វរសេនីយ៍ទោភូមិភាគ៥ ខេត្តបាត់ដំបង លោក មី ដារ៉ា ស្នើសុំអង្គការសហប្រជាជាតិប្រចាំនៅប្រទេសកម្ពុជា ឲ្យជួយការពារសុវត្ថិភាព និងសន្តិសុខផ្ទាល់ខ្លួន បន្ទាប់ពីអាជ្ញាធរខេត្តបាត់ដំបង គំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិតរបស់លោក និងក្រុមគ្រួសារ។
នាយករងការិយាល័យអភិវឌ្ឍន៍ភូមិភាគ៥ ខេត្តបាត់ដំបង លោកវរសេនីយ៍ទោ មី ដារ៉ា ទម្លាយប្រាប់សារព័ត៌មាន The Cambodia daily នៅថ្ងៃទី២២ វិច្ឆិកា នេះថា សព្វថ្ងៃនេះ រូបលោកកំពុងរងនូវការគំរាមកំហែងយ៉ាងខ្លាំងពីអាជ្ញាធរខេត្តបាត់ដំបង ដោយពួកគេបានចោទរូបលោកថាជាចារកម្មរបស់អតីតគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ។
លោកបន្ថែមថា ការចោទប្រកាន់បែបនេះ គឺដោយសារតែលោកបានចេញមុខធ្វើជាតំណាងពលរដ្ឋក្នុងការតវ៉ាទាមទារសិទ្ធិលំនៅឱ្យពលរដ្ឋជាង ១០០គ្រួសារ (១៦១គ្រួសារ) ក្នុងភូមិ១៣មករា សង្កាត់ព្រែកព្រះស្ដេច ក្រុងបាត់ដំបង ខេត្តបាត់ដំបង កន្លងមក ដែលអាជ្ញាធរខេត្តបាត់ដំបង តែងតែធ្វើសកម្មភាពបណ្តេញពួកគាត់ចេញពីលំនៅឋាន ក្រោមលេសថា ដីដែលពួកគាត់រស់នៅបច្ចុប្បន្ននេះគឺជាដីសាធារណៈរបស់រដ្ឋ និងស្ថិតក្នុងគម្រោងសួនច្បារក្រុងបាត់ដំបង ខណៈពលរដ្ឋបានរស់នៅកាន់កាប់អាស្រ័យផលលើដីនោះតាំងពីអំឡុងទសវត្សរ៍១៩៨០ មកម្ល៉េះ។
លោកវរសេនីយ៍ទោ មី ដារ៉ា អះអាងថា ក្រៅពីចោទរូបលោកថាជាចារកម្មរបស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ អាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ចក៏បានចោទលោកថាបានធ្វើសកម្មភាពធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សន្តិសុខជាតិផងដែរ បន្ទាប់ពីលោកធ្វើការតវ៉ាទាមទារប្រាក់បៀវត្សរបស់ខ្លួន ដែលការិយាល័យអភិវឌ្ឍន៍នៃយោធភូមិភាគទី៥ បានបង្កកតាំងឆ្នាំ២០២០ មក។
លោក មី ដារ៉ា បញ្ជាក់ថា ការិយាល័យអភិវឌ្ឍន៍នៃយោធភូមិភាគទី៥ បានសម្រេចចេញលិខិតបង្កកប្រាក់បៀវត្សរបស់លោកចាប់តាំងពីថ្ងៃទី១០ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២០ រហូតដល់ពេលនេះ ខណៈខ្លឹមសារក្នុងលិខិតបង្កកប្រាក់បៀវត្សនោះ មេបញ្ជាការរងនៃយោធភូមិភាគទី៥ លោក សេង ធារិន បានចោទថា រូបលោកមិនបានបំពេញការងារទៅតាមភារកិច្ចដែលថ្នាក់លើបានដាក់ឱ្យ បើទោះបីជារូបលោកដាក់លិខិតទៅថ្នាក់លើស្នើសុំបើកប្រាក់បៀវត្សជាច្រើនលើកហើយក៏ដោយ។
ការអះអាងនេះ ធ្វើឡើងក្នុងរបាយការណ៍មួយដែលលោក មី ដារ៉ា ដាក់ជូនអង្គការសហប្រជាជាតិដើម្បីស្នើសុំការជួយអន្តរាគមន៍ការពារសុវត្ថិភាពផ្ទាល់ខ្លួន បន្ទាប់ពីរងនូវការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញពីអាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ចក្នុងខេត្តបាត់ដំបង អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមកនេះ។
កាលពីថ្ងៃទី៣១ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២៣ នាយករងការិយាល័យអភិវឌ្ឍន៍ភូមិភាគ៥ ខេត្តបាត់ដំបង លោក មី ដារ៉ា បានធ្វើរបាយការណ៍មួយដោយស្នើឱ្យអង្គការសហប្រជាជាតិប្រចាំនៅកម្ពុជា ជួយការពារសុវត្ថិភាព និងសន្តិសុខផ្ទាល់ខ្លួន បន្ទាប់ពីអាជ្ញាធរខេត្តបាត់ដំបង គំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិតរបស់លោក និងក្រុមគ្រួសារ និងសុំឱ្យអង្គការសហប្រជាជាតិប្រចាំនៅកម្ពុជា ជួយអន្តរាគមន៍រកយុត្តិធម៌ឱ្យពលរដ្ឋទាំង ១៦១គ្រួសារ ទទួលបានដីធ្លីដែលពួកគេកំពុងកាន់កាប់ធ្វើជាកម្មសិទ្ធិស្របច្បាប់ផងដែរ។
របាយការណ៍ដដែលឲ្យដឹងថា ពលរដ្ឋទាំង ១៦១គ្រួសារ រួមទាំងក្រុមគ្រួសាររបស់លោកផ្ទាល់ មិនទាន់ទទួលបានការបញ្ជាក់ពីអាជ្ញាធរក្រុងបាត់ដំបង ឱ្យពួកគាត់មានសិទ្ធិកាន់កាប់ដីដែលពួកគាត់កំពុងរស់នៅជាក់ស្តែងនៅឡើយទេ បើទោះបីជាដីនោះពួកគាត់បានកាន់កាប់ និងអាស្រ័យផលតាំងពីឆ្នាំ១៩៨៣ មកហើយក៏ដោយ។ ផ្ទុយទៅវិញ អាជ្ញាធរមានតែធ្វើទុក្ខបុកម្នេញលើពួកគាត់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដោយការគំរាមកំហែងតាមរូបភាពផ្សេងៗ ដូចជា ការព្រមានដាក់ខ្នោះ ជាដើម ប្រសិនបើពលរដ្ឋរូបណាហ៊ានសាងសង់លំនៅឋានថ្មីលើសំណង់ចាស់ដែលធ្លាប់មានស្រាប់ ឬលើដីដែលទំនេរ ជាពិសេសគឺរូបលោកដែលជាតំណាងពលរដ្ឋរងគ្រោះតែម្តង។
ជម្លោះដីធ្លីស្រដៀងគ្នានេះ បានកើតឡើងពេញផ្ទៃប្រទេស ទោះបីជាពលរដ្ឋបានរស់នៅ និងកាន់កាប់អាស្រ័យផលលើដីរបស់ខ្លួនអស់រយៈពេលរាប់សិបឆ្នាំមកហើយក៏ដោយ ក៏អាជ្ញាធរដែលចង់បានដីនោះ នៅតែអះអាងថា ពលរដ្ឋបានរស់នៅលើដីសាធារណៈរបស់រដ្ឋដោយខុសច្បាប់ដដែល។
ជុំវិញបញ្ហានេះ គេសង្កេតឃើញថា រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាតាំងពីជំនាន់លោក ហ៊ុន សែន រហូតដល់ជំនាន់លោក ហ៊ុន ម៉ាណែត នៅពេលនេះ មិនអាចដោះស្រាយបញ្ហាទំនាស់ដីធ្លីនេះបាននៅឡើយទេ បើទោះបីជាលោក ហ៊ុន សែន ធ្លាប់បង្ហាញពីវិធានការក្តៅក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហានេះ កាលពីគាត់នៅកាន់តំណែងជានាយករដ្ឋមន្ត្រីក៏ដោយ។
ជាក់ស្តែង កាលពីឆ្នាំអំឡុងឆ្នាំ២០២១ លោក ហ៊ុន សែន បានលើកឡើងថា ប្រសិនបើដីរបស់រដ្ឋដែលមានពលរដ្ឋកាន់កាប់រស់នៅអាស្រ័យផល ត្រូវតែប្រគល់ជូនពួកគាត់ ព្រោះដីទាំងនោះមិនមែនជាដីដូនតារបស់មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលក្នុងមូលដ្ឋាននោះទេ ដូច្នេះគ្មានហេតុផលណាមួយដែលពួកគេមិនចែកដីឱ្យពលរដ្ឋក្នុងពេលដែលពលរដ្ឋទាំងនោះបានកាន់កាប់ និងអាស្រ័យលើដីនោះរាប់សិបឆ្នាំមកហើយនោះ។
បើទោះបីជាលោក ហ៊ុន សែន ធ្លាប់ស្ដីបន្ទោសមន្ត្រីក្រោមឱវាទជុំវិញការរំលោភយកដីពលរដ្ឋពីសំណាក់មន្ត្រីរបស់ខ្លួនក៏ដោយ ក៏គេនៅតែឃើញថា មន្ត្រីទាំងនោះនៅតែមិនអនុវត្តតាមការណែនាំរបស់លោក ហ៊ុន សែន ដដែល ហើយពួកគេបែរជាបន្តការរំលោភដីធ្លីពលរដ្ឋ ក្រោមល្បិចកលផ្សេងៗ ដូចជា ចោទជនរងគ្រោះថាជាអ្នកគាំទ្របក្សប្រឆាំងដែលមករស់នៅលើដីសាធារណៈរបស់រដ្ឋ ជាដើម ខណៈស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធក៏មិនសូវឃើញធ្វើការស៊ើបអង្កេតដើម្បីរកយុត្តិធម៌ជូនជនរងគ្រោះលើករណីទាំងនេះដែរ៕