26 C
Phnom Penh

ចុង​បញ្ចប់​នៃ​ផ្លូវ

ដោយ ឌឹ ខេមបូឌា ដេលី

បទវិភាគ

គម្រោង​ស្ថាបនា​ផ្លូវ​ដ៏​មហិច្ឆតា​ត្រូវ​អាក់ខាន​ដោយ​សារ​តែ​អត្តឃាត

ស្រុក​ឧត្តុង្គ, ខេត្ត​កំពង់ស្ពឺ-បណ្តាំ​ចុង​ក្រោយ ជា​អក្សរ​ខ្មែរ​តែ​ប្រាំ​បន្ទាត់​សរសេរ​ច្រងាច់​ច្រងូវ​ជា​ទឹក​ថ្នាំ​ពណ៌​មាស​លើ​សន្លឹក​សៀវភៅ​កត់ត្រា។

ការ​សរសេរ​នោះ​មាន​ន័យ​ថា “បណ្តាំ​ចុង​ក្រោយ ១ ឡាន​លក់​ឲ្យ​ថ្លៃ​បេតុង។ ២ យក​លុយ​ពី​ លី អូន ​[ផ្សារ]​ព្រៃ​ផ្តៅ​១.០០០​ដុល្លារ ឲ្យ​លោក​គ្រូ​ចំរើន​ថ្លៃ​ថ្ម”។

បណ្តាំ​នេះ​បាន​បញ្ចប់​ដោយ​ពាក្យ “លា​ហើយ​ៗៗៗៗ”។

កាលពី ​ថ្ងៃ​ទី​២៩​ខែ​មិថុនា ប៉ូលិស​បាន​រក​ឃើញ​សារ​នេះ​នៅ​ជិត​ដប​ថ្នាំ​សម្លាប់​សត្វ​ល្អិត​ទទេ​មួយ​ ក្នុង​បន្ទប់​ព្រះតេជគុណ ពូន វ៉ាន់អាត ចៅ​អធិការ​វត្ត​ដែល​ពុទ្ធ​បរិស័ទ​ចូលចិត្ត នៅ​វត្ត​ស្រះ​ឃ្លាំង ក្នុង​ឃុំ​ពាំង​ល្វា។

បន្ទាប់ ​ពី​ឮ​សូរ​សំឡេង​ដូច​ចង្រិត​ចេញពី​បន្ទប់​របស់​ព្រះអង្គ​ក្នុង​វត្ត​នៅ​ម៉ោង ​ប្រហែល​៤​នា​រសៀល​នោះ ដូនជី​ម្នាក់​បាន​ឃើញ​ព្រះ​តេជគុណ ពូន វ៉ាន់អាត ប្រកាច់​នៅ​មុខ​គ្រែ​ព្រះ​ធម៌​របស់​ព្រះ​តេជគុណ ជា​កន្លែង​ដែល​ព្រះសង្ឃ​អង្គ​នេះ​បាន​ភាវនា​ធម៌​រយៈ​ពេល​ជាច្រើន​ម៉ោង។

ផ្លូវលេខ​១៤០ ក្នុង​ស្រុកសំរោងទង​ ខេត្ត​កំពង់ស្ពឺ។ រូបថតៈ Chris Mueller/The Cambodia Daily
ផ្លូវលេខ​១៤០ ក្នុង​ស្រុកសំរោងទង​ ខេត្ត​កំពង់ស្ពឺ។ រូបថតៈ Chris Mueller/The Cambodia Daily

ព្រះសង្ឃ ​និង​ឧបាសក​នៅ​វត្ត​នេះ​បាន​ប្រញាប់​ប្រញាល់​បញ្ជូន​ព្រះ​តេជគុណ​ព្រះជន្ម​ ៣៦​វស្សា​អង្គ​នេះ​ទៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​កាល់ម៉ែត​ក្នុង​ក្រុង​ភ្នំពេញ ដែល​នៅ​ទី​នោះ​ក្រុម​វេជ្ជបណ្ឌិត​បាន​ប្រកាស​ថា​ព្រះអង្គ​សុគត​ហើយ។ ពីរ​ថ្ងៃ​ក្រោយ​មក ប៉ូលិស​បាន​កំណត់​ថា ការ​សុគត​របស់​ព្រះ​តេជគុណ គឺ​ជា​អត្តឃាត​កម្ម។ ការ​ពិនិត្យ​សព​មិន​បាន​ធ្វើ​ទេ។

ការសុគត​របស់​ព្រះ​តេជគុណ ពូន វ៉ាន់អាត បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​សហគមន៍​កសិករ​ជនបទ​នេះ​រន្ធត់​ចិត្ត​ជា​ពន់​ពេក និង​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ភូមិ​ជាច្រើន​នៅ​ទី​នេះ​អស់​ជំនឿ មិន​អាច​ទទួល​យក​បាន​ដែល​ថា​ព្រះសង្ឃ ដែល​ពួកគេ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​យ៉ាង​ជ្រាល​ជ្រៅ​ជាង​មួយ​ទស​វត្សរ៍​មកនេះ អាច​សម្លាប់​ខ្លួន​ឯង​ទៅ​កើត​នោះ​ទេ។

ពួកគេ ​យល់​ថា ពិបាក​នឹង​ជឿ​នូវ​អ្វី​ដែល​ទំនង​ជា​ជំរុញ​ឲ្យ​ព្រះ​តេជគុណ​ធ្វើ​អំពើ​ ផ្តេសផ្តាស គឺ​គម្រោង​សាងសង់​ផ្លូវ​ដែល​ប្រើ​រយៈ​ពេល​ពីរ​ឆ្នាំ​ចុងក្រោយ​នៃ​ព្រះជន្ម​ របស់​ព្រះ​តេជគុណ​នោះ​ទេ។

បន្ទាប់ពី ​មក​គង់​នៅ​វត្ត​ស្រះ​ឃ្លាំង​នៅ​ឆ្នាំ​២០០៥ ព្រះតេជគុណ ពូន វ៉ាន់អាត បាន​ល្បី​ឈ្មោះ​បោះ​សំឡេង​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស។ ដោយ​ល្បី​ព្រោះ​ចេះ​ស្រោច​ទឹក​លើក​រាសី​បណ្តេញ​គ្រោះ​កាច​ចង្រៃ ព្រះ​តេជគុណ​បាន​ក្លាយ​ជា​មនុស្ស​ល្បីល្បាញ​ក្នុង​មូលដ្ឋាន ដោយ​ទាក់ទាញ​បាន​អ្នក​គាំទ្រ​ពី​ទី​ផ្សេងទៀត។

ក្នុង ​បទ​សម្ភាស​នៅ​សប្តាហ៍​នេះ អ្នក​ស្រុក​ចំណុះ​ជើង​វត្ត​និង​ព្រះសង្ឃ​នៅ​វត្ត​នោះ​បាន​រៀបរាប់​ថា ព្រះ​តេជគុណ ពូន វ៉ាន់អាត ជា​បុគ្គល​ម្នាក់​ដែល​បាន​បូជា​ខ្លួន​ចំពោះ​សហគមន៍ ជា​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​បាន​និយាយ​ថា អាច​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​យ៉ាង​ច្បាស់​តាម​រយៈ​គម្រោង​សាងសង់​ផ្លូវ​អស់​ប្រាក់​ រាប់​លាន​ដុល្លារ ដែល​ព្រះ​តេជគុណ​បាន​ចាប់​ផ្តើម​ពីរ​ឆ្នាំ​មុន​នឹង​ព្រះ​តេជគុណ​សុគត។

ផ្លូវ​លេខ​១៤០​ប្រវែង​១៦​គីឡូម៉ែត្រ​នេះ ​បែក​ចេញ​ពី​ផ្លូវ​ជាតិ​លេខ​៤ ឆ្លង​កាត់​ស្រុក​ចំនួន​ពីរ​និង​ឃុំ​ចំនួន​បី។ ផ្លូវ​នេះ​ចាប់​ផ្តើម​ដំបូង​ក្រាល​បេតុង ធ្វើ​ឲ្យ​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​មាន​ភាព​ងាយ​ស្រួល។ ប៉ុន្តែ​បន្ទាប់ពី​បាន​ចម្ងាយ​ប្រហែល​មួយ​គីឡូ​ម៉ែត្រ​ទៅ ជា​ផ្លូវ​ដី​ហុយ​មាន​ជង្ហុក​ក្រហេង​ក្រហូង​ជាប់​រហូត។

ចម្ងាយ ​១៥​គីឡូម៉ែត្រ​បន្ទាប់​ទៀត ផ្លូវ​នេះ​បត់​បែន​កាត់​តាម​ដី​ចម្ការ​អម​ដោយ​វាល​ស្រែ​ស្ងួត​ហួត​ហែង​និង​ ជួន​កាល​មាន​ផ្ទះ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ត្រង់​នេះ​មួយ​កណ្តុប​ត្រង់​នោះ​មួយ​កណ្តុប​ ផង​ដែរ។ ជង្ហុក​ជ្រៅៗ​មាន​ដាក់​សញ្ញា​សម្គាល់​រកេត​រកូត​ដោយ​ធុង​សាំង​កញ្ចាស់​ច្រែះ ​ចាប់។

យោង ​តាម​លោក សំ បឿន អាយុ​៦២​ឆ្នាំ ប្រធាន​ភូមិ​ត្រពាំង​អណ្តូង ដែល​ជា​ទីតាំង​វត្ត​ស្រះ​ឃ្លាំង បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ព្រះ​តេជគុណ ពូន វ៉ាន់អាត ដំបូង​ឡើយ​មាន​គំនិត​សាងសង់​ផ្លូវ​នេះ​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១៣ នៅ​ពេល​ត្រឡប់​មក​វត្ត​នេះ​បន្ទាប់ពី​បាន​ទទួល​ការ​ព្យាបាល​ជំងឺ​បូស​ថ្លើម។

ព្រះតេជគុណ ពូន វ៉ាន់អាត​
ព្រះតេជគុណ ពូន វ៉ាន់អាត​

លោក បឿន បាន​និយាយ​ថា “នៅ​ពេល​ខ្ញុំ​ជូន​ដំណើរ​ព្រះ​តេជគុណ​ទៅ​វត្ត​វិញ ព្រះ​តេជគុណ​ឈឺ​ចុក​ចាប់​នៅ​ពេល​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​ផ្លូវ​នេះ និង​បាន​មាន​សង្ឃដីកា​ថា ‘តើ​អ្នក​ជំងឺ ឬ​ស្ត្រី​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​មាន​អារម្មណ៍​យ៉ាង​ណា នៅ​ពេល​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​ផ្លូវ​នេះ’។ គិត​ឃើញ​ដូច្នេះ​ហើយ ព្រះ​តេជគុណ​បាន​សម្រេច​ព្រះ​ទ័យ​សាង​សង់​ផ្លូវ​ថ្មី​មួយ​ខ្សែ”។

លោក បឿន បាន​និយាយ​ថា ព្រះ​តេជគុណ ពូន វ៉ាន់អាត មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន​កើត​ក្តី​អំពល់​ព្រះ​ទ័យ​យ៉ាង​ខ្លាំង​នឹង​គម្រោង​ធ្វើ​ ផ្លូវ​នេះ ហើយ​បាន​និមន្ត​បិណ្ឌបាត​បច្ច័យ​ដើម្បី​ជួយ​ផ្តល់​ប្រាក់​លើ​គម្រោង​នេះ។ ហើយ​នៅ​ពេល​ព្រះ​តេជគុណ​មិន​បាន​រក​បច្ច័យ ព្រះ​តេជគុណ​បាន​ធ្វើការ​រួម​កម្លាំង​គ្នា​ជាមួយ​អ្នក​ស្រុក និង​ព្រះសង្ឃ​ដទៃ​ទៀត​ចូក​ដី ឬ ចាក់​បេតុង។

លោក បឿន បាន​និយាយ​ថា លោក​គិត​ថា ការ​គិត​ខ្វល់​ខ្វាយ​របស់​ព្រះ​តេជគុណ ពូន វ៉ាន់ អាត ដល់​ការ​ធ្វើ​ផ្លូវ ជា​អ្វី​ដែល​នៅ​ទី​បញ្ចប់​បាន​ជំរុញ​ព្រះសង្ឃ​អង្គ​នេះ​ឲ្យ​ធ្វើ​អត្តឃាត។

លោក បឿន បាន​ឲ្យ​ដ​ឹង​ថា “ព្រះ ​សង្ឃ​អង្គ​នេះ​ព្រួយ​បារម្ភ​ខ្លាច​ក្រែង​មិន​អាច​ធ្វើ​ផ្លូវ​នេះ​ហើយ។ ព្រះ​សង្ឃ​អង្គ​នេះ​ជា​បុគ្គល​មាន​មហិច្ឆតា។ នៅ​ពេល​ព្រះ​តេជគុណ​បាន​ចាប់​ផ្តើម​អ្វី​មួយ ព្រះ​តេជគុណ​ចង់​បញ្ចប់​វា​តែ​ម្តង”។

អ៊ំ ផេង ព្រះជន្ម​៣១​វស្សា ជា​ព្រះ​សង្ឃ​ដែល​ធ្វើការ​លើ​គម្រោង​ផ្លូវ​នេះ បាន​មាន​សង្ឃ​ដីកា​ថា មុន​ពេល​សុគត ព្រះ​តេជគុណ ពូន វ៉ាន់អាត ប្រឹងប្រែង​ប្រមូល​បច្ច័យ​បាន​ប្រហែល​មួយ​លាន​ដុល្លារ​សម្រាប់​គម្រោង​នេះ។ ប៉ុន្តែ ត្រូវ​ការ​ប្រាក់​ច្រើន​ជាង​នេះ​ទៀត។

ព្រះ​សង្ឃ អ៊ំ ផេង បាន​មាន​សង្ឃដីកា​ថា “ព្រះ​តេជគុណ​ត្រូវការ​ប្រាក់​ចន្លោះ​ប្រាំ​លាន​ទៅ​ប្រាំ​មួយ​លាន​ដុល្លារ​ដើម្បី​បង្ហើយ​ផ្លូវ​នេះ”។

យោង ​តាម​ព្រះ​សង្ឃ​ជា​ច្រើន​អង្គ​នៅ​វត្ត​ស្រះ​ឃ្លាំង​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ព្រះ​តេជគុណ ពូន វ៉ាន់អាត ដាក់​ប្រាក់​ទាំង​អស់​ដែល​ព្រះ​តេជគុណ​រៃ​អង្គាស​ចូល​គម្រោង​នេះ។ ព្រះ​សង្ឃ​ទាំង​នោះ​បាន​មាន​សង្ឃ​ដីកា​ថា វត្ថុ​មាន​តម្លៃ​ជា​ប្រាក់​តែ​មួយ​គត់​ដែល​ព្រះ​សង្ឃ​អង្គ​នេះ​បាន​បន្សល់​ ទុក គឺ​រថយន្ត​ពណ៌​ស ដែល​ព្រះ​តេជគុណ​បាន​រៀបរាប់​ក្នុង​លិខិត​អត្តឃាត​របស់​ព្រះ​តេជគុណ។

ព្រះ ​សង្ឃ ប៉ែន ភិរុណ ព្រះជន្ម​៣៧​ព្រះ​វស្សា ជា​សង្ឃ​មួយ​អង្គ​ទៀត​ដែល​ជា​មិត្ត​ជិត​ស្និទ្ធ​នឹង​ព្រះ​តេជគុណ ពូន វ៉ាន់អាត បាន​មាន​សង្ឃដីកា​ថា “នៅ​ពេល​ព្រះ​តេជគុណ​សុគត ព្រះ​តេជគុណ​គ្មាន​បន្សល់​ទុក​អ្វី​ទេ សូម្បី​តែ​មួយ​រៀល​ក៏​គ្មាន​ដែរ”។

ដូច ​ព្រះ​សង្ឃ​និង​ឧបាសក​ឧបាសិកា​ភាគ​ច្រើន​ទៀត​ដែល​សម្ភាស​កាលពី​ថ្ងៃ​ច័ន្ទ​ ដែរ ព្រះសង្ឃ ប៉ែន ភិរម្យ បាន​មាន​សង្ឃដីកា​ថា ព្រះ​អង្គ​មិន​ជឿ​ថា មិត្ត​របស់​ព្រះ​អង្គ​បាន​ធ្វើ​អត្តឃាត​ទេ។

ព្រះ​អង្គ​បាន​មាន​សង្ឃ​ដីកា​ថា “អ្នក ​ខ្លះ​បាន​និយាយ​ថា គាត់​មិន​មាន​លទ្ធភាព​សាង​សង់​ផ្លូវ​ទេ ហើយ​បំណុល​ពី​ធ្វើ​ផ្លូវ​នោះ បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​ព្រះ​សង្ឃ​អង្គ​នេះ​សម្លាប់​ខ្លួន។ វា​មិន​ពិត​ទេ”។

បណ្តាំ​ព្រះតេជគុណ ពូន វ៉ាន់អាត។ រូបថតៈ សម ស័ក្តិ
បណ្តាំ​ព្រះតេជគុណ ពូន វ៉ាន់អាត។ រូបថតៈ សម ស័ក្តិ

ព្រះ​សង្ឃ ប៉ែន ភិរម្យ បាន​សន្និដ្ឋាន​ថា ព្រះ​តេជគុណ ពូន វ៉ាន់អាត ប្រហែល​បាន​លេប​ថ្នាំ​ថ្លើម​ច្រើន​ពេក និង​លើស​កម្រិត។

នៅ ​ពេល​សួរ​អំពី​លិខិត​អត្តឃាត​នោះ ព្រះ​ចៅ​អធិការ​ស្តីទី យិន ផាប ព្រះជន្ម​៧៦​វស្សា ដែល​បាន​មាន​សង្ឃ​ដីកា​ថា ព្រះ​អង្គ​បាន​ស្គាល់ ពូន វ៉ាន់អាត ប្រហែល​១០​ឆ្នាំ​ហើយ​នោះ បាន​ឆ្លើយ​ផ្សេង​ទៅ​វិញ។

ព្រះ​តេជគុណ យិន ផាប បាន​មាន​សង្ឃដីកា​ថា “អាត្មា​មិន​ជឿ​ថា​ គាត់​ធ្វើ​អត្តឃាត​ដោយ​សារ​តែ​គម្រោង​ផ្លូវ​នេះ​ទេ​។ គាត់​មិនដែល​ត្អួញត្អែរ​អំពី​គម្រោង​នេះ​ទេ​ពីមុន​មក​”។

មួយថ្ងៃ​មុន​សុគត​ ព្រះ​តេជគុណ ពូន វ៉ាន់​អាត ក៏បាន​ទុក​សារ​មួយ​លើ​ទំព័រ​ហ្វេសប៊ុក​របស់​ព្រះ​តេជគុណ​ដែរ។

ព្រះ​តេជគុណ​បាន​សរសេរ​ថា “គ្រប់ ​ផ្លូវ​សាងសង់​ដោយ​ប្រាក់​ពី​រដ្ឋាភិបាល​ ឬ​ដោយ​ប្រាក់​កខ្វក់​។ ប៉ុន្តែ អាត្មា​វិញ​ អាត្មា​ជា​មនុស្ស​ឆ្កួត​ដែល​ប្រើ​ប្រាក់​ដែល​រៃអង្គាស​បាន​ពី​ធម៌​ទេសនា​និង ​បិណ្ឌបាត ដើម្បី​សាងសង់​ផ្លូវ​ប្រវែង​១៦គីឡូម៉ែត្រ​ ហើយ​អ្នក​ខ្លះ​ថែម​ទាំង​វាយ​ប្រហារ​អាត្មា ដោយ​ហៅ​អាត្មា​ថា មនុស្ស​បោកប្រាស់”។

នៅ ​សប្តាហ៍​នេះ នគរបាល​បាន​លើកឡើង​ទាំង​លិខិត​អត្តឃាត​ ទាំង​ការ​បង្ហោះ​លើ​ហ្វេសប៊ុក​ ថា​ជា​ភ័ស្តុតាង​បញ្ជាក់​ថា ព្រះ​តេជគុណ​ ពូន វ៉ាន់អាត បាន​សម្លាប់​ខ្លួន​ដោយសារ​គម្រោង​ធ្វើ​ផ្លូវ​និង​បំណុល​កាន់​តែ​ច្រើន​ ដោយសារ​តែ​គម្រោង​នេះ​។

លោក សម ស័ក្តិ ប្រធាន​ការិយាល័យ​ព្រហ្មទណ្ឌ​កម្រិត​ធ្ងន់​ខេត្ត​ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “មូលហេតុ ​ទី១ដែល​បាន​លើក​ឡើង​ក្នុង​បណ្តាំ​របស់​ព្រះ​តេជគុណ​ គឺ​លក់​ឡាន​សង​បំណុល​។ ហើយ​ទី២ ព្រះ​តេជគុណ​បាន​ធ្វើ​ផ្លូវ​នេះ​ដោយ​ព្រះអង្គ​ឯង​ ដោយ​គ្មាន​ការ​ចូលរួម​ឧបត្ថម្ភ​ពី​នរណា​ម្នាក់”។

លោក ហុង ចាន់​សុខា​ ប្រធាន​មន្ទីរ​មុខ​ងារ​សាធារណការ​និង​ដឹក​ជញ្ជូន​ខេត្ត​កំពង់ស្ពឺ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា រដ្ឋាភិបាល​ថ្នាក់​ខេត្ត​មិន​បាន​ជួយ​ផ្តល់​ថវិកា​ដល់​គម្រោង​នេះ​ទេ ពីព្រោះ​គ្មាន​ប្រាក់​លៃលក​ឲ្យ។

លោក ចាន់សុខា​ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “យើង​ត្រូវ​គិត​អំពី​អាទិភាព​នានា​ ហើយ​មិន​អាច​ផ្តោត​តែ​លើ​មួយ​កន្លែង​បាន​ទេ”។

លោក ​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ព្រះ​តេជគុណ​ ពូន វ៉ាន់​អាត​ បាន​និមន្ត​មក​មន្ទីរ​របស់​លោក​ម្តង ដើម្បី​សុំ​យោបល់​អំពី​បច្ចេកទេស​ផ្លូវថ្នល់​ ប៉ុន្តែ មិន​ដែល​បាន​សុំ​ជំនួយ​ហិរញ្ញវត្ថុ​ទេ​។

ពុទ្ធបរិស័ទ​ចូលរួម​បុណ្យ​សព​ព្រះតេជគុណ​ ពូន វ៉ាន់អាត​ នៅឯ​វត្តស្រះឃ្លាំង​ ក្នុង​ស្រុក​ឧត្តុង្គ​ ខេត្ត​កំពង់ស្ពឺ។ រូបថតៈ គង់ វណ្ណៈ
ពុទ្ធបរិស័ទ​ចូលរួម​បុណ្យ​សព​ព្រះតេជគុណ​ ពូន វ៉ាន់អាត​ នៅឯ​វត្តស្រះឃ្លាំង​ ក្នុង​ស្រុក​ឧត្តុង្គ​ ខេត្ត​កំពង់ស្ពឺ។ រូបថតៈ គង់ វណ្ណៈ

លោក ចាន់សុខា បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា លោក​បាន​ព្យាយាម​ជាច្រើន​លើក​ច្រើន​សា​បញ្ចុះ​បញ្ចូល​ឲ្យ​ព្រះសង្ឃ​អង្គ​នេះ​ជឿ​ថា គម្រោង​ផ្លូវ​ថ្នល់​ជា​មហិច្ឆតា​ធំ​ពេក​មិន​អាច​ធ្វើ​ម្នាក់​ឯង​បាន​ទេ។

លោក ​ក៏បាន​និយាយ​ដែរ​ថា ថ្វីបើ​លោក​សរសើរ​ព្រះ​តេជគុណ​ ពូន វ៉ាន់​អាត​ ក៏ដោយ​ ក៏​មន្ទីរ​របស់​លោក​មិន​មាន​បំណង​ធ្វើ​បង្ហើយ​ផ្លូវ​នេះ​ទេ​។

ទោះជា ​យ៉ាង​នេះ​ក្តី លោក​ បឿន ដែល​ជា​ប្រធាន​ភូមិ បាន​និយាយ​ថា​ លោក​សង្ឃឹម​ថា នឹង​រៃ​អង្គាស​ប្រាក់​ឲ្យ​បាន​គ្រប់​គ្រាន់​ដើម្បី​បង្ហើយ​ការ​ក្រាល​បេតុង​ ប្រវែង​៥០០​ម៉ែត្រ​ដែល​នៅ​សល់​មិន​ទាន់​បញ្ចប់​ទាំង​ស្រុង​ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​តេជគុណ​ ពូន វ៉ាន់​អាត ​សុគត។

លោក​ប្រធាន​ភូមិ​រូប​នេះ​បាន​និយាយ​ថា “ផ្លូវ​សល់​ពី​នោះ​ ខ្ញុំ​នឹង​មិន​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ទេ​”។

អ្នកស្រី ​ ម៉ក់ ភាព អាយុ​៤៩ឆ្នាំ​ ដែល​បើក​ហាង​អាហារ​តូច​មួយ​នៅ​ចម្ងាយ​ប្រហែល​៥គីឡូម៉ែត្រ​ពី​កន្លែង​ផ្លូវ​ បត់​ពី​ផ្លូវ​បេតុង​ទៅ​ផ្លូវ​ដី​ បាន​និយាយ​ថា សមាជិក​នៃ​សហគមន៍​មូលដ្ឋាន​នេះ​ បាន​ស្នើ​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​ជាច្រើន​លើក​ឲ្យ​ជួយ​បង្ហើយ​ផ្លូវ​នេះ​ ប៉ុន្តែ មិន​បាន​ប្រយោជន៍​សោះ។

អ្នក​ស្រី​ ភាព ​បាន​និយាយ​ថា មាន​តែ​ព្រះ​តេជ គុណ​ ពូន វ៉ាន់​អាត ប៉ុណ្ណោះ​មាន​បំណង​ធ្វើ​វា​។

រស់ ​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ខ្ទម​មួយ​តាម​បណ្តោយ​ផ្លូវ​ដី​ហុយ​នេះ​ អ្នកស្រី​ ភាព បាន​និយាយ​ថា អ្នកស្រី​បាន​ផ្តល់​វិភាគទាន​១០០ដុល្លារ​ដល់​គម្រោង​នេះ​ ហើយ​ចង់​ផ្តល់​៥០០​ដុល្លារ​ទៀត​ដើម្បី​បាន​ឃើញ​ក្តី​ស្រមៃ​របស់​ព្រះសង្ឃ​ អង្គ​នេះ​ក្លាយ​ជា​ការពិត​។

អ្នក​ស្រី​បាន​និយាយ​ថា “ផ្លូវ​នេះ​ជា​មោទនភាព​របស់​ព្រះ​តេជគុណ​ នេះ​ជា​កិត្តិយស​របស់​ព្រះ​តេជគុណ​។ យើង​នៅតែ​ចង់​ជួយ​ព្រះ​តេជគុណ”៕ និត

 

© 2023, ខេមបូឌា ដេលី. All rights reserved. No part of this article may be reproduced in print, electronically, broadcast, rewritten or redistributed without written permission.

អត្ថបទទាក់ទង

អត្ថបទអានច្រើន

សេចក្ដីរាយការណ៍ពិសេស