ក្រុងបាត់ដំបង-ការបើកសវនាការជំនុំជម្រះរឿងក្តីរបស់គ្រូពេទ្យគ្មានអាជ្ញាប័ណ្ណម្នាក់ដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទមនុស្សឃាតពាក់ព័ន្ធនឹងការធ្វើឲ្យអ្នកភូមិជាង២៧០នាក់ឆ្លងមេរោគអេដស៍នោះ បានចាប់ផ្តើមកាលពីម្សិលមិញ នៅសាលាដំបូងខេត្តបាត់ដំបង។
នៅក្នុងសាលសវនាការកាលពីព្រឹកម្សិលមិញ លោក យ៉ែម ជ្រិន បានបដិសេធមិនទទួលខុសត្រូវចំពោះការឆ្លងរាលដាលនៃមេរោគអេដស៍ដែលកើតឡើងក្នុងឃុំរកា ស្រុកសង្កែ កាលពីខែធ្នូឆ្នាំមុនឡើយដោយលើកឡើងថា លោកមិនបានប្រើសឺរាំុងឡើងវិញដូចដែលព្រះរាជអាជ្ញាបានចោទប្រកាន់នោះទេ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះ មក មានអ្នកភូមិដែលឆ្លងមេរោគអេដស៍ចំនួន១០នាក់ហើយបានស្លាប់នៅក្នុងឃុំនេះ។
ប្រសិនបើត្រូវបានផ្តន្ទាទោសពីបទមនុស្ស ឃាតដែលមានស្ថានទម្ងន់ទោសតាមមាត្រា២០៥នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌមែននោះ លោក យ៉ែម ជ្រិន អាចប្រឈមនឹងការជាប់ពន្ធនាគារ អស់មួយជីវិត។គ្រូពេទ្យអាយុ៥៦ឆ្នាំរូបនេះក៏ប្រឈមនឹងការចោទប្រកាន់ពីបទបើកកន្លែង ព្យាបាលដោយគ្មានអាជ្ញាប័ណ្ណ និងធ្វើឲ្យមាន ការឆ្លងមេរោគអេដស៍ដោយចេតនាផងដែរ។
ដោយមានការសួរសំណួរ ពីលោកស្រី យិច ឈាណាវី ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាជំនុំជម្រះដែលហាមអ្នកយកព័ត៌មានមិនឲ្យយកសៀវភៅកត់ត្រា និងប៊ិច ចូលសាលសវនាការ និងពីលោក ហេង លុយ ព្រះរាជអាជ្ញារងនោះ លោក យ៉ែម ជ្រិន បានលើកឡើងថា លោកមិនដឹងឡើយថា ហេតុអ្វីបានជាមានអ្នកភូមិជាច្រើនឆ្លងមេរោគអេដស៍បែបនេះទេ។
ក្នុងពេលដែលគ្រូពេទ្យរូបនេះទទួលស្គាល់ថា បានប្រើប្រាស់សឺរាំុងនិងម្ជុលឡើងវិញពេលត្រឡប់មកឃុំរកាវិញពីជំរំភៀសខ្លួននៅតាមព្រំដែនថៃកាលពីឆ្នាំ១៩៩៣ លោកក៏បានលើកឡើងថា លោកឈប់អនុវត្តបែបនេះត្រឹមឆ្នាំ១៩៩៧ ឬ១៩៩៨ បន្ទាប់ពីបរិក្ខារពេទ្យកាន់តែសម្បូរទៅៗ។
ជាការឆ្លើយតប លោក ហេង លុយ បានប្រាប់ចុងចោទថា ការអះអាងរបស់គាត់”មិនសមហេតុសមផលទេ” ដោយដកស្រង់ចម្លើយដែលលោក យ៉ែម ជ្រិន បានផ្តល់ជូននគរបាលអំឡុងការសាកសួរកាលពីខែធ្នូ។ ពេលនោះលោក សេង លុច នាយរងការិយាល័យនគរបាលព្រហ្មទណ្ឌខេត្តនេះបានប្រាប់អ្នកយកព័ត៌មានថា លោក យ៉ែម ជ្រិន បានទទួលស្គាល់ថា ពិតជាមានការធ្វេសប្រហែសក្នុងការចាក់ថ្នាំឲ្យអ្នកជំងឺ។
លោក សេង លុច បាននិយាយកាលពីខែធ្នូថា “យោងតាមចម្លើយរបស់គាត់ គាត់បានប្រើសឺរាំុងដដែលៗ។គាត់ប្រើសឺរាំុងតែមួយ ចាក់អ្នកភូមិពីរ ឬបីនាក់…គាត់បាននិយាយថា គាត់ប្តូរម្ជុល ប៉ុន្តែ ជួនកាលគាត់មិនបានប្តូរសឺរាំុងទេ”។
លោក សេង លុយ ក៏បានបង្ហាញកាបូបពេទ្យរបស់លោក យ៉ែម ជ្រិន ជាភ័ស្តុតាងផងដែរដោយប្រាប់តុលាការថា អ្នកសើុបអង្កេត បានរកឃើញសឺរាំុងប្រើរួច និងមិនទាន់ប្រើរួចនៅលាយឡំជាមួយគ្នាក្នុងថតមួយនៃកាបូបពេទ្យនេះ។
នៅពេលសួរថា តើមានបានដាក់សឺរាុំងប្រើរួច និងមិនទាន់ប្រើរួចជាមួយគ្នាដែរ ឬទេ គ្រូពេទ្យរូបនេះនៅស្ងៀម។
ពេលទាក់ទងក្រោយមកនៅតុលាការលោក សេង លុយ បានបដិសេធមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយលើករណីនេះឡើយ ដោយលើកឡើងត្រឹមតែថា ការបើកសវនាការជំនុំជម្រះ ក្តីនឹងបន្តរយៈបួនថ្ងៃទៀត។
និយាយទាក់ទិននឹងលោក យ៉ែម ជ្រិន បន្តទៀត អ្នកភូមិដែលឆ្លងមេរោគអេដស៍ចំនួន១០នាក់ក៏បានផ្តល់សក្ខីកម្មនៅក្នុងតុលាការដែរកាលពី ម្សិលមិញ ដោយភាគច្រើនអះអាងថា ពួកគាត់ធ្លាប់ជឿទុកចិត្តចុងចោទដោយសារចំណះដឹងផ្នែកពេទ្យរបស់គាត់។
អ្នកភូមិឆ្លងមេរោគអេដស៍ជាង១០០នាក់បានដាក់ពាក្យប្តឹងលោក យ៉ែម ជ្រិន ទៅកាន់តុលាការ។
អ្នកភូមិម្នាក់ឈ្មោះ ជុំ ផន អាយុ៧៣ឆ្នាំ បានប្រាប់តុលាការថា ទាំងគាត់ និងប្តីដែលក៏បានផ្តល់សក្ខីកម្មនៅក្នុងថ្ងៃតែមួយដែរនោះ សុទ្ធតែធ្វើតេស្តឈាមរកឃើញថាមានផ្ទុកមេរោគអេដស៍ បន្ទាប់ពីត្រូវបានព្យាបាលដោយ លោក យ៉ែម ជ្រិន ដែលអ្នកស្រីអះអាងថា ជាគ្រូពេទ្យតែម្នាក់គត់ធ្លាប់តែព្យាបាលឲ្យអ្នកស្រី។
អ្នកស្រី ជុំ ផន បាននិយាយថា នៅពេលអ្នកស្រីដឹងថា លោក យ៉ែម ជ្រិន បានធ្វើឲ្យគាត់ឆ្លងមេរោគអេដស៍ អ្នកស្រីមិនដឹងថា គ្រូពេទ្យរូបនេះបានធ្វើឲ្យមានការឆ្លងដូច្នេះតាមរបៀបណាឡើយ ហើយក៏មិនដែលចាប់ អារម្មណ៍ពិនិត្យមើលវិធីសាស្ត្រព្យាបាលរបស់គាត់ដែរ។
អ្នកស្រីបាននិយាយទៀតថា ចំពោះប្តីរបស់អ្នកស្រីទាមទារសំណងជាប្រាក់ពីលោក យ៉ែម ជ្រិន តែអ្នកស្រីសុំត្រឹមតែឲ្យចុងចោទផ្តល់ប្រាក់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អ្នកស្រីហូបចុករហូតដល់ស្លាប់ប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកភូមិម្នាក់ទៀតឈ្មោះ លឿម ឡម អាយុ៥២ឆ្នាំ ជាបុរសទី១នៅក្នុងឃុំរកាធ្វើតេស្តឈាមរកឃើញថា មានផ្ទុកមេរោគអេដស៍កាលពីខែធ្នូ បានប្រាប់តុលាការថា លោក យ៉ែម ជ្រិន បានព្យាបាលគាត់អស់រយៈពេលពីរឆ្នាំ មុនពេលមានការឆ្លងរាលដាលនេះ។
ខុសពីអ្នកស្រី ជុំ ផន លោក លឿម ឡម បានអះអាងថា គាត់បានឃើញអំពីការធ្វេសប្រហែសរបស់លោក យ៉ែម ជ្រិន។
នៅពេលទាក់ទងក្រោយមកកាលពីម្សិលមិញ លោក លឿម ឡម បានលើកឡើងថា គាត់បានឃើញលោក យ៉ែម ជ្រិន ប្រើប្រាស់សឺរាុំងឡើងវិញមកព្យាបាលឲ្យគាត់ពេលចុកពោះ។
អ្នកភូមិរូបនេះបាននិយាយថា “ខ្ញុំសង្ស័យលោក យ៉ែម ជ្រិន បានធ្វើឲ្យអ្នកភូមិឆ្លងមេរោគអេដស៍ ព្រោះនៅពេលគាត់ប្រើប្រាស់សឺរាុំងចាក់ថ្នាំឲ្យខ្ញុំ កញ្ចប់សឺរាំុងនោះហែករួចទៅហើយ”។ អ្នកភូមិរូបនេះបានបន្ថែមថា ចាប់តាំងពីឆ្លងមេរោគអេដស៍មក គាត់បានបង្ខំចិត្តលក់គោអស់១០ក្បាលដើម្បីបង់ថ្លៃព្យាបាល។
លោក លឿម ឡម បាននិយាយទៀតថា ”ប្រពន្ធ កូនស្រី កូនប្រសាប្រុស ឪពុកក្មេក ក្មួយស្រីពីរនាក់របស់ខ្ញុំ ព្រមទាំងខ្ញុំផងដែរ សុទ្ធតែឆ្លងមេរោគអេដស៍។ យើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែត្រូវបានព្យាបាលដោយលោក យ៉ែម ជ្រិន”។
ពេលសម្ភាសនៅក្រៅតុលាការ បន្ទាប់ពីប្តីរបស់ខ្លួនត្រូវបាននាំទៅកាន់ពន្ធនាគារខេត្តវិញ អ្នកស្រី យ៉ុម ចិន្តា អាយុ៤៥ឆ្នាំ បាននិយាយថា គាត់ជឿជាក់ថា ប្តីរបស់គាត់គ្មានទោសកំហុសទេ។
អ្នកស្រី យ៉ុម ចិន្តា បាននិយាយទៀតថា ”គាត់មិនបានធ្វើឲ្យអ្នកភូមិឆ្លងមេរោគអេដស៍ទេ”។ អ្នកស្រីបានបន្ថែមថា តឡូវនេះ អ្នកស្រី និងកូនស្រីចំនួនបួននាក់ទៀតកំពុងរស់នៅជាមួយក្មួយស្រីរបស់ខ្លួនក្នុងក្រុងបាត់ដំបង ដោយសារខ្លាចមានការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញពីអ្នកភូមិឃុំរកា។
ពេលរោមជុំជិតដោយសមាជិកគ្រួសារ ដែលក្នុងនោះមានអ្នកខ្លះស្រក់ទឹកភ្នែកផងនោះ អ្នកស្រីបានអះអាងថា អ្នកភូមិដែលចោទប្រកាន់ប្តីអ្នកស្រីថា បានធ្វើខុសនោះគឺសុទ្ធតែជាការអះអាងដើម្បីចង់បានសំណងប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកស្រីបាននិយាយទៀតថា ”អ្នកភូមិទាំងនោះចោទប្រកាន់ប្តីរបស់ខ្ញុំ ព្រោះពួកគាត់ចង់បានលុយ។ អ្នកភូមិជាច្រើនគ្មានការងារពិតប្រាកដទេនៅក្នុងឃុំរកា។ ពួកគាត់ធ្វើតាមគ្នាម្តងម្នាក់ៗ មកចោទប្រកាន់ប្តីរបស់ខ្ញុំ។ អ្នកស្រីបានបន្ថែមទៀតថា ” គាត់មិនដែលមានជម្លោះជាមួយអ្នកភូមិណាម្នាក់ឡើយ។ គាត់ព្យាបាលអ្នកភូមិជាយូរមកហើយ។ អ្នកភូមិភាគច្រើនស្រឡាញ់ចូលចិត្តគាត់មុនពេលបញ្ហានេះកើតឡើង”៕ស៊ុយឈាង