ស្ត្រីអាយុ៣១ឆ្នាំម្នាក់ដែលរងរបួសក្បាលធ្ងន់ធ្ងរនៅក្នុងសកម្មភាពវាយប្រហារដោយជនប្រដាប់ដោយពូថៅនៅក្រុងព្រះសីហនុកាលពីថ្ងៃអង្គារ បានស្លាប់នៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀតក្នុងរាជធានីភ្នំពេញកាលពីរសៀលម្សិលមិញ បន្ទាប់ពីគ្រូពេទ្យមិនព្រមស្គែនខួរក្បាល បញ្ចូលឈាម និងវះកាត់ឲ្យ នេះបើយោងតាមប្តីរបស់ស្ត្រីរូបនេះ។
អ្នកស្រី អ៊ុំ ផាន់ណា អាយុ៣១ឆ្នាំ និងម្តាយរបស់អ្នកស្រីឈ្មោះ ទូច សំអូន អាយុ៦៧ឆ្នាំ ព្រមទាំងកូនប្រុសអាយុ៥ឆ្នាំរបស់គាត់ត្រូវបានបញ្ជូនមកមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀតកាលពីរសៀលថ្ងៃអង្គារ បន្ទាប់ពីពូួកគាត់ជាមួយនឹងកូនៗបួននាក់ផ្សេងទៀតត្រូវជនសង្ស័យមិនស្គាល់អត្តសញ្ញាណវាយនឹងខ្នងពូថៅ ខណៈពួកគាត់កំពុងដេកលង់លក់នៅក្នុងផ្ទះដ៏តូចមួយក្នុងសង្កាត់១ ក្រុងព្រះសីហនុ។
កូនស្រីម្នាក់អាយុ១៣ឆ្នាំក្នុងចំណោមកូនទាំងបួននាក់នេះរបស់អ្នកស្រី អ៊ុំ ផាន់ណា ក៏បានស្លាប់ដោយសាររបួសដែរកាលពីម្សិលមិញ ពេលកំពុងត្រូវបានដឹកពីមន្ទីរពេទ្យបង្អែកខេត្តព្រះសីហនុមកមន្ទីរពេទ្យគន្ធបុប្ផា ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ជាមួយបងប្អូនបង្កើតពីរនាក់ផ្សេងទៀត។
នៅផ្លូវខាងក្រៅបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ក្នុងមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត មិនយូរប៉ុន្មានមុនពេលប្រពន្ធស្លាប់នៅម៉ោងប្រហែល១រសៀលកាលពីម្សិលមិញ លោក គង់ ភារម្យ ដែលកំពុងតែនេសាទនៅឯសមុទ្រ ពេលហេតុការណ៍វាយប្រហារកើតឡើង បានខំប្រឹងទប់ទឹកភ្នែកទាំងអារម្មណ៍ក្ដុកក្ដួលយ៉ាងខ្លាំង ពេលកំពុងពន្យល់អំពីការទាក់ទងរបស់គាត់ជាមួយបុគ្គលិកពេទ្យនៅពេលថ្ងៃនិងពេលយប់មុនពេលប្រពន្ធរបស់គាត់ស្លាប់។
លោក ភារម្យ បាននិយាយថា “នៅម៉ោង៨យប់ម្សិលមិញ (ថ្ងៃអង្គារ) ខ្ញុំបានទៅជួបគ្រូពេទ្យម្នាក់ ហើយគាត់បានប្រាប់ខ្ញុំថា ប្រពន្ធខ្ញុំត្រូវស្គែនក្បាលមុនពេលវះកាត់ ប៉ុន្តែពួកគេបានទុកប្រពន្ធខ្ញុំចោលពេលខ្ញុំប្រាប់គាត់ថា ខ្ញុំគ្មានលុយគ្រប់គ្រាន់ បន្ទាប់ពីគ្រូពេទ្យរូបនេះតម្រូវឲ្យបង់ប្រាក់២៥០ដុល្លារសម្រាប់ការស្គែន”។ គាត់បានបន្ថែមថា គាត់មិនចាំឈ្មោះ ឬមុខរបស់គ្រូពេទ្យរូបនេះទេ។
គាត់បាននិយាយទៀតថា “បន្ទាប់ពីខ្ញុំឃើញថា ស្ថានភាពមិនស្រួល ខ្ញុំបានហៅគ្រូពេទ្យឲ្យវះកាត់ប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែគាត់និយាយថា ‘អ្នកត្រូវបង់ប្រាក់២៥០ដុល្លារសម្រាប់ការស្គែនក្បាលទើបយើងអាចធ្វើការវះកាត់បាន”។
លោក ភារម្យ បានបន្ថែមថា ក្រោយមកគាត់បានបង្ហាញប័ណ្ណក្រីក្រដែលចេញដោយអាជ្ញាធរសង្កាត់ឲ្យគ្រួសារគ្មានលទ្ធភាពបង់ថ្លៃសេវាថែទាំសុខភាពដល់គ្រូពេទ្យរូបនេះ ប៉ុន្តែគាត់ត្រូវគ្រូពេទ្យរូបនេះប្រាប់ថា ប័ណ្ណនេះត្រូវតែមានការបញ្ជាក់បន្ថែមពីតំណាងអង្គការមួយជាមុនសិន ដោយឲ្យគាត់ទៅរង់ចាំនៅក្នុងបន្ទប់រង់ចាំរបស់មន្ទីរពេទ្យ។
គាត់បានលើកឡើងទៀតថា គាត់មិនស្គាល់ឈ្មោះអង្គការនោះទេ។
លោក ភារម្យ បាននិយាយថា “បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានជួបជាមួយអង្គការនោះហើយទទួលបានលិខិតមួយពីពួកគេដោយបញ្ជាក់ថា យើងគឺជាអ្នកក្រីក្រ គ្រូពេទ្យរូបនេះបានប្រាប់ខ្ញុំឲ្យរកឈាមដោយខ្លួនឯងសម្រាប់គ្រួសាររបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែនៅម៉ោងប្រហែល៩ព្រឹកថ្ងៃនេះ ពួកគេប្រាប់ខ្ញុំថា ប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំទំនងជាមិនរស់ទេ”។ គាត់បានបន្ថែមថា គ្រូពេទ្យបានប្រាប់គាត់ថា ប័ណ្ណក្រីក្ររបស់គាត់មានប្រយោជន៍តែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះនៅក្នុងករណីណាមួយ។ “គាត់បានប្រាប់ខ្ញុំថា វាប្រើបានសម្រាប់តែរបួសតូចតាចប៉ុណ្ណោះ ហើយថាក្នុងស្ថានភាពដូចជាស្ថានភាពរបស់ខ្ញុំ វាមិនអាចជួយបានទេ”។ គាត់បន្ថែមទៀតថា គាត់បានចំណាយពេលដែលនៅសល់ក្នុងយប់នោះច្របាច់ឧបករណ៍ជំនួយដង្ហើមដោយដៃដើម្បីបញ្ចូលខ្យល់អុកស៊ីសែនឲ្យប្រពន្ធរបស់គាត់។
ពេលទាក់ទងតាមទូរស័ព្ទបន្ទាប់ពីប្រពន្ធរបស់គាត់ស្លាប់កាលពីរសៀលម្សិលមិញ លោក ភារម្យ បានលើកឡើងថា គាត់ជាមួយនឹងសមាជិកគ្រួសារម្នាក់ទៀតក៏បានយល់ព្រមផ្ដល់ឈាមទៅឲ្យប្រពន្ធរបស់គាត់ដែរ ប៉ុន្តែត្រូវគ្រូពេទ្យដដែលនេះប្រាប់ថា មិនអាចបញ្ចូលឈាមបានទេ ប្រសិនបើគ្រួសាររបស់គាត់មិនអាចបង់ថ្លៃសម្រាប់ការស្គែនខួរក្បាលនោះ។
លោក ភារម្យ បាននិយាយថា “ខ្ញុំជាមួយនឹងបងប្អូនថ្លៃបានសម្រេចផ្ដល់ឈាមឲ្យប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែគ្រូពេទ្យរូបនេះប្រាប់ខ្ញុំថា ទោះបីជាខ្ញុំមានឈាមក៏ដោយក្ដី តែខ្ញុំត្រូវបង់ថ្លៃម៉ាស៊ីស្គែនជាមុនសិន”។
ប្រហែល៣០នាទីមុនពេលអ្នកស្រី អ៊ុំ ផាន់ណា បានស្លាប់ គ្រូពេទ្យម្នាក់ដែលធ្វើការនៅក្នុងផ្នែកសង្គ្រោះបន្ទាន់បានប្រាប់អ្នកយកព័ត៌មានថា ស្ត្រីរូបនេះទំនងជារងរបួសធ្ងន់ពេកមិនអាចព្យាបាលបានឡើយ។
បុរសរូបនេះដែលបដិសេធមិនព្រមប្រាប់ឈ្មោះ ប៉ុន្តែមានពាក់កាតដែលមានឈ្មោះថា “សាមឌី” បាននិយាយថា “ប្រពន្ធរបស់គាត់ទំនងជាមិនរស់ទេ ព្រោះរបួសធ្ងន់ពេក ហេតុដូច្នេះយើងមិនអាចជួយបានឡើយ”។
នៅពេលសួរថា តើហេតុអ្វីបានជាលោក ភារម្យ ត្រូវបានគេប្រាប់ថា ប្រពន្ធរបស់គាត់ត្រូវការប្រាក់២៥០ដុល្លារដើម្បីស្គែនខួរក្បាល បញ្ចូលឈាម និងវះកាត់ បើដឹងថាគាត់ទំនងជាមិនរស់នោះ លោកបានបដិសេធមិនឆ្លើយសំណួរនេះទេ ហើយបានឆ្លើយតបដោយការពន្យល់ថា ជានីតិវិធីវះកាត់របស់មន្ទីរពេទ្យ។
លោកបាននិយាយថា “តាមលក្ខណៈបច្ចេកទេស យើងត្រូវពិនិត្យជាមុនសិន ហើយប្រសិនបើការស្គែនរកឃើញថា មានឱកាសសូន្យភាគរយនៅរស់នោះ យើងមិនអាចជួយផ្តល់ការវះកាត់បានទេ”។ លោកបានបន្ថែមថា អ្នកស្រី អ៊ុំ ផាន់ណា មិនបានឆ្លើយតបតាមតម្រូវការសម្រាប់ការស្គែនទេ។
មុនពេលគំរាមហៅសន្តិសុខប្រសិនបើអ្នកយកព័ត៌មានមិនចេញពីបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ភ្លាមៗទេនោះ លោកបាននិយាយថា “ប្រសិនបើយើងឃើញថា គាត់ដឹងខ្លួន ក្អួតឈាម ឬមានអារម្មណ៍ឈឺក្បាល យើងត្រូវតែស្គែនហើយ”។
ពេលទាក់ទងតាមទូរស័ព្ទកាលពីរសៀលម្សិលមិញ លោក ឆឹង យ៉ាវយ៉េន អនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យនេះបានមានប្រសាសន៍ថា លោកមិនដឹងពីករណីនេះទេ ប៉ុន្តែថា ប័ណ្ណក្រីក្រមិនអាចប្រើដើម្បីទទួលបានការព្យាបាលសម្រាប់គ្រួសារទាំងមូលទេ ប៉ុន្តែបានសម្រាប់តែអ្នកដែលមានឈ្មោះក្នុងកាតនោះតែប៉ុណ្ណោះ។
លោក យ៉ាវយ៉េន បានថ្លែងថា “ប័ណ្ណក្រីក្រ មានន័យថា នៅពេលគេបង្ហាញវា ដូចជាអ្នកយកលុយមកអ៊ីចឹង។ ប័ណ្ណក្រីក្រត្រូវបានប្រើសម្រាប់មនុស្សតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះតើអ្នកអាចប្រើវាដើម្បីជួយគ្រួសារទាំងមូលដូចម្តេចកើត”។
លោក យ៉ាវយ៉េន បានលើកឡើងថា បញ្ហារបស់លោក ភារម្យប្រហែលជាកើតឡើងដោយសារទំនាក់ទំនងមានការភាន់ច្រឡំរវាងបុរសមានទុក្ខរូបនេះ និងបុគ្គលិករបស់លោក។
លោកបាននិយាយថា “វាអាចថា គាត់បានប្រាប់ពួកគេថា គាត់មានលុយ”។លោកបានបន្ថែមថា តាមពិតការយកថ្លៃសេវា២៥០ដុល្លារជាអត្រាធម្មតាសម្រាប់ស្គែនខួរក្បាលនៅមន្ទីរពេទ្យនេះ។
លោក យ៉ាវយ៉េន បានបន្ថែមថា ប្រសិនបើលោក ភារម្យចង់ឱ្យប្រពន្ធរបស់គាត់ទទួលបានការបញ្ចូលឈាម វាជាការទទួលខុសត្រូវរបស់គាត់។
លោកបាននិយាយថា “ទី១ គ្រួសារនេះ ត្រូវរកឈាមដោយខ្លួនឯង បើមិនដូច្នោះទេ សុំឈាមពីសាច់ញាតិរបស់ខ្លួន។ ប្រសិនបើស្ថានភាពពិតជាត្រូវការមែន នោះមន្ទីរពេទ្យនឹងបរិច្ចាគ ប៉ុន្តែគាត់ត្រូវយល់ថា ឈាមមិនអាចទិញដោយងាយស្រួលទេ ហើយយ៉ាងហោចណាស់គាត់ត្រូវរកអ្នកបរិច្ចាគឈាម”។
លោក ងី ម៉េង ប្រធានមន្ទីរពេទ្យនេះមិនបាននៅការិយាល័យទេកាលពីម្សិលមិញ ហើយមិនអាចទាក់ទងតាមទូរស័ព្ទបានឡើយ។
លោក ជេមស៍ ម៉ាកខេប (James McCabe) ប្រធានអង្គភាពគាំពារកុមារជាអង្គភាពបង្កើតគោលនយោបាយមួយដែលទទួលបានការឧបត្ថម្ភគាំទ្រពីមូលនិធិកុមារកម្ពុជាដែលកំពុងជួយដល់ការស៊ើបអង្កេត និងផ្តល់ការគាំទ្រដល់គ្រួសារនេះបានមានប្រសាសន៍កាលពីម្សិលមិញថា កូនៗទាំងបីនៅមន្ទីរពេទ្យគន្ធបុប្ផា រួមទាំងកូនអាយុ៥ឆ្នាំដែលចូលសម្រាកព្យាបាលដំបូងនៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត ស្ថិតក្នុងសភាពនឹងនរ។
លោកបានថ្លែងថា គ្រូពេទ្យនៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀតបានសម្រេចថារបួសរបស់អ្នកស្រី សំអូន ជាជីដូនទំនងជា “មិនរស់ទេ”។
ខណៈដែលលោក ភារម្យ បានដឹកសពប្រពន្ធនិងកូនស្រីរបស់គាត់ត្រឡប់ទៅក្រុងព្រះសីហនុវិញកាលពីយប់មិញ លោក ជួន សុវណ្ណ ស្នងការនគរបាលខេត្តព្រះសីហនុ បានមានប្រសាសន៍ថា កម្លាំងរបស់លោកកំពុងបន្តស៊ើបអង្កេតការវាយប្រហារលើគ្រួសារនេះ។
លោកថ្លែងថា “ថ្ងៃនេះ យើងមានតម្រុយបន្ថែមទៀតពីការស៊ើបអង្កេតរបស់យើង ប៉ុន្តែវាមិនងាយស្រួលក្នុងការចាប់ជនសង្ស័យក្នុងករណីនេះទេ ពីព្រោះវាក៏អាចជាអំពើប្លន់ដែរ។ ប៉ុន្តែយើងមិនបណ្តោយឱ្យជនសង្ស័យរូបនេះរួចខ្លួនយូរទេ”៕ស៊ុយឈាង និង សារុន