើលឃើញថា ចិនត្រៀមបើកវាយកាន់កាប់កោះតៃវ៉ាន់ ព្រោះសមយុទ្ធនេះគឺជាសញ្ញាប្រកាសអាសន្នដល់ប្រជាជនតៃវ៉ាន់ឱ្យប្រុងប្រៀបរត់រកទីសុវត្ថិភាព។
ចុះហេតុអ្វីបានជាចិន ចាំបាច់អ្វីត្រូវរៀបចំប្រើទ័ពគំរាមវាយកាន់កាប់តៃវ៉ាន់ ដោយមិនព្រមប្ដឹងទៅក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខឱ្យកោះប្រជុំមហាសន្និបាតជាថ្មីម្ដងទៀត សម្រេចចាប់បង្ខំឱ្យអាជ្ញាធរតៃវ៉ាន់សព្វថ្ងៃនេះរៀបចំខ្លួនធ្វើសមាហរណកម្មចូលមកក្រោមដំបូលរបស់បក្សកុម្មុយនីស្តចិនតាមរូបមន្តប្រទេសមួយប្រព័ន្ធពីរដូចក្រុងហុងកុង?
បើនិយាយដល់ចំណុចនេះ គេត្រូវរំឭកបន្តិចអំពីការបោះឆ្នោតមិនបានជោគជ័យម្ដងរបស់ចិននៅឆ្នាំ១៩៧០ គឺពេលនោះពុំមានសំឡេងគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីដកហូតអាសនៈពីកោះតៃវ៉ាន់ដែលកាន់កាប់ក្រោមរដ្ឋាភិបាលសាធារណរដ្ឋចិន។
នៅពេលដល់ដើមឆ្នាំ១៩៧១ ចិនបើកយុទ្ធនាការការទូតយ៉ាងសម្បើម ហើយបញ្ចុះបញ្ចូលប្រទេសជាសមាជិកនៃអង្គការសហប្រជាជាតិឱ្យគាំទ្រខ្លួនដើម្បីយកអាសនៈពីតៃវ៉ាន់ឱ្យបាន ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំ១៩៧១ នោះ គឺជាឆ្នាំដែលគេកត់សម្គាល់ថា ប្លុកកុម្មុយនីស្តដែលមានសហភាពសូវៀតជាមេខ្លោង ហើយចិនខ្លួនឯងផ្ទាល់ជាប្រទេសកុម្មុយនីស្តធំនៅអាស៊ី ក៏មានឥទ្ធិពលខ្លាំងនៅឯមហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិ។
សមាជិកមហាសន្និបាតពេលនោះ គឺភាគច្រើនទោរទន់ និងធ្លាក់ក្រោមឥទ្ធិពលប្លុកកុម្មុយនីស្ត គេហៅថាសម័យនៃសង្គ្រាមត្រជាក់។ ទីបំផុត មហាសន្និបាតបានសម្រេចប្រជុំម្ដងទៀតតាមការផ្ដល់អនុសាសន៍របស់ក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខ ហើយទីបំផុត ចិនដណ្ដើមបានអាសនៈពីតៃវ៉ាន់ដោយសំឡេងភាគច្រើន គឺ ៧៦ ទល់នឹង ៣៥ ខណៈអនុប្បវាទ ១៧សំឡេង។
អាសនៈសាធារណរដ្ឋចិនធ្លាក់នៅក្រោមការកាន់កាប់ដោយសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន។ បន្ថែមលើនេះ ដំណោះស្រាយលេខ២៧៥៨ បានចែងអំពីអធិបតេយ្យភាពរបស់ចិន ក៏មានកោះតៃវ៉ាន់ផងដែរ។ បើដូចនេះជាថ្មីម្ដងទៀត ចិនគួរជំរុញឱ្យក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខស្នើទៅមហាសន្និបាតឱ្យធ្វើការបោះឆ្នោតអនុវត្តដំណោះស្រាយ២៧៥៨ ដោយឱ្យអាជ្ញាធរតៃវ៉ាន់ប្រគល់សិទ្ធិរដ្ឋបាលដែនដីមកឱ្យក្រុងប៉េកាំង ដែលមិនបាច់ប្រើកម្លាំងទ័ពនោះទេ។
ហេតុអ្វីចិនធ្វើមិនកើត?
គេអាចគិតថាចិនដឹងខ្លួនថា នៅពេលនេះមិនមែនសម័យសង្គ្រាមត្រជាក់នោះទេដែលប្លុកកុម្មុយនីស្តមានប្រៀបលើប្លុកសេរី មានប្រៀបលើអ្នកប្រជាធិបតេយ្យ។ បើដូចនេះ ចិនមិនអាចរកសំឡេងបានដូចឆ្នាំ១៩៧១ ទៀតនោះទេ។
មានន័យថា បើហ៊ានធ្វើដូចនេះ គឺបរាជ័យធ្ងន់ធ្ងរ ហើយចង់មិនចង់នាំឱ្យតៃវ៉ាន់មានឱកាសរកអាសនៈបាននៅឯអង្គការសហប្រជាជាតិឡើងវិញក៏ថាបាន។
ឧទាហរណ៍ជាក់ស្ដែង នៅពេលដែលរុស្ស៊ីលើកទ័ពឈ្លានពានអ៊ុយក្រែន គឺសំឡេងក្នុងមហាសន្និបាតលើសលប់ថ្កោលទោសរុស្ស៊ី ដោយទាមទារឱ្យរុស្ស៊ីដកទ័ពចេញពីអ៊ុយក្រែន។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ មហាសន្និបាតសម្រេចដកសិទ្ធិ និងបុព្វសិទ្ធិរបស់រុស្ស៊ីចេញពីក្រុមប្រឹក្សាសិទ្ធិមនុស្សទៀតផង។
ទឡ្ហីករណ៍នេះហើយដែលនាំឱ្យចិនដឹងច្បាស់ណាស់ថា បើចិនសម្រេចប្ដឹងឧទ្ធរណ៍ឱ្យមានការបង្ខំអនុវត្តសាលដីកា ២៧៥៨ គឺអាចប្រឈមមុខនឹងបរាជ័យ។
ដូច្នេះ សរុបសេចក្ដីទៅ ចិនមានរូបមន្តពីរនៃការយកកោះតៃវ៉ាន់ គឺទីមួយ យកកោះតៃវ៉ាន់ដោយកម្លាំងយោធា និងទីពីរ រង់ចាំឱកាសដែលកោះតៃវ៉ាន់ធ្លាក់ក្នុងការធ្វើរដ្ឋប្រហារទម្លាក់រដ្ឋាភិបាលបច្ចុប្បន្ននេះ ឬក៏រង់ចាំការចុះចាញ់របស់រដ្ឋាភិបាលតៃវ៉ាន់បច្ចុប្បន្ននេះនៅចំពោះមុខការគំរាមកំហែងពីសំណាក់កងទ័ពចិនយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនាពេលនេះ៕