មន្ត្រីមូលដ្ឋានបាននិយាយកាលពីម្សិលមិញថា រយៈពេលជាងប្រាំពីរខែ បន្ទាប់ពីកងកម្លាំងសន្តិ សុខរបស់រដ្ឋាភិបាលបានបណ្តេញប្រជាជនរាប់រយនាក់ចេញដោយហិង្សា ដែលរស់នៅក្នុងភូមិប្រមា ខេត្តក្រចេះ ដើម្បីបង្ក្រាបចលនាអបគមន៍ ហើយមកដល់ពេលនេះទាហាននៅតែដើរល្បាត ដើម្បីទប់ស្កាត់ប្រជាជនជាង៧០គ្រួសារ មិនឲ្យត្រឡប់ទៅអតីតលំនៅដ្ឋានរបស់ខ្លួនវិញ ។
លោក ឃិន ដូង ស្មៀនឃុំកំពង់ដំរី បានមានប្រសាសន៍ថា ប្រជាពលរដ្ឋចំនួន៧៤គ្រួសារ ដែលចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៨បានមករស់នៅ និងធ្វើស្រែចម្ការនៅលើដីទំហំជាង៨០ហិកតាក្នុងភុមិប្រមា កាលពីសប្តាហ៍មុនបានព្យាយាមវិលត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ដើម្បីប្រមូលផលដំឡូងមី ដែលពួកគេបានដាំ មុនពេលត្រូវបណ្តេញចេញកាលពីក្នុងខែឧសភា។
លោក ឃិន ដូង បានមានប្រសាសន៍ថា ទោះជាយ៉ាងណា គ្រួសារទាំងនេះត្រូវបានទាហានមួយក្រុមមានគ្នាជាង២០នាក់ ទប់ស្កាត់មិនឲ្យវិលត្រឡប់ទៅកាន់លំនៅដ្ឋានរបស់ខ្លួនឡើយ។
លោក ឃិន ដូង បានបន្តថា “ប្រជាជនទាំងនោះពិតជាម្ចាស់ដំឡូងមីមែន ប៉ុន្តែទាហានទាំងនោះបានហាមពួកគេមិនឲ្យចូលក្នុងដីរបស់ខ្លួនឡើយ ពីព្រោះថ្នាក់លើបារម្ភខ្លាចមានបញ្ហាកើតឡើងនៅលើដីនេះ”។
លោក ម៉ែន គន្ធា នាយប៉ុស្តិ៍នគរបាលឃុំកំពង់ដំរី បានមានប្រសាសន៍ថា កាលពីថ្ងៃច័ន្ទ តំណាង ១៨របស់គ្រួសារពលរដ្ឋទាំងនោះបានទៅទាក់ទងប៉ុស្តិ៍នគរបាលឃុំដើម្បីសុំឲ្យអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានធ្វើអន្តរាគមន៍ជួយពួកគេ។
លោក គន្ធា បានមានប្រសាសន៍ថា “យើងបានធ្វើរបាយការណ៍ផ្ញើជូនអាជ្ញាធរខេត្ត ដោយស្នើសុំឲ្យជួយស្វែងរកដំណោះស្រាយដើម្បីអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកភូមិបានត្រឡប់ទៅកាន់ដីរបស់ខ្លួនវិញ ដើម្បីប្រមូលផលដំណាំ”។
លោក ឃិន ដូង បានមានប្រសាសន៍ថា កងយោធពលខេមរភូមិន្ទមកពីប្រតិបត្តិការសឹកខេត្ត និងប្រតិបត្តិការសឹកស្រុកសរុបទាំងអស់៩០នាក់ បានដើរល្បាតបីកន្លែងក្នុងភូមិនោះជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
លោកបន្ថែមថា មន្ត្រីថ្នាក់លើបានដាក់ពង្រាយទាហានទាំងនោះ ដើម្បីការពារដីពីព្រោះពួកគេសង្ស័យថា ក្រុមអ្នកបំបែកខ្លួននៅតែមាននៅក្នុងតំបន់នោះ”។
ប៉ុន្តែលោក ជួង សៀងហាក់ ស្នងការនគរបាលខេត្តក្រចេះមានប្រសាសន៍ថា ការដាក់ពង្រាយទាហាននៅក្នុងភូមិប្រមានោះ គឺដើម្បីរក្សាសុវត្ថិភាពឲ្យអ្នកភូមិ។
លោក សៀងហាក់ បានមានប្រសាសន៍បន្តថា “ យើងបានដាក់កម្លាំងនគរបាល និងទាហានឲ្យឈរជើងនៅទីនោះ[នៅពេលប្រតិបត្តិការបណ្តេញអ្នកភូមិ កាលពីខែឧសភា] ដើម្បីការពារសន្តិសុខជូនអ្នកភូមិ ពីព្រោះតំបន់នោះជាតំបន់ដាច់ស្រយាល។ យើងមានការបារម្ភខ្លាចមានការប្លន់ ដែលតែងតែកើតមាននៅទីនោះ”។
ប៉ុន្តែ អ្នកភូមិបាននិយាយថា កងកម្លាំងទាំងអស់នោះមិនបានការពារអ្វីដល់ពួកគាត់ទេ ប៉ុន្តែកំពុងធ្វើឲ្យពួកគាត់កាន់តែភ័យខ្លាចថែមទៀត ហើយខំដើរគេចពីចំណុចទាហានឃ្លាំមើលទាំងបីកន្លែង។
អ្នកភូមិម្នាក់ដែលសុំមិនឲ្យបញ្ចេញឈ្មោះព្រោះខ្លាចគេធ្វើបាបបាននិយាយថា “ខ្ញុំមានការព្រួយបារម្ភខ្លាំងណាស់ខ្លាចគេចាប់ខ្លួនខ្ញុំ ហើយយកខ្ញុំទៅដាក់ពន្ធនាគារ ដូច្នេះហើយខ្ញុំមិនដែលធ្វើដំណើរទៅជិតដីនោះទេ”។
អ្នកភូមិប្រមាបាននិយាយថា អាជ្ញាធរបានសង្ស័យមកលើពួកគាត់ ហើយតាមឃ្លាំមើលពួកគាត់ នៅពេលពួកគាត់ចាកចេញពីភូមិ។
កាលពីថ្ងៃទី១៦ ខែឧសភា កងកម្លាំងសន្តិសុខរបស់រដ្ឋាភិបាលបានបើកប្រតិបត្តិការដ៏ធំមួយដើម្បីបណ្តេញអ្នកភូមិប្រមា ដែលសង្ស័យថា បង្កការបះបោរនៅក្នុងតំបន់នោះដោយបណ្តាលឲ្យក្មេងស្រីអាយុ១៤ឆ្នាំម្នាក់ ឈ្មោះ ហេង ចន្ថា ត្រូវគ្រាប់កាំភ្លើងស្លាប់ក្នុងប្រតិបត្តិការនោះ។
ការបង្ក្រាបនោះ កើតឡើងបន្ទាប់ពីអ្នកភូមិបានតវ៉ាអស់រយៈពេលជាច្រើនខែដើម្បីប្រឆាំងនឹងក្រុមហ៊ុនចម្ការកៅស៊ូកាសូទីម ដែលពួកគាត់ចោទថា បានទន្ទ្រានយកដីស្រែចម្ការរបស់ពួកគាត់។
ក្រុមអង្គការសិទ្ធិមនុស្សនានា លើកឡើងពីការអះអាងរបស់រដ្ឋាភិបាលដែលថា អ្នកភូមិជាក្រុមបង្កើតចលនាបះបោរនោះ គឺគ្រាន់តែជាលេស ដើម្បីបណ្តេញពួកគាត់ចេញពីភូមិដើម្បីយកដីឲ្យក្រុមហ៊ុន កាសូទីមប៉ុណ្ណោះ។
លោក នីកូឡាស អាហ្គោស្ទីនី(Nicolas Agostini) ជំនួយការបច្ចេកទេសផ្នែកបញ្ហាដីធ្លី និងធនធានធម្មជាតិប្រចាំអង្គការសិទ្ធិមនុស្សអាដហុកបានមានប្រសាសន៍ថា“ មិនមានការបញ្ជាក់អំពីការប្រើប្រាស់កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធជាច្រើននៅតំបន់នោះទេ។ យើងត្រូវការព័ត៌មានថែមទៀត ហើយអ្នកភូមិក៏ត្រូវការព័ត៌មានថែមទៀតផងដែរ ដើម្បីបញ្ជាក់ពីមូលហេតុ នៃការដាក់ពង្រាយកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធជាច្រើននៅក្នុងតំបន់នោះ”។
លោកបានបន្ថែមថា “ អ្វីដែលអាជ្ញាធរគួរធ្វើក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ គឺប្រកាសឲ្យប្រជាពលរដ្ឋបានដឹងអំពីដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចរបស់ក្រុមហ៊ុនកាសូទីម”។ យោងតាមអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ បានឲ្យដឹងថា ក្រុមហ៊ុនកាសូទីម មានដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចទំហំ១៥.០០០ហិកតា ដែលស្ថិតនៅចម្ងាយ១០គីឡូម៉ែត្រ ពីភូមិប្រមា។
ក្រុមហ៊ុននេះក៏មានតំបន់ព្រៃសម្បទានទំហំ១០០.០០០ហិកតា ដែលជាន់គ្នាជាមួយដី ដែលអ្នកភូមិអះអាងថា ជាកម្មសិទ្ធិរបស់ខ្លួនប៉ុន្តែ ព្រៃសម្បទាននេះត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលលុបចោលនៅក្នុងឆ្នាំ២០០១ ម៉្លេះ៕ ប៊ុននី និង ឃិន ណៃ