ក្រុមអ្នកឃ្លាំមើលព្រមានថា តំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍ នឹងធ្វើឱ្យកម្ពុជាបាត់ទឹកដីខ្មែរទៅប្រទេសវៀតណាម ជាងសម័យព្រះបាទជ័យជេដ្ឋាទី២ ទៀត ព្រោះលោក ហ៊ុន សែន មានផែនការជួយវៀតណាម ឱ្យឈ្លានពានទឹកដីខ្មែរចាប់តាំងពីវៀតណាម លើកបន្តុបមក។
អ្នកវិភាគនយោបាយ និងជាប្រធានវេទិកាពលរដ្ឋលោក គឹម សុខ បានលើកឡើងនៅក្នុងកម្មវិធី Idea Talk នៃសារព័ត៌មាន The Cambodia Daily កាលពីរាត្រីថ្ងៃទី២៤ កក្កដា នេះថា ស្តេចជ័យជេដ្ឋាទី២ គ្មានបំណងប្រគល់ទឹកដីខ្មែរឱ្យវៀតណាម ទេ គឺដោយសារតែកម្លាំងការពារជាតិរបស់ខ្មែរចុះទន់ខ្សោយ មិនអាចទប់ទល់នឹងការឈ្លានពានរបស់វៀតណាម បានប៉ុណ្ណោះ។
លោក គឹម សុខ លើកឡើងថា ព្រះបាទជ័យជេដ្ឋាទី២ មិនចង់មានមហេសីជាជនជាតិវៀតណាម ទេ គឺដោយសារព្រះបិតារបស់ព្រះអង្គបង្ខំ។ ជាងនេះទៀត ព្រះអង្គក៏មិនចង់ឱ្យវៀតណាម ខ្ចីដីខ្មែរទាំង ៣ខេត្តនោះដែរ ប៉ុន្តែដោយសារស្ថានភាពបង្ខំ តែទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ព្រះអង្គបានអនុញ្ញាតឱ្យវៀតណាម ខ្ចីតែ ៥ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។
លោកបន្តថា ដោយសារកម្លាំងឈ្លានពានរបស់កងទ័ពវៀតណាម ខ្លាំងពេក ក៏បានធ្វើឱ្យកម្ពុជាបាត់បង់ទឹកដីរហូតដល់ ២១ខេត្ត។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ស្តេចជ័យជេដ្ឋាទី២ ធ្លាប់ទាមទារទឹកដីរបស់ខ្លួនមកវិញដែរ ប៉ុន្តែដោយសារកម្លាំងនយោបាយខ្មែរចុះខ្សោយ ទើបធ្វើឱ្យទឹកដីទាំងនោះធ្លាក់ទៅក្នុងការគ្រប់គ្រងរបស់វៀតណាម រហូតដល់ពេលនេះតែម្តង។
អ្នកវិភាគរូបនេះអះអាងថា សម្រាប់តំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍ដែលនឹងបង្កគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់កម្ពុជាជាងសម័យព្រះបាទជ័យជេដ្ឋាទី២ នោះ គឺនៅត្រង់ថា កិច្ចសហការតំបន់ត្រីកោណនេះ គឺមិនមានរយៈពេលកំណត់ទេ ដែលមានន័យថា នឹងបន្តជារៀងរហូត ដែលបើកផ្លូវឱ្យជនជាតិវៀតណាម ចូលទៅរស់នៅក្នុងទឹកដីខ្មែរតាមអំពើចិត្ត។
លោកថា បើនិយាយពីខាងសេដ្ឋកិច្ចវិញ វៀតណាមបានដាក់ក្រុមហ៊ុនរបស់គេចូលក្នុងតំបន់នេះយ៉ាងច្រើនលើសលប់ ព្រមទាំងកាប់បំផ្លាញធនធានធម្មជាតិខ្មែរទាំងលើដី និងក្នុងដី ដឹកជញ្ជូនទៅប្រទេសវៀតណាម ដោយសេរី ខណៈពលរដ្ឋខ្មែរដែលជាជនជាតិដើមភាគតិចក្នុងតំបន់នោះ បែរជាគ្មានការងារធ្វើ និងរងនូវការរំលោភដីធ្លីយ៉ាងអនាធិបតេយ្យថែមទៀត។
លោក គឹម សុខ បញ្ជាក់ថា វៀតណាមកំពុងចរចាដាក់ខេត្តរបស់កម្ពុជា និងឡាវ បន្ថែមទៀត ដើម្បីឱ្យតំបន់នេះរីកកាន់តែធំទៅជាប់នឹងទឹកដីថៃ ដូច្នេះហើយបានជាគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍តំបន់ត្រីកោណនេះបានចាប់ផ្តើមចុះកិច្ចព្រមព្រៀងសហការគ្នាតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៩ មក ប៉ុន្តែរហូតមកដល់ពេលនេះ នៅតែមិនទាន់ធ្វើសមាហរណកម្មអនុវត្តជាផ្លូវការនៅឡើយ។
លោកថា បើតំបន់នេះកាន់តែលាតសន្ធឹងជាប់នឹងទឹកដីថៃ កាន់តែធំ វៀតណាមក៏អាចពង្រីកឥទ្ធិពលពលរដ្ឋរបស់ខ្លួនក្នុងតំបន់អាស៊ានទៅតាមនោះដែរ ដូច្នេះចំណុចគ្រោះថ្នាក់បំផុតពីតំបន់ត្រីកោណនេះ គឺមិនមែនសម្រាប់តែកម្ពុជា និងឡាវ ទេ គឺគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់តំបន់អាស៊ានទាំងមូលផងដែរ។
ការអះអាងនេះ ធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីមានការរិះគន់ជុំទិសពីកិច្ចសហប្រតិបត្តិការតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍ កម្ពុជា ឡាវ និងវៀតណាម នៅពេលនេះ។
តំណាងរាស្ត្រគណបក្សសង្គ្រោះជាតិលោក អ៊ុំ សំអាន លើកឡើងក្នុងកម្មវិធីពិភាក្សានេះថា វៀតណាមកំពុងជំរុញឱ្យមេដឹកនាំខ្មែរធ្វើកិច្ចសហការនានាជាមួយវៀតណាម ឱ្យកាន់តែឆាប់ មុនពេលដែលលោក ហ៊ុន សែន លែងមានជីវិតរស់នៅ ដើម្បីឱ្យពួកគេអាចកាត់យកដីខ្មែរទាំង ៤ខេត្តនេះ និងប្រែក្លាយតំបន់នេះទៅជាសហព័ន្ធឥណ្ឌូចិនឱ្យបានកាន់តែឆាប់។
លោក អ៊ុំ សំអាន លើកឡើងថា ខេត្តខ្មែរទាំង ៤ ដែលបានដាក់ក្នុងតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍ ត្រូវបានក្រុមហ៊ុនវៀតណាម កាន់កាប់ស្ទើរតែអស់ទៅហើយតាមរយៈនៃការប្រែក្លាយឱ្យទៅជាចម្ការកៅស៊ូ។
លោកថា ចម្ការទាំងនេះ អាជ្ញាធរខ្មែរមិនអាចចូលបានទេ ដែលមានន័យថា ផ្នែកខ្លះនៃខេត្តខ្មែរក្នុងតំបន់នេះបានក្លាយជាតំបន់អបគមន៍របស់វៀតណាម រួចទៅហើយ។
អង្គការសម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿន និងសិទ្ធិមនុស្ស (លីកាដូ) បានបញ្ចេញរបាយការណ៍របស់ខ្លួនកាលពីអំឡុងខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២៣ ថា រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានសម្បទានដីក្នុងខេត្តទាំង ៤ ក្នុងតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍នេះចំនួន ២៤ម៉ឺនហិកតា ទៅឱ្យក្រុមហ៊ុនវៀតណាម ហើយទំហំដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចទាំងនេះគេនៅមិនទាន់គិតដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចរបស់ក្រុមហ៊ុនចិន និងក្រុមហ៊ុនម៉ាឡេស៊ី នៅឡើយទេ។
ជុំវិញបញ្ហានេះ គេរកឃើញថា ក្នុងទំហំដី ១ហិកតា ក្រុមហ៊ុនវៀតណាម បានដាក់កម្មករវៀតណាម ឱ្យធ្វើការយ៉ាងតិច ៣នាក់ ដូច្នេះបើគិតសរុបទាំង ២៤ម៉ឺនហិកតា គឺមានកម្មករវៀតណាម រហូតដល់ជាង ៧៣ម៉ឺននាក់ឯណោះ ដែលកំពុងរស់នៅ និងធ្វើការក្នុងតំបន់ត្រីកោណនេះ។
ប៉ុន្តែបើគិតសរុបទូទាំងប្រទេសវិញ កម្មករវៀតណាម មានចំនួនដល់ទៅជាង ១លាន ៨ម៉ឺននាក់ឯណោះ កំពុងរស់នៅ និងធ្វើការក្នុងក្រុមហ៊ុនវៀតណាម ដែលបានទទួលដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចពីរដ្ឋាភិបាលដែលមានទំហំជាង ៣៦ម៉ឺនហិកតា លើដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចទាំង ៥៥កន្លែង ខណៈក្រុមហ៊ុនចិន និងក្រុមហ៊ុនម៉ាឡេស៊ី មិនបានរាប់បញ្ចូលក្នុងតួលេខនេះទេ។
កម្ពុជា វៀតណាម និងឡាវ បានព្រមព្រៀងគ្នាបង្កើតតំបន់អភិវឌ្ឍន៍ត្រីកោណ (CLV) កាលពីឆ្នាំ១៩៩៩ ដោយការដាក់ខេត្តបញ្ចូលគ្នាសរុបចំនួន៧ ជំហានដំបូង ក្នុងនោះ កម្ពុជាបានដាក់ខេត្ត២ គឺខេត្តស្ទឹងត្រែង និងខេត្តរតនគិរី បន្ទាប់មកនៅឆ្នាំ២០០៤ បន្តដាក់ខេត្ត១ ទៀត គឺខេត្តមណ្ឌលគិរី ហើយចុងក្រោយ បានបន្ថែមខេត្តក្រចេះ មួយទៀត។
បច្ចុប្បន្ន តំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្ឍន៍មានខេត្តចំនួន១៣ ក្នុងនោះ ខេត្ត៤ របស់កម្ពុជា មានពលរដ្ឋសរុបជាង ៥០ម៉ឺននាក់។ ចំណែកខេត្ត៤ របស់ឡាវ មានប្រជាជនសរុបជាង ៧០ម៉ឺននាក់ ដោយឡែកខេត្ត៥ របស់វៀតណាម មានប្រជាជនរហូតដល់ទៅជាង ៧លាននាក់ឯណោះ៕