កាលពីម្សិលមិញ សាលាឧទ្ធរណ៍បានតម្កល់ទុកជាបានការនូវការចោទប្រកាន់ពីបទអំពើហិង្សាដោយចេតនា និងបង្កការបំផ្លិចបំផ្លាញទ្រព្យសម្បត្តិលើមន្ត្រីសហជីព និងកម្មករចំនួន១៣នាក់ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួនអំឡុងកុបកម្មនៅខាងក្រៅសួនឧស្សាហកម្មមួយក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី៣ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៤ ដែលពេលនោះកងរាជអាវុធហត្ថបានបាញ់ស្លាប់មនុស្សយ៉ាងហោចណាស់ប្រាំនាក់។
មនុស្សទាំង១៣នាក់នេះត្រូវបានសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ ចោទប្រកាន់កាលពីខែមីនា បន្ទាប់ពីសវនាការមួយដែលបណ្តាអង្គការសិទ្ធិមនុស្សយល់ថាមានគុណវិបត្តិ ប៉ុន្តែត្រូវបានដោះលែងឲ្យមានសេរីភាពភ្លាមៗហើយព្យួរទោសជាប់ពន្ធនាគាររបស់ពួកគេ។ សវនាការឧទ្ធរណ៍របស់ពួកគេត្រូវបានធ្វើឡើងកាលពីសប្ដាហ៍មុនដោយគ្មានវត្តមានរបស់ពួកគេ។
នៅឯសាលាឧទ្ធរណ៍កាលពីម្សិលមិញ ដែលគ្មានវត្តមានរបស់ជនជាប់ចោទដែរនោះ ចៅក្រម ចាយ ច័ន្ទតារាវណ្ណ បានប្រកាសថា សេចក្ដីសម្រេចរបស់សាលាដំបូងត្រូវបានតម្កល់ទុកជាបានការ។
ចៅក្រមរូបនេះបានមានប្រសាសន៍ថា “នៅពេលនោះ [ពេលកុបកម្ម] នគរបាលបានប្រាប់ពួកគេឲ្យឈប់ ហើយចាកចេញ ប៉ុន្តែបាតុករមិនស្ដាប់ ហើយពួកគេបានគប់ដុំថ្ម និងដបសាំង និងប្រើប្រាស់ចំពាមកៅស៊ូទៅលើកងរាជអាវុធហត្ថ និងនគរបាលបណ្ដាលឲ្យកងរាជអាវុធហត្ថ និងនគរបាលរងរបួសធ្ងន់ និងធ្វើឲ្យមន្ត្រីម្នាក់ពិការភ្នែកម្ខាង។ នេះគឺជាទង្វើខុសច្បាប់ដែលបានបង្កការខូចខាតដល់ទ្រព្យសម្បត្តិសាធារណៈ ហើយធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សណ្ដាប់ធ្នាប់សាធារណៈ។ មានភ័ស្តុតាងគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបញ្ជាក់សក្ខីកម្មរបស់ជនរងគ្រោះ…។ ចៅក្រមសវនាការមិនអាចជឿលើចម្លើយរបស់ចុងចោទដែលនិយាយថា ពួកគេមិនបានចូលរួមបាតុកម្ម ប៉ុន្តែគ្រាន់តែឈរមើលបានទេ”។
ចៅក្រមរូបនេះមិនបានបកស្រាយថា តុលាការមានភ័ស្តុតាងអ្វីដើម្បីភ្ជាប់ជនជាប់ចោទទៅនឹងអំពើហិង្សានោះឡើយ។ អំឡុងសវនាការដំបូងរបស់ខ្លួននៅសាលាដំបូងរាជធានី ជនជាប់ចោទទាំងអស់សុទ្ធតែអះអាងថា ខ្លួនមិនបានចូលរួមក្នុងកុបកម្ម ហើយត្រូវបានចាប់ខ្លួនដោយគ្រាន់តែពួកគេនៅក្បែរៗនោះ។ នៅពេលមេធាវីរបស់ពួកគេសាកសួរមន្ត្រីថា តើពួកគេបានឃើញចុងចោទណាម្នាក់ក្នុងចំណោមចុងចោទទាំងនេះចូលរួមក្នុងអំពើហិង្សាមែនដែរទេ មន្ត្រីទាំងនោះនិយាយថា មិនឃើញទេ។
លោក អំ សំអាត អ្នកគ្រប់គ្រងបច្ចេកទេសស៊ើបអង្កេតនៅអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូបានមានប្រសាសន៍កាលពីម្សិលមិញថា មន្ត្រីប្រដាប់អាវុធទាំងនេះបានសារភាពទទួលស្គាល់ដូចគ្នាអំឡុងសវនាការរបស់សាលាឧទ្ធរណ៍កាលពីថ្ងៃទី២៧ ខែមករា។ លោក អំ សំអាត ដែលបានចូលរួមសវនាការនេះបានអះអាងដែរថា ក្នុងចំណោមនគរបាល ឬកងរាជអាវុធហត្ថដែលបានឆ្លើយតបនឹងកុបកម្មនោះ គ្មាននរណាម្នាក់ប្រដាប់ដោយអាវុធក្រៅតែពីខែល ដំបង និងទម្របាញ់ឧស្ម័នបង្ហូរទឹកភ្នែកឡើយ។
យ៉ាងហោចណាស់កម្មករកាត់ដេរប្រាំនាក់ត្រូវបានបាញ់ស្លាប់ក្នុងថ្ងៃកុបកម្មនោះ ហើយជាង៤០នាក់ផ្សេងទៀតរងរបួសដោយសារគ្រាប់កាំភ្លើង។ រូបភាពនៅកន្លែងកើតហេតុបង្ហាញពីសកម្មភាពកងរាជអាវុធហត្ថបាញ់កាំភ្លើងអាកា៤៧។ គ្មានភ័ស្តុតាងដែលបង្ហាញថា នរណាម្នាក់ផ្សេងទៀតប្រដាប់ដោយអាវុធ ត្រូវបានចុះផ្សាយជាសាធារណៈឡើយ។
លោក អំ សំអាត បានរិះគន់សាលាឧទ្ធរណ៍ចំពោះការបើកសវនាការដោយគ្មានវត្តមានរបស់ចុងចោទ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា ”មេធាវីទាំងអស់របស់ពួកគេបានស្នើសុំឲ្យចៅក្រមសវនាការពន្យារពេល ព្រោះពួកគាត់ចង់ស្វែងរកកូនក្ដីរបស់ខ្លួនដើម្បីចូលរួមសវនាការ ប៉ុន្តែចៅក្រមមិនយល់ព្រម។ ចៅក្រមការបានបញ្ជូនដីកាទៅកាន់អាសយដ្ឋានរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែពួកគេបានរើចេញអស់ទៅហើយ”។
ពេលទាក់ទងបន្ទាប់ពីសាលដីកានេះត្រូវបានប្រកាស ចៅក្រម ចាយ ច័ន្ទតារាវណ្ណ បានបដិសេធមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយទេនៅពេលគេសួរថា ហេតុអ្វីបានជាតុលាការមិនចាត់វិធានការបន្ថែមដើម្បីជូនដំណឹងដល់ចុងចោទអំពីសវនាការនេះ ដោយបង្វែរសំណួរទៅលោកទូច ផារិទ្ធ អ្នកនាំពាក្យតុលាការដែលបដិសេធមិនឆ្លើយបំភ្លឺដូចគ្នា។
ជនជាប់ចោទម្នាក់ឈ្មោះ រស់ សោភ័ណ្ឌ បានអះអាងថា ខ្លួនគឺជាអ្នកឈរមើលដែលគ្មានកំហុសនៅក្នុងថ្ងៃកើតមានកុបកម្ម ហើយនិយាយថា គាត់នឹងនិយាយជាមួយមេធាវីរបស់ខ្លួនថាតើត្រូវប្ដឹងសាទុក្ខទៅតុលាការកំពូលឬយ៉ាងណា។ គាត់និយាយថា “ខ្ញុំនឹងបន្តស្វែងរកយុត្តិធម៌ ពីព្រោះរឿងនេះអយុត្តិធម៌ណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ”៕ សុខុម